Elke georganiseerde structuur wordt na verloop van tijd aangetast. Dat is een wet van entropie.

Het “Universe 25” experiment is een van de meest angstaanjagende experimenten in de geschiedenis van de wetenschap. Het gaat om het gedrag van een muizenkolonie, en is een poging van wetenschappers om menselijke samenlevingen te verklaren, schrijft Chris MacIntosh.

Dit is wat er gebeurde. Tussen het einde van de jaren ’60 en het begin van de jaren ’70 creëerde de Amerikaanse etholoog John B. Calhoun een schijnbaar perfecte utopie voor muizen. Calhoun bouwde een roofdier- en ziektevrije leefruimte, voorzag die van onbeperkt voedsel en zelfs een bovenverdieping met miniatuur muizenflats.

In wezen zouden de muizen alle moderne gemakken genieten waarvan de mensen in de ontwikkelde wereld zijn gaan genieten en die zij nu eigenlijk als een “recht” beschouwen.

Denk eens aan wat we vandaag meemaken. Wat ik noem “veiligheidsextremisten” leiden de Westerse liberale democratieën. Het is alsof alle zaalwachters de leiding hebben gekregen. Johnny mag niet in bomen klimmen, want hij kan vallen. Veiligheidsextremisme. Je mag niet fietsen zonder helm op. Veiligheidsextremisme. Waarschuwingsborden op hete koffiekopjes, die je vertellen dat de koffie heet is.

De lijst van veiligheidsextremisme is eindeloos. Dus, zie je, we zijn net als deze muizen. Nu komen de handenwringende linksen die denken dat het ieders “recht” is om te genieten van alle voordelen van een moderne wereld.

Laten we eens kijken wat er met de muizen is gebeurd, want het is leerzaam voor wat er met de westerse samenlevingen gebeurt.

HET EXPERIMENT

Om het experiment te beginnen, introduceerde Calhoun vier paren gezonde muizen in de leefruimte. Gedurende de eerste 104 dagen verkenden de muizen hun nieuwe leefomgeving, markeerden hun territorium en begonnen met nestelen. Daarna begon de populatie toe te nemen, met een verdubbeling elke 55 dagen. Allemaal normale dingen.

Interessant is dat zelfs toen de populatie minder dan een kwart van de capaciteit van de leefruimte bedroeg, de meeste muizen nog steeds samenkwamen in bepaalde gebieden. Eten, bijvoorbeeld, was een gedeelde activiteit, dus de muizen groepeerden zich tijdens etenstijd, ook al was er genoeg ruimte om alleen te eten. Net als mensen.

Op de 315e dag, bereikte de populatie 620 muizen.

Het samenscholingsgedrag ontmoedigde paren, wat sterk bijdroeg aan het dalende geboortecijfer. Universum 25 zou nu beginnen met zijn langzame maar gestage daling. Een prominente sociale ladder nam snel vorm aan.

Binnen de mannelijke populatie, werden de meest dominante muizen gekarakteriseerd door hun extreem agressieve gedrag. De zogenaamde “alfa muizen” gingen vaak over tot wild gewelddadige bloedbaden, waarbij ze hun soortgenoten aanvielen, verkrachtten en zelfs tot kannibalisme overgingen. Het is verontrustend dat deze gewelddadige uitbarstingen meestal geen duidelijke aanleiding of motief hadden.

Aan de andere kant van het spectrum bevonden zich de minst sociaal vaardige muizen, die volledig van paren werden uitgesloten. Zij brachten hun tijd door met bewegen tussen grotere groepen muizen, eten en slapen in hun eentje. Af en toe vochten deze muizen ook met elkaar.

Naarmate de sociale rollen vervaagden, namen de vrouwtjes zelf een agressievere houding aan. Het verzorgen van hun nesten te midden van zo’n chaotisch domein was geen gemakkelijke taak, zodat veel moeders zich soms gewelddadig gedroegen tegenover hun eigen nesten. Anderen trokken zich volledig terug uit hun moederlijke verantwoordelijkheden, negeerden hun nesten en stopten helemaal met paringspraktijken.

Dag 560 markeerde het begin van het einde, de “stervensfase”. De piek in het sterftecijfer schommelde rond de 100%, waardoor de populatiegroei helemaal tot stilstand kwam. De nieuwe generaties die wel overleefden, waren opgegroeid in de tumultueuze omgeving van het “Universe 25”. Deze muizen hadden geen idee van het “normale” leven dat muizen buiten de muren van de leefruimte leidden.

“Onderzoeken… hebben consequent aangetoond dat een gebrek aan sociale stimulans en moederlijke zorg leidt tot een hoge mate van fysieke en emotionele achterstand en sterfte.”

Denk nu aan de afwezigheid van sociale stimulans die we allemaal hebben ervaren tijdens deze plandemie.

In de context van de “Universe 25” maakte isolatie de weg vrij voor een nieuwe categorie muizen die Calhoun de “mooien” noemde. Deze muizen werden afgezonderd van de andere, bloeddorstige muizen en het geweld dat de rest van het verblijf teisterde. Hun onverstoorbare uiterlijk was de inspiratie voor hun naam.

Doordat ze gescheiden waren van de rest van de muizen uit “Universe 25”, leverden de mooie muizen geen bijdrage aan de samenleving. De muizen hielpen niet bij het paren, het moederen, het afbakenen van territorium, enz. In plaats daarvan besteedden ze al hun tijd aan eten, drinken, verzorging en slapen.

Uiteindelijk overtroffen de mooie muizen de agressievere muizen. Maar in plaats van te paren of een nieuwe rol te spelen in de universummaatschappij, bleven de mooie muizen alleen bestaan voor hun fysiologische bevrediging. Met alles wat er in de leefruimte voor hen was, onthult de paradox van de mooie muizen de zelfvernietigende patronen die ontstaan als je een leven leidt zonder doel.

Door de collectieve onverschilligheid voor paren of het opbouwen van een duurzame samenleving, begon de muizenpopulatie al snel uit te sterven tot er helemaal geen muizen meer over waren. Elke muis stierf en er bleef niets over.

Calhoun herhaalde dit experiment meerdere malen en vond elke keer exact dezelfde resultaten. Griezelig.

IMPLICATIES VOOR DE MENSHEID

Het experiment van “Universe 25” biedt inzicht in de ondergang van de mensheid. Met name de mooie exemplaren laten ons zien dat individuen geen productieve rol in de samenleving op zich zullen nemen als zij geen goede relaties of rolmodellen hebben in de omgeving waarin zij opgroeien.

De parallellen met Universum 25 en de mensheid zijn duidelijk. Wij zijn duidelijk een meer gesofisticeerde soort met het vermogen om te erkennen, na te denken, en van koers te veranderen.

De geesten van muizen en mensen zijn niet hetzelfde, maar net zoals een diamant alleen wordt gevormd wanneer hij onder extreme druk wordt gezet, zo geldt dat ook voor mensen, gemeenschappen en samenlevingen.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2021/01/30/merkel-en-de-eu-bevestigen-corona-dient-de-great-reset/