Tot voor kort werd het oorlogsverhaal over Gaza grotendeels gecontroleerd door het Israëlische leger (IDF) en het ministerie van Defensie van het land. De internationale reputatie van Israël mag dan gekelderd zijn met de moord op meer dan 20.000 Palestijnen, de verwonding van meer dan 50.000 Palestijnen en de vernietiging van een groot deel van Gaza, de IDF zou nog steeds een plausibel verhaal van een ernstig verzwakte Hamas kunnen verkopen, en zelfs kunnen beweren dat de oorlog in Gaza het noorden van Gaza was grotendeels voltooid, en het succes in het zuiden van Gaza zou niet lang meer duren, schrijft Paul Rogers.
Het verhaal werd ondersteund door ernstige problemen voor de weinige journalisten die nog steeds in Gaza actief zijn, waaronder het risico voor hun persoonlijke veiligheid, terwijl het internationale perskorps vastzat in Jeruzalem en voor veel van hun informatie afhankelijk was van IDF-bronnen.
Dat veranderde toen er een ander beeld ontstond. Ten eerste was er een gebrek aan bewijs ter ondersteuning van de bewering van de IDF dat er een Hamas-hoofdkwartier onder het al-Shifa-ziekenhuis zou zijn gevestigd, daarna kon de IDF de locatie van de Israëlische gijzelaars niet identificeren, ondanks dat ze over enkele van ‘s werelds meest geavanceerde inlichtingendiensten beschikte.
🇵🇸🇮🇱‼️🚨 BOMBSHELL: The tunnels were not connected to the Al Shifa hospital!
Washington post says the IDF lied! pic.twitter.com/HgXSzcEoO2
— Lord Bebo (@MyLordBebo) December 21, 2023
Zeer recentelijk hebben zich nog twee incidenten voorgedaan. Op 12 december was er een bekwame drievoudige hinderlaag georganiseerd door paramilitairen van Hamas in een deel van Gaza dat zogenaamd door Israëlische troepen werd gecontroleerd. Een IDF-eenheid werd in een hinderlaag gelokt en maakte slachtoffers. Er werden nog meer troepen gestuurd om die eenheid te helpen, en ze werden vervolgens in een hinderlaag gelokt, evenals versterkingen.
Naar verluidt werden tien IDF-soldaten gedood en raakten anderen ernstig gewond, maar het was hun anciënniteit die telde, inclusief een kolonel en drie majoors van de elite Golani Brigade. Dat Hamas, zogenaamd gedecimeerd en met duizenden troepen al gedood, een dergelijke operatie overal in Gaza zou kunnen opzetten, laat staan in een district dat naar verluidt al onder IDF-controle staat, zou twijfel moeten doen rijzen over het idee dat Israël substantiële vooruitgang boekt in de oorlog.
Een nieuwe indicatie kwam een paar dagen later, toen drie Israëlische gijzelaars erin slaagden te ontsnappen aan hun ontvoerders, maar vervolgens werden gedood door IDF-soldaten, ook al hadden ze geen shirt en droegen ze een witte vlag. Wat dat sindsdien nog erger heeft gemaakt en aanzienlijke woede veroorzaakt in Israël, is dat de oproepen van de gijzelaars vijf dagen voordat ze werden vermoord werden opgepikt door een met audio uitgeruste IDF-zoekhond.
Er zijn andere, bredere aanwijzingen voor de problemen van de IDF. Uit officiële slachtoffercijfers blijkt dat ruim 460 militairen zijn omgekomen in Gaza, Israël en de bezette Westelijke Jordaanoever en ongeveer 1.900 gewond zijn geraakt. Maar andere bronnen duiden op veel grotere aantallen gewonden.
Tien dagen geleden publiceerde het belangrijkste Israëlische dagblad, Yedioth Ahronoth, informatie verkregen van de rehabilitatieafdeling van het ministerie van Defensie. Het hoofd van de afdeling, Limor Luria, zei naar verluidt dat meer dan 2.000 IDF-soldaten sinds het begin van het conflict als gehandicapt waren geregistreerd – waarbij 58% van alle behandelde soldaten ernstige verwondingen aan hun handen en voeten had – wat duidt op een veel hoger aantal slachtoffers dan het officiële cijfer. Ondertussen heeft de Times of Israel het aantal gewonde IDF-soldaten, de Israëlische politie en andere veiligheidstroepen gerapporteerd als 6.125. Er zijn ook een aantal eigen brand-slachtoffers gevallen, waarbij dezelfde krant melding maakt van 20 van de 105 sterfgevallen als gevolg van dergelijke brand of ongevallen tijdens gevechten.
