Naast de weersveranderingen die over de hele wereld plaatsvinden, strooien legers over de hele wereld routinematig kleine stukjes met aluminium gecoat glasvezel en plastic – bekend als ‘Chaff’ – in de luchtkolom om vliegtuigen en schepen te beschermen tegen vijandelijke radar. Het is niet verrassend dat dit al tientallen jaren wordt gedaan zonder enig duidelijk bewijs dat het veilig is voor mens of milieu, schrijft Mercola. (Zichtbaar via Uncut-News)

Volgens een rapport uit 1998 van het General Accounting Office en een vervolgrapport van het Naval Research Laboratory uit 1999 waren de gevolgen voor het milieu, de mens en de landbouw van Chaff dat toen in militaire trainingsscenario’s werd gebruikt “verwaarloosbaar en veel minder dan die van andere menselijke -veroorzaakte emissies”, maar betekent dat werkelijk dat ze veilig zijn? Zoals uitgelegd in een Navy Medicine-artikel uit 2001:

“Radiofrequentie (RF) Chaff is een elektronische tegenmaatregel die is ontworpen om radargolven te reflecteren en vliegtuigen, schepen en andere objecten te verbergen voor radardetectiebronnen.

Chaff is gemaakt van met aluminium beklede glasvezels (ook wel dipolen genoemd) van 0,8 tot 0,75 cm lang. Chaff wordt vanuit militaire voertuigen gedropt of verspreid in patronen of projectielen die miljoenen dipolen bevatten.

Wanneer ze vrijkomen, vormt zich een diffuse wolk van dipolen die niet zichtbaar is voor het menselijk oog. Chaff is een zeer licht materiaal dat tussen de 10 minuten en 10 uur in de lucht kan zweven en aanzienlijke afstanden kan afleggen vanaf het druppelpunt, afhankelijk van de heersende atmosferische omstandigheden.

Voor het effectieve gebruik van deze elektronische tegenmaatregel is training van militair personeel, vooral piloten, in het gebruik van Chaff nodig. Zoals met de meeste aangeleerde vaardigheden, moet het gebruik van chaff tijdens de training onderhouden worden door de dropping tijdens de vlucht te oefenen.

Er wordt geschat dat Amerikaanse troepen ongeveer 500 ton Chaff per jaar inzetten, waarbij het grootste deel van het kaf vrijkomt tijdens trainingsoefeningen in Amerika.”

Is Chaff veilig?

Volgens onderzoek van Naval Medicine vormt het inademen van hele, intacte spinvezels vanwege hun grootte “geen risico” voor de mens. “Bij inademing wordt verwacht dat de dipolen zich in de neus, mond of luchtpijp afzetten en worden ingeslikt of uitgestoten.”

Let echter op het gebruik van het woord ‘voorspeld’. Voorspellingen zijn geen bewijs. Het zijn eigenlijk slechts gissingen. Er zijn ook onbeantwoorde vragen over wat er gebeurt als de vezels kapot gaan.

“Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat dipolen met een Al-coating weerbestendig zijn en niet afbreken onder woestijnomstandigheden”, zegt de paper.

“Een door de Amerikaanse marine gesponsord onderzoek uit 1977 vond geen bewijs dat Chaff significant of snel ontleedt in de wateren van de Chesapeake Bay of dat dit materiaal aanzienlijke hoeveelheden aluminium in de baai lekt.

Er zijn echter verdere studies nodig om de halfwaardetijd van Chaffdipolen in verschillende bodems en onder verschillende omgevingsomstandigheden te bepalen en om te bepalen of dipolen uiteenvallen in inadembare deeltjes…

Hoewel er in de epidemiologische literatuur geen definitief bewijs bestaat dat blootstelling aan Chaff niet schadelijk is, bestaat er wel epidemiologische informatie over werknemers in de glasvezelindustrie. “De gegevens uit deze onderzoeken suggereren dat blootstelling aan glasvezel niet geassocieerd is met een verhoogd risico op overlijden door luchtwegaandoeningen.”

Het probleem is dat glasvezelwerkers zijn uitgerust met beschermende uitrusting, waaronder ademhalingstoestellen, Tyvek-pakken en veiligheidsbrillen – uitrusting die gewone mensen niet dragen als ze onderweg zijn. Dit vertelt ons alleen maar dat het onwaarschijnlijk is dat Chaff de volksgezondheid schaadt, ervan uitgaande dat mensen een ademhalingstoestel dragen, wat ze niet doen.

Opmerkelijk genoeg is er niet veel meer dan deze drie rapporten. Hoewel alle rapporten de noodzaak van verder onderzoek erkennen, lijkt geen enkele ervan gepubliceerd te zijn, dus er is eigenlijk geen manier om te weten wat de impact in de praktijk zou kunnen zijn. Toch leert ons gezond verstand ons dat aluminium en glasvezel die in de lucht worden verspreid hoogstwaarschijnlijk een impact zullen hebben op het milieu en de menselijke gezondheid.

Geo-engineering bestaat al tientallen jaren

Aluminium en glasvezel zijn niet de enige gifstoffen die door onze lucht worden gespoten. Zoals Dane Wigington, oprichter van Geoengineeringwatch.org, vertelt: weertechniek, ook bekend als geo-engineering, waarbij verschillende giftige metalen en chemicaliën op grote hoogte worden gespoten, komt al meer dan 70 jaar voor en neemt eerder toe dan af.

Als reactie op het rapport van het Intergouvernementeel Panel over Klimaatverandering (IPCC) van de Verenigde Naties uit augustus 2021 waarin wordt opgeroepen tot radicale actie om verdere opwarming van de aarde te voorkomen, lanceerde de regering-Biden in 2022 een onderzoeksinitiatief om erachter te komen hoe de zon het meest effectief kan worden gedempt.

Eén voorstel betreft de introductie van zwaveldioxide-aërosolen in de stratosfeer van de aarde. De kleine reflecterende deeltjes zouden zonlicht terug de ruimte in reflecteren in plaats van het op het aardoppervlak te reflecteren. Volgens de Harvard-onderzoekers is deze strategie niet alleen ‘technisch mogelijk’, maar ook ‘opmerkelijk kosteneffectief’ omdat ze ‘volledig betaalbaar is voor verschillende landen’.

Het klimaat op aarde wordt grotendeels bepaald door de hoeveelheid zonnestraling die de aarde bereikt en hoeveel zonnestraling door het oppervlak wordt geabsorbeerd of opnieuw in de ruimte wordt uitgestraald. Bewolking en broeikasgassen zijn voorbeelden van factoren die de reflectie van zonnestraling beïnvloeden.

“Als geo-engineeringvoorstellen het mondiale klimaat op een zinvolle manier willen beïnvloeden, moeten ze opzettelijk de relatieve invloed van een van deze controlemechanismen veranderen”, legt Britannica uit.

Het VN-rapport identificeert het beheersen van zonnestraling en het verwijderen van broeikasgassen als vormen van geo-engineering. Sulfaataërosolen vallen in de categorie van zonnestralingsbeheer. Door meer zonnestraling terug de ruimte in te reflecteren, verlagen ze de temperatuur op aarde, maar ze hebben ook een ernstig ‘neveneffect’: ze verminderen de gemiddelde neerslag.

Als gevolg hiervan zouden aanvullende geo-engineeringtechnieken – zoals het dunner worden van cirruswolken in de bovenste atmosfeer – nodig zijn om de afname van de neerslag tegen te gaan. Wat kan er fout gaan?

Er zijn supercomputers gebruikt om modellen te maken die voorspellen hoe het controleren van zonnestraling verschillende delen van de aarde kan beïnvloeden, niet alleen in termen van temperatuur, maar ook in termen van neerslag en sneeuwval. De auteur van het rapport, Govindasamy Bala van het Indian Institute of Science, zegt dat de wetenschap er is, maar lang niet zo nauwkeurig.

“Ik denk dat de volgende grote vraag”, zei Bala tegen Reuters, “is of je het wilt doen… Dat brengt onzekerheid, morele vragen, ethische vragen en bestuur met zich mee.” Reuters meldde: “Dit komt omdat elke regio anders getroffen zou worden. Terwijl sommige regio’s zouden kunnen profiteren van een kunstmatig koelere wereld, zouden andere regio’s eronder lijden omdat ze bijvoorbeeld niet langer de omstandigheden zouden hebben om gewassen te verbouwen.”

‘Catastrofale risico’s’

Drie maanden na de publicatie van het paniekzaaiende IPCC-rapport hebben Australische en Britse onderzoekers een onderzoeksartikel gepubliceerd waarin wordt gewaarschuwd dat injectie van aerosolen in de stratosfeer ‘catastrofale risico’s’ met zich meebrengt die ons naar een ‘lot kunnen leiden dat erger is dan de opwarming van de aarde’:

“Het injecteren van deeltjes in de atmosfeer om zonlicht te reflecteren, stratosferische aerosolinjectie (SAI), vertegenwoordigt een potentiële technologische oplossing voor de dreiging van klimaatverandering. Maar zou het geneesmiddel erger kunnen zijn dan de ziekte? …

SAI heeft een plausibele wisselwerking met andere catastrofale gebeurtenissen, met name door de gevolgen van een nucleaire oorlog of extreem ruimteweer mogelijk te verergeren. SAI zou kunnen bijdragen aan systeemrisico’s door stressfactoren te introduceren in kritieke systemen zoals de landbouw.

De systemische stressoren van SAI en de risico’s van systemische cascades en synchrone mislukkingen blijven zeer slecht begrepen. Het gebruik van SAI verbindt verschillende ecologische, economische en politieke systemen nauwer met elkaar. Dit creëert een precaire situatie met latente risico’s die de grootste zorg baren…

Een goed gecoördineerde inzet van een kleine hoeveelheid SAI zou verwaarloosbare risico’s met zich meebrengen, maar dit is een optimistisch scenario. Omgekeerd brengt een grotere, ongecoördineerde inzet van SAI veel potentiële gevaren met zich mee. We kunnen niet duidelijk bepalen of SAI erger zal zijn dan de opwarming. Op dit moment lijkt een sterke afhankelijkheid van SAI een onverstandige beleidsreactie.”

In juni 2023 riep de Europese Commissie op tot “internationale discussies over de gevaren en het beheer van geo-engineering” en waarschuwde ze dat geo-engineeringprogramma’s gericht op het veranderen van het mondiale klimaat “onaanvaardbare” risico’s met zich meebrengen. Tijdens een persconferentie zei EU-klimaatbeleidchef Frans Timmermans:

“Niemand zou alleen met onze gedeelde planeet moeten experimenteren. Dit moet in het juiste forum worden besproken, op het hoogste internationale niveau.”

De tijd zal leren of dergelijke gesprekken ooit zullen plaatsvinden. In september 2023 riep de Climate Overshoot Commission, voorgezeten door Pascal Lamy, een voormalig hoofd van de Wereldhandelsorganisatie, op tot een wereldwijd moratorium op experimenten met het wijzigen van zonnestraling “die het risico van significante grensoverschrijdende schade met zich mee zouden brengen” en dat de focus in plaats daarvan zou moeten liggen op strategieën om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. Een dergelijk moratorium is echter nog niet overeengekomen.

Communistische ideologie, geen klimaatwetenschap

Zuzana Janosova Den Boer ervoer het communistische bewind in Tsjechoslowakije voordat ze naar Canada verhuisde. In haar artikel ‘I Survived Communism – Are You Ready for Your Turn?’ beschrijft ze de ‘al te bekende tekenen van dezelfde propaganda’ die haar adoptieland begint te doordringen.

Met betrekking tot geo-engineering wijst ze erop dat het communisme de milieubeweging heeft geïnfiltreerd sinds de jaren zeventig, toen de toenmalige leider van de Amerikaanse Communistische Partij, Gus Hall, een boek publiceerde met de titel ‘Ecology’, waarin hij verklaarde:

“De menselijke samenleving kan de vernietiging van het milieu onder het kapitalisme niet fundamenteel stoppen. Het communisme is de enige structuur die dit mogelijk maakt… Wij moeten de organisatoren, de leiders van deze bewegingen zijn.’

Den Boer schrijft:

“Dit idee werd in 1989 opgenomen in het platform van de Amerikaanse Groene Partij… waarin de fictieve dreigingen van ‘opwarming van de aarde’ en ‘klimaatverandering’ worden gebruikt om het publiek bang te maken om te geloven dat de mensheid ‘de planeet moet redden’.

Deze urgentie, samen met andere groene kwesties en kwesties die daarmee verband houden, maakt de confrontatie met het broeikaseffect tot een krachtig organiserend instrument… Overleven is zeer motiverend en kan ons helpen een massabeweging op te bouwen die in zeer korte tijd een grootschalige politiek en zal leiden tot sociale verandering…

In de eerste plaats [moeten we] het publiek informeren dat de crisis urgenter en ernstiger is dan [er] wordt gezegd, [dat] de gevolgen ervan te groot zijn om te wachten op universele wetenschappelijke bevestiging dat alleen een eco-catastrofe tot stand kan komen.”

Volgens Den Boer promoot het Intergouvernementeel Panel voor Klimaatverandering (IPCC) van de Verenigde Naties geen klimaatwetenschap, maar eerder een communistische ideologie. Als bewijs haalt hij de uitspraken aan van Ottmar Georg Edenhofer, de voormalige covoorzitter van IPCC Working Group III, die in een interview uit 2010 verklaarde dat klimaatvraagstukken over economie gaan en dat:

“We moeten onszelf bevrijden van de illusie dat het internationale klimaatbeleid milieubeleid is… We moeten duidelijk zijn dat we het klimaatbeleid de facto gebruiken om de rijkdom van de wereld te herverdelen.”

Geo-engineering bedreigt de mensheid tot het punt van uitsterven

Zelfs als we de sociale controle negeren, kunnen de praktische risico’s van geo-engineering niet over het hoofd worden gezien. Volgens wetenschappelijke studies vernietigen de deeltjes die vrijkomen bij deze geo-engineering-evenementen de ozonlaag. Ze verstoren ook de hydrologische cyclus (regen), wat leidt tot een verscheidenheid aan domino-effecten, naast het verspreiden van gifstoffen over het aardoppervlak.

Dus terwijl een deel van de planeet zou kunnen profiteren van deze programma’s, zouden andere delen gedecimeerd kunnen worden door droogtes, woedende bosbranden, overstromingen of stormen. Bovendien, hoewel mondiale afkoeling het gestelde doel is van de meeste van deze geo-engineeringprogramma’s, vereisen de wetten van de natuurkunde naarmate de planeet warmer wordt, meer neerslag om de planeet af te koelen, en niet minder, omdat de temperatuurstijging in de atmosfeer vocht met zich meevoert.

Om de planeet af te koelen is er meer regen nodig, maar deze programma’s hebben geresulteerd in minder regen, en de reden voor de vermindering van de neerslag is te wijten aan de deeltjes in de atmosfeer. Deze deeltjes voeren niet alleen warmte van buitenaf af, maar houden de warmte ook diep van binnen vast, waardoor de algehele opwarming van de planeet enorm toeneemt.

“Volgens Dane Wigington, oprichter van Geoengineeringwatch.org, zijn de risico’s van geo-engineering zo immens dat het de mensheid met uitsterven bedreigt en de kans om onszelf te redden snel kleiner wordt.”

De risico’s zijn zo immens dat Wigington waarschuwt dat geo-engineering de mensheid nu al voor uitsterven bedreigt.

Maar als mensen echt de volledige omvang van de situatie zouden begrijpen – niet alleen dat het klimaat wordt gemanipuleerd, maar dat het wereldwijde klimaatsysteem als gevolg daarvan zodanig is verslechterd dat de hele planeet in ernstige problemen verkeert; kortom, dat deze programma’s mogelijk een oncontroleerbare uitsterving hebben veroorzaakt – zou de emotionele impact voor velen wel eens te groot kunnen zijn om te dragen. Wigington ging hierop in in een interview dat ik in 2016 met hem hield:

‘Onze situatie is veel ernstiger dan de meeste mensen zich kunnen voorstellen’, zei hij. “Klimaattechniek maakt de situatie erger in plaats van te verbeteren.

Dus [ze moeten] proberen te voorkomen dat de bevolking in paniek raakt over de ernst en urgentie van de klimaatimplosie, en de bevolking in het ongewisse laten omdat de klimaatinterventieprogramma’s hebben geholpen dit proces te versnellen.

Elk onderwerp dat we testen zit boordevol aluminium, barium – alle zware metalen waarvan we weten dat ze met deze programma’s in verband worden gebracht. 

