Statistici van de Ludwig Maximilian Universiteit bestuderen de maatregelen die de Duitse regering heeft genomen om het coronavirus in te dammen. Zij concluderen dat er geen direct verband is tussen de dalende infectiecijfers en de lockdown.

Op 27 januari 2020 werd het eerste geval van een coronavirusinfectie in Duitsland geregistreerd bij een toeleverancier van de automobielindustrie. Een 33-jarige man had de ziekte opgelopen van een Chinese collega. In maart verklaarde de federale regering dat er sprake was van een epidemie van nationale omvang en legde zij de eerste beperkingen op aan het openbare leven. Sommige beperkingen werden in mei opgeheven en in oktober en november weer aangescherpt, meldt RT.de.

In november 2020 werd een zogenaamde lockdown-light afgekondigd, maar het gewenste effect bleef uit. Dit werd gevolgd door een harde vergrendeling en later de “federale noodrem”. Momenteel nemen de besmettingscijfers af en hebben 35,8 miljoen Duitse burgers ten minste één vaccinatie tegen het coronavirus gekregen.

LEES OOK:

De wetenschap is duidelijk: Lockdowns zijn dodelijker dan het virus en maskers werken niet

Statistici van de Ludwig-Maximilan-universiteit in München onderzochten de maatregelen van de regering en correleerden deze met de R-waarden, het besmettingspercentage dat dagelijks door het Robert Koch-Instituut (RKI) wordt gemeld. De “R” staat voor “reproductienummer”. Deze waarde wordt als nauwkeuriger beschouwd dan de 7-daagse incidentie. De resultaten van de studie bevestigen kritische stemmen. Er staat:

“Wat de R-waarden betreft, zoals die dagelijks door het Robert Koch Instituut worden vastgesteld, is er geen direct verband met de sinds september genomen maatregelen. Noch met de lockdown light op 2 november en de aanscherping op 16 december 2020, noch met de ‘federale noodrem’, waartoe eind april 2021 is besloten.”

Advertisement

Statisticus Ralph Brinks vertelde Bild dat het effect van de lockdowns zo klein was dat het geen statistische impact had:

“Als de maatregelen van de regering zo effectief zouden zijn, dan zou je veranderingen in de R-waarde moeten zien nadat ze in werking zijn getreden. Maar dat is niet het geval.”

Een in januari gepubliceerde studie van de Stanford Universiteit, waaraan ook de Universiteit van München deelnam, had reeds geconcludeerd dat lockdowns niet meer effect hadden dan andere maatregelen zoals sociale distantie of reisbeperkingen.

LEES OOK:

Tweeëntwintig Amerikaanse staten hebben al maanden geen Coronamaatregelen meer… en doen het beter

In de studie werden de pandemiegerelateerde maatregelen onderzocht van regeringen in Groot-Brittannië, Frankrijk, Duitsland, Iran, Italië, Spanje, de VS, Zuid-Korea, Zweden en Nederland. Terwijl de regeringen van Zweden en Zuid-Korea minder strenge beperkingen oplegden aan het openbare leven, hanteerden de andere landen draconische regels. Over de bevindingen, zeiden de onderzoekers:

“Wij trekken de rol van alle volksgezondheidsinterventies of gecoördineerde communicatie over de epidemie niet in twijfel, maar wij zien geen extra voordeel in het thuisblijven en sluiten van bedrijven.”

Het Imperial College London vatte zijn studie daarentegen samen met de opmerking dat er zonder de strenge pandemieregels 3,1 miljoen meer sterfgevallen in Europa zouden zijn geweest.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2021/06/01/14703/