De gefantaseerde werkelijkheid van het Westen wordt gelogenstraft door de realiteit

4

Hoogmoed is geloven dat een verzonnen verhaal op zichzelf de overwinning kan brengen. Het is een fantasie die het Westen heeft overspoeld. Onlangs publiceerde de Daily Telegraph een belachelijke video van negen minuten die beweerde aan te tonen dat ‘verhalen oorlogen winnen’ en dat tegenslagen in de strijdruimte bijkomstigheden zijn: Waar het om gaat is dat er zowel verticaal als horizontaal over het hele spectrum – van de soldaat van de speciale strijdkrachten in het veld tot aan de top van de politieke top – een eenduidig narratief wordt gearticuleerd.

De kern ervan is dat ‘wij’ (het Westen) een overtuigend verhaal hebben, terwijl dat van Rusland ‘onhandig’ is – ‘Daarom is het onvermijdelijk dat wij winnen’, schrijft Alastair Crooke.

Het is gemakkelijk om er de spot mee te drijven, maar toch kunnen we er een bepaalde substantie in herkennen (zelfs als die substantie een uitvinding is). Narrativiteit is nu de manier waarop westerse elites zich de wereld voorstellen. Of het nu gaat om de pandemische noodsituatie, de klimaatsituatie of de ‘noodsituaties’ in Oekraïne – ze worden allemaal opnieuw gedefinieerd als ‘oorlogen’. Het zijn allemaal ‘oorlogen’ die moeten worden uitgevochten met een eenvormig opgelegd verhaal van ‘winnen’, waartegen elke tegendraadse mening verboden is.

De duidelijke tekortkoming van deze overmoed is dat het vereist dat je in oorlog bent met de werkelijkheid. In het begin is het publiek in de war, maar naarmate de leugens zich uitbreiden en leugen op leugen wordt gestapeld, verwijdert het verhaal zich steeds verder van de werkelijke realiteit, zelfs als de nevelen van oneerlijkheid zich er losjes omheen blijven wikkelen. De publieke scepsis neemt toe. Verhalen over het ‘waarom’ van de inflatie, of de economie nu gezond is of niet, of waarom we oorlog moeten voeren met Rusland, beginnen te rafelen.

Westerse elites hebben hun ingezet op maximale controle over ‘mediaplatforms’, absolute conformiteit van berichtgeving en meedogenloze onderdrukking van protest als hun blauwdruk voor een blijvende machtsgreep.

En toch, tegen de verwachtingen in, verliezen de MSM hun greep op het Amerikaanse publiek. Opiniepeilingen tonen een groeiend wantrouwen in de Amerikaanse MSM. Toen Tucker Carlson’s eerste ‘anti-boodschap’ Twitter show verscheen, was het geluid van tegen elkaar schurende tektonische platen niet te missen, toen meer dan 100 miljoen (één op de drie) Amerikanen luisterden naar de beeldenstorm.

De zwakte van dit nieuwe ‘liberale’ autoritarisme is dat de belangrijkste verhalende mythen ervan kunnen worden ontkracht. Men heeft gewoon; langzaam beginnen mensen de realiteit te spreken .

Oekraïne: Hoe win je een onwinbare oorlog? Welnu, het antwoord van de elite is via een verhaal. Door tegen de realiteit in te blijven volhouden dat Oekraïne aan de winnende hand is, en Rusland aan het ‘kraken’ is. Maar dergelijke overmoed wordt uiteindelijk door de feiten op de grond ontkracht. Zelfs de westerse heersende klassen zien dat hun eis voor een succesvol Oekraïens offensief is geflopt. Uiteindelijk zijn militaire feiten krachtiger dan politiek gewauwel: Eén kant wordt vernietigd, de vele doden worden het tragische ‘agentschap’ voor het omverwerpen van dogma’s.

“We zullen Oekraïne kunnen uitnodigen om lid te worden van het Bondgenootschap wanneer de bondgenoten het eens zijn en aan de voorwaarden is voldaan … [echter] tenzij Oekraïne deze oorlog wint, hoeft er helemaal geen lidmaatschapskwestie te worden besproken” – verklaring van Jens Stoltenberg in Vilnius. Dus, na er bij Kiev op aangedrongen te hebben meer (honderdduizenden) van zijn mannen in de kaken des doods te werpen om het NAVO-lidmaatschap te rechtvaardigen, keert laatstgenoemde zijn beschermeling de rug toe. Het was tenslotte vanaf het begin een onwinbare oorlog.

De hoogmoed, op een bepaald niveau, lag in het feit dat de NAVO haar vermeende ‘superieure’ militaire doctrine en wapens tegenover die van een achterhaalde Russische militaire starheid en ‘incompetentie’ stelde.

Maar militaire feiten ter plaatse hebben de westerse doctrine als overmoed blootgelegd – met gedecimeerde Oekraïense troepen en de NAVO-wapens die in rokende puinhopen liggen. Het was de NAVO die erop stond de Slag om 73 Easting (uit de Iraakse woestijn, maar nu vertaald in Oekraïne) na te spelen.

De overmoed – in lijn met de Daily Telegraph-video – stijgt echter verticaal omhoog om het eenheidsverhaal van een op handen zijnde westerse ‘overwinning’ ook aan de Russische politiek op te leggen. Het is een oud, oud verhaal dat Rusland militair zwak, politiek kwetsbaar en vatbaar voor scheuren is. Conor Gallagher heeft met veel citaten aangetoond

Advertisement
dat het precies hetzelfde verhaal was in de Tweede Wereldoorlog, wat een soortgelijke westerse onderschatting van Rusland weerspiegelde – in combinatie met een grove overschatting van hun eigen capaciteiten.

Het fundamentele probleem met ‘waanvoorstellingen’ is dat het verlaten ervan (als het al gebeurt) veel langzamer verloopt dan de gebeurtenissen. De mismatch kan toekomstige uitkomsten bepalen.

Het kan nu in het belang van Team Biden zijn om toezicht te houden op een ordelijke terugtrekking van de NAVO uit Oekraïne, zodat het niet weer een Kabul-debacle wordt.

Om dat te laten gebeuren, heeft Team Biden Rusland nodig om een ​​staakt-het-vuren te accepteren. En hier ligt de (grotendeels over het hoofd geziene) tekortkoming van die strategie: het is eenvoudigweg niet in het Russische belang om de situatie te ‘bevriezen’. Nogmaals, de veronderstelling dat Poetin zou ‘staan te springen’ voor het westerse aanbod van een staakt-het-vuren is hoogmoedig denken: De twee tegenstanders zijn niet bevroren in de basisbetekenis van de term – als in een conflict waarin geen van beide partijen in staat is geweest om te zegevieren over de ander, en vastzitten.

Simpel gezegd, terwijl Oekraïne structureel op de rand van een implosie zweeft, is Rusland daarentegen volledig oppermachtig: Het heeft grote, verse strijdkrachten; het domineert het luchtruim; en heeft bijna de overhand over het elektromagnetische luchtruim. Maar het meer fundamentele bezwaar tegen een staakt-het-vuren is dat Moskou het huidige Kievse collectief weg wil hebben, en de wapens van de NAVO van het slagveld.

Hier wringt dus de schoen: Biden heeft verkiezingen en dus zou het passen bij de Democratische campagnebehoeften om een ‘ordelijke afbouw’ te hebben. De oorlog in Oekraïne heeft te veel bredere Amerikaanse logistieke tekortkomingen blootgelegd. Maar Rusland heeft ook zijn eigen belangen.

Europa is de partij die het meest gevangen zit in ‘waanvoorstellingen’ – vanaf het moment dat ze zich zonder voorbehoud in het ‘kamp’ van Biden stortten. Het Oekraïne-verhaal brak in Vilnius. Maar de amour propre van bepaalde EU-leiders brengt hen in oorlog met de realiteit. Ze willen Oekraïne in de vleesmolen blijven duwen – blijven volharden in de fantasie van een ‘totale overwinning’: “Er is geen andere manier dan een totale overwinning – en om van Poetin af te komen … Daarvoor moeten we alle risico’s nemen. Er is geen compromis mogelijk, geen compromis”.

