De verklaring van Macron dat hij mogelijk westerse troepen naar Oekraïne zou sturen om tegen Rusland te vechten, kwam blijkbaar op dit moment geenszins toevallig. Iedereen die naar de recente rapporten kijkt, zal zien dat deze aankondiging in wezen onvermijdelijk was, schrijft Thomas Röper.
Zoals we allemaal weten, ben je achteraf altijd slimmer, en dat geldt vooral in dit geval. Toen ik het nieuws van de afgelopen weken opnieuw bekeek na de verklaring van Macron dat hij westerse troepen naar Oekraïne zou sturen om tegen Rusland te vechten, besefte ik dat deze verklaring niet alleen te voorzien was, maar zelfs onvermijdelijk.
De geopolitieke belangen van de VS en de vazallen in de EU
Oekraïne gaat over de belangen van de VS, die Rusland (en China) zien als rivalen die de positie van de VS als wereldmacht bedreigen. Oekraïne gaat niet over Oekraïne, maar over het verzwakken van Rusland. Dat is niet het belang van de EU-staten, omdat het belang van de EU-staten een bloeiende economie en vrede in Europa zou zijn.
Dit zou gemakkelijk bereikt zijn als de EU druk had uitgeoefend op Kiev om de neutrale status van Oekraïne te behouden en de rechten van de etnische minderheden in het land te respecteren, omdat Rusland nooit meer heeft gewild.
De VS daarentegen wilden Oekraïne bij de NAVO betrekken, omdat de NAVO een machtsinstrument voor de VS is en een Oekraïne in de NAVO een (militaire) verzwakking van Rusland zou hebben betekend als de NAVO-troepen plotseling een paar honderd kilometer verwijderd waren geweest van Moskou en het voormalige Stalingrad. Daarom zag Rusland in februari 2022 geen andere mogelijkheid dan dit militair te voorkomen met het oog op de toetreding van Oekraïne tot de NAVO, waar de VS op aanstuurde.
Na er niet in te zijn geslaagd de Russische economie door middel van sancties te vernietigen, Rusland militair te verzwakken en Rusland internationaal te isoleren, zoekt de VS vanaf januari 2023 naar een uitweg uit de dure steun aan Oekraïne, zoals vaste lezers van Anti-Spiegel weten. Eind 2023 was het doel bereikt en trok de VS zich terug uit de ruïneuze financiële en militaire steun aan Kiev. De VS gunden Oekraïne niets meer.
De vraag die ik eind 2023 een paar keer stelde, was wat er daarna zou gebeuren. Het door de VS geleide Westen had Kiev kunnen verlaten, wat een enorm gezichtsverlies voor de VS zou zijn geweest. Kiev had aangespoord kunnen worden om met Rusland te onderhandelen, maar het gehoor geven aan de Russische eisen zou een even groot gezichtsverlies zijn geweest. De derde mogelijkheid was dat de VS hun vazallen in de EU konden verplichten de oorlogsinspanning tegen Rusland op zich te nemen.
En dat is precies hoe het gebeurde: terwijl de VS zich hebben teruggetrokken uit het rampzalige avontuur, steunen de EU en haar lidstaten Kiev gewillig – en tot hun eigen nadeel.
Als je dit beseft, wordt het duidelijk dat er momenteel geen weg meer terug is voor de EU: zij moet Kiev blijven steunen.
De locatie
Nu is de situatie sinds het mislukte Oekraïense tegenoffensief zodanig dat Oekraïne de oorlog heeft verloren. Oekraïne heeft te weinig soldaten en kan niet genoeg nieuwe soldaten mobiliseren. En sinds het einde van de wapenleveringen vanuit de VS, die de EU niet kan vervangen, beschikt Oekraïne ook over te weinig wapens, luchtafweergeschut en munitie.
Een paar dagen geleden gaf Oekraïne toe dat het zonder rotaties aan het front, waarvoor de nodige soldaten ontbreken, niet eens over voldoende troepen beschikt om Charkov en zelfs Kiev te verdedigen.
