De verbluffende recente en gedetailleerde berichtgeving over de rechtstreekse Amerikaanse sabotage van de Nordstream 2-gaspijpleiding vormt in twee opzichten een belangrijk geostrategisch keerpunt:

Ten eerste zullen de gevolgen van Washington’s oorlogsdaad met rampzalige economische gevolgen voor Europa niet gemakkelijk verdwijnen. Maar nog belangrijker is dat deze gebeurtenis heeft aangetoond dat Amerika met succes elk publiek commentaar op deze gebeurtenis de kop heeft ingedrukt – in de Amerikaanse media, maar meer nog in alle Europese media zelf, ook in de economisch meest benadeelde staat – Duitsland. We zien een verbluffende, bijna onverklaarbare stilte over deze belangrijke internationale gebeurtenis, schrijft Graham E. Fuller.

En Rusland heeft de boodschap begrepen – het Amerikaanse beleid en de Amerikaanse verklaringen hebben de oude Russische overtuiging dat het Westen onverbiddelijk vijandig staat tegenover elke Russische rol in het Westen – die teruggaat tot de bittere en onherroepelijke splitsing van het Christendom tussen Rome en de Oosters-Orthodoxe Kerk in 1054 – ten zeerste versterkt. Dat werd later gevolgd door twee verwoestende Europese invasies van Rusland.

De groeiende Europese handelsbetrekkingen – vooral met Duitsland – met Rusland sinds het einde van de Koude Oorlog zijn op de vuilnisbelt gegooid door de uitbreiding van de NAVO naar het oosten. De vijandigheid van de Oost-West-betrekkingen is versterkt en verdiept.

Washington heeft geen zin om een nieuw gemeenschappelijk Europees veiligheidsbeleid uit te werken dat ook de Russische belangen omvat. En dit beleid van de VS heeft ertoe bijgedragen dat de toekomst van Rusland nu stevig in het Oosten-Vladivostok ligt en met China in een gedeelde afwijzing van de Amerikaanse wereldwijde hegemonie.

De nieuwe Oost-West Grote Muur

De opkomst van een nieuwe Grote Muur die Rusland van West-Europa afsluit is een van de meest opvallende uitkomsten van deze oorlog: De Europese ambtenaren lijken zich, misschien met tegenzin maar onherroepelijk, aan te sluiten bij de Amerikaanse strategische doelen in de wereld.

Deze doelstellingen spreken nu zelfs van de oprichting van een nieuwe “NATO Pacific”, ontworpen om de Chinese macht economisch en strategisch uit te dagen in China’s eigen achtertuin – met grote potentiële economische kosten voor Europa.

Maar bij al dit bewijs van Washingtons greep op Europa is het ook opvallend dat de grote meerderheid van de wereld niet is meegegaan in de strategische ambities van de VS om Rusland te verzwakken en te vernederen of om Washingtons eigen geopolitieke architectuur op te leggen aan het grootste deel van de rest van de wereld.

Over het algemeen vinden Latijns-Amerika, het Midden-Oosten en Afrika dat hun strategische belangen niet op één lijn liggen met die van Washington. Afgezien van enige lippendienst kritiek op Rusland hebben weinig staten, waaronder grote delen van Azië en India zelf, betekenisvolle sancties tegen Rusland opgelegd.

Meer levendig is de opkomst van nieuwe niet-westerse allianties zoals de BRICS (Brazilië, Rusland, India, China, Zuid-Afrika) met vele andere grote staten in de rij, waaronder Turkije, Iran en Saoedi-Arabië. Deze staten van het Zuiden ontwikkelen ook plannen voor een nieuwe internationale reservemunt, die het vermogen van Washington om het internationale beleid te dicteren door middel van op de Amerikaanse dollar gebaseerde sancties, moet ondermijnen.

Herdefiniëring van Eurazië

Een nieuw Eurazië is in opkomst, aangedreven door het gedurfde en geopolitiek visionaire Chinese “Belt and Road”-initiatief. Maar wat is dit nieuwe Eurazië nu precies?

Met een nieuwe Grote Muur tussen Rusland en het Westen, waar is nu de “Euro” in Eurazië? Europa houdt zelfs op aan het einde van Eurazië te staan, fysiek afgesneden van de Belt and Road die door Rusland en een groot deel van het Zuiden loopt.

Europa zal zijn strategische en economische weg elders in de wereld moeten zoeken. Voor Washington is dat prima; de VS zullen consequent proberen de banden van andere landen met Rusland of China te beperken.

De verbluffende stilte in de berichtgeving in de Amerikaanse en Europese media over de sabotage van de Nordstream-pijpleiding is helaas een duidelijk teken dat Europa eerlijk gezegd de moed of de visie mist om een beleid te voeren dat losstaat van het strategische spelplan van Washington.

De macht van Washington heeft tot nu toe de mondiale banden van Europa sterk ingeperkt en de dominantie van Washington over Europa politiek, economisch en vooral psychologisch versterkt. Het is moeilijk in te zien hoe Europa zich aan deze beperkende Amerikaanse omarming zal kunnen ontworstelen om een constructieve en noodzakelijke onafhankelijke speler op het internationale toneel te worden.

Amerika zelf lijkt helaas elke positieve visie op de omgang met de rest van de wereld te hebben verloren. De essentie van het Amerikaanse buitenlandse beleid is nu bijna volledig negatief: Rusland en China blokkeren en hun ontwikkeling en uitbreiding van hun internationale bereik verhinderen.

Dit is geen uitnodigend menu van positieve beleidsopties voor het grootste deel van de rest van de wereld – een wereld die kostbare betrokkenheid bij westerse oorlogen wil vermijden en zijn eigen economische ontwikkeling wil nastreven. Zij vertonen nu tekenen van viscerale negatieve reacties op het voortbestaan van westerse ex-koloniale machten die hun eigen afgezaagde geopolitieke en economische agenda’s aan de rest van de wereld willen opleggen.

Dit is de realiteit van de uitkomst van de oorlog in Oekraïne. Washington lijkt vastbesloten om zijn steeds illusoirder doel van handhaving van de internationale hegemonie na te streven, nu verpakt in valse beweringen over ondersteuning van “democratie versus autoritarisme”. Er zijn niet veel kopers.

Hoe lang zullen de VS blijven zwoegen in eindeloze buitenlandse oorlogen om zichzelf en de wereld wanhopig te bewijzen dat ze nog steeds nummer 1 zijn?

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/10/03/nordstream-het-signaal-dat-washington-weet-dat-het-de-great-game-heeft-verloren/