De Turkse president Recep Tayyip Erdogan is berucht om zijn onbetrouwbare omgang met vermeende bondgenoten, of het nu gaat om de NAVO of de EU. Maar zijn grootste bedrog lijkt nu gericht tegen de relatie van Turkije met het Rusland van Poetin. In de afgelopen twee of meer jaar heeft Erdogan in zijn betrekkingen met Oekraïne, Armenië, Syrië, Libië en nu het meest recent, in de mislukte revolutie in Kazachstan, een duidelijk patroon laten zien van niet louter opportunisme maar feitelijk perfide of verraad van vertrouwen, als in dubbel bedrog, ondanks het feit dat hij afhankelijk is van Rusland voor energie en geavanceerd defensiematerieel, meldt William Engdahl. Waarom, is de vraag.

Erdoğan en de mislukte revolutie van Kazachstan

Uit de recente bloedige rellen en aanvallen van gewapende militanten op de luchthaven van Almaty, de media en overheidsgebouwen van Kazachstan, waaronder de gruwelijke onthoofding van ten minste twee politieagenten door ISIS-achtige jihadisten, blijkt duidelijk dat er twee parallelle destabilisaties aan de gang waren. De eerste was de aanvankelijke façade van vreedzame protesten tegen de stijging van de brandstofprijzen door de regering van het energierijke land, waardoor Washington en de EU konden oproepen tot “dialoog”. Deze protesten werden geleid door “mensenrechten”-activisten die werden opgeleid met miljoenen dollars van de aan de CIA gelieerde National Endowment for Democracy, waarschijnlijk de Soros Foundation-Kazachstan en diverse andere NGO’s die door de CIA of MI-6 werden gestuurd. Het is duidelijk dat dit een soort dekmantel was voor een “pseudo-Kleurenrevolutie”, waarachter een veel smerigere poging tot een staatsgreep schuilging.

De ernstigere aanval kwam van naar schatting 20.000 getrainde terroristen, waaronder buitenlandse jihadisten, en georganiseerde misdadigers onder leiding van het hoofd van de Kazachse georganiseerde misdaad, Arman Dzhumageldiev. Het is deze tweede gewelddadige groep die nader moet worden onderzocht. Het lijkt erop dat de MIT-inlichtingendienst en het leger van Erdoğan, samen met de CIA en MI-6, nauw betrokken zijn bij de opleiding en bewapening van de putschisten. Volgens de redacteur van Asia Times, Pepe Escobar, was er een “‘geheim’ Amerikaans-Turks-Israëlisch militair-intel operatiecentrum gevestigd in het zuidelijke zakencentrum van Almaty, volgens een hooggeplaatste Centraal-Aziatische intelbron. In dit “centrum” waren 22 Amerikanen, 16 Turken en 6 Israëli’s die sabotagebendes coördineerden – getraind in West-Azië door de Turken – en vervolgens doorgelinkt naar Almaty.”

Erdogan en de Moslimbroederschap

Erdogan traint al jaren heimelijk jihadisten van Al Qaeda en ISIS (terreurorganisaties, beide verboden in Rusland) in Turkije en brengt ze in het geheim over de grens naar Idlib en andere bolwerken in Syrië om zich aan te sluiten bij ISIS of de Syrische tak van Al Qaeda, Jabhat al-Nusra, om daar oorlog te voeren tegen Bashar al Assad (en de facto tegen Rusland). Daarnaast is Erdoğan ook al jaren zeer nauw verbonden met de Moslimbroederschap (verboden in Rusland), de geheime politieke islamitische organisatie die tijdens de Arabische Lente en decennia daarvoor samenwerkte met de CIA en MI-6.

Na de militaire coup van Al Sisi in 2013, waarbij de Moslimbroederschap in Egypte werd verdreven, werden naar schatting twintigduizend kaderleden van de Broederschap door Erdoğans AKP verwelkomd en kregen zij ballingschap in Turkije. Sinds Qatar gedwongen werd zijn actieve steun aan de geheime organisatie van de Moslimbroederschap te verminderen, heeft Erdoğan zich ontpopt als de belangrijkste supporter en beschermer van de organisatie. In een interview met de Russische TV in 2020 zei de Syrische president al Assad dat Erdogans Moslimbroederschapsideologie, en niet de Turkse nationale belangen,” de oorzaak zijn van het feit dat hij illegaal troepen naar Syrië stuurt om in Idlib voor Al Qaida te vechten”.

