Er zijn drie fundamentele problemen met de CIA: haar doelstellingen, methoden en onverantwoordelijkheid. De operationele doelstellingen zijn wat de CIA of de president van de Verenigde Staten op een bepaald moment definieert als in het belang van de VS, ongeacht het internationale recht of het Amerikaanse recht. De methoden ervan zijn geheimzinnig en dubbelhartig. Het feit dat er geen verantwoording hoeft te worden afgelegd, betekent dat de CIA en de president het buitenlands beleid bepalen zonder enige publieke controle. Het Congres is een deurmat, een bijzaak, schrijft Jeffrey Sachs.
Zoals een recente CIA-directeur, Mike Pompeo, zei over zijn tijd bij de CIA : “Ik was de CIA-directeur. We hebben gelogen, we hebben vals gespeeld, we hebben gestolen. We hebben hele trainingen gehad. Het herinnert je aan de glorie van het Amerikaanse experiment.”
De CIA werd in 1947 opgericht als opvolger van het Office of Strategic Services (OSS). De OSS had in de Tweede Wereldoorlog twee verschillende rollen vervuld: inlichtingen en subversie. De CIA nam beide rollen over. Aan de ene kant moest de CIA inlichtingen verstrekken aan de Amerikaanse regering. Aan de andere kant moest de CIA de ‘vijand’, dat wil zeggen iedereen die de president of de CIA als vijand definieerde, ondermijnen, met behulp van een breed scala aan maatregelen: moorden, staatsgrepen, geënsceneerde onrust, bewapening van opstandelingen en andere middelen.
Het is deze laatste rol die verwoestend is gebleken voor de mondiale stabiliteit en de Amerikaanse rechtsstaat. Het is een rol die de CIA vandaag de dag nog steeds vervult. In feite is de CIA een geheim leger van de VS, dat in staat is om zonder enige verantwoordelijkheid over de hele wereld chaos te veroorzaken.
Toen president Dwight Eisenhower besloot dat de rijzende politieke ster van Afrika, de democratisch gekozen Patrice Lumumba uit Zaïre (nu de Democratische Republiek Congo), de ‘vijand’ was, spande de CIA samen bij zijn moord in 1961, waardoor de democratische hoop voor Afrika werd ondermijnd. Hij zou bepaald niet de laatste Afrikaanse president zijn die door de CIA werd neergehaald.
De omvang van de aanhoudende chaos als gevolg van mislukte CIA-operaties is verbazingwekkend.
In haar 77-jarige geschiedenis is de CIA slechts één keer ter verantwoording geroepen in het openbaar, in 1975. In dat jaar leidde senator Frank Church uit Idaho een onderzoek in de Senaat, waarin de schokkende moordpartijen, staatsgrepen, destabilisatie, surveillance en de terreur van de CIA aan het licht kwamen. Marteling in Sovjet-stijl en medische ‘experimenten’.
De onthulling door het Church Committee van het schokkende misdrijf van de CIA is onlangs opgetekend in een schitterend boek van onderzoeksjournalist James Risen, The Last Honest Man: The CIA, the FBI, the Mafia, and the Kennedys – and One Senator’s Fight to Save Democratie .
Die ene episode van onoplettendheid vond plaats als gevolg van een zeldzame samenloop van omstandigheden.
In het jaar voor het Church Committee had het Watergate-schandaal Richard Nixon ten val gebracht en het Witte Huis verzwakt. Als opvolger van Nixon was Gerald Ford niet gekozen, een voormalig Congreslid en onwillig om zich te verzetten tegen de toezichthoudende prerogatieven van het Congres. Het Watergate-schandaal, onderzocht door de Senaatscommissie Ervin, had de Senaat ook macht gegeven en de waarde aangetoond van Senaatstoezicht op machtsmisbruik door de uitvoerende macht. Cruciaal was dat de CIA net werd geleid door directeur William Colby, die de CIA-activiteiten wilde opschonen. Ook was FBI-directeur J. Edgar Hoover, auteur van wijdverspreide onwettigheden die ook door de Church Committee aan het licht waren gebracht, in 1972 overleden.
In december 1974 publiceerde onderzoeksjournalist Seymour Hersh, toen net als nu een groot verslaggever met bronnen binnen de CIA, een verslag van illegale CIA-inlichtingenoperaties tegen de Amerikaanse anti-oorlogsbeweging. De toenmalige meerderheidsleider in de Senaat, Mike Mansfield, een leider met karakter, benoemde vervolgens Church om onderzoek te doen naar de CIA. Church zelf was een moedige, eerlijke, intelligente, onafhankelijke en onverschrokken senator, eigenschappen die in de Amerikaanse politiek chronisch schaars zijn.
Als de malafide operaties van de CIA maar tot de geschiedenis waren verklaard als gevolg van de misdaden die door het Church Committee aan het licht waren gebracht, of op zijn minst de CIA onder de rechtsstaat en publieke verantwoording hadden gebracht. Maar dat mocht niet zo zijn. De CIA heeft het laatst gelachen – of beter gezegd, de wereld in tranen gebracht – door haar vooraanstaande rol in het Amerikaanse buitenlandse beleid te handhaven, inclusief de overzeese subversie.
Sinds 1975 voert de CIA geheime operaties uit ter ondersteuning van islamitische jihadisten in Afghanistan, die Afghanistan volkomen verwoestten en tegelijkertijd Al-Qaeda tot stand brachten. De CIA heeft waarschijnlijk geheime operaties uitgevoerd op de Balkan tegen Servië, in de Kaukasus tegen Rusland en in Centraal-Azië tegen China, waarbij allemaal door de CIA gesteunde jihadisten zijn ingezet. In de jaren 2010 voerde de CIA dodelijke operaties uit om Bashir al-Assad in Syrië omver te werpen, wederom samen met islamitische jihadisten. De CIA is al minstens twintig jaar nauw betrokken bij het aanwakkeren van de groeiende catastrofe in Oekraïne, waaronder de gewelddadige omverwerping van de Oekraïense president Viktor Janoekovitsj in februari 2014, die de verwoestende oorlog veroorzaakte die Oekraïne nu overspoelt.
Wat weten we van deze operaties? Alleen de delen die klokkenluiders, een paar onverschrokken onderzoeksjournalisten, een handvol dappere wetenschappers en enkele buitenlandse regeringen ons hebben willen of kunnen vertellen, waarbij al deze potentiële getuigen wisten dat ze te maken zouden kunnen krijgen met ernstige vergelding door de Amerikaanse regering. Er is weinig tot geen verantwoording afgelegd door de Amerikaanse regering zelf, en er is ook geen betekenisvol toezicht of terughoudendheid opgelegd door het Congres. Integendeel, de overheid is steeds obsessiever geheimzinniger geworden en voert agressieve juridische stappen tegen de openbaarmaking van geheime informatie, zelfs wanneer, of vooral wanneer, die informatie de illegale acties van de overheid zelf beschrijft.
Af en toe morst een voormalige Amerikaanse functionaris de boel, zoals toen Zbigniew Brzezinski onthulde dat hij Jimmy Carter ertoe had aangezet de CIA de opdracht te geven islamitische jihadisten op te leiden om de regering van Afghanistan te destabiliseren, met als doel de Sovjet-Unie ertoe te brengen dat land binnen te vallen.
In het geval van Syrië hebben we geleerd uit een paar verhalen in de New York Times uit 2016 en 2017 over de subversieve operaties van de CIA om Syrië te destabiliseren en Assad omver te werpen, op bevel van president Barack Obama. Hier is het geval van een vreselijk misplaatste CIA-operatie, die flagrant in strijd is met het internationaal recht, die heeft geleid tot een decennium van chaos, een escalerende regionale oorlog, honderdduizenden doden en miljoenen ontheemden, en toch is er geen enkele eerlijke erkenning van deze door de CIA geleide ramp door het Witte Huis of het Congres.
In het geval van Oekraïne weten we dat de VS een belangrijke geheime rol hebben gespeeld in de gewelddadige staatsgreep die Janoekovitsj ten val bracht en die Oekraïne in een decennium van bloedvergieten stortte, maar tot op de dag van vandaag kennen we de details niet. Rusland bood de wereld een kijkje in de staatsgreep door een telefoongesprek tussen Victoria Nuland, de toenmalige Amerikaanse staatssecretaris van Buitenlandse Zaken en de Amerikaanse ambassadeur in Oekraïne, Geoffrey Pyatt, te onderscheppen en vervolgens te plaatsen, waarmee ze de regering na de staatsgreep plannen. Na de staatsgreep trainde de CIA in het geheim speciale operatietroepen van het post-coup-regime dat de VS aan de macht hadden geholpen. De Amerikaanse regering zwijgt over de geheime operaties van de CIA in Oekraïne.
We hebben goede redenen om aan te nemen dat CIA-agenten de vernietiging van de Nord Stream- pijpleiding hebben uitgevoerd, aldus Seymour Hersh , die nu een onafhankelijke verslaggever is. Anders dan in 1975, toen Hersh bij de New York Times was in een tijd dat de krant nog steeds probeerde de regering ter verantwoording te roepen, verwaardigt de Times zich niet eens om naar Hersh’ verslag te kijken.
Het is natuurlijk een zware strijd om de CIA publiekelijk rekenschap te geven. Presidenten en het Congres proberen het niet eens. De reguliere media doen geen onderzoek naar de CIA, maar geven er de voorkeur aan om “hoge, niet bij naam genoemde functionarissen” en de officiële doofpotaffaire te citeren. Zijn de reguliere media lui, ondergeschikt, bang voor advertentie-inkomsten uit het militair-industriële complex, bedreigd, onwetend of al het bovenstaande? Wie weet.
Er is een klein sprankje hoop. In 1975 werd de CIA geleid door een hervormer. Tegenwoordig wordt de CIA geleid door William Burns, een van Amerika’s al lang bestaande vooraanstaande diplomaten. Burns kent de waarheid over Oekraïne, sinds hij in 2008 ambassadeur in Rusland was en Washington telegrafeerde over de ernstige fout om de NAVO-uitbreiding naar Oekraïne door te zetten. Gezien Burns’ status en diplomatieke prestaties zou hij misschien de dringend noodzakelijke verantwoording steunen.
De omvang van de aanhoudende chaos als gevolg van mislukte CIA-operaties is verbazingwekkend. In Afghanistan, Haïti, Syrië, Venezuela, Kosovo, Oekraïne en ver daarbuiten gaan de onnodige sterfgevallen, instabiliteit en vernietiging, veroorzaakt door de ondermijning van de CIA, tot op de dag van vandaag door. De reguliere media, academische instellingen en het Congres moeten deze operaties zo goed mogelijk onderzoeken en de vrijgave van documenten eisen om democratische verantwoording mogelijk te maken.
Volgend jaar is het vijftig jaar geleden dat de hoorzittingen van de Church Committee plaatsvonden. Vijftig jaar later is het, met het precedent, de inspiratie en de leiding van het Church Committee zelf, dringend tijd om de blinden te openen, de waarheid over de door de VS geleide chaos bloot te leggen en een nieuw tijdperk te beginnen waarin het Amerikaanse buitenlandse beleid transparant en verantwoordelijk wordt, onderworpen aan de rechtsstaat, zowel nationaal als internationaal, en gericht op mondiale vrede in plaats van op de ondermijning van zogenaamde vijanden.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
Mede daarom is Assange tot staatsvijand nr1 van Amerika verklaard want hij had het lef om de misdaden van de CIA aan het licht te brengen.
CIA, Criminal Infiltrating Agency – had nooit mogen bestaan.
‘Vader, wilt U uw Zoon zenden om alle wezens te straffen, die uw goedheid, genade en geduld aangrijpen om te denken dat moordzucht, hebzucht en leugenachtigheid eigenschappen zijn die hen het recht geven de planeet voor zichzelf te bestemmen?’