De oorlog in Oekraïne heeft het jaar 2022 gevormd en bepaald. Dit is niet alleen het geval vanuit Duits perspectief, maar ook een feit van de wereldpolitiek, schrijft Wolfgang Hübner.
Met zijn massale militaire en financiële steun aan Oekraïne heeft het door de VS gedomineerde Westen zijn bruggen naar Rusland verbrand, Moskou definitief naar de kant van China geduwd en zo de frontlijn uitgezet voor een mogelijke veel grotere oorlog: NAVO samen met Australië en Japan tegen Rusland en China. Het valt nog te bezien of deze oorlog er komt, welk verloop hij zal hebben en welke andere staten erin betrokken kunnen worden. Maar het zal moeilijker zijn om het te voorkomen dan om het in gang te zetten, want dat gebeurt al.
Het gebeurt om twee belangrijke oorzaken: De VS onder president Biden is duidelijk vastbesloten om het regime in Kiev, dat allang volledig van hen afhankelijk is geworden, te steunen en aan de macht te houden, zelfs ondanks het steeds grotere gevaar van een rechtstreekse militaire confrontatie met Rusland. Anderzijds proberen zowel Rusland als China, maar ook andere grote en belangrijke staten, zich te bevrijden uit de wurggreep van de dominantie van de dollar. Dit is echter onontbeerlijk voor de VS om hun dominante militaire en economische positie van wereldmacht te behouden. Er is geen twijfel mogelijk: Om de dominantie van de dollar te verdedigen zijn alle denkbare leiders in Washington bereid om extreme risico’s te nemen, inclusief oorlog.
Aangezien een oorlog tussen sterk bewapende kernmachten gepaard gaat met een groot risico op zelfvernietiging, zal het conflict zo lang mogelijk worden uitgevochten in proxy-oorlogen; de gebeurtenissen in Oekraïne zijn daar het bewijs van. Aangezien, met de zekere uitzondering van de kernmachten Frankrijk en Groot-Brittannië, die beide intern fragiele staten zijn, EU-Europa zich tegen elke zelfbevestiging in tot een vazal van de VS heeft gereduceerd, kan een escalatie van de oorlog in Oekraïne deze proxy-oorlog ook naar andere staten van het vergrijzende continent leiden, bijvoorbeeld naar Duitsland. Het Duitse machtscomplex heeft zich aan de VS onderworpen, ten goede of ten kwade, en de Duitse politieke en economische leiding heeft daarvoor fundamentele eigenbelangen opgeofferd.
Rusland noch China, maar ook India, Afrika of Zuid-Amerika zijn bereid om zich zoals in het verleden aan de VS uit te leveren. Voor de agressieve strategen van de regering Biden is dit een probleem waarvoor op lange termijn geen veelbelovende oplossing bestaat. Daarom kan het voor de Amerikaanse wereldmacht des te verleidelijker zijn om tenminste de twee grootste vijanden, Rusland en China, te verzwakken of zelfs deze grote rijken met interne schokken en externe druk te verpletteren, zolang dit nog mogelijk lijkt. Als de Amerikaanse elites er in de toekomst van overtuigd zijn dat zij dit niet meer kunnen bereiken, zullen er nog meer proxy-oorlogen komen of zelfs de uiteindelijke oorlog. Geen goede vooruitzichten voor 2023.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2022/07/03/de-navo-heeft-zowel-rusland-als-china-de-oorlog-verklaard-en-dreigt-met-een-nucleaire-aanval/
