Te midden van de wereldwijde covid lockdowns van 2020 en de economische ontwrichting die het heeft veroorzaakt, verscheen Klaus Schwab, een voorheen low-profile oprichter van een in Zwitserland gevestigd zakenforum, op het wereldtoneel met een oproep voor wat hij noemde een Great Reset van de hele wereldeconomie, met de pandemie als drijfveer. Hij heeft in juli 2020 zelfs een boek gepubliceerd waarin hij zijn blauwdruk schetst, schrijft F. William Engdahl.

Het wordt terecht een technocratische samenleving genoemd met een wereldwijde top-down centrale planning. Schwab gebruikt de vrees voor opwarming van de aarde en de benarde situatie van de armen in de wereld als rechtvaardiging voor wat in feite een plan voor mondiaal totalitarisme is, waarbij, zoals de website van Davos het formuleert, niemand iets zal bezitten. Wat niet bekend is, is het feit dat de inspiratie voor Schwabs dystopische plannen afkomstig is van een katholieke bisschop die hij in de jaren 1970 in Brazilië ontmoette. Die bisschop verbindt Schwabs uitgestrekte globalistische netwerk met de machtige politieke invloed van de huidige paus Franciscus.

Van nazi naar communist?

Helder Camara maakte een overgang tussen de twee uitersten van het politieke spectrum. In 1934 was Camara een leidende figuur in een pro-Mussolini Braziliaanse klerikale fascistische beweging, de Braziliaanse Integralistische Actie of Acao Integralista Brasileira (AIB). Het was geen toevallige betrokkenheid. Als jonge katholieke priester werd pater Camara lid van de Hoge Raad van de AIB. In 1936 werd Camara persoonlijk secretaris van de oprichter van de AIB, Plinio Salgado, en nationaal secretaris van de AIB. Vergelijkbaar met Mussolini’s fascistische Zwarthemden of Hitler’s Bruinhemden in de jaren 1920, waren de Braziliaanse AIB de Groenhemden, paramilitaire groepen die actief en gewelddadig communisten aanvielen op straat tijdens de jaren 1930 in Brazilië. Toen Camara begin jaren dertig tot priester werd gewijd, droeg hij naar verluidt het groenhemd onder zijn soutane. Later, toen een Braziliaanse auteur een biografie over Camara schreef, was hij inmiddels bisschop. Helder Camara en de Kerk kwamen tussenbeide om te verbieden dat de nu beroemde linkse man werd vermeld als een vroegere pro-fascistische activist, één van de vele merkwaardige delen van Camara’s geschiedenis.

Tegen het einde van de oorlog, in 1946, was Helder Camara er op de een of andere manier in geslaagd om van het pro-Mussolini en pro-Hitler fascisme van de AIB over te stappen naar een pro-marxistisch “progressivisme” als assistent-generaal van de Braziliaanse Katholieke Actie, waarvan de jeugdgroep, JUC, in 1959 openlijk de Cubaanse Revolutie van Castro omhelsde. In 1963 definieerde een factie van de JUC, die Camara steunde, de Ação Popular (AP), zichzelf als socialistisch en verklaarde zich voorstander van de “socialisatie van de produktiemiddelen”. De katholieke groep AP nam statuten aan die lofprijzingen bevatten voor de Sovjet-revolutie en een erkenning van “het cruciale belang van het marxisme in de revolutionaire theorie en praktijk”. Dom Helder werd aartsbisschop van Olinda en Recife in het noordoosten van Brazilië van 1964 tot 1985.

Een grondlegger van de bevrijdingstheologie

Helder Camara was een belangrijke figuur in een beweging die zich spoedig wereldwijd verspreidde, niet alleen in de Katholieke Kerk maar ook onder andere kerken. Deze beweging werd later bevrijdingstheologie genoemd door de Peruaanse priester Gustavo Gutierrez. De “bevrijding” verwees naar wat de priesters beweerden dat de boodschap van het christendom was dat “God de armen bij voorkeur liefheeft”. De beweging beweerde dat de rol van de Kerk gericht moest zijn op het proces van bevrijding in de onderdrukte en uitgebuite Derde Wereld. De beweging markeerde een radicale verschuiving in de positie van de katholieke kerk. Priesters begonnen geweld tegen dictators als Somoza in Nicaragua te legitimeren, zelfs toen een aantal van hen de wapens opnam en zich aansloot bij de Sandinisten en andere marxistische groeperingen in de jaren zeventig.

Gustavo Gutierrez riep expliciet op “om de huidige onrechtvaardige situatie af te schaffen en een andere samenleving op te bouwen, vrijer en menselijker”. Dit was op zijn zachtst gezegd een radicale koerswijziging waarbij de Kerk zich moest richten op de bevrijding van de armsten van de samenleving in de derde wereld, desnoods met geweld, en de herverdeling van de rijkdom. Door communisten gesteunde guerrillabewegingen in overwegend katholieke landen zagen al snel het nut in van priesters die hun oorlogen een sociale legitimiteit gaven die verder ging dan de marxistische doctrine. Gutierrez zei: “De bevrijdingstheologie is geworteld in een revolutionaire strijdbaarheid.”

