Eén woord beschrijft treffend de huidige toestand van het Amerikaanse imperium: schizofrenie.
Neem de relatie van Washington met de onderworpen blanke meerderheid. Eén afdeling, het ministerie van Defensie, lijkt stilletjes te erkennen dat het geen oorlogen kan winnen als patriottische blanke mannen weigeren dienst te nemen. Deze openbaring is volledig niet synchroon met het ministerie van Justitie, dat tanks Middlesex County, New Jersey binnenrijdt om precies dezelfde loyale blanke legermannen te terroriseren en te achtervolgen die Uncle Sam zo hard nodig heeft, schrijft Eric Striker.
Hoe zit het met Venezuela? Terwijl de diplomaten van Washington Nicolas Maduro, die ze al jaren proberen omver te werpen, smeken om Amerika olie te verkopen als back-up plan in het geval van een conflict in het Midden-Oosten, steunt het Amerikaanse leger tegelijkertijd een brutaal plan van Guyana en Exxon-Mobile om naar olie te boren in de betwiste Essequibo Strook.
Venezuela heeft lang beweerd dat Essequibo deel uitmaakt van zijn soevereine grondgebied en de Guyanese en Amerikaanse activiteiten in het gebied zijn een directe schending van de Overeenkomst van Genève uit 1966. Venezolaanse pogingen om de kwestie op de juiste locaties op te lossen zijn genegeerd, waardoor ze troepen naar hun grens zijn gaan mobiliseren en het vooruitzicht op oorlog op het westelijk halfrond is vergroot.
Na twee jaar en 75 miljard dollar (voor zover we weten) gaf Joe Biden een zeldzame televisietoespraak voor het Amerikaanse volk waarin hij voor het eerst uitlegde waarom we onze schatkist en wapenvoorraden moesten uitputten om ons te mengen in de oorlog tussen Rusland en Oekraïne.
Hij legde op onhandige wijze verbanden tussen het steunen van de schurkachtige Ostjuden-junta die over Oekraïne regeert en het steunen van Israëls aanhoudende massamoord op kinderen uit Gaza, in een poging de Republikeinen in zionistische handen te dwingen een buitenlands hulppakket van 106 miljard dollar te steunen, wat de gewone mensen, Amerikanen die niet bekend zijn met de Joodse machinaties die deze beslissingen over het buitenlands beleid achter de schermen aansturen, alleen maar in verwarring bracht. Twee weken later begonnen ambtenaren van de regering-Biden naar de media te lekken dat ze actief op zoek waren naar onderhandelingen over de overgave van Oekraïne, waardoor de situatie nog verder in verwarring werd gebracht.
Voor liefhebbers van zwarte komedie dienen de waanideeën die worden geschetst in de onlangs gepubliceerde liberale interventionistische apologie van National Security Advisor Jake Sullivan, Sources of American Power, als een bevredigend voorgerecht . Schijnbaar geschreven vlak voor het offensief van Hamas in Israël op 7 oktober, verzekert Sullivan ons vol vertrouwen dat het Midden-Oosten “stiller is dan het decennia lang is geweest.” De ironie ging niet verloren bij Sullivan, die erop stond dat het tijdschrift Foreign Policy deze kleine vergissing in de online versie van zijn publicatie corrigeerde.
Wat Biden betreft, hij heeft de neiging om te reageren op nerveuze vragen over het afbijten van meer dan het imperium kan kauwen met zijn slogan: “Wij zijn de Verenigde Staten van Amerika, in godsnaam!”
De oude man is niet helemaal dement. In 2022 stegen onze militaire uitgaven tot een schandalige $1,5 biljoen dollar. De Amerikaanse dollar blijft de sterkste ooit, vooral ten koste van de Europese satellietstaten. Net zoals onze oudere politieke functionarissen bitter weigeren met pensioen te gaan, zou het een vergissing zijn om te verwachten dat de Washington-moloch de tekenen aan de muur zou opmerken en stilletjes zou verdwijnen, zoals de Sovjet-Unie ooit deed.
De geopolitieke tegenstellingen die voor een groot deel zijn gecreëerd door de keuzes van het Washington-imperium voor winnaars en verliezers, zijn nu uitgemond in een aantal volwaardige oorlogen nu de ‘have-nots’ van na de Tweede Wereldoorlog en de Koude Oorlog de kans grijpen om zich te laten gelden.
Joe “Ik heb meer geld opgehaald bij AIPAC dan jij.” Biden heeft vrijwel toegegeven dat de Amerikaanse regering op zijn best een junior partner is van de nucleair bewapende, ingeteelde maniakken die het Israëlische regime besturen. Dankzij de zionistische coöptatie van onze natie hanteren de primitieve wilden die de leiding hebben over het Israëlische leger wapens uit de eerste wereld, geleverd door Amerikaanse belastingbetalers, om oorlog te voeren tegen weerloze mensen in ziekenhuizen, woonflatgebouwen, kerken, ambulances en vluchtelingencentra, waardoor de beschaafde bevolking De wereld zal zowel van afgrijzen naar adem snakken als met haar ogen rollen naar de ‘mensenrechten’-hypocrisie van de Amerikaanse en Europese Unie.
Terwijl de Joden Amerika aan de hand meeslepen in een breder regionaal conflict, worstelen de Amerikaanse troepen tegelijkertijd met het afschrikken van de vijanden van Israël. Amerikaanse strijdkrachten die Syrië, Irak en daarbuiten bezetten, worden geconfronteerd met gestaag intensievere raket- en drone-aanvallen van Iraanse milities in het Midden-Oosten. Ondanks al hun blunders zijn de Israëliërs nog niet begonnen aan een grootschalige invasie van Gaza, waarschijnlijk uit angst dat Hezbollah, die naar verluidt over de middelen beschikt
Het diplomatieke maximalisme van Washington wordt nu algemeen gezien als absurd, oneerlijk en verzet waard. De Amerikaanse regering blijft vastberaden in haar overtuiging dat zij het recht heeft om met een oorlog met Peking te dreigen over de veronderstelde soevereiniteit van de Taiwanese Kinmen-eilanden, die op slechts tien minuten varen van het vasteland van China liggen. Voormalig minister van Buitenlandse Zaken John Bolton en anderen zoals hij blijven aandringen op het afsplitsen van een willekeurig stukje Irak, bevolkt door Arabieren, voor een nieuwe Koerdische staat, ook al lag het historische Koerdische thuisland grotendeels in Turkije. In plaats van een nu gemiste kans aan te grijpen om een diplomatieke oplossing te vinden voor de kwestie van de Russen in de Donbass, die sinds 2014 vechten om zich weer bij hun moederland te voegen, gaf Washington toe aan de lachwekkende fantasieën van Kiev om een onvoorwaardelijke overgave van de Russen te eisen, om vervolgens honderdduizenden slachtoffers te maken en geen opties meer te hebben na hun mislukte tegenoffensief in de zomer.
En het aanbod van Antony Blinken aan het Palestijnse volk? Een microstaat waar de Jood Blinken en Benjamin Netanyahu zich het recht voorbehouden om hun leiders voor hen te kiezen. Een groot deel van de gevestigde Amerikaanse imperiale macht is afhankelijk geweest van het idee dat de Verenigde Staten een eerlijke en neutrale scheidsrechter zijn in internationale aangelegenheden. Door een oneerlijk onderscheid te maken tussen staatsmacht en particuliere ondernemingen kon Washington de wereld ervan overtuigen dat zij erop kon vertrouwen dat zij onpersoonlijk toezicht zou houden op de wereldeconomie, het internet, het internationale recht en vele andere belangrijke knelpunten van de macht.
De Joden die Amerika besturen hebben dit vertrouwen op flagrante wijze geschonden door de toegang tot SWIFT te gebruiken als een politiek afpersingsinstrument, waarbij digitale almacht wordt bewapend om de hele wereld te bespioneren, zoals de Edward Snowden-lekken en het schandaal van de Israëlische NSO-groep onthulden, door vuile trucs te gebruiken om te proberen te voorkomen rivaliserende staten ervan weerhouden superieure technologie te produceren en te verkopen, zoals de kruistocht tegen Huawei aantoont, en het internationaal recht aan de kaak te stellen als een selectief en cynisch propagandamiddel om vijanden te demoniseren, zoals de rol van de VS in het aanhoudende conflict tussen Israël en Palestina aantoont.
Zowel op het gebied van de harde als de zachte macht draait het Amerikaanse imperium op geleende tijd (en geld). Het regime in Washington denkt dat het de strijd aan kan gaan met China, Rusland, Iran en een aantal kleinere landen, terwijl het tegelijkertijd de blanke meerderheid in eigen land kan onderdrukken. Hun kans op succes is onbestaande, en er zijn veel krachten, waaronder wij, die bereid zijn om deze gecompromitteerde en verraderlijke heersende klasse zo snel mogelijk politiek te vervangen.
De vraag die we ons nu allemaal moeten stellen is: hoeveel schade zal dit slaande, gewonde dier aan zijn omgeving toebrengen voordat het zich onderwerpt aan het onvermijdelijke? God helpe ons allemaal.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –
Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
Het had niet zo hoeven gaan.
Ze zagen dit al decennia geleden aankomen.
Ze doen echter alles om het land nog sneller de afgrond in te duwen.
Idem in de EU.
We moeten niet te vroeg denken dat de Golem aan zijn doodsstrijd bezig is.
Er zijn weliswaar een paar landen die durven op te staan tegen de samenzweerders (Rusland, China) maar zij doen dit alleen omdat zij hun eigen onafhankelijkheid en vrijheid willen bewaren, en hun eigen strategie van ontwikkeling willen beschermen, niet omdat zij specifiek de macht van de samenzweerders willen inperken.
Er zijn slechts enkele landen die radicaal terugvechten tegen de internationale samenzweerders: Iran, Syrië, Libanon, Jemen.., en die doen dat waarschijnlijk alleen omdat zij acuut in hun overleven worden bedreigd door Israel.
Regeringen die frontaal de strijd met de samenzweerders aangaan, zoals de Führer destijds deed, en zoals zovele landen in de Europese geschiedenis daarvoor hebben gedaan, hebben we op dit moment niet.
De macht van de samenzweerders is op dit moment groter dan ooit tevoren, dus we hebben nog een lange weg te gaan.