Half januari onthulden Indiase media dat hun land afgeprijsde Russische olie had verwerkt en wederuitgevoerd naar het Westen, inclusief de VS, waardoor de geest van de anti-Russische sancties van dat de facto Nieuwe Koude Oorlogsblok in diskrediet werd gebracht. De meeste waarnemers veegden die berichten van tafel omdat ze indruisten tegen hun wereldbeeld, waarin het vanzelfsprekend werd geacht dat het door de VS geleide Westen de druk op Rusland nooit zou verlichten door India als tussenpersoon in hun oliehandel te laten fungeren.

Volgens een deskundige die door Bloomberg wordt geciteerd in hun laatste rapport “Oil’s New Map: How India Turns Russia Crude Into The West’s Fuel“, “is de bereidheid van India om meer Russische ruwe olie te kopen tegen een sterkere korting een kenmerk, niet een bug, in het plan van de westerse landen om economische pijn op te leggen aan Poetin zonder het aan zichzelf op te leggen.” Een ander werd geciteerd als zeggende dat “ambtenaren van de Amerikaanse schatkist twee hoofddoelen hebben: de markt goed bevoorraad houden, en Rusland van olie-inkomsten beroven.”

Die andere deskundige voegde daaraan toe dat “ze zich ervan bewust zijn dat Indiase en Chinese raffinaderijen grotere marges kunnen verdienen door afgeprijsde Russische ruwe olie te kopen en producten tegen marktprijzen te exporteren. Dat vinden ze prima.” Dit inzicht van Bloomberg, dat in hoog aanzien staat als een van ‘s werelds belangrijkste zakelijke outlets, verandert volledig het paradigma waarmee waarnemers de energiedimensie van de anti-Russische sancties van het Westen interpreteren.

Het “officiële verhaal” tot nu toe was dat ze bedoeld waren om het Kremlin failliet te laten gaan in de hoop dat het onmiddellijk zou stoppen met zijn lopende speciale operatie en misschien zelfs zou “Balkaniseren” als de gewenste economische ineenstorting oncontroleerbare sociaal-politieke processen zou katalyseren zoals aan het eind van de jaren tachtig. De New York Times gaf onlangs echter toe

In het licht van deze “politiek ongemakkelijke” feiten was het dus achteraf te voorzien dat het “officiële verhaal” ingrijpend zou moeten veranderen in een poging van het Westen om “zijn gezicht te redden” tegenover zijn bevolking, ergo Bloombergs laatste bijdrage aan dit perceptiemanagement. Het publiek wordt nu wijsgemaakt dat de sancties nooit bedoeld waren om het Kremlin failliet te laten gaan, zijn speciale operatie te stoppen of Rusland te “Balkaniseren”, maar alleen om een beetje van zijn inkomsten af te nemen.

De realiteit is dat het resultaat waarover Bloomberg bericht inderdaad een “bug” is en geen “feature” zoals ze achteraf beweren uit wanhoop om de geschiedenis te herzien om redenen van eigenbelang en soft power. Het Westen heeft de blijvende gevolgen van hun sancties niet voorzien, omdat zij er naïef van uitgingen dat zij het Kremlin onmiddellijk failliet zouden laten gaan, de speciale operatie zouden stoppen en vervolgens Rusland zouden “Balkaniseren”.

Zij kunnen hun unilaterale economische beperkingen echter niet opheffen omdat dat een ongekende soft power overwinning voor Rusland zou zijn, vandaar dat zij op de markt begonnen te peilen naar alternatieve oplossingen om de betrouwbaarheid van hun invoer te waarborgen, zij het tegen betaling. India’s pragmatische beleid van principiële neutraliteit ten opzichte van het Oekraïense conflict, in weerwil van de eisen van de VS om Rusland te “isoleren”, was in dit verband een onbedoeld godsgeschenk voor het Westen.

Als die mondiaal belangrijke grootmacht de aankoop van Russische olie niet in die mate had opgevoerd om de systeemschokken te weerstaan die door de sancties van het Westen werden veroorzaakt en die tientallen andere staten in het Zuiden destabiliseerden, dan zou er geen overaanbod voor wederuitvoer zijn geweest. Nadat zij hen hadden geholpen in hun behoeften te voorzien, wat geen deel uitmaakte van een of ander “5D schaakmeesterplan” tussen India en het Westen, maar het organische resultaat was van hoe de gebeurtenissen zich ontvouwden, verminderden zij hun druk op hen als tegenprestatie.

Het was moeilijk te verklaren waarom de VS eind vorig jaar de druk op India merkbaar begon te verminderen om zich van Rusland te distantiëren, maar toen werd gedacht dat dit gewoon een uitgestelde erkenning van de geostrategische realiteit was en dat dit uit pragmatisch oogpunt werd gedaan om hun strategische banden te behouden. Nu lijkt het er echter op dat de onmisbare rol van India op de mondiale energiemarkt als tussenpersoon bij het faciliteren van de nu taboe zijnde Russisch-Westerse energiehandel een rol heeft gespeeld bij de herijking van het beleid van de VS.

Uit dit inzicht kan worden geconcludeerd dat India er niet alleen in is geslaagd de door de VS geleide westerse druk ten aanzien van zijn betrekkingen met Rusland te weerstaan, maar dat het het Westen daarbij onbewust een dienst heeft bewezen door zichzelf in de positie te plaatsen dat het de betrouwbaarheid van hun energie-importen kan waarborgen. Deze constatering is tekenend voor de nieuwe rol van Rusland als machthebber in de Nieuwe Koude Oorlog, die het land steeds meer invloed zal geven op de mondiale systeemverandering naarmate deze strijd langer duurt.