Over het geheel genomen volgt de IDF nog steeds de goed ingestudeerde Dahiya- doctrine van massaal geweld bij het reageren op een irreguliere oorlog, die grote sociale en economische schade veroorzaakt, de wil van de opstandelingen om te vechten ondermijnt en toekomstige bedreigingen voor de veiligheid van Israël afschrikt. Maar het gaat vreselijk mis. De kritiek komt uit onverwachte hoek, onder meer van de voormalige Britse minister van Defensie, Ben Wallace, die heeft gewaarschuwd voor een impact die vijftig jaar zal duren. Zelfs de regering-Biden begint zich volkomen ongemakkelijk te voelen over wat zich ontvouwt, maar Benjamin Netanyahu en het oorlogskabinet zijn vastbesloten zo lang mogelijk door te gaan.
Het is de moeite waard om te onderkennen waarom. De aanslagen van 7 oktober en de daarmee gepaard gaande brutaliteit hebben Israëls aanname van veiligheid tot in de kern getroffen, wat betekent dat de grote meerderheid van de Israëlische Joden tot nu toe de reactie van Netanyahu is blijven steunen. Maar zelfs dat is aan het rafelen en wordt nog verergerd door de moord op de drie gijzelaars door IDF-troepen.
Een gevolg van dit alles is dat de IDF-commandanten onder enorme druk komen te staan om te slagen, en zo ver zullen gaan als het oorlogskabinet zal toestaan. Veel van deze commandanten zijn zeer intelligente, maar onvermijdelijk vastberaden mensen, en zullen nu weten dat Hamas, of in ieder geval de ideeën van Hamas, ondanks alle retoriek van Netanyahu niet door militair geweld verslagen kan worden. Ze weten ook dat, terwijl de gesprekken vastlopen , de druk van de families van de gijzelaars binnenkort kan resulteren in een nieuwe humanitaire pauze. Daarom zal hun doel zijn om Hamas zoveel mogelijk schade toe te brengen, zo snel als ze kunnen, zolang ze kunnen, wat de kosten voor de Palestijnen ook mogen zijn. Als bewijs van deze aanpak kunt u getuige zijn van de intense luchtaanvallen van deze week.
Wat dat mogelijk maakt is Netanyahu’s afhankelijkheid van een extremistische minderheid van religieuze fundamentalisten en scherpzinnige zionisten in zijn regering. Zonder de tragedie van 7 oktober zouden ze niet zoiets als de bredere steun in Israël hebben gehad, maar toch brengen ze steeds meer schade toe aan de veiligheid van Israël op de lange termijn. Niet alleen loopt Israël het risico een paria-staat te worden, zelfs onder zijn bondgenoten, maar het zal ook een generatie van radicale oppositie voeden van het opnieuw samengestelde Hamas of zijn onvermijdelijke opvolger.
Het moet van zichzelf worden gered, maar dat zal vooral afhangen van Joe Biden en de mensen om hem heen. Wellicht onder druk van de snel veranderende publieke stemming in West-Europa moeten zij hun rol erkennen in het onmiddellijk beëindigen van dit conflict.
David Hearst: Deze oorlog zou Israël kunnen doen ineenstorten
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –
Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
De zionisten schoten die ontsnapte gijzelaars onmiddellijk aan flarden, want zij vreesden (wisten) dat zij zouden vertellen dat ze door Hamas goed behandeld werden.
Dat soort van verhalen kunnen de zionisten missen als kiespijn, want het ondergraaft hun haatpropaganda!
En diegenen die denken dat het bestaan van Israel aan een zijden draadje hangt, denk maar snel wat anders, want het voortbestaan van Israel wordt gegarandeerd door de zionisten in de Amerikaanse regering, en die worden nog elke dag sterker.
Bij elke regeringswissel, ongeacht of het democraten of republikeinen zijn, versterken zij hun greep op de USA.
En zoals zij bereid zijn te vechten tegen Rusland “tot de laatste oekie”, zo zijn zij bereid te vechten voor Israel, “tot de laatste Amerikaan”.