Daarom heeft Oekraïne onlangs Avdejevka verloren en rukt het Russische leger nu dagelijks op in het gebied, zoals ook het Oekraïense leger bevestigt. Ze meldt elke dag dat ze zich “terugtrekt om betere posities in te nemen” uit dorpen in de regio. Dinsdag heeft het opnieuw minstens twee dorpen in de buurt van Avdejevka in de steek gelaten (of door de Russen daaruit verdreven).
#NewsMap
The Ukrainian army remains unable to stabilize the front West of #Avdiivka. #Sieverne is the third strategic (long time front line) village to fall within only a week. It is still unknown, where (and if!) Ukraine established a second line of defense West of Avdiivka. pic.twitter.com/Vg7z8bT4TZ— Julian Röpcke🇺🇦 (@JulianRoepcke) February 26, 2024
Niets van dit alles kwam als een verrassing en westerse experts hadden weken of maanden de tijd om plannen te maken voor deze situatie.
Het militaire Schengen
In januari kon men op zichzelf staande berichten lezen over de oprichting van een “militair Schengen”. Het gaat om een “logistieke corridor” om troepen snel te kunnen verplaatsen “van de Atlantische Oceaan naar de oostflank van de NAVO”, zoals het Duitse ministerie van Defensie op zijn website zegt.
Iedereen dacht reflexmatig dat het om een mogelijke NAVO-oorlog tegen Rusland ging, wat best het geval kan zijn, maar de reden om de contracten voor dit militaire Schengen nu te ondertekenen, uitgerekend op 31 januari 2024, was waarschijnlijk een andere. Het was al bekend dat Oekraïne snel zou instorten zonder soldaten uit Europa, dus werden de bureaucratische hindernissen verlaagd zodat er snel troepen naar Oekraïne konden worden gestuurd als dat nodig was.
Bilaterale verdragen
Het is belangrijk om te begrijpen dat de VS geen eigen oorlog tegen Rusland willen, en dat de NAVO ook geen oorlog tegen Rusland wil. Daarom was een verklaring die de Slowaakse premier Fico op de conferentie in Parijs aflegde van groot belang. Fico vertelde verslaggevers na een spoedvergadering van de Slowaakse regering en voordat hij naar Parijs vertrok, dat sommige EU- en NAVO-lidstaten overwegen hun troepen naar Oekraïne te sturen op basis van bilaterale overeenkomsten met Kiev.
Deze verklaring is om twee redenen belangrijk. Ten eerste is het woord ‘bilaterale overeenkomsten’ belangrijk omdat het betekent dat individuele EU-staten overeenkomsten met Oekraïne kunnen sluiten om soldaten te sturen om in Oekraïne tegen Rusland te vechten. Dit zou betekenen dat deze staten bij Russische tegenaanvallen op hun grondgebied niet kunnen vertrouwen op de verdediging van de NAVO, omdat zij zich vrijwillig hebben aangesloten bij een oorlog, maar niet buiten hun schuld zijn aangevallen.
Goed nieuws dat Nederland binnenkort een langdurige veiligheidsovereenkomst sluit met Oekraïne. Belangrijk voor Oekraïne en voor onze eigen veiligheid. En een krachtig signaal richting Rusland: wij staan pal achter Oekraïne. https://t.co/4oiCiRRLjN
— Mark Rutte (@MinPres) February 23, 2024
Daarom verklaarde NAVO-secretaris-generaal Stoltenberg onmiddellijk na de conferentie dat de NAVO geen plannen had om soldaten naar Oekraïne te sturen. Formeel gezien is dat waar, want het zouden geen NAVO-soldaten zijn, maar bijvoorbeeld Franse soldaten. De NAVO zou haar handen in onschuld kunnen wassen.
