Nu wordt de energietransitie een gevaar voor heel Duitsland.

De Duitse regering aanvaardt hogere elektriciteitsprijzen en tekorten in de voorziening om de energietransitie door te zetten. Nu waarschuwt de Federale Rekenkamer: als het zo doorgaat, komt Duitsland als vestigingsplaats in gevaar. De kosten zijn uit de hand gelopen – en er dreigt een elektriciteitstekort.

De federale Rekenkamer heeft het federale ministerie van Economische Zaken ervan beschuldigd de energietransitie onvoldoende te controleren en slecht te beheren, bericht Die Welt. De controleurs hebben deze kritiek op het energiebeleid, die drie jaar geleden al werd geuit, nu in een ander speciaal verslag herhaald – en er een explosieve analyse van de leveringszekerheid aan toegevoegd.

“Sinds onze laatste evaluatie in 2018 is er te weinig gedaan om de energietransitie succesvol vorm te geven”, zei de voorzitter van het Federaal Rekenhof, Kay Scheller, bij de presentatie van het tweede speciale rapport: “Dat is ontnuchterend.”

De dreiging van steeds hogere elektriciteitsprijzen

Terwijl de aandacht voorheen vooral uitging naar de beheersing van de kosten van de energietransitie, gingen de auditors nu ook na of de elektriciteitsvoorziening van Duitsland verzekerd was. Het resultaat is alarmerend. In de studie wordt gesteld dat de Duitse regering “onvoldoende zicht heeft op de opkomende, reële gevaren voor de leveringszekerheid”. Het toezicht op de energietransitie is “onvolledig”.

Ook moeten in het huidige systeem “steeds hogere elektriciteitsprijzen” worden gevreesd. De Federale Rekenkamer citeerde uit een studie volgens welke tussen 2020 en 2025 525 miljard euro extra zou moeten worden besteed aan de elektriciteitsvoorziening, met inbegrip van de uitbreiding van het netwerk. De elektriciteitsprijzen voor particuliere huishoudens liggen nu al 43% boven het Europese gemiddelde.

“De rekenkamer ziet het gevaar dat de energietransitie in deze vorm Duitsland als vestigingsplaats in gevaar brengt en de financiële houdbaarheid van elektriciteitsverbruikende bedrijven en particuliere huishoudens te zwaar belast”, waarschuwde Scheller bij de presentatie van het speciale rapport: “Dit kan dan uiteindelijk de maatschappelijke acceptatie van de energietransitie in gevaar brengen.”

Het verslag ontleent zijn explosiviteit ook aan het feit dat de accountants hun punten van kritiek reeds hadden voorgelegd aan het verantwoordelijke Bondsministerie van Economische Zaken. De antwoorden, toelichtingen en motiveringen van het ministerie onder leiding van CDU-politicus Peter Altmaier werden in het accountantsverslag opgenomen. Deze waren echter niet geschikt om de conclusie van de controleurs aanzienlijk af te zwakken.

Kostenexplosie door stilleggen van elektriciteitscentrales: wat Corona niet kan, zal de energietransitie doen https://t.co/Ukx5VcRFpY via @DissidentNL

— DissidentNL (@DissidentNl) February 20, 2021

Meer bepaald beschuldigen de controleurs de Duitse regering ervan de gevolgen van de geleidelijke stopzetting van de steenkoolproductie niet naar behoren te hebben overwogen. Zo werden begin dit jaar reeds elf steenkoolcentrales gesloten. In het algemeen wordt de geleidelijke stopzetting in het kader van de “Wet geleidelijke stopzetting kolengestookte elektriciteitsopwekking” nu sneller doorgevoerd dan was voorspeld in de deskundigenverslagen over de continuïteit van de voorziening.

Het Bondsministerie van Economie en Technologie heeft voor het laatst een deskundigenadvies over de voorzieningszekerheid laten opstellen in 2019, d.w.z. vóór het besluit om het gebruik van steenkool geleidelijk stop te zetten. Het ministerie rechtvaardigt zichzelf door te zeggen dat de geleidelijke afschaffing van steenkool “indirect is onderzocht” – en niet bezwaarlijk is bevonden.

Bij de controle van deze verklaringen constateert het Federaal Rekenhof echter tegenstrijdigheden. Uit de vergelijking met het wettelijk tijdschema voor de ontmanteling van kolengestookte elektriciteitscentrales blijkt dat in de studie wordt uitgegaan van een grotere beveiligde capaciteit vanaf 2022 dan na de overeengekomen uitfasering van kolen daadwerkelijk te verwachten valt.

Het resultaat is een “planning gap” van 4,5 gigawatt, wat overeenkomt met de capaciteit van vier grote conventionele elektriciteitscentrales. Volgens het Ministerie van Economische Zaken is er een “load balancing probability” van bijna 100 procent ondanks de geleidelijke afschaffing van steenkool. De kans dat aan de vraag naar elektriciteit altijd kan worden voldaan door het aanbod van elektriciteit is precies 99,94 procent.

Maar dit wordt betwist door de accountants. De berekening van de waarschijnlijkheid van load-balancing in het regeringsrapport “is gebaseerd op veronderstellingen die deels onrealistisch lijken of achterhaald zijn door de huidige politieke en economische ontwikkelingen”.

Zo is het “niet realistisch te veronderstellen dat de expansiedoelstellingen voor hernieuwbare energiebronnen zullen worden gehaald onder de huidige moeilijke acceptatievoorwaarden, met name voor windenergieprojecten”.

Zweden roept de bevolking op niet te stofzuigen – Anders begeeft het elektriciteitsnetwerk het https://t.co/rXTlvcyfrR via @DissidentNL

— DissidentNL (@DissidentNl) February 6, 2021

Het is ook riskant dat de federale regering haar prognoses voor wind- en zonne-energie baseert op de “historische meteorologische omstandigheden van de jaren 2009 tot 2013”. Het is “niet juist dat deze simulatie geen beeld geeft van een jaar met zwakke energieopbrengsten uit wind en zon”, luidt de kritiek van het Federaal Rekenhof.

De controleurs betwijfelen ook of de behoefte aan reserve-energiecentrales naar behoren was vastgesteld. Zo was de federale regering van plan om tegen 1 oktober 2020 een “capaciteitsreserve” van twee gigawatt aan te leggen om de elektriciteitsmarkt veilig te stellen.

Met de zegen van het federale netwerkagentschap hadden de transmissienetbeheerders echter slechts de helft van deze reserve voor de elektriciteitscentrales ingekocht. Het Bundesrechnungshof “betwijfelt of het Bondsministerie van Economische Zaken zijn wettelijke verplichting om de omvang van de capaciteitsreserve te herzien, is nagekomen”.

Bij een tekort aan elektriciteit wordt nu al overwogen dat industriële bedrijven vrijwillig – in ruil voor compensatie – hun productie tijdelijk stilleggen. Het ministerie van Economische Zaken gaat uit van een potentieel van 16 gigawatt, dat in 2030 volledig zal zijn aangeboord.

Waarom, zo vraagt de Federale Rekenkamer zich nu af, komt een studie van het Bundes Umweltbundesamt slechts uit op een potentieel van zes gigawatt? Blijkbaar bestaat er in de federale regering geen consensus over de vraag in hoeverre vrijwillige “load shedding” kan bijdragen tot de stabilisering van het elektriciteitsnet.

Volgens France Stratégie zullen tegen 2030 elektriciteitstekorten in Europa permanent zijn https://t.co/TJU1E9ihG5 via @DissidentNL

— DissidentNL (@DissidentNl) January 20, 2021

Het is ook de vraag waarom de federale regering meent te beschikken over meer dan 4,5 gigawatt aan “netvervangingscentrales” om verstoringen van het elektriciteitsevenwicht te verhelpen. In het zogeheten register zijn momenteel netvervangingsinstallaties met slechts 9,4 megawatt opgenomen, zo vragen de controleurs zich af: Dit komt overeen met slechts 0,2% van het door de federale regering geraamde potentieel.

Ook andere veronderstellingen van de federale regering komen wellicht niet meer overeen met de werkelijkheid, waarschuwen de inspecteurs uit Bonn. Zo is de prognose van de federale regering inzake de energievraag gebaseerd op de veronderstelling dat de bevolking in 2050 minder dan 75 miljoen zal bedragen. Het Bundesamt voor de Statistiek gaat er daarentegen “met een hoge mate van waarschijnlijkheid van uit dat er in 2050 in de drie belangrijkste onderzochte varianten 77,6 tot 83,6 miljoen mensen zullen zijn”.

Onenigheid over de ontwikkeling van de vraag naar elektriciteit

De veronderstellingen van het ministerie van Economische Zaken over de zekerheid van de elektriciteitsvoorziening zijn “deels te optimistisch en deels ongeloofwaardig”, zo bekritiseren de accountants. Het ministerie heeft ook verzuimd een scenario te onderzoeken waarin verschillende voorzienbare factoren samenkomen die de leveringszekerheid in gevaar kunnen brengen.

Het kan bijvoorbeeld zijn dat de uitbreiding van het net vertraging oploopt en dat tegelijkertijd de grensoverschrijdende transmissiecapaciteit beperkt is. Het Bondsministerie van Economische Zaken en Technologie stelt dat “een stapeling van verschillende nadelige scenario’s volgens de stand van de technische discussie geen zin heeft”. De controleurs waren echter van oordeel dat dit bezwaar “niet overtuigend” was.

Verdere onzekerheden kwamen voort uit de toenemende vraag naar elektriciteit voor de elektrificatie van het vervoer en voor de produktie van de energiedrager waterstof in elektrolyse-installaties. De accountants zijn het dan ook niet eens met de veronderstelling van de federale regