Het interview met de Oekraïense Natalia werd afgenomen de Hongaarse correspondent Elmar Forster van Unser Mittel Europa.

Waarom bent u uit Oekraïne gevlucht?

We zijn gevlucht omdat het vanaf de tweede helft van vorige week absoluut levensgevaarlijk werd voor mij en mijn twee kinderen. Er is een militaire luchthaven in mijn woonplaats. Het vliegveld is maar een paar kilometer van ons huis. Het werd vernietigd door enkele geleide raketten op donderdagochtend. De inslag van de raketten deed de aarde beven. We ervoeren de raketten alsof ze direct in onze voortuin waren ingeslagen. Op hetzelfde moment arriveerden Witrussische troepen met tanks aan de grenzen van onze stad.

Waarom vluchtte u naar Oostenrijk?

Wij zijn naar Oostenrijk gevlucht omdat hier familie woont en wij hier veilig zijn en verzorgd worden. De beslissing was echter niet gemakkelijk.

Hoe heeft u de vlucht ervaren ? Wanneer besloot je te vluchten?

De vlucht was een beproeving. Een familielid bracht ons met de auto zo dicht mogelijk bij de Poolse grens. Hij werd echter ver voor de grens door Oekraïense ordehandhavers teruggestuurd, omdat mannen die geschikt zijn voor militaire dienst het land niet mogen verlaten. We werden dus “aan ons lot overgelaten” en moesten een eind lopen, waarschijnlijk zo’n 30 kilometer. We waren twee dagen onderweg en moesten natuurlijk al onze bagage kwijt. Onderweg kwamen we veel vrouwen tegen, sommigen zeer uitgeput, sommigen in elkaar gezakt omdat ze kleine kinderen moesten dragen, sommigen zelfs luiers. We hielpen hen zoveel we konden. Tijdens de mars hadden we niets te drinken. Wij waren dan ook blij toen wij eindelijk zonder problemen de Poolse grens passeerden, waar wij onmiddellijk zeer hartelijk werden ontvangen en de beste eerste hulp kregen. Hartelijk dank aan onze christelijke Poolse vrienden en buren!

…

Langzaam sijpelen berichten door naar het Westen dat de crisis in Oekraïne ook door Arabische en Afrikaanse vluchtelingen wordt misbruikt

De gruwelverhalen over het gedrag van sommige moslimvluchtelingen zijn helaas de waarheid. Ik heb het zelf meegemaakt: op onze vlucht ontmoetten we grotere troepen Syrische, Maghrebijnse zwart-Afrikaanse jongemannen. Zij werden na 2015 in Oekraïne toegelaten, kregen studiebeurzen voor de universiteiten van Kiev, Charkov en Liviv/Lviv en werden jarenlang door Oekraïne opgevangen.

Op onze vlucht, ontmoetten we een groep van zulke mannen. Zij beledigden ons als “ongelovige sletten, onreine schepsels en door Allah vervloekt gespuis”…En daarbij liepen zij ons in de weg. Omdat we niet onder de indruk waren, openden sommigen van hen hun broek en kondigden aan dat ze ons wilden verkrachten. Wij, de vrouwen, sloten ons aan elkaar aan, zodat niemand eruit getrokken kon worden en gescheiden. Ik was doodsbang, de kinderen schreeuwden – maar we slaagden er godzijdank in onze aanvallers op de vlucht te jagen.

Wij zijn dankbaar dat wij in Oostenrijk zo hartelijk zijn ontvangen. We zullen zeker ijverig werken waar we kunnen. Natalia

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/02/26/28606/?swcfpc=1