Wat ook belangrijk is aan de verklaring van Fico is dat het laat zien dat de staatshoofden en regeringsleiders van de EU vóór de conferentie wisten dat de kwestie van het sturen van Europese soldaten op de agenda van de conferentie zou staan, en dat deze waarschijnlijk alleen voor dit doel was bijeengeroepen. Dit was dus al een tijdje gepland en was geen verrassende staatsgreep van Macron.
De grenzen verleggen van wat draaglijk is
De strategie van het door de VS geleide Westen tegen Rusland van de afgelopen twee jaar was de ‘kokende kikker’-strategie. Een kikker in het water zal het niet merken als je de temperatuur langzaam verhoogt, en uiteindelijk zal hij gaar worden en sterven.
Dit is hoe het Westen zich tegenover Rusland gedroeg. Sinds maart 2022 heeft het Westen alleen EHBO-koffers en helmen aan Kiev geleverd uit angst dat het leveren van dodelijke wapens Rusland als een openlijke westerse deelname aan de oorlog zou beschouwen. Tests volgden met de levering van antitankraketten en munitie, en toen Rusland dit doorstond, werden al in de zomer van 2022 artillerie en meerdere raketwerpers afgeleverd. Eind 2022 bestond de vrees dat Rusland de levering van tanks zou beschouwen als deelname aan de oorlog, maar Rusland reageerde ook niet op deze escalerende stap met militaire maatregelen.
Dit beleid van kleine stapjes was het dilemma van Rusland. Geen van de kleine stappen op zichzelf was een oorlog tegen de NAVO of individuele NAVO-staten waard, maar samen zouden ze de moeite waard zijn geweest. Het Westen heeft de watertemperatuur langzaam verhoogd.
Macron en zijn aanhangers lijken erop te rekenen dat deze strategie zal blijven werken, zoals de Franse minister van Buitenlandse Zaken Sejournet onmiddellijk na de conferentie verklaarde:
“We moeten nieuwe acties overwegen om Oekraïne te ondersteunen die op specifieke verzoeken reageren. Ik heb het in het bijzonder over mijnopruiming, cyberdreigingen en wapenproductie ter plaatse, op Oekraïens grondgebied. Sommige van deze maatregelen vereisen mogelijk een aanwezigheid op Oekraïens grondgebied zonder de grens van medeplichtigheid aan het conflict te overschrijden. Je kunt niets uitsluiten en dat is op dit moment het standpunt van de president van de republiek.”
In gewone taal: de Franse regering gokt erop (voorlopig) geen strijdtroepen naar Oekraïne te sturen en hoopt dat Rusland dit ook zal laten varen. Later kun je ook de watertemperatuur verhogen, bijvoorbeeld door eerst een speciale eenheid aan het front beperkte taken te laten uitvoeren, en dan geleidelijk het aantal Franse soldaten dat tegen Rusland vecht te vergroten, in de hoop dat elk van de kleine stapjes op zichzelf niet voldoende is voor Rusland om gezien te worden als een reden om te reageren, bijvoorbeeld door het Franse vliegdekschip in de Middellandse Zee tot zinken te brengen met een Kinzhal-hypersonische raket.
En dit is al aan de gang, zoals blijkt uit de verklaring van de Britse premier. Zijn kantoor zei na de conferentie in Parijs dat de Britse regering geen plannen had om haar troepen naar Oekraïne te sturen, waarbij het kantoor erkende dat Britse troepen al actief waren in Oekraïne:
“We hebben geen plannen voor een grootschalige inzet buiten het kleine aantal troepen dat zich al in het land bevindt om de Oekraïense strijdkrachten te ondersteunen.”
Het werkt niet zonder westerse soldaten
Het is al geen geheim dat veel van de wapens die het Westen aan Oekraïne levert, worden bediend of op zijn minst worden geprogrammeerd door westerse soldaten. Volgens deskundigen hebben de Franse Caesar-houwitsers gegevens uit NAVO-databases nodig voor doeldetectie en de NAVO zal Kiev deze codes zeker niet hebben gegeven. De luchtafweersystemen van de Amerikaanse Patriot zijn zo ingewikkeld te bedienen dat het een publiek geheim is dat op zijn minst westerse officieren erbij betrokken zijn.