En we weten dat de regenval in onvoorstelbare hoeveelheden naar beneden komt – hoeveelheden die genoeg zijn om de pH van de grond in de Pacific Northwest met 10 tot 12 keer te veranderen – dat is een onvoorstelbare hoeveelheid metaal die vrijkomt als gevolg van de regen.

Als mensen echt zouden begrijpen wat hen wordt aangedaan, wat er met de planeet wordt gedaan… zouden ze over de hele wereld met hooivorken en fakkels de straat op gaan.’

Het insectenleven in het water en op het land in Californië is gedecimeerd

Geoengineeringwatch.org somt een aantal laboratoriumtests op die zijn uitgevoerd op regenwater, luchtmonsters en meer, samen met de resultaten ervan. Je vindt ze onder de rubriek Tests.

“Wat de gevolgen voor het milieu betreft, hebben we alleen al in Noord-Californië de afgelopen tien jaar een afname van 90% gezien in het aantal water- en landinsecten – een virtuele crash,” vertelde Wigington me in 2016.

“Er komt zoveel aluminium uit neerslag, wat de pH van de bodem beïnvloedt, en – dit is heel belangrijk – de UV-straling staat op een ongekend hoog niveau, en we kunnen dat rechtstreeks koppelen aan klimaattechniek… We zien UVB-niveaus die ongeveer 1.000% hoger zijn dan ons werd verteld. Ze verbrandt de bast van de bomen. Het doodt het plankton. Het beïnvloedt het leven van insecten…

Het verhoogt de UVB-straling omdat het de natuurlijke bescherming van de planeet versnippert. Wanneer een deeltje de atmosfeer binnendringt, of het nu afkomstig is van een straalvliegtuig of een vulkaan, veroorzaakt het een chemische reactie in de atmosfeer die de ozon vernietigt. Punt. Dus hoe meer van deze deeltjes in de atmosfeer terechtkomen, hoe sneller de ozon wordt vernietigd.”

Gezien dit alles is het hoogst onwaarschijnlijk dat de verspreiding van militair Chaff geen negatieve gevolgen zal hebben. Je zou kunnen stellen dat Chaff een te belangrijk verdedigingssysteem is om te worden geëlimineerd, en dat kan waar zijn. Maar klimaatspecifieke engineering is een heel andere zaak.

De afgelopen jaren is het verzwegen en afgedaan als een complottheorie. Regeringen over de hele wereld en internationale organisaties zoals de VN praten nu echter openlijk over het gebruik van geo-engineering om de klimaatverandering onder controle te houden, en als de mondiale opinie zich niet tegen deze inspanningen verzet, zullen we het misschien niet overleven en er spijt van krijgen.

Geoengineeringwatch.org heeft een lijst met acties die u kunt bekijken als u mee wilt doen en de boodschap wilt verspreiden. Ik raad ook aan om Wigingtons documentaire The Dimming (zie hieronder) te bekijken voor meer informatie.

Artikel als PDF

Bronnen:

• ¹  Geoengineeringwatch.org
• ²  AL.com 6 juni 2013
• ³  Rapport van de Algemene Rekenkamer over kwesties in verband met kaf, september 1998 (pdf)
• ⁴  Naval Research Laboratory Milieueffecten van RF-kaf 31 augustus 1999 (PDF)
• ^{5,  6,  7}  Marinegeneeskunde september-oktober 2001; 92(5): 12-16
• ⁸  Veiligheidsuitrusting voor glasvezelbewerkers
• ⁹  Reuters 9 augustus 2021
• ¹⁰  IPCC Zesde Beoordelingsrapport
• ^11,  12  CNBC 13 oktober 2022
• ¹³  Wetenschapswaarschuwing 26 november 2018
• ^14,  15  Britannica, Geo-engineering
• ^{16,  17,  18}  Reuters 10 augustus 2021
• ¹⁹  Grenzen in het klimaat 19 november 2021
• ²⁰  The Guardian 14 september 2023
• ²¹  Rapport van de Climate Overshoot Commission
• ^{22,  23,  24,  25}  Spencerfernando.com 3 januari 2019

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)

Geen complottheorie meer; Ze GEVEN TOE dat ze Chemtrails gebruiken!

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over