Als het over “sociale ongelijkheid” gaat, komt bij linksen en hun helpers gewoonlijk de volgende hiërarchie van ongelijkheid in gedachten:
- Vrouwen,
- vrouwelijke migranten,
- LGBTXYZ,
- gehandicapten,
- mannelijke migranten
Degenen die nooit genoemd worden zijn autochtone mannen. Mannen, zo luidt het verhaal, zijn de handhavers van het patriarchaat en de schuldigen van al het kwaad in de wereld, meldt Science Files.
Het feit dat er al tientallen jaren een hardnekkige kloof bestaat tussen de levensverwachting van mannen en vrouwen, waardoor mannen gemiddeld vijf jaar eerder sterven dan vrouwen, is het vermelden niet waard, maar wee Annalena B die zich gediscrimineerd voelt.
We zouden bladzijden kunnen doorgaan over de nadelen die mannen en jongens in Duitsland hebben, zoals dit: Jongens hebben een aanzienlijke onderwijsachterstand ten opzichte van meisjes: zij worden vaker van school gestuurd, blijven vaker zitten, worden vaker naar een speciale school gestuurd, blijven vaker zonder einddiploma, behalen minder vaak een einddiploma en krijgen dus minder vaak toegang tot het hoger onderwijs en zijn daardoor nu in de minderheid onder de eerstejaarsstudenten.
Of: pensioenfondsen worden overwegend gevuld door mannen. Arbeiders beginnen op 16-jarige leeftijd, betalen vroegtijdig en gedurende vele jaren pensioen, waaruit zij vervolgens worden afgescheept met een hongerpensioen, als zij al de pensioengerechtigde leeftijd bereiken, omdat mannen vaker zelfmoord plegen dan vrouwen, veel vaker bij arbeidsongevallen om het leven komen en veel minder vaak de pensioengerechtigde leeftijd bereiken. Kortom, degenen die verhoudingsgewijs het meest in het pensioenfonds storten, zijn tegelijkertijd degenen die er het minst aan onttrekken. Dit is een vorm van sociale onrechtvaardigheid waar niemand zich iets van aantrekt, en zeker niet de betrokken mannen zelf, zo lijkt het.
Dat dit zo is, kan ook te wijten zijn aan het feit dat er een notoir gebrek aan gegevens is als het gaat om het documenteren van nadelen, nee: de gevolgen van actieve discriminatie van mannen. Er bestaat geen programma van het federale ministerie dat zich bezighoudt met de achterstelling van mannen, dat probeert de gevolgen ervan te kwantificeren. De BMFSFJ moet, net als de BMBF, al honderden miljoenen uitgeven om zogenaamd benadeelde vrouwen een voorsprong te geven op mannen, bijvoorbeeld in het kader van het programma voor vrouwelijke hoogleraren, of om legioenen van mensen die niet inzetbaar zijn op de arbeidsmarkt te voeden met maatregelen in het kader van “Leef de democratie!
En toch zijn er nu gegevens die, heel duidelijk, het sociale onrecht aantonen dat mannen in een slechtere positie plaatst dan vrouwen, en wij vragen ons af of Peter Haan en Maximilian Schaller, die deze gegevens hebben bijgedragen, weten wat zij ermee hebben gedaan: Want het hele verhaal van de achterstelling die vrouwen in de Duitse samenleving zouden hebben, wordt hiermee onderuit gehaald, en nog meer: het wordt heel duidelijk dat de middenklasse leeft ten koste van de arbeidersklasse, haar pensioen bij wijze van spreken laat financieren door de arbeiders.
Laten we eens kijken naar de publicatie getiteld: “Heterogene levensverwachting”. Op de een of andere manier is deze publicatie in de reeks “DIW Berlin: Politikberatung kompakt” terechtgekomen. Dat klopt: ondanks Marcel Fratscher is wat uit het DIW in Berlijn komt niet alleen iets bruikbaars, maar ook iets dat niet te rijmen valt met de politieke correctheid waarvan de naleving anders zo nauwgezet wordt nagestreefd in Berlijn. Hoe het kan gebeuren dat bij het DIW niet alleen wetenschappelijke resultaten worden verzameld, maar ook gepubliceerd, is ons een raadsel. Misschien kan een van de twee auteurs hierop reageren.
De analyses zijn gebaseerd op het Sociaaleconomisch Panel (SOEP) en specifiek op gegevens die de onderzoeksperiode van 1984 tot 2018 bestrijken. Voor degenen die niet weten wat de SOEP is. Naar verluidt gaat het om een longitudinaal onderzoek, d.w.z. dat dezelfde respondenten op verschillende tijdstippen moeten worden ondervraagd om een verloop, een ontwikkeling te kunnen traceren. Intussen zijn gegevens beschikbaar over meer dan 30.000 respondenten en meer dan 15.000 huishoudens in Duitsland. Eigenlijk is dit de beste longitudinale gegevensverzameling die in Duitsland beschikbaar is. Des te opmerkelijker zijn de analyses van Haan en Schaller, die de geboortecohorten 1919 tot 1952 door de gegevensreeksen volgen om na te gaan hoe lang mensen die bepaalde sociaal-demografische kenmerken kunnen worden toegekend, na hun 65e nog leven.
De resultaten laten een schrikbarend beeld zien van de achterstelling van de werkende, blanke man in Duitsland. Wij bespreken ze aan de hand van vier geselecteerde tabellen, en wij beginnen achteraan, omdat de laatste tabel, die in de bijdrage van Haan en Schaller staat, de tabel is die alle andere resultaten “grondt” als een quasi nulmeting:
Dat richtlijnen van politieke correctheid kennelijk afkomstig zijn uit denkgestoorde hersenen, wordt uitstekend aangetoond door deze tabel, als men het gekruip voor geslacht in de kolommen relateert aan de koppen van de kolommen. Bron
Weergegeven zijn de percentages mannen en vrouwen die de leeftijd van 65 jaar niet bereiken en voor die tijd overlijden voor verschillende categorieën, die ons hier niet zouden moeten interesseren, aangezien het ons gaat om de algemene verklaring in deze tabel. Ongeacht de categorie waarnaar wordt gekeken, is het percentage mannen dat de leeftijd van 65 jaar niet haalt altijd ten minste tweemaal zo hoog als het percentage vrouwen. Dit is sociale ongelijkheid van de grofste soort, sociale ongelijkheid ten koste van mannen, en daarom is het in het beste Duitsland ooit precies één ding: irrelevant. Niemand is erin geïnteresseerd omdat hordes gender-parasieten overheidsgeld graaien om sociale ongelijkheden op te heffen die zij in de meeste gevallen zelf hebben uitgevonden.
In elk van de volgende tabellen geeft het bovenste gedeelte de overlijdenskansen voor bepaalde sociaal-demografische kenmerken van mannen en vrouwen aan, terwijl het onderste gedeelte het aantal jaren aangeeft dat de overeenkomstig omschreven personen gemiddeld nog te leven hebben na het bereiken van de leeftijd van 65 jaar.
Laten we beginnen met het inkomen: Rijke vrouwen leven langer dan alle anderen.
De tabel laat zien wat socialisten altijd hebben vermoed: De levensverwachting stijgt met het inkomen. Deze beschrijving is echter onvolledig, omdat vrouwen die zich in het laagste inkomenskwintiel bevinden en minder dan 60% van het netto mediane inkomen tot hun beschikking hebben, niettemin langer leven dan mannen die 100% tot 150% van het netto mediane inkomen tot hun beschikking hebben. We hebben hier dus te maken met “intersectionaliteit”. Gaan genderstrijders niet allemaal over intersectionaliteit? Welnu, hier hebben ze er een, een tussen inkomen en geslacht, rijke vrouwen leven langer dan alle anderen en de armste onder de vrouwen leven nog steeds langer dan zeer goed verdienende mannen. Eén klein resultaat in deze tabel is wellicht niet aan de aandacht van deze of gene ontsnapt: Mannen met een migratieachtergrond hebben een statistisch significant lager sterfterisico dan mannen zonder migratieachtergrond. De waarde 0,77 geeft aan dat mannen met een migratieachtergrond gemiddeld ongeveer 23% langer leven dan mannen zonder migratieachtergrond.
Laten we onze zoektocht naar de realiteit van sociale ongelijkheid voortzetten:
Arbeiders hebben een verhoogd sterfterisico in vergelijking met alle anderen. Hun levensverwachting na het bereiken van de leeftijd van 65 jaar is gemiddeld nog 15,9 jaar. Mannelijke ambtenaren leven met 21,5 jaar beduidend langer, maar blijven op hun beurt aanzienlijk achter bij vrouwelijke ambtenaren (+23,5 jaar) en vrouwelijke werknemers (+22,02 jaar). Migratieachtergrond blijkt opnieuw een positieve invloed te hebben op de levensverwachting, 22% langer leven is het resultaat in deze tabel voor mannen met migratieachtergrond in vergelijking met mannen zonder migratieachtergrond. Geen verandering ten opzichte van de vorige tabel.
Om nauwkeuriger te kunnen achterhalen wat de oorzaken van het vroeger overlijden zijn, delen de twee auteurs hun respondenten in naar gelang van de fysieke belasting die met hun beroepstraject samenhangt. Het resultaat in de volgende tabel geeft nu de overlevingskansen aan.
Zoals men kan zien, leven mannen en vrouwen die in hun beroep aan gemiddelde of lage fysieke stress zijn blootgesteld, aanzienlijk langer dan mannen en vrouwen met hoge beroepsmatige stress. Hoge beroepsstress wordt hoofdzakelijk aangetroffen bij arbeiders, lage en middelhoge beroepsstress bij kantoorpersoneel en vooral bij ambtenaren (hier niet weergegeven). Ook hier toont de sociale ongelijkheid zich in een bijna dramatische vorm, want mannen die een beroep uitoefenen met een hoge fysieke belasting en van wie kan worden aangenomen dat zij tientallen jaren in het pensioenfonds hebben gestort, leven gemiddeld maar liefst 6,65 jaar minder dan vrouwen met een lage beroepsbelasting, d.w.z. – om een voorbeeld te geven – vrouwelijke afgestudeerden van een universiteit die kort voor hun dertigste met hun eerste baan in een “beroep” zijn begonnen. vinden hun eerste baan in een “project van irrelevante resultaten”, pendelen heen en weer tussen ouderschapsverlof en baan in het verdere verloop, gaan dan vervroegd met pensioen om te leven van de premies die mannen die vervroegd zijn overleden in de resterende gemiddeld 22,53 jaar na het bereiken van de leeftijd van 65 jaar hebben verdiend.
De gegevens laten een dramatische sociale ongelijkheid zien ten koste van mannen, van Duitse mannen die hun hele leven hebben gewerkt en aan het pensioenfonds hebben bijgedragen. Zij zijn, zo u wilt, de lastezels die anderen in staat stellen als gepensioneerden een zorgeloos bestaan te leiden.
Lees ook:
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2020/12/25/verenigde-staten-blanke-mannen-verdienen-nu-minder-dan-vrouwen-van-turkse-indiase-of-iraanse-afkomst/?swcfpc=1