Lees meer
NAVO-Top in Vilnius - Winnaars en verliezers

De politieke klasse van de EU heeft zoveel rampzalige beslissingen genomen uit eerbied voor de strategie van de VS – beslissingen die rechtstreeks indruisen tegen de eigen economische en veiligheidsbelangen van de Europeanen – dat ze erg bang zijn.

Als de reactie van sommige van deze leiders onevenredig en onrealistisch lijkt (“Er is geen andere manier dan een totale overwinning – en om van Poetin af te komen”) – dan komt dat doordat deze ‘oorlog’ diepere motieven raakt. Het weerspiegelt existentiële angsten voor een ontrafeling van het westerse meta-verhaal dat zowel zijn hegemonie als de westerse financiële structuur zal vernietigen.

De diepere angst van de westerse politieke leiders – medeplichtig aan de wetenschap dat het ‘Verhaal’ een fictie is die we onszelf vertellen, ondanks dat we weten dat het feitelijk onjuist is – is daarom dat ons tijdperk steeds meer en gevaarlijker afhankelijk is geworden van deze meta-mythe.

Ze beven niet alleen bij een ‘Rusland met macht’, maar eerder bij het vooruitzicht dat de nieuwe multipolaire orde onder leiding van Poetin en Xi de mythe van de westerse beschaving zal afbreken.


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:


Het Westen moet zich voorbereiden op een “onaangename Russische overwinning” in Oekraïne, zegt John Mearsheimer

Stel je op de hoogte van het moderatiebeleid voor je iets post.

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
4 Comments
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Hagar
Hagar
9 maanden geleden

David Duke spreekt over de echte achtergronden van de oekie-oorlog:

Luister naar de uitzending van 17/07:

https://hrradio.net/

Petra
9 maanden geleden

Van de ‘Westerse Beschaving’ is al weinig meer over. Kijk eens in Frankrijk, dan zie je het voor je neus ineenstorten.

Nederland met Rob Jetten en zijn 0,000036 graden en 26 miljard.

Tja,als je dan nog niet ziet dat het gebeurd is met het Westen dan weet ik het ook niet meer.

Dat het westen de leiding over deze wereld kwijt is, is al een feit. Wat nu over is, is het beschermen van het beetje welvaart dat we nog hebben.

Daar moeten we nu héél snel alles voor uit de kast halen om die te beschermen, want als we dat niet doen dan zal de armoede zeer snel om zich heen gaan grijpen.

Kort samengevat: het gaat er niet meer om of wij morgen nog macht hebben in de wereld, maar of er morgen nog eten ligt op ons bordje.

Bert
Bert
9 maanden geleden
Antwoord aan  Petra

Wij kunnen niks beschermen of tegen houden omdat dit bewust georganiseerd is van hogerhand.
Het is juist de bedoeling dat het totaal uit de hand loopt.
Wij hebben al het tuig en uitschot niet binnen gehaald en we hebben er ook nooit om gevraagd.

En wie is WIJ die nu nog de macht hebben. Niet de bevolking in ieder geval.
En of wij morgen nog te vreten hebben mogen we zelf uitzoeken.
Het zal de zogenaamde “elite” een tering zorg zorg hoe wij sterven.
Je bent toch niet vergeten dat ze de mensen zelf bewust willen afmaken door iedereen een gif prik op te dringen waarvan ze wisten dat het niet goed zou aflopen.

Jij hebt nog veel te veel vertrouwen in wat jij het westen noemt.
En zeker wat betreft die leiding over de wereld, iets wat ze geheel zelf bedacht hebben.

Ohje
Ohje
9 maanden geleden

Misschien handig om het volk te bevragen of het oorlog wil.
Oh wacht ,schaapjes slapen en snappen het nog steeds niet.
Als bomen op het huis vallen wordt het schrikken.