Uit een nieuwe studie blijkt dat duizenden vrouwen ongesteld zijn geworden na hun vaccinatie, maar de medische wereld lijkt niet geïnteresseerd, bericht The Telegraph.
Toen ik vorige maand te laat ongesteld werd, was ik voorzichtig optimistisch. Na een miskraam in december, snel gevolgd door een aanval van Covid-19 bij mijn man, was mijn menstruatie hardnekkig regelmatig gebleven, zoals ze bijna altijd is. Deze keer echter bleef mijn menstruatie uit. Ik speelde het spel dat de meeste vrouwen die proberen zwanger te worden spelen: Ik onderhandelde met mezelf over wanneer ik de zwangerschapstest zou doen.
Maar na een week kon ik het niet langer volhouden. Ik deed de test. “Niet zwanger.” Een week later, deed ik nog een test. Nog steeds “Niet Zwanger”. Pas toen ik er eindelijk met mijn vrienden over sprak, herinnerde ik het me: Ik had mijn tweede dosis van het vaccin de maand ervoor gehad. Zou er een verband kunnen zijn?
Die mogelijkheid wordt steeds waarschijnlijker. Deze week bleek uit een onderzoek in het BMJ dat bijna 35.000 Britse vrouwen hebben gemeld dat zij na hun vaccinatie tegen Covid een pijnlijkere en/of onregelmatigere menstruatie hebben gehad. Een maand later waren ze weer normaal.
They dismissed or said period issues were very rare. Very rare as in over 35,000 in uk. I expect this will turn out equally rare. 🤔https://t.co/FOtk5KUcQY
— Ray Warren 🐭 (@RayWarr05645985) September 16, 2021
Dr. Victoria Male, docent reproductieve immunologie aan het Imperial College in Londen, die het werk leidde, zei dat alle belangrijke vaccins – Pfizer, Moderna, AZ Oxford – hierbij betrokken waren, maar dat er geen aanwijzingen zijn voor een langetermijneffect op de vruchtbaarheid.
Dr. Male denkt dat de immuunreactie van het lichaam op het vaccin een verandering in de menstruatiecyclus teweeg kan brengen, maar wijst erop dat meer onderzoek nodig is.
Deze studie is niet de eerste die in verband wordt gebracht met een verstoorde menstruatie als gevolg van de vaccinatie. Sinds het begin van de vaccinatie hebben vrouwen via de sociale media verteld dat het vaccin gevolgen leek te hebben voor hun menstruatiecyclus.
Bij de meeste van deze vrouwen werd de vaccinatie gevolgd door een late menstruatie of een bijzonder hevige menstruatie. Andere vrouwen hadden last van doorbraakbloedingen (bloedingen buiten de menstruatieperiode) en sommige vrouwen die door hun anticonceptie al jaren niet meer ongesteld waren geweest, moesten plotseling op zoek naar tampons. Al deze vrouwen kwamen naar de sociale media voor advies of geruststelling. Maar tot aan dit onderzoek was er weinig aanbod, waaruit blijkt hoe weinig iemand heeft nagedacht over de kans op een verband.
Maar wat de nieuwe studie laat zien is hoe weinig iedereen er tot nu toe aan heeft gedacht om de kans op een verband in overweging te nemen.
Zoals bij de meeste klinische studies, werden bij de proeven met het Covid-19 vaccin de effecten op de menstruatiecyclus niet onderzocht – in feite worden bij veel proeven vrouwen in het algemeen uitgesloten vanwege mogelijke effecten op de menstruatiecyclus, dus misschien moeten we dankbaar zijn dat er überhaupt vrouwen bij betrokken waren.
Toen vrouwen voor het eerst onregelmatigheden in hun menstruatiecyclus begonnen te melden na het vaccin, leidden de gebrekkige gegevens hierover ertoe dat artsen hun bezorgdheid wegwuifden.
“Het is gewoon toeval,” werd ons gezegd, “vrouwen hebben vaak zo nu en dan een onregelmatige cyclus.” Deze houding negeerde niet alleen het feit dat er nooit enig serieus onderzoek is gedaan naar hoe vaak het voorkomt dat vrouwen met een regelmatige menstruatie af en toe een onregelmatige menstruatie hebben, maar ook dat velen van ons al jaren onze menstruatie bijhouden – en weten dat een menstruatie die 20 dagen uitblijft geen “normale” onregelmatigheid is. Goed dan, stelde de medische gemeenschap, overgaand naar de onderhandelingsfase van ontkenning, het is stress. Dat kan zo zijn, hoewel ik niet kan zeggen dat ik het krijgen van mijn vaccin stressvoller vond dan anderhalf jaar een wereldwijde pandemie doormaken.
Dit is niet de eerste keer dat een vaccin in verband wordt gebracht met onregelmatigheden in de menstruatiecyclus. Dr. Male heeft ook opgemerkt dat het vaccin tegen het menselijke papillomavirus (HPV) in verband is gebracht met veranderingen in de menstruatiecyclus. Gynaecoloog Dr. Jen Gunter ontdekte in de jaren zeventig en tachtig onderzoek naar de mogelijke effecten van het rodehondvaccin op de menstruatiecyclus. Al in 1913 deed een arts onderzoek naar de mogelijke gevolgen van tyfusvaccins voor de menstruatie. Maar ondanks deze historische gegevens blijven veel artsen en onderzoekers betwisten dat er een biologisch plausibel mechanisme bestaat waardoor de vaccins de menstruatiecyclus zouden kunnen beïnvloeden. In feite zijn er verschillende biologisch plausibele mechanismen, maar het ontbreekt ons aan onderzoek om een en ander te bewijzen.
Een deel van de haast om vrouwen af te wijzen op basis van weinig tot geen bewijs komt – ongetwijfeld – voort uit een goedbedoelde, maar uiteindelijk misplaatste poging om de aarzeling om te vaccineren bij jonge vrouwen te verminderen, hoewel als er iets is dat de aarzeling aanwakkert, dan is het wel precies dit soort medische gaslighting. Meer in het algemeen is het niet geloofd en afgewezen worden door de medische wereld niets nieuws voor vrouwen, die er bijvoorbeeld aan gewend zijn antidepressiva voorgeschreven te krijgen wanneer zij zich met pijn bij de dokter melden (mannen die zich met soortgelijke symptomen melden, krijgen eerder pijnstillers voorgeschreven). Vrouwen worden gewoon niet beschouwd als betrouwbare vertellers van hun eigen lichaam.
Het is misschien deze houding die ertoe leidt dat “vrouwenkwesties” in het algemeen op de een of andere manier als minder belangrijk worden beschouwd dan medische problemen die beide geslachten treffen. Endometriose bijvoorbeeld, een aandoening die ernstige levensbedreigende pijn veroorzaakt, komt even vaak voor als astma, maar krijgt slechts een fractie van de financiële steun en het duurt gemiddeld acht jaar voordat de diagnose wordt gesteld.
Dit soort groepsdenken kan er ook toe hebben bijgedragen dat specifieke gezondheidskwesties van vrouwen tijdens de hele pandemie op een zijspoor zijn gezet. Een huisarts vertelde me dat haar Clinical Commissioning Group (CCG) de gespecialiseerde behandeling voor stressincontinentie en genitale prolaps had opgeschort en nog niet had hervat. Een andere vrouw vertelde me dat haar behandeling voor vaginisme ook was stopgezet, ook al had ze drie jaar te laat een uitstrijkje moeten laten maken. Meerdere vrouwen meldden dat ze geen gebruik konden maken van anticonceptiespiraaltjes of -injecties – of zelfs dat ze verouderde spiraaltjes niet konden laten verwijderen. Ik besefte dat ik geluk had dat mijn spiraaltje in augustus 2020 werd verwijderd. We hebben niet allemaal de tijd om te wachten tot de pandemie voorbij is.
Toch hebben nu genoeg vrouwen melding gemaakt van effecten op de menstruatiecyclus dat de kwestie onmogelijk meer kan worden genegeerd: het Amerikaanse National Institute of Health (NIH) heeft nu 1,67 miljoen dollar uitgetrokken voor onderzoek naar een mogelijk verband tussen COVID-19-vaccins en de menstruatiecyclus, en ook voor onderzoek naar de duur van eventuele effecten. Om dit in de juiste context te plaatsen: het NIH heeft tot nu toe bijna 4,9 miljard dollar uitgegeven aan COVID-19-onderzoek.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2021/09/18/19289/