Een Braziliaanse medestander van Helder Camara’s sociaal activisme voor de Kerk, pater Leonardo Boff, verklaarde: “Wat wij voorstellen is marxisme, historisch materialisme, in de theologie.” Boff en anderen hebben sindsdien radicale landhervormingen bepleit, waarbij land van grootgrondbezitters wordt afgepakt en aan arme boeren wordt gegeven, en hebben zich geschaard achter radicale agenda’s voor de opwarming van de aarde als onderdeel van hun bevrijdingsagenda. De beweging heeft zich sindsdien verspreid van Latijns-Amerika tot Afrika en Azië, van Zimbabwe tot Sri Lanka.

In wezen schiep Helder Camara’s Bevrijdingstheologie het sociale klimaat en bevorderde de verspreiding door de samenleving van de “slachtoffer” ideologie van de wijdverbreide bewegingen van vandaag de dag, van ANTIFA tot BLM en de hele Groene Agenda beweging.

De Rode Bisschop ontmoet Schwab

In recente publieke verklaringen heeft Klaus Schwab, een halve eeuw geleden stichter van het Wereld Economisch Forum in Davos, twee mannen aangehaald die naar zijn zeggen zijn leven hebben veranderd. De ene was Henry Kissinger, die zijn mentor was toen Schwab aan het eind van de jaren zestig op Harvard zat. De andere was, verrassend genoeg, de Rode Bisschop, Dom Helder Camara. Het was Kissinger die als minister van Buitenlandse Zaken van Nixon plannen smeedde om linkse regeringen in Chili, Argentinië en elders te vermoorden en ze te vervangen door brute militaire dictaturen zoals Pinochet, terwijl Helder Camara het tegenovergestelde deed, de armen mobiliseren tegen de staat.

In 2010 publiceerde Schwabs Wereld Economisch Forum een zelfgenoegzaam boek met de bescheiden titel: “Het Economisch Wereldforum: A Partner in Shaping History-The First 40 Years 1971 – 2010.” Daarin beschrijft Schwab de centrale rol die Kissinger vanaf het begin speelde bij het selecteren van sprekers en gasten voor Schwab’s elite zakelijke bijeenkomsten.

Voor 1974 schrijft Schwab: “Op het European Management Symposium (vandaag WEF) van 1974, maakte Dom Hélder Câmara, de Rooms Katholieke Aartsbisschop van Olinda en Recife, Brazilië, een opmerkelijke verschijning, die de rol van het Forum als platform voor provocerende maar vitale stemmen versterkte. Câmara was in Davos uitgenodigd ondanks het feit dat hij door veel regeringen en bedrijfsleiders als persona non grata werd beschouwd. Hij noemde zichzelf “de woordvoerder van die tweederden van de mensheid die lijden onder de oneerlijke verdeling van de natuurlijke hulpbronnen”. In Schwabs verslag staat verder: “Dom Hélder voorspelde dat ontwikkelingslanden op een dag de leidende economische machten zouden kunnen uitdagen en met hen in conflict zouden kunnen komen. Hij bekritiseerde multinationals omdat zij een groot deel van de mensheid in erbarmelijke omstandigheden houden. Hij riep op tot een grotere sociale verantwoordelijkheid, een eerlijker verdeling van de rijkdom en een heroverweging van “de valse waarden van een ‘afvalmaatschappij'” om welvaart voor alle mensen te bereiken.” Schwab verklaarde in een video: “een voorbeeld dat voor mij waarschijnlijk een cruciaal moment in mijn leven was. Ik reisde voor het eerst naar Brazilië, ik ontmoette een priester die in die tijd bekend stond als de priester van het arme volk, zijn naam was Dom Hélder Câmara”.

WEF en paus Franciscus

Tijdens een bezoek aan Brazilië in 2013, aan het begin van zijn pausschap, noemde Franciscus Dom Helder Camara als iemand die een onuitwisbare stempel heeft gedrukt op de “reis van de Kerk in Brazilië”. In zijn Evangelii gaudium (De vreugde van het Evangelie) van datzelfde jaar verklaarde Franciscus in taal van de bevrijdingstheologie van Helder Camara en anderen: “Zonder de voorkeursoptie voor de armen loopt de verkondiging van het Evangelie (…) het risico verkeerd begrepen of ondergedompeld te worden.” De term “voorkeursoptie voor de armen” is de sleutel. Het klinkt nobel, maar wat betekent het in werkelijkheid?

Opmerkelijk is dat Klaus Schwab in 2014 paus Franciscus persoonlijk heeft uitgenodigd om de bijeenkomst in Davos toe te spreken. Franciscus heeft sindsdien tal van dergelijke brieven aan Schwab geschreven en wordt door het World Economic Forum vermeld als Agenda Contributor. In oktober 2020 schreef de officiële website van het WEF in Davos: “In een opvallende, 43.000 woorden lange encycliek die afgelopen zondag werd gepubliceerd, drukte de paus zijn stempel op de inspanningen om vorm te geven aan wat een Grote Reset van de wereldeconomie wordt genoemd als reactie op de verwoesting van COVID-19.”

In 2015 had Franciscus, die zichzelf voordoet als de speciale beschermer van de armen, zijn goedkeuring gegeven aan het starten van het officiële proces, door de Congregatie voor de Heiligverklaringen, om een proces van “zaligverklaring” van Helder Camara te beginnen. Sindsdien heeft de huidige paus ongekende politieke standpunten ingenomen voor maatregelen in het kader van de Groene Agenda voor de opwarming van de aarde, vaccins tegen covid, steun voor gendergelijkheid, migratie, herverdeling van rijkdom van rijk naar arm, en andere sociale acties die zijn controversiële pausdom hebben gedomineerd.

Great Reset

De relevante vraag die gesteld moet worden is waarom de oprichter van ‘s werelds meest invloedrijke globaliseringsforum voor bedrijven, Klaus Schwab, de grondlegger van de bevrijdingstheologie zou omarmen en de huidige liberale paus Franciscus, de allereerste jezuïetenpaus die deze ideeën vandaag op slinkse wijze nieuw leven inblaast?

Het is zeker niet zo dat Klaus Schwab het marxisme omarmt. Schwab is de “Godfather van de globalisering”. De versmelting van de ideologieën van Franciscus en Schwab is een slimme manier om massale steun te creëren, vooral onder jongere en armere mensen over de hele wereld, voor de grootschalige aanval op privébezit en op een stabiele middenklasse die nodig is voor de wereldwijde corporatistische Great Reset, een wereldwijd technocratisch totalitarisme van bovenaf.

In november 2020 verklaarde paus Franciscus dat een nieuwe “sociale rechtvaardigheid” nodig is, en dat privébezit niet iets vanzelfsprekends is in het christendom: “Laten we bouwen aan de nieuwe sociale rechtvaardigheid en toegeven dat de christelijke traditie het recht op privébezit nooit als absoluut en onwrikbaar heeft erkend,” aldus Franciscus. Hij gaat er niet dieper op in.

In oktober 2020 bracht de paus een encycliek uit, Fratelli Tutti, waarin hij achter privébezit aanging. Hij schreef: “Zakelijke vermogens, die een geschenk van God zijn, moeten altijd duidelijk gericht zijn op de ontwikkeling van anderen en op het uitbannen van armoede…” Hij verklaarde: “Het recht op privébezit gaat altijd gepaard met het primaire en voorafgaande beginsel van de ondergeschiktheid van alle privébezit aan de universele bestemming van de goederen van de aarde, en dus het recht van allen op het gebruik ervan.”

Dit lijkt opmerkelijk veel op wat Schwab van het WEF schrijft in zijn boek uit 2020, The Great Reset, waar hij stelt: “Eerst en vooral zal het post-pandemische tijdperk een periode inluiden van massale herverdeling van rijkdom, van de rijken naar de armen en van kapitaal naar arbeid.” Schwab beweert dat het tijdperk van het neoliberalisme van de vrije markt voorbij is en dat ingrijpende overheidsmaatregelen nodig zijn om een “duurzaam” milieubeleid te voeren.

Op de website van het WEF beschrijft Schwab’s organisatie haar visie van de reset naar een wereld waarin niemand iets bezit. Een video verklaart over hun visie op de wereld in 2030: “Je zult niets bezitten en je zult gelukkig zijn,” en voegt eraan toe: “Wat je nodig hebt, zul je huren.” Zelfs je kleren zou je kunnen huren! Schwab stelt dat deze radicale herverdeling van eigendomsrechten wereldwijd nodig zal zijn om “ecologische rechtvaardigheid” te bereiken. Dit is een echo van Franciscus’ oproep voor een “groene financiële agenda” ter vervanging van het huidige financiële systeem.

De omarming door Davos van de agenda van het Vaticaan is veel sinisterder dan het lijkt. Hun Grote Reset gaat over het einde van de menselijke vrijheid ten gunste van een nieuwe globalistische agenda van totale controle, high-tech toezicht, verplichte medicatie en massale inkomensherverdeling van de middenklasse van de samenleving naar beneden. Schwab is een meester in marketing, en zijn dystopische “Great Reset” en zijn “ecologische rechtvaardigheid” is precies dat.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2021/05/20/een-tijdlijn-van-the-great-reset-agenda/?swcfpc=1