Naarmate Erdoğan de enorme organisatie van Fethullah Gülen, nu in ballingschap in Pennsylvanië en beschuldigd van de mislukte coup van 2016 tegen Erdoğan, begon te wantrouwen, is het duidelijk dat Erdoğan dichter naar het internationale netwerk van de Moslimbroederschap toe trok om zijn neo-Ottomaanse ambities uit te breiden. Erdoğans hoofd van de MIT-inlichtingendienst, Hakan Fidan, was volgens de Franse journalist Thierry Meyssan al in 2003 actief in het verspreiden van Turkse Jihad-invloed in Centraal-Aziatische voormalige Sovjetrepublieken. Vandaag is Istanbul de facto de hoofdstad van de Moslimbroederschap.

Dit was rechtstreeks van belang voor de recente couppoging in Kazachstan. De belangrijkste organisator ter plaatse van de aanslagen in Almaty en andere belangrijke steden tegen de regering van president Kassym-Jomart Takajev, was de nu ontslagen neef van voormalig president Nazarbajev, Samat Abisj, een bekend lid van de Moslimbroederschap. Abisj werd net ontslagen als eerste vicevoorzitter van de nationale veiligheidsraad, een sleutelpost sinds Nazarbajev hem in 2015 benoemde. De Moslimbroederschap is door landen als Egypte, Bahrein, Saudi-Arabië, Rusland, de VAE en Syrië aangewezen als terroristische organisatie.

Het feit dat Erdoğan momenteel de voornaamste geldschieter is van de terroristische Moslimbroederschap – de feitelijke “moeder” van Al Qaeda en ISIS en andere jihadistische groeperingen wereldwijd – in combinatie met het feit dat Erdoğans MIT, samen met MI-6, de CIA en de Mossad in het geheim terroristen in Kazachstan trainden voor de aanslagen, en het feit dat de belangrijkste organisator van de gewapende opstand in Kazachstan in januari, Samat Abish, een bekend lid is van de Moslimbroederschap, wijzen erop dat de rol van Erdogan in de gebeurtenissen in Kazachstan veel centraler was dan wordt gerapporteerd, ondanks Erdogans perscommentaren van steun aan Takajev.

Opmerkelijk is dat de persoon die in juni 2020 tot hoofd van de Britse buitenlandse inlichtingendienst MI-6 is benoemd, Richard Moore is. Moore is een Turks specialist die begin jaren negentig drie jaar als MI-6 agent in Turkije heeft doorgebracht en in 2014-2017 als ambassadeur in Turkije. De rol van MI-6 tegen Rusland is duidelijk veel dieper dan vel en denken. Het feit dat een Turkse expert is benoemd tot hoofd van MI-6 is zeer veelzeggend en suggereert dat de Brits-Amerikaanse inlichtingendiensten het Turkije van Erdoğan gebruiken om de hele islamitische voormalige Sovjet-Unie te destabiliseren, is zeer waarschijnlijk. De opportunist Erdoğan is duidelijk blij dat hij zijn Anglo-Amerikaanse vrienden hierbij kan helpen.

Turkse drones voor Oekraïne

De destabilisatie van Kazachstan, een land dat van vitaal belang is voor de Russische veiligheid en economie, is lang niet het enige gebied waarop Erdoğan druk uitoefent op het Rusland van Poetin. In Oekraïne heeft Erdoğan zich zeer provocerend opgesteld tegenover Rusland en openlijk zijn steun betuigd aan het streven van Oekraïne om lid te worden van de NAVO, een rode lijn op veiligheidsgebied voor Moskou. Hij heeft ook Bayraktar TB2 onbemande bewapende, Turkse drones, verkocht aan Kiev voor gebruik tegen de etnische Russen in Donbass. Na de Maidan-coup van 2014 in Oekraïne is Erdoğan toenadering gaan zoeken tot Kiev. In april 2021 ontmoette de Joodse komiek-turned-president van Oekraïne, Volodymyr Zelenskyy, Erdoğan in Turkije om de Oekraïense aankoop van Turkse militaire drones te bespreken na hun grote succes in de Azeri-Armenië Nagorno-Karabach oorlog eerder. Zelenski verzocht om Turkse steun voor zijn geschil met Rusland. Erdoğan antwoordde door de Russische annexatie van de Krim, waar de bevolking nog steeds voor 12% uit Turkse Tataren bestaat, illegaal te noemen.

Erdoğan wil de Russische dominantie in de Zwarte Zee, waar de Turkse marine vóór 2014 een dominante positie innam, duidelijk inperken. Tijdens een NAVO-bijeenkomst in juni 2021 zei Erdoğan tegen de secretaris-generaal van de NAVO: “Jullie zijn niet zichtbaar in de Zwarte Zee, en jullie onzichtbaarheid in de Zwarte Zee maakt er een Russisch meer van.” De grootste aardgasvondst van Turkije ligt voor de kust van de Zwarte Zee en Turkije hoopt dat het land zo minder afhankelijk kan worden van de invoer van Russisch gas. In 2020 werd voor zo’n 41 miljard dollar aan gas geïmporteerd, voornamelijk van het Russische Gazprom via de Turk Stream-pijpleiding. Of de nieuwe gasvondst van Turkije in de Zwarte Zee, op zo’n 100 zeemijl van Turkije, rendabel zal zijn, is verre van duidelijk en de ontwikkeling ervan zou jaren kunnen duren, wat Erdoğans provocaties aan het adres van Rusland riskanter maakt. De geschatte gasvondst zou overeenkomen met ongeveer 13 jaar invoer via TurkStream. Maar de ontdekking heeft Erdogan duidelijk gesterkt in zijn stappen tegen Rusland.

Turkije neemt maatregelen tegen Armenië

In september 2020 verbrak het door Turkije getrainde leger van Azerbeidzjan met militair geweld een wankel staakt-het-vuren in de overwegend Armeense enclave Nagorno-Karabach. Later werd bevestigd dat Turkse drones niet alleen een vernietigende klap hadden toegebracht aan de slecht voorbereide Armeense strijdkrachten, maar ook dat het MIT van Turkije in het geheim doorgewinterde Jihad-strijders uit Syrië in de oorlog had geleverd, waar zij oorlogsmisdaden tegen etnische Armeniërs begingen.

De grote ommekeer was de inzet door Azeri van dodelijke Turkse militaire drones tegen Armeense doelwitten. De drones worden in Turkije gemaakt met Oekraïense motoren. Het verlies van Armeens grondgebied was een vernederende nederlaag, niet alleen voor Armenië, maar ook voor Poetin, aangezien Armenië lid is van Ruslands Euraziatische Economische Unie. Het gaf Turkije een enorme geloofwaardigheidsimpuls in Centraal-Azië.

RAND en Groot-Turan komen samen

https://twitter.com/Partisangirl/status/1478926313356357634

In 2019 leverde de RAND Corporation in Washington een rapport af aan de Amerikaanse legerleiding met de focus om Moskou te dwingen in te grijpen bij bedreigingen van haar grensveiligheid om zo haar stabiliteit ernstig te verzwakken. Naast meer economische sancties werd in het rapport gepleit voor: “Rusland ertoe brengen zich militair of economisch te buiten te gaan of het regime binnenlands en/of internationaal prestige en invloed te doen verliezen.” In het RAND-rapport werd onder meer opgeroepen tot het bewapenen van Oekraïne tegen Rusland in Donbass; het bevorderen van een regimeverandering in Wit-Rusland; het opvoeren van de steun voor de jihadisten in Syrië die zich verzetten tegen de Russische aanwezigheid in Syrië; het uitbuiten van de spanningen in de zuidelijke Kaukasus, met inbegrip van Nagorno-Karabach, en het verminderen van de Russische invloed in Centraal-Azië, met inbegrip van Kazachstan. Veel van de door Washington gesteunde acties tegen Rusland in de afgelopen drie jaar volgden de grote lijnen van die RAND-strategie.

In 2009 heeft Erdoğan de Samenwerkingsraad van Turkssprekende staten opgericht, met een secretariaat in Istanbul. Tot de leden behoren Azerbeidzjan, Kazachstan, Kirgizië, Oezbekistan en Turkije. Het nominale doel is het benadrukken van hun “gemeenschappelijke geschiedenis, gemeenschappelijke taal, gemeenschappelijke identiteit en gemeenschappelijke cultuur”, om hun website te citeren. In Turkije wordt het Groot-Turan genoemd, een soort neo-Ottomaans Rijk dat uiteindelijk het grootste deel van Centraal-Azië en grote delen van Islamitisch Rusland, China’s provincie Xinjiang, Mongolië en Iran zou omvatten. Onlangs toonde hij een ingelijste kaart van Groot-Turan die hij in november had gekregen van de leider van de extreem-rechtse Nationalistische Bewegingspartij (MHP), Devlet Bahçeli.

Het is begrijpelijk waarom strategen in Washington en Londen opgewonden raken van dergelijke ambities van Erdogan. Voor hen dient Erdogans wens om een reusachtig Groot-Turks invloedsgebied te creëren met Istanbul in het hart, een uiterst nuttig doel voor de NAVO – de vernietiging van Rusland als een functionerende natie en macht.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2020/11/13/armenie-is-verloren-turkije-en-rusland-hebben-bepaald-en-het-westen-buitenspel-gezet/?swcfpc=1