Israël is een koloniale kolonistenstaat die voortdurend in conflict is met de onderdrukte inheemse bevolking.

Het dacht dat het in die staat kon overleven, of zelfs zijn nederzettingen kon uitbreiden, door de tegengestelde krachten af ​​te schrikken met zijn superieure leger, schrijft Moon of Alabama.

Hamas heeft deze afschrikkingsmythe doorbroken door op één dag meer slachtoffers te maken in Israël dan in welke voorgaande oorlog dan ook.

Natanyahoo staat onder druk om de afschrikking te herstellen, om de zionisten opnieuw een gevoel van superioriteit te geven.

Dat kan hij niet.

Elke landaanval in Gaza betekent stedelijke oorlogsvoering in een reeds verwoeste stad met grote ondergrondse faciliteiten. Tijdens de inname van Bakhmut hadden de Wagner-troepen in totaal ongeveer 40.000 slachtoffers (doden en gewonden). De andere kant had er meer dan 70.000. Welke prijs zou de IDF moeten betalen om Hamas ‘te vernietigen’?

De andere factor is natuurlijk Hezbollah en andere verzetsgroepen, die Israël mogelijk vanuit het noorden en vanuit verschillende andere richtingen zouden kunnen aanvallen. Hezbollah heeft luidkeels gezegd dat zij dit zou doen als de IDF Gaza zou binnenkomen. Het land beschikt over ongeveer 100.000 raketten – meer dan genoeg om de Israëlische luchtverdediging uit te putten. De raketten met het langste bereik kunnen elke grote stad in Israël aanvallen. Er zijn al dagelijks vuurgevechten geweest aan de noordgrens.

De oorlog in Libanon van 2006 heeft aangetoond dat Hezbollah ingegraven is en zeer goed in staat is zichzelf te verdedigen. Sindsdien heeft het land meer ervaring opgedaan met de strijd tegen ISIS in Syrië. Noch aanvallen van de Amerikaanse luchtmacht, noch een invasie van de landmacht kunnen Hezbollah ervan weerhouden zijn raketten af ​​te vuren.

(Syrië zal, net als Iran, niet in de oorlog interveniëren, tenzij ze rechtstreeks worden aangevallen.)

Netanyahoo moet Gaza aanvallen om de afschrikking te herstellen. Hij kan Gaza niet aanvallen omdat de stadsoorlog grote hoeveelheden Israëlische slachtoffers zou veroorzaken. Hij kan Gaza niet aanvallen omdat Hezbollah dan de mythe van de superieure kolonistenstaat nog meer zou vernietigen dan Hamas tot nu toe heeft gedaan.

Israël heeft, met de hulp van de VS, geprobeerd de bevolking van Gaza naar Egypte te drijven. Vanuit het standpunt van Egypte zou dat een humanitaire oplossing zijn, tenminste zolang anderen ervoor betalen. Maar het zou een ernstig strategisch probleem veroorzaken. Het verzet van Hamas en anderen tegen Israël zou voor onbepaalde tijd voortduren, maar Egypte zou daarvoor verantwoordelijk worden gehouden. Zij kan en wil die last niet op zich nemen.

Het volgende idee van Netanyahoo was om Gaza uit te hongeren. Maar de wereld zal hem dat niet toestaan. In ieder geval niet voorbij een bepaald punt. Zelfs de secretaris-generaal van de VN heeft de grensovergang bij Rafah bezocht. Andere mondiale organisaties, zoals de WHO en ASEAN, hebben zich uitgesproken. Foto’s van uitgehongerde mensen zullen het voor het Westen onmogelijk maken die ‘oplossing’ te steunen.

Ondertussen zullen Hamas-strijders in hun tunnels blijven zitten, klaar om hun land te verdedigen, en waarschijnlijk met voldoende proviand om het maanden uit te houden.

Israëlische kolonisten razen, met de steun van de IDF, door de Westelijke Jordaanoever. Ze vermoorden nog meer Palestijnen en maken het mondiale publiek nog woedend op hun daden. Dit zal escaleren.

De Israëlische besluitvorming is verlamd. Het land zal voorlopig blijven praten over een grondinvasie, maar zal er geen lanceren. Het zal ook Gaza blijven verhongeren.

Maar er zal snel iets kapot gaan. Ieder moment kan er een nieuwe grote gruweldaad plaatsvinden in Gaza of een pogrom op de Westelijke Jordaanoever. Elke misrekening in het noorden zou dat front in een hete oorlog kunnen storten. Hezbollah zou ‘preventief’ het Israëlische grondgebied kunnen binnenvallen.

Maar het Joodse publiek van Israël eist nog steeds een wraakoorlog. Het land moet nog steeds zijn afschrikking en superioriteit herstellen.

Maar wat als dat onmogelijk blijkt te zijn?

Goed. Dan moet er iets anders veranderen.

Zoals Adam Shatz samenvat in de London Review of Books:

Wraakzuchtige pathologieën ( gearchiveerd )

De onontkoombare waarheid is dat Israël het Palestijnse verzet niet met geweld kan uitroeien, net zo min als de Palestijnen een bevrijdingsoorlog in Algerijnse stijl kunnen winnen: Israëlische Joden en Palestijnse Arabieren zitten met elkaar opgescheept, tenzij Israël, de veel sterkere partij, de Palestijnen voorgoed in ballingschap drijft. Het enige dat de mensen in Israël en Palestina kan redden en een nieuwe Nakba kan voorkomen – een reële mogelijkheid, terwijl een nieuwe Holocaust een traumatische hallucinatie blijft – is een politieke oplossing die beide als gelijkwaardige burgers erkent en hen in staat stelt in vrede en vrijheid te leven, of dat nu in één democratische staat, twee staten of een federatie is. Zolang deze oplossing wordt vermeden, is een voortdurende verslechtering en een nog grotere catastrofe zo goed als gegarandeerd.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

12 dagen na de Hamas invasie van Israël – Een overzicht van wat we nu weten

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over