De journalist Norbert Häring vestigde de aandacht op een voorstel van de Bank voor Internationale Betalingen (BIS). De geplande totstandkoming van een uniform, digitaal “grootboek” waarin deelnemers, betaalmiddelen, waardepapieren en goederen worden opgeslagen, houdt de mogelijkheid van machtsmisbruik in.

De Bank voor Internationale Betalingen (BIS) heeft in haar jaarverslag een schets gepubliceerd van het toekomstige monetaire systeem dat zij en de centrale banken nastreven. Zoals de journalist Norbert Häring in zijn weblog Geld und mehr schrijft, behandelt het ontwerp de mogelijkheden van digitale technologieën in de loop van het geplande digitale centrale bank valuta, meldt RT.de.

De BIS spreekt in de korte versie van een “nieuwe financiële marktinfrastructuur” in de vorm van een “uniform ledger” (Engels: unified ledger). Zo’n verenigd grootboek zou de “voordelen van tokenisatie” volledig kunnen benutten door centralebankgeld, symbolische contante deposito’s en symbolische activa samen te brengen op een “programmeerbaar platform”. Volgens Häring zijn de belangrijkste termen van dit technische jargon “tokenization”, “uniform ledger” en “programmeerbaarheid”.

Tokenisering in deze context betekent dat activa zoals financiële effecten, d.w.z. op kapitaalmarkten omgezette handelsobjecten zoals aandelen, obligaties, promessen, spaarboekjes, of reële handelsobjecten zoals grondstoffen en onroerend goed, worden gerepresenteerd als digitale eenheden (“tokens”) en overdraagbaar worden gemaakt. Deze tokens bevatten niet alleen de informatie over het gerepresenteerde object, maar ook de regels voor de overdracht van dit object.

Centralisatie van betalingstransacties

Door een uniform, digitaal “grootboek” te creëren waarin alle deelnemers, betaalmiddelen, waardepapieren en goederen worden opgeslagen, zouden ook normale geldstortingen worden beïnvloed en zouden ze programmeerbaar zijn als tokens. Dit zou volgens de BIS het mogelijk maken om zowel de uitwisseling van goederen en diensten als het betalingsverkeer te automatiseren en te bundelen.

Volgens Häring lijken de toepassingsvoorbeelden die de BIS aanhaalt voor centrale, digitale grootboeken, zoals effectenafwikkeling en handelsfinanciering, onschuldig en nuttig. Volgens Häring zou dit proces echter leiden tot een enorme machtsconcentratie door het steeds verder samensmelten van verschillende grootboeken, dus activa en bedrijven.

“Het te verwachten eindresultaat zou een gedetailleerde centrale controle zijn van alle economische en financiële processen binnen een wereldregio die overeenstemming heeft bereikt over een dergelijk monetair en valutasysteem.”

Gedragssturing, controle, censuur

Häring bekritiseert dat het ontwerp van de BIS alleen maar hint naar hoe fijn gedetailleerd de besturingsmogelijkheden van een dergelijk systeem zouden zijn. Voor elke persoon en elk bedrijf zouden specifieke regels kunnen worden gedefinieerd. De BIS spreekt op dit punt van de mogelijkheid van “regulatory compliance requirements” die kunnen afhangen van de transactiepartner, de locatie en het soort overboeking, bijvoorbeeld om witwassen te voorkomen.

De keerzijde zou zijn dat in verband met het zogenaamde Internet of Things, d.w.z. het netwerken van analoge objecten van huurwoningen tot apparaten voor het lezen van digitale boeken tot koffieautomaten, elke handeling, hoe klein ook, zoals het omslaan van een pagina in een boek, centraal geregistreerd zou kunnen worden en – als het van betaling afhangt – eventueel verhinderd zou kunnen worden.

Wat de BIS aanprijst als transparante en controleerbare registratie van alle transacties, overdrachten en veranderingen van eigendom, betekent volgens Häring dat totale bewaking de norm wordt. Het zal niemand verbazen dat de mogelijkheid van machtsmisbruik in de vorm van gedragssturing, controle en censuur niet voorkomt in het voorstel van de BIS. Volgens Häring is er geen serieuze discussie over de mogelijkheid van gegevensbescherming. In plaats daarvan is de BIS blijkbaar van plan om het verenigde “grootboek”, dwz de controle over transactiegegevens, in handen te geven van een “publiek-private samenwerking” – als een door de staat gelegitimeerd bedrijf.

Wetsontwerp van de digitale euro

Er zijn al genoeg afschrikwekkende voorbeelden van programmeerbaar geld, vooral in Nigeria. Daar zegt de centrale bank van plan te zijn om de bruikbaarheid van de digitale valuta eNaira te beperken, bijvoorbeeld zodat boeren bepaalde producten zoals zaden en machines alleen kunnen kopen met leningen. Zodra programmeerbare munteenheden de standaard worden, kunnen deze beperkingen naar believen worden uitgebreid of ingetrokken – ook in het geval van de digitale euro, waarvoor al een wetsontwerp bestaat.

De Europese Commissie maakt in artikel 32 lid 2 duidelijk dat de digitale euro geen programmeerbaar geld zal zijn. Volgens Häring zou dit voornemen echter windowdressing kunnen zijn. Het wetsvoorstel sluit alleen programmeren op geldniveau uit, maar niet op het niveau van het single ledger platform waar de BIS naar streeft.

Headerafbeelding: Agustin Carstens – BIS

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze vernieuwde gratis dagelijkse nieuwsbrief:

Stel je op de hoogte van het moderatiebeleid voor je iets post.

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over: