Heeft de rottende westerse beschaving nog hoop op reanimatie en overleving?

De beruchte Carl Rove (we zullen geen toelichting geven, wie zich deze cowboy nog herinnert en geïnteresseerd is, mag hem opzoeken) verwoordde een jaar of twintig geleden de kern van de opschepperige ideologie van het imperium:

Studenten van het “imperium” moeten zich inderdaad afvragen hoe deze dwaze man, als hij er nog is, zijn vroegere uitspraak nu zou becommentariëren, schrijft Stephen Karganovic. Het imperium in wiens naam Rove een kwart eeuw geleden arrogant sprak, ligt in puin; zijn realiteitsbevorderende krachten lijken aanzienlijk verminderd. Als de pretentieuze sukkel Rove enig besef van geschiedenis had, zou hij waarschijnlijk erkennen dat de levensduur van zijn rijk nog korter was dan die van Assyrië, het kortstondige prototype uit de oudheid.

De grove vulgariteit van Rove’s opschepperij mag echter niet verhullen dat een soortgelijke minachting voor de werkelijkheid voor hem werd uitgesproken door Lord Bertrand Russell, hoe dan ook een echt substantiële figuur. In zijn verhandeling ‘ The Impact of Science on Society ‘ uit 1953 schreef de verfijnde intellectueel Russell een veel gepolijstere en cynischere versie van Rove’s plebejische tirades:

De inspanning om de werkelijkheid om te keren en precies zo’n onwankelbare overtuiging te produceren is in volle gang in de terminaal zieke gemeenschap van naties die Dostojevski liefdadig “het kostbare kerkhof” noemde, nu ook bekend als het Collectieve Westen.

De nieuwste ideologische rage van het Westen is de omkering van de werkelijkheid. Een andere manier om het te zeggen is dat de meest dwingende uiting van trouw aan de waarden van het Westen bestaat uit het luidkeels ontkennen van het bewijs van je zintuigen.

Bewijs is er in overvloed. Het dogma dat in februari van dit jaar werd gepropageerd tijdens een ‘educatieve’ workshop, gesponsord door de Oklahoma State University, was dat het biologische feit dat chromosomen iemands geslacht bepalen geen betekenis heeft. Integendeel, er werd van de deelnemers verwacht dat ze de onwrikbare overtuiging zouden omarmen dat gender naast meervoudigheid ook een kwestie van willekeurige zelfbeschikking is. Ideologie “annuleert” feiten. Leden van de wetenschappelijke gemeenschap en biologiestudenten die, om hun examens te halen, het tot voor kort voordelig vonden om empirische feiten over de rol van chromosomen te bevestigen, moeten voortaan de wetenschappelijke kennis herijken en in overeenstemming brengen met ideologische criteria. Wie kan het lezers die vroeger burgers waren van een ander, nog niet zo lang geleden als “slecht” bestempeld rijk, kwalijk nemen dat zij dergelijke abrupte omkeringen van de officieel goedgekeurde werkelijkheid ongemakkelijk, of zelfs traumatiserend vinden?

Het pandemonium dat ontstond aan de Portland State University toen een bioloog beweerde dat er “expliciet anatomische en biologische” verschillen waren tussen mannen en vrouwen, en dat daar aanstoot aan nemen een “verwerping van de werkelijkheid” betekent, illustreert rijkelijk de diepte van de waanzin waartoe het Westen is afgedaald.

Samenvattend is de partijlijn nu dat niet objectieve factoren zoals chromosomen het geslacht bepalen, maar “iemands interne gevoel man, vrouw, geen van beide, beide, of een ander(e) geslacht(en) te zijn … voor transgenders zijn het bij de geboorte toegewezen geslacht en hun eigen interne gevoel van genderidentiteit niet hetzelfde. Vrouwelijk, vrouw en meisje en mannelijk, man en jongen zijn ook niet noodzakelijk met elkaar verbonden, maar zijn gewoon zes gemeenschappelijke genderidentiteiten.” Met andere woorden, men “is” zoals men zich “voelt” en het gevoel hoeft niet verankerd te zijn in de externe werkelijkheid. (Zie hier.)

Het idee dat mannen ook zwanger kunnen worden, wat nu heel dicht bij de heiliging als een verplicht dogma staat (een basketbalteam uit Toronto werd gedwongen een kruiperige collectieve verontschuldiging uit te brengen nadat de spelers onwetend suggereerden dat zwangerschap uitsluitend het voorrecht van vrouwen was) is maar een ander uitvloeisel van de subjectiviteit van gendergeloof en van de ideologische diskwalificatie van het bewijs van onze zintuigen. Hetzelfde geldt voor de proliferatie van ‘geslachten’, waarvan het aantal kan variëren afhankelijk van met wie men praat (nauwkeurige opsomming is nog onduidelijk), maar dat altijd meer dan twee moet zijn.

Op het Isle of Man, in Groot-Brittannië, ging de indoctrinatie van schoolkinderen in deze afschuwelijke onzin blijkbaar een beetje te ver, waardoor de slaperige ouders onverwachts tot woedend protest kwamen. Het plaatselijke schoolbestuur nodigde een dragqueen uit als autoriteit om studenten les te geven over seksuele aangelegenheden. Toen een van de jongeren zich uitsprak om de bewering van de drag queen te weerleggen dat er 73 geslachten waren, brak er een schandaal uit. Ze schold de nee-zegger uit: “Je hebt me van streek gemaakt”, en beval het onbeschaamde kind om te vertrekken. Het incident resulteerde in een petitie ondertekend door meer dan 500 ouders en nu is het schoolbestuur ‘onderzoek‘ aan het doen. Het is echter onwaarschijnlijk dat zo’n kleine lokale complicatie voldoende zal zijn om de agenda te laten ontsporen.

De verachtelijke seksualisering van kinderen met genderonzin gaat gewoon door. Elders in het Verenigd Koninkrijk worden dragshows opgevoerd voor baby’s, met weinig verontwaardiging van de ouders of de perverse en decadente samenleving.

Dr. Paul Craig Roberts, een scherpzinnige waarnemer wiens geheugen en aandachtsspanne (in tegenstelling tot de meeste van zijn landgenoten) langer is dan 15 minuten, vraagt ​​nadrukkelijk: “Heb je je ooit afgevraagd over de transgendergekte die plotseling op ons afkwam? Ik heb lager- en middelbaar onderwijs gehad en de universiteit afgerond en heb hier nooit over gehoord. Ik heb nooit iemand gekend of gehoord die dacht dat ze van het andere geslacht waren, of een man kende die een vrouw wilde zijn of een vrouw die een man wilde zijn. Als kind kende ik een paar meisjes, bekend als ‘Tom Boys’, die graag in bomen klommen en van de hoge duikplank sprongen, maar daar bleef het bij.”

Het merkwaardige is dat niemand weet wie deze ‘nieuwe realiteit’-normen dicteert, en ook niemand in het collectieve Westen durft of neemt de moeite om ernaar te vragen.

https://dissident.one/2021/09/26/19900/

Als er enig goed nieuws is in dit deprimerende panorama van burgerlijke zelfmoord, dan is het wel het inspirerende voorbeeld van de 16-jarige Canadese middelbare scholier Josh Alexander die, ondanks zijn jonge leeftijd, hardnekkig weerstand heeft geboden aan de onwrikbare overtuiging dat sneeuw zwart is. Josh is een leerling van een “progressieve” katholieke school in Ontario, die geen tijd heeft verspild met het invoeren van woke-mandaten, waaronder transgendertoiletten. Josh maakte daartegen krachtig bezwaar met het ongevoelige argument dat “er slechts twee geslachten zijn”, zoals blijkt uit zowel zijn religieuze geloof (dat waarneembare feit werd overigens tot voor kort door de katholieke kerk zelf aangehangen) als uit het bewijs van zijn zintuigen. Veroordeeld voor het uiten van opvattingen “die schadelijk zijn voor het fysieke en mentale welzijn” van transgender leerlingen, werd Josh geschorst voor zijn brutaliteit voor de rest van het schooljaar. Toen hij in strijd met het verbod probeerde terug te keren naar de klas, werd de 16-jarige gearresteerd. De zaak is nu in hoger beroep in de Canadese provincie Ontario.

“Ik werd een racist, een seksist, een onverdraagzame genoemd, maar ik bleef gewoon mijn overtuiging uiten en uiteindelijk werd ik gearresteerd “, zei de student. “Er zijn voorwaarden waarvan ze wilden dat ik ermee instemde om terug naar school te gaan, maar als christen ga ik niet liegen, ik ga de onwaarheid niet accepteren en ik ga niet akkoord met het heersende verhaal omdat het volledig in strijd is met Gods natuurlijke orde ( 2:53 – 3:17 minuten ).

Kort en goed gezegd, inderdaad.

Wie zal betwisten dat als de rottende westerse beschaving enige hoop op reanimatie en overleving heeft, haar hele lot nu exclusief in de handen ligt van morele, intelligente, non-conformistische en moedige jonge mensen zoals Josh Alexander?

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2023/03/06/schoolkinderen-leren-hoe-te-masturberen-en-welke-voordelen-ruige-seks-heeft-in-lessen-die-verborgen-zijn-voor-ouders/