Anna Smajdors dystopische visie belicht ook de afschuwelijke praktijken van orgaanoogst, draagmoederschap, abortus en “reproductieve geneeskunde” die vandaag de dag al op veel plaatsen in de wereld realiteit zijn.

“Het biedt een alternatieve manier van zwangerschap voor aanstaande ouders die kinderen willen, maar niet zwanger kunnen of willen worden”, schreef Anna Smajdor, professor Filosofie en Ethiek aan de Universiteit van Oslo. 

Haar artikel, getiteld “Whole body gestational donation”, werd  eind vorig jaar gepubliceerd in het tijdschrift Theoretical Medicine and Bioethics, meldt Life Site News.

Smajdor stelt dat het in de toekomst een levensvatbare en ethische optie zou kunnen zijn om vrouwen te gebruiken die “hersenstamdood” zijn verklaard als gastvrouwen om een kind voldragen te krijgen.

“We weten al dat zwangerschappen bij hersendode vrouwen met succes kunnen worden voldragen”, aldus de Noorse professor. “Er is geen duidelijke medische reden waarom dergelijke zwangerschappen niet mogelijk zouden zijn.”

WBGD is het logische gevolg van de huidige praktijk van het oogsten van organen

In haar artikel bespreekt Smajdor de ethische bezwaren die kunnen ontstaan bij wat zij “Whole Body Gestational Donation” (WBGD) noemt. Zij stelt dat als men de moderne praktijk van orgaandonatie van hersendode mensen aanvaardt, WBGD slechts een “verschil in graad” met die praktijk vertegenwoordigt.

“WBGD houdt in dat het dode lichaam van de patiënt wordt behandeld als een middel tot een doel, in plaats van als een doel op zich”, aldus de hoogleraar ethiek. “De patiënt verschuift van de focus van medische zorg naar een opslagplaats van weefsels die kunnen worden gebruikt om anderen te helpen.” 

“Toch maakt dit al deel uit van ons orgaandonatieproces”, vervolgde ze. “Orgaandonoren zijn bijna altijd patiënten die al beademd worden, als onderdeel van hun medische behandeling. Als de patiënt een geschikte orgaandonor wordt geacht, zal de beademing worden voortgezet, samen met andere interventies om ervoor te zorgen dat de organen voor transplantatie in optimale conditie blijven.” 

Smajdor concludeert dat “als we WBGD als duidelijk schandalig beschouwen, dit suggereert dat we een aantal ongemakkelijke vragen moeten beantwoorden over de toekomst van orgaandonatie bij lijken.” 

Er zijn inderdaad grote morele problemen met de praktijk van orgaandonatie, zoals journalisten van LifeSiteNews al jaren melden. Smajdor legt dus terecht een logisch verband tussen haar WBGD- idee en orgaandonaties. 

Het probleem met de praktijk van orgaandonatie en orgaanoogst is dat de voorwaarde dat iemands organen kunnen worden verwijderd, is dat de persoon “hersendood” wordt verklaard. Iemand die hersendood wordt verklaard, kan echter aantoonbaar nog in leven zijn, aangezien ze nog steeds een normale hartslag en bloeddruk kan hebben, voedsel kan verteren en andere tekenen van leven kan vertonen. Zwangere ‘hersendode’ vrouwen kunnen zelfs een voldragen baby dragen, zoals Smajdor zelf opmerkt. 

Bovendien zijn er meerdere gevallen bekend van mensen die weer bij bewustzijn komen nadat ze hersendood zijn verklaard.

Een nadeel van het oogsten van organen is dat als alle lichaamsfuncties zijn gestopt en een persoon werkelijk dood is, en niet alleen hersendood is verklaard, de organen van de overledene al begonnen zijn te verslechteren en dus niet meer bruikbaar zijn voor transplantatie.

Het is hoogst twijfelachtig of een hersendode vrouw die nog een levend wezen kan dragen en andere tekenen van leven vertoont, werkelijk dood is. Het oogsten van organen, evenals Smajdors suggesties voor WBGD, wordt daarom uitgevoerd op mensen die aantoonbaar nog leven en een kans hebben om te herstellen, hoe onwaarschijnlijk dat ook is.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/12/16/de-eerste-kunstmatige-baarmoederfaciliteit-ter-wereld-ectolife-zou-tot-30-000-babys-per-jaar-kunnen-uitbroeden/