Als je zulke vrienden hebt, heb je geen vijanden meer nodig: naast de EU-Commissie bezondigt met name de Amerikaanse regering zich aan de ene impertinentie na de andere. Terwijl de VS miljoenen tonnen ruwe olie rechtstreeks van Rusland blijven kopen, staat Joe Biden voor de verzamelde wereldpers in het Oval Office en kondigt aan dat een escalatie in de Oekraïne-crisis het einde zou betekenen van de Duits-Russische pijpleiding Nord Stream 2. De Duitse Bondskanselier staat erbij als een schooljongen en zwijgt, schrijft Stefan Schubert.

Duitsland is wanhopig afhankelijk van gasleveranties uit het grondstofrijke Rusland. Vooral nu de linkse regering het rampzalige werk van Merkel uitvoert en de zogenaamde energiewende er met steeds drastischer stappen doorheen jaagt zonder rekening te houden met verliezen. De gerenommeerde Wall Street Journal publiceerde in 2019 al een artikel over het Duitse energiebeleid met de veelzeggende titel “World’s Dumbest Energy Policy”.

Vergeet alle rechtvaardigingen voor de vereiste sancties tegen Rusland, de mensenrechten, het internationaal recht en de gebruikelijke geciteerde tekstballonnetjes. Overigens zijn diezelfde stemmen zwijgzaam gebleven tijdens de Amerikaanse invasie in Afghanistan, Irak en Syrië.

De Amerikanen zijn gewoon bezorgd over de harde handhaving van hun eigen economische belangen. Daar is op zich niets mis mee; daar is een regering tenslotte voor gekozen. Het wordt pas gevaarlijk wanneer deze rigoureuze politiek van belangen tegenover een absoluut weerloos land komt te staan, waarvan de regering, afgezien van frasen en aanstellerij, niets, maar dan ook helemaal niets heeft bij te dragen tot het welzijn en het voordeel van haar eigen land. Een volkomen soft Duitsland dat al tientallen jaren geen onafhankelijk buitenlands beleid meer voert.

In plaats van de belangen van het land en zijn eigen bevolking voorop te stellen bij elke inspanning en elke crisis, heeft de Duitse regering zichzelf gedegradeerd tot een loutere ontvanger van orders van Washington, de EU en de VN.

De enige wereldmacht – de Amerikaanse agenda

De vermetelheid waarmee de Amerikanen hun agenda voor het buitenlands beleid nastreven, is genoeg om van te walgen. Op alle fronten treedt de Amerikaanse wereldmacht niet alleen op tegen geopolitieke concurrenten en vijanden, maar ook tegen “naaste bondgenoten” zoals Duitsland. Wat industriële spionage betreft, doen de Amerikaanse geheime diensten niet onder voor hun Chinese tegenhangers. Afgezien van octrooien en bedrijfsgeheimen die miljarden waard zijn, is geen enkel intern bedrijf veilig voor de almachtige afluisteraars van de NSA. Dit omvat zeer vertrouwelijke EU-documenten, resoluties van conferenties en de officiële mobiele telefoon van Angela Merkel, zoals naïeve Berlijnse politici moesten leren. De Amerikaanse elites verkeren in een permanente staat van koude oorlog met de hele wereld. Het gaat er in de eerste plaats om de militaire en economische belangen van de VS te beschermen en tegelijkertijd elke concurrent schade toe te brengen.

Rusland, dat rijk is aan grondstoffen, werd door de Amerikaanse president Ronald Reagan al bestempeld als een “evil empire”. Deze fundamentele houding is in 2022 niet veranderd. In hun grenzeloze naïviteit beschouwen de politici van ons land Duitsland echter als een gelijkwaardige partner van de VS. Maar het beleid van de VS ziet Duitsland als een economische macht en zijn exportindustrie in de eerste plaats als een rivaal. Bovendien is het land in het midden van Europa bij uitstek geschikt voor het inzetten van troepen en als inzetgebied voor het Midden-Oosten, alsook voor Oost-Europa. En tenslotte, maar daarom niet minder belangrijk, worden er pogingen ondernomen om zoveel mogelijk miljarden euro’s van Duitsland naar Amerikaanse kanalen om te leiden. Als deze miljarden bovendien worden weggehaald bij een belangrijke vijand als Rusland, is dit een economische en geopolitieke win-winsituatie voor de Amerikanen. En precies deze constellatie is de enige reden waarom de Amerikanen al jaren proberen om Nord Stream 2 te saboteren. Dit is een geldig verdrag tussen twee soevereine staten, voor de energiezekerheid van Duitsland. Toch wordt dit project door de Amerikanen publiekelijk tot doelwit van een aanval verklaard, en de Duitse regering spreekt dit niet tegen.

Rusland is de derde grootste olieleverancier van de VS

Tot overmaat van ramp is Rusland onder Trump en Biden de op twee na grootste olieleverancier van de VS geworden. In 2020 exporteerde Rusland bijna 27 miljoen ton ruwe olie naar de VS. Dat is 538.000 vaten per dag en een stijging van 63 procent ten opzichte van 2014. We hebben het over een orde van grootte van ongeveer 200 miljoen vaten, 159 liter per stuk, per jaar. En de trend is stijgend.

Big Oil’s connecties in de Amerikaanse regering zijn zeer nauw en geen geheim. Donald Trump heeft er nooit een geheim van gemaakt dat hij lobbyt voor de Amerikaanse olie- en gasindustrie. De Amerikanen willen hun dure en vuile vloeibaar aardgas aan Duitsland verkopen, maar het goedkopere en gemakkelijk verkrijgbare Russische gas is een concurrerend product waar niet tegenop te concurreren valt. De Russische olievoorraden zijn de laatste jaren gestegen doordat de regering van de VS haar sanctiebeleid aan meer landen heeft opgelegd. Daartoe behoren de grondstofrijke landen Iran en Venezuela. Vooral Venezolaanse olie is voor de Amerikaanse raffinaderijen een belangrijke rol gaan spelen.

De Russische variëteit Oeral komt qua consistentie het dichtst in de buurt van de zware olie uit Zuid-Amerika en vervangt deze dan ook. Een volledige overschakeling op de lichtere Amerikaanse olie van het merk WTI zou voor de Amerikaanse raffinaderijen een grote inspanning en immense kosten met zich meebrengen. Daarom zal het aandeel van Russische olie in Amerika niet alleen hoog blijven, maar zullen de leveranties ook blijven toenemen. Rusland zou weldra de tweede grootste olieleverancier van de VS kunnen worden, na Mexico.

Terwijl de Amerikaanse regering Nord Stream 2 saboteert en sanctioneert en eenzijdig beweert dat een escalatie in de Oekraïne-crisis het definitieve einde voor de pijpleiding zou betekenen, gaan de Russische olieleveringen onverminderd door. De sanctielijsten die in de VS circuleren, omvatten met name Europese bedrijven en industrieën, maar de Russische olieleveranties aan de VS worden in het geheel niet genoemd.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/01/14/26608/?swcfpc=1