Als het gaat om de kruisraketten (Scalp en Storm Shadow) die door Frankrijk en Groot-Brittannië worden geleverd, is het ook geen geheim dat de wapens door de Britten en Fransen zijn geprogrammeerd. Der Spiegel schreef bijvoorbeeld over het verzet van bondskanselier Scholz tegen de levering van de Taurus:
“Achter zijn scepsis schuilt de angst dat Russisch grondgebied zou kunnen worden getroffen en Duitsland bij de oorlog zou kunnen worden betrokken – de precisiewapens hebben een bereik van 500 kilometer. De Fransen en Britten proberen dit te voorkomen door zelf de Scalp- en Storm Shadow-kruisraketten te programmeren die zij aan Oekraïne hebben geleverd. Er wordt gespeculeerd dat in ieder geval Groot-Brittannië voor dit doel personeel in Oekraïne heeft gestationeerd.”
Londen heeft vandaag de aanwezigheid van zijn “staf” bevestigd.
Er zijn dus al westerse soldaten in Oekraïne die tegen Rusland vechten. Tot nu toe doen ze dit misschien niet met een geweer in de frontlinie, maar door de kruisraketten te programmeren die Oekraïne vervolgens op Russische doelen afvuurt.
Toen Macron aankondigde dat hij niet zou uitsluiten dat er Westerse soldaten naar Oekraïne zouden worden gestuurd, bereidde hij het publiek eigenlijk voor op het feit dat dit al heel lang aan de gang is. Op een gegeven moment zullen de eersten van hen terugkomen in zinken doodskisten en het publiek moet daarop voorbereid zijn.
De F-16
De verklaring van Macron zou ook verband kunnen houden met de aangekondigde levering van F-16’s. Ten eerste zijn experts van mening dat het vrijwel onmogelijk is om Oekraïense piloten in een paar maanden of een jaar om te scholen op dit type vliegtuig. Daarom gaat Rusland ervan uit dat de F-16 dan door westerse piloten zal moeten worden gevlogen.
Bovendien zijn er in Oekraïne geen vliegvelden voor het gebruik van de F-16. In tegenstelling tot Sovjet- of Russische straaljagers heeft het een schone en verharde landingsbaan nodig, en als de Russische radar ziet waar de F-16’s opstijgen, zal deze schone landingsbaan binnenkort tot het verleden behoren.
Om de F-16 in Oekraïne in te zetten, zou deze moeten opstijgen vanaf luchthavens in Polen of Roemenië. En dat – Rusland maakte dat in 2022 heel duidelijk – zou voor Rusland een reden zijn om de vliegvelden daar meteen aan te vallen.
Maar als er al Roemeense soldaten in Oekraïne waren en Roemenië in oorlog was met Rusland, dan zouden Russische aanvallen geen reden zijn voor de NAVO-defensiezaak, die de VS willen voorkomen. Hierdoor zou de F-16 kunnen worden ingezet vanaf Europese vliegvelden, die met massale luchtverdediging zouden kunnen worden beschermd.
Ik verzin dit niet, want al in maart 2022 wilde Polen ‘vredeshandhavers’ naar Oekraïne sturen of Oekraïense vliegtuigen vanaf zijn vliegvelden de strijd in sturen. Destijds antwoordden de VS dat Polen hiertoe welkom was, maar dat de verdedigingszaak van de NAVO dan niet van toepassing zou zijn in het geval van een Russische reactie. Als gevolg hiervan begroef Polen destijds zijn plannen.
Hoe het deze keer zal aflopen is een raadsel, maar ik betwijfel of Rusland zich als een kikker zal blijven laten koken en uiteindelijk zal accepteren dat Europese soldaten tegen Russische soldaten in Oekraïne vechten.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
Elk woord aan een Rutte-verklaring is een leugen:
Leest als:
“Mag ik nu mij baantje bij de NAVO?”