De afgelopen twee jaar hebben geleid tot wat voor de meeste mensen over de hele wereld die over zulke dingen nadenken, een van de meest onverwachte en toch verbazingwekkende geopolitieke omwentelingen in de moderne geschiedenis is, schrijft Will Schryver.
De tot nu toe regerende mondiale hegemon was van plan Rusland – zijn oude vijand – een beslissende strategische nederlaag toe te brengen die de grootste buit ooit zou opleveren, en daardoor zijn machtsbasis in de nabije toekomst en daarna zou consolideren.
Het imperium stelde zich voor dat Rusland zich op het dieptepunt van zijn beschaving bevond: zwak, kwetsbaar en eindelijk rijp voor het oprapen.
Ondanks de nu spreekwoordelijke mislukkingen van de imperiums die eraan voorafgingen, geloofden de huidige meesters van het Anglo-Amerikaanse imperium, samen met zijn Europese vazalstaten en een bereidwillige proxy-macht in Oekraïne, dat “de zaken deze keer anders zijn”. Ze overtuigden zichzelf ervan dat het machtsverschil tussen de nieuwste versie van het westerse imperium en zijn vermeende Russische tegenstander zo groot was dat het de overwinning verzekerde op “het benzinestation dat zich voordeed als een land”.
Nadat ze eerder voor zichzelf een logisch bedrieglijke maatstaf hadden bedacht die ze ‘bruto binnenlands product’ noemden om de relatieve kracht van landen te meten, hielden ze zichzelf voor de gek door te geloven dat hun denkbeeldige superieure ‘rijkdom’ onoverwinnelijkheid zou garanderen op alle gebieden van inspanning die, in totaal, echte macht vormen.
Als de huidige oorlog niets anders heeft gedaan, dan zou het voor eens en altijd de oppervlakkige geesten van de westerse intelligentsia ervan moeten hebben overtuigd dat een economie die gebaseerd is op de financialisering van ALLES niet sterker is dan een economie die gebaseerd is op de daadwerkelijke productie van spullen.
Een twee jaar durend conflict van hoge intensiteit heeft onmiskenbaar aangetoond dat de-geïndustrialiseerde landen absoluut niet in staat zijn om moderne industriële oorlogsvoering te voeren.
Natuurlijk vond de deïndustrialisatie van de zogenaamde ‘westerse democratieën’ plaats in de loop van tientallen jaren, waarbij de mythe van ‘Het Arsenaal van de Democratie’ achterbleef in plaats van de materiële inhoud ervan. Het leverde enorme winsten op voor een steeds kleiner wordende groep, terwijl het een welvarende en sociaal stabiele middenklasse uitholde en een onderdrukkend neofeodalisme inluidde dat nu goed op weg is de hele westerse cultuur te deconstrueren.
Op volkomen onvoorziene manieren heeft de steeds duidelijker wordende mislukking van het slecht doordachte plan van het imperium om het uitgestrekte Rusland te verdelen en te veroveren de interne tegenstellingen, de ideologische incoherentie en de enorme endemische corruptie van een kapitalistische beschaving die onherstelbaar mis is gegaan, scherp in beeld gebracht.
In zijn door overmoed gevoede vastberadenheid om te bewijzen dat het kon wat geen enkele westerse hegemoon de afgelopen vijf eeuwen had kunnen bereiken, zal het snel afbrokkelende Anglo-Amerikaanse rijk nu de bittere pil van een beslissende strategische nederlaag moeten slikken op dezelfde Oost-Europese steppen waar zijn voorgangers hun eigen banket van gevolgen kregen voorgeschoteld.
En de Russen zullen, zoals zij gewend zijn, nieuwe overwinningsliederen doorgeven aan de kinderen van hun kinderen, voor toekomstige generaties.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
