Zonder bankrekening is een normaal leven niet mogelijk; wie geen bankrekening heeft, wordt een tweederangsburger. Het blokkeren van accounts is een drastisch en steeds gebruikelijker drukmiddel om politiek ongewenste mensen van hun financiële basis te beroven. Iedereen die het establishment ter discussie stelt, loopt het risico uitgesloten te worden van het banksysteem. De-banking is een strategie waarbij overheden, banken en reguliere media nauw samenwerken, schrijft Werner Reichel.

De algemene stemming onder de bevolking van het Westen verslechtert merkbaar. Door meerdere crises verliezen burgers het vertrouwen in het politieke media-establishment. Dit komt onder meer tot uiting in de hoge peilcijfers voor de AfD in Duitsland en de FPÖ in Oostenrijk. Om het dreigende machtsverlies te voorkomen, grijpt het Juste Milieu naar steeds drastischere methoden, vooral omdat hun oude strategieën, van de nazi-knuppel tot de cancelcultuur, steeds meer op niets uitlopen; ze hebben hun afschrikwekkende werking grotendeels verloren gezien de massale ontevredenheid van de burgers.

De politiek en de media moeten een versnelling hoger schakelen om het groeiende tegenpubliek te intimideren en de leidende figuren het zwijgen op te leggen. Het nieuwe arsenaal aan verdedigingsmethoden varieert van criminalisering en censuur tot het momenteel besproken verbod op de AfD, dat wil zeggen de eliminatie van de enige echte oppositiemacht. De heersende klasse probeert niet eens meer de schijn van democratie en de rechtsstaat in stand te houden; zij is in haar machtsstrijd al lang verder gegaan dan dat.

De-banking van overheidscritici

Een andere populaire methode die in het Westen al enige tijd wordt gebruikt om dissidenten het zwijgen op te leggen is het zogenaamde de-banking. De bankrekeningen van politiek ongewenste mensen worden geblokkeerd. Degenen die geen toegang meer hebben tot het banksysteem worden ook uitgesloten van het sociale en professionele leven. De Canadese premier Justin Trudeau maakte de-banking wereldwijd beroemd. Toen duizenden vrachtwagenchauffeurs door het hele land demonstreerden tegen de restrictieve Corona-koers van de regering, riep Trudeau niet alleen de noodtoestand uit, maar gaf hij banken ook toestemming om de rekeningen van de demonstrerende vrachtwagenchauffeurs en hun aanhangers te bevriezen. De boodschap was onmiskenbaar: iedereen die in opstand komt tegen het machtsapparaat zal financieel vernietigd worden.

Trudeau was niet de eerste die de-banking gebruikte als instrument voor politieke repressie; het wordt al heel lang beoefend. Martin Sellner, voormalig hoofd van de Identitaire Beweging, kan je er het een en ander over vertellen. Hoewel hij geen strafblad heeft, kan hij al jaren geen rekening openen in Oostenrijk of elders. Geen enkele bank wil een rechtse, prominente activist als klant. Begin 2022 haalde Sellner de krantenkoppen in Zwitserland toen bekend werd dat hij een rekening had bij Postfinance. Links en de media oefenden druk uit op de bank en die reageerde onmiddellijk. Volgens Sellner was dit de 41e financiële instelling die zijn rekening had geweigerd of geblokkeerd.

Omdat de regeringen of autoriteiten in geen enkel EU-land de wettelijke mogelijkheid hebben om de rekeningen van politiek ongewenste mensen te blokkeren, zijn ze afhankelijk van de medewerking van banken en de media. In de VS zijn er de afgelopen weken steeds meer berichten dat de rekeningen van munthandelaren en pandjeshuizen geblokkeerd zijn. De landelijke de-bankinggolf zou een campagne van de financiële en banksector zijn om de verkoop van gouden en zilveren munten, sieraden, edelstenen en soortgelijke alternatieve activa te voorkomen.

Verkeerde houding: Nigel Farage heeft de correspondentie met de bank openbaar gemaakt

In de regel berichten de reguliere media voorzichtig of helemaal niet over dergelijke methoden; het establishment geeft er de voorkeur aan discreet aan debanking te doen. Alleen in Groot-Brittannië zorgde de sluiting van de rekeningen van de prominente Brexit-politicus Nigel Farage deze zomer voor een landelijk schandaal. De Britse Coutts Bank, een van de meest traditionele financiële instellingen van het land, heeft zonder opgave van redenen de rekeningen van het voormalige hoofd van de Brexit-partij gesloten.

In dit geval had men met de verkeerde persoon geknoeid. Farage profiteerde van zijn bekendheid en publiceerde zijn correspondentie met de bank, waaruit blijkt dat zijn rekeningen waren geblokkeerd vanwege zijn politieke uitspraken en niet, zoals de bank later ten onrechte beweerde, in strijd met het bankgeheim, om financiële redenen. De documenten vermeldden de verklaringen van Farage over illegale immigratie, klimaatbeleid en Covid-19, en ook zijn steun aan Donald Trump werd bekritiseerd. De bank omschreef hem als “xenofoob en racistisch”.

In Duitsland zou het blokkeren van de rekeningen van een voormalige AfD-politicus waarschijnlijk worden toegejuicht door politici en de media; in het conservatief geregeerde Groot-Brittannië heeft de de-banking van Farage tot wijdverbreide verontwaardiging geleid. De NatWest Group, eigenaar van Coutts Bank, moest zich publiekelijk verontschuldigen bij Farage. Minister van Financiële Diensten Andrew Griffith waarschuwde bankinstellingen om lopende contracten niet te beëindigen simpelweg omdat bankklanten ‘hun grondwettelijke recht op vrijheid van meningsuiting uitoefenen’.

Premier Rishi Sunak heeft maatregelen aangekondigd om bankklanten en rekeninghouders in de toekomst tegen dergelijke praktijken te beschermen. Uit de discussies bleek hoe wijdverbreid debanking in Groot-Brittannië is. NatWest heeft zonder opgave van reden de rekeningen van ruim 8.000 klanten gesloten. Andere banken zouden zich op soortgelijke wijze hebben gedragen. In de regel was dit te wijten aan de politieke betrokkenheid van de bankklanten; soms was een “verdachte” naam voldoende. Het account van Alexandra Tolstoj is beëindigd omdat ze een Russische naam heeft. Toen ze vroeg waarom haar rekening werd gesloten, zei de bank tegen haar: “Wij zijn niet verplicht u de redenen daarvoor te vertellen.” Zes andere banken weigerden haar een rekening te laten openen.

Duitsland: Publieke omroepen als lasteraars

Terwijl de conservatieve regering van Groot-Brittannië het bankieren probeert te beperken, ontdekt Duitsland nog maar net het potentieel van politiek gemotiveerde rekeningblokkering. Uiteraard is het stoplicht vanwege de juridische situatie (nog steeds) afhankelijk van de actieve hulp van banken en de media. Bayerischer Rundfunk heeft nu laten zien hoe dit in de praktijk werkt.

Het voerde uit wat minister van Binnenlandse Zaken Nancy Faeser had aangekondigd, namelijk om ‘rechts-extremistische netwerken financieel leeg te zuigen’. Omdat de autoriteiten van Faeser de geldkraan naar onschuldige burgers of geregistreerde verenigingen niet zomaar kunnen dichtdraaien, is de publieke omroep tussenbeide gekomen. Dat deze politieke mediasamenwerking geen op zichzelf staand geval is, blijkt ook uit de banden tussen de politieke activist Jan Böhmermann van de ZDF en het ministerie van Faeser.

Bayerischer Rundfunk fungeert als het ware als een verlengstuk van het ministerie van Binnenlandse Zaken. De samenwerking is vermomd als onderzoek naar de financiering van ‘rechtse’ netwerken.” ‘Onderzoek’ betekent in dit geval dat BR-journalisten een lijst met donatierekeningen van niet-linkse verenigingen, initiatieven en media hebben aangemaakt en deze aan de banken en betalingsdienstaanbieders hebben gerapporteerd. In het BR-rapport staat: “BR-verslaggevers hebben 109 IBAN’s en 38 PayPal-rekeningen ondervraagd die rechtsextremisten gebruiken om donaties in te zamelen bij de respectievelijke banken in binnen- en buitenland, evenals bij de Amerikaanse betalingsdienstaanbieder. Ook wees de BR op de achtergronden van de rekening en rekeninghouders (…).”

De politieke campagne van de BR – die niets meer met journalistiek te maken heeft – was een groot succes voor Faeser en de BR: “Bij het ter perse gaan had PayPal tien accounts gedeactiveerd, waaronder een aantal van de Identitaire Beweging-omgeving. Op vraag van de BR zei PayPal dat de overige rekeningen nog steeds intern en in een proces van meerdere fasen werden gecontroleerd”, schrijft de BR triomfantelijk.

Vaste plaats in het arsenaal aan repressie-instrumenten

Geïnspireerd door het succes van deze campagne eist rechts-extremisme-expert Miro Dittrich: “Als financiële dienstverleners na eenvoudige persvragen rekeningen zouden sluiten, zouden de autoriteiten ook e-mails naar banken kunnen schrijven en het bewustzijn kunnen vergroten van wie daar rekeningen beheert. Dit is een staatstaak.” Dat zou weer een grote stap zijn in de richting van de AntiFa-dictatuur. Hoewel de banken en betalingsdienstaanbieders op verzoek van een staatstelevisiezender al rekeningen sluiten, willen de verenigde partijen, die trillen voor hun macht, het voor financiële dienstverleners nog makkelijker maken om klanten weg te kunnen gooien. die anders denken. CSU-politicus Alexander Hoffmann zei in de BR dat de federale overheid het voor banken gemakkelijker moet maken om rekeningen te sluiten “als blijkt dat een bankrekening wordt gebruikt voor rechts-extremistische of anti-constitutionele activiteiten.”

Er is geen kritiek geuit op het linkse politieke activisme van Bayerischer Rundfunk, vermomd als journalistiek, behalve in de alternatieve media. Dit toont aan dat de-banking al een permanente plaats heeft in het arsenaal aan repressieve instrumenten van het establishment. Het is al zeer efficiënt, maar in combinatie met het toekomstige verbod op contant geld betekent de-banking een onmiddellijke sociale doodstraf voor wie anders denkt.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over