De situatie voor de Europese boeren verslechtert. De prijzen stijgen en de voervoorraden beginnen op te raken. Veefokkers in heel Europa maken zich grote zorgen. Tegelijkertijd verhinderen de EU en de regeringen van sommige landen de boeren op verschillende manieren om hun productie op peil te houden of te verhogen. Dit komt bovenop het toch al alarmerende tekort aan zaden en meststoffen, meldt Free West Media.

Pas dit najaar zullen de catastrofale gevolgen zichtbaar worden door een sterke daling van de graanproductie. Bovendien zouden vlees- en melkproducenten grote delen van hun bedrijven al veel eerder kunnen zien verdwijnen. Westerse leiders hebben gewaarschuwd voor voedseltekorten, maar hebben geen oplossingen aangedragen.

Het persbureau Reuters interviewde onlangs de Italiaanse boer Carlo Vittorio Ferrari, die samen met zijn broer een boerderij runt in de buurt van de stad Cremona in Noord-Italië. Ze hebben onder meer zo’n tweeduizend varkens, waarvan het nu onhoudbaar duur wordt om ze te houden. Hij vreest dat hun familiebedrijf van de vierde generatie verloren zal gaan door het conflict in Oekraïne, dat volgens steeds meer mensen de doodsteek kan betekenen voor de voedselzekerheid in de wereld. Het door oorlog geteisterde Oekraïne en het gesanctioneerde Rusland waren namelijk niet alleen belangrijke exporteurs van tarwe, maïs en kunstmest, maar ook belangrijke leveranciers van diervoeder in de wereld. De van invoer afhankelijke veevoervoorraden van Europa zijn de laatste tijd snel afgenomen en zullen waarschijnlijk binnenkort uitgeput zijn.

Michele Liverini, vice-voorzitter van de Italiaanse diervoederproducent Mangimi Liverini SPA, zegt dat de combinatie van alle negatieve factoren en recentelijk de oorlog in Oekraïne een “perfecte storm” heeft gecreëerd. Liverini luidt ook de noodklok dat binnenkort hun voorraad diervoeders op zal zijn.

“In de Italiaanse havens waar wekelijks schepen uit deze landen [Rusland en Oekraïne] aankomen, is er nu nog maar het equivalent van 25 consumptiedagen over”, waarschuwt de grote voederproducent.

Ondertussen worden in Europa en de rest van de wereld miljoenen kippen gedood. Niet omdat er een tekort aan voedsel is, maar om een vermeende uitbraak van vogelgriep te stoppen. In het Verenigd Koninkrijk kunnen sinds 19 maart geen eieren meer worden gekocht van kippen met vrije uitloop, omdat die verboden zijn. In veel andere landen ziet het er net zo uit, maar de gevestigde media hebben het genegeerd.

Erger nu dan tijdens de Tweede Wereldoorlog

De Europese boeren staan onder grote druk en velen vinden de huidige situatie, die ook nog eens snel verslechtert, zo onhoudbaar dat ze denken niet lang voedsel te kunnen blijven produceren. Die vrees wordt ook geuit door de varkensfokker Ferrari.

“Dit is een familiebedrijf. Mijn grootvader heeft het tijdens twee wereldoorlogen draaiende gehouden, mijn vader heeft een [oorlog] meegemaakt, maar ik weet niet of we ons hier doorheen zullen slaan”, aldus de eigenaar.

Italië heeft de op drie na grootste veestapel in de Europese Unie met ongeveer 22,5 miljoen dieren en Spanje heeft de grootste met ongeveer 58,8 miljoen dieren. Dit volgens de EU-statistieken voor 2021 die varkens, koeien, schapen en geiten omvatten.

Het Londense Reuters heeft nog helemaal niet bericht over het koelere weer, met koude periodes en kortere groeiseizoenen in veel belangrijke teeltgebieden, waardoor de wereldwijde voedselproductie sinds ten minste 2018 geleidelijk is gedaald. Daar komen nog de verwoestende Coronabeperkingen bij, die sinds maart 2020 de wereldwijde toeleveringsketen hebben verwoest en de landbouw op talloze manieren ernstig hebben geschaad.

Boeren over de hele wereld werden in 2020-2021 gedwongen miljoenen tonnen groenten en andere zaken op het land te laten liggen om te rotten, omdat de nodige arbeidskrachten de gewassen niet konden of mochten oogsten. Miljoenen liters melk moesten worden afgegoten toen ze niet op tijd konden worden verwerkt, en miljoenen eieren werden weggegooid toen de fabrieken die eierdozen produceren, moesten sluiten.

Het ergste waren waarschijnlijk de miljoenen dieren die moesten worden gedood en begraven toen de slachthuizen (die om de een of andere reden in de Verenigde Staten de werkplaatsen waren die veruit het meest door de vermeende Corona-uitbraken werden getroffen) moesten sluiten en de dieren niet konden verwerken. Ook de boeren konden hun vee niet blijven voederen, omdat het er te veel waren geworden en ook te oud voor de vereiste vleeskwaliteit. Het werd toen niet zozeer opgemerkt, maar alles, van veestapels en voedselopslagplaatsen tot de productie van diepvries- en ingeblikt voedsel, begon op te raken. Voedsel voor honderden miljoenen mensen is er niet meer op het moment dat het nodig is.

‘Groen /… / waanzin vóór menselijk leven’

Individuele landen die het hun boeren gemakkelijker willen maken, worden tegengehouden door de EU. Italië bijvoorbeeld heeft Brussel gevraagd om de EU-regels die de staatssteun aan de landbouw beperken, in te trekken, maar dat werd botweg geweigerd. De regeringen van veel landen verhinderen ook dat boeren hun productie kunnen aanpassen om de voedselzekerheid te garanderen. Boeren in Noord-Amerika die willen dat hun graan voedsel wordt en geen biobrandstof voor ethanol, worden gehinderd door de regering-Biden en boeren in Europa die land dat met diverse EU-subsidies braakgelegd is, weer in gebruik willen nemen, worden eveneens tegengehouden. Boeren worden gedwongen een bepaald deel van hun landbouwgrond braak te leggen, omdat belastingen, heffingen en diverse EU-subsidies anders verdere activiteiten economisch onhoudbaar maken.

De Duitse minister van Landbouw, Cem Özdemir, bevestigde in maart dat de anti-landbouwhervormingen van de EU in Duitsland van kracht zouden blijven, ondanks het feit dat Duitse boeren niet langer genoeg zaaigoed, meststoffen en diervoeders kunnen krijgen. Dit heeft de Duitse boeren woedend gemaakt. Een van hen, Christian Lohmeyer, wees er in een video verontwaardigd op dat “te midden van een catastrofe als deze, groen eco-fanatisme – ecologische waanzin boven mensenlevens wordt gesteld”.

Spanje heeft maatregelen genomen om noodaankopen van maïs uit Argentinië en Brazilië mogelijk te maken, maar dit is geen oplossing op lange termijn, aangezien in de belangrijkste voedselproducerende landen in Zuid-Amerika reeds grote delen van de oogst zijn weggevaagd door koude of uitzonderlijke droogte. In Brazilië heeft de ernstige en aanhoudende droogte op sommige plaatsen 90 % van de voor dit seizoen verwachte oogsten weggevaagd (het is momenteel oogsttijd op het zuidelijk halfrond). Ook in buurland Paraguay is 60 % van de sojabonenoogst door de droogte gedecimeerd. Sojabonen en maïs worden op grote schaal gebruikt in diervoeder.

De landen van Zuid-Amerika beginnen ook op verschillende manieren de voedselvoorziening voor hun bevolking veilig te stellen, waardoor de exportcapaciteit nog verder afneemt, ook al is er nog geen exportverbod ingesteld.

Miljoenen dieren kunnen worden gedood

De situatie van de Europese boeren wordt, zoals Carlo Vittorio Ferrari in Italië uitlegde, ook verergerd door het feit dat landen als Hongarije, Servië en Moldavië de uitvoer van verschillende landbouwproducten hebben verboden omdat zij ook hun eigen voedselzekerheid willen versterken. Aanvankelijk betekent dit een tekort en torenhoge prijzen voor wat er overblijft, maar al snel kunnen zowel meststoffen als diervoeders opraken.

Tekorten of te hoge kosten voor kunstmest dwingen de boeren om een kleiner areaal te bebouwen, omdat de opbrengst zonder kunstmest zo laag is dat het onrendabel wordt, vooral nu met de hoge brandstofprijzen. Net als vervoerders verbruiken landbouwers veel diesel. Zij hebben ook grote hoeveelheden olie, smeermiddelen en andere aardolieproducten nodig voor hun tractoren en niet in de laatste plaats voor de zeer onderhoudsintensieve oogstmachines.

De slinkende veevoervoorraden betekenen dat koeien, varkens en andere dieren uiteindelijk worden geslacht.

“Het gaat niet alleen om maïs, maar ook om soja en veel bijproducten die moeilijk te vinden zijn. Het is een enorme strijd om alleen maar te krijgen wat er beschikbaar is,” aldus een andere Italiaanse boerin Elisabetta Quaini. Zij houdt ongeveer 1300 koeien voor de productie van rundvlees en melk op haar boerderij in Lombardije, Noord-Italië, het eerste Europese epicentrum voor Covid en daarom al in februari 2020 hard getroffen door de Corona-beperkingen. Quaini, die ook vice-voorzitter is van de onafhankelijke landbouwvereniging van Cremona, voegde eraan toe dat veel collega’s de moed hebben opgegeven en hun veestapel beginnen in te krimpen.

“Ik hoor steeds meer berichten over boeren die hun dieren slachten, maar ik wil dat voorkomen”, aldus de melkveehouder. Het kan tot acht jaar duren om een melkproducerende veestapel te herstellen. Om dezelfde kwaliteit te bereiken als nu, zal het nog langer duren, aangezien het tientallen jaren kan duren om de juiste fokdieren groot te brengen – als dat al gebeurt.

De Europese bevolking zal zeer hard worden getroffen als binnenkort miljoenen dieren, die vlees- en zuivelproducten produceren, moeten worden afgemaakt. Er zullen niet genoeg eiwitten zijn, aangezien de kippen- en eierproductie in Europa al sterk gedecimeerd is en een toename van de visvangst of visteelt de enorme verliezen niet kan dekken. De voedselzekerheid van Europa wordt voor het eerst in de moderne tijd bedreigd.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/03/13/29201/

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over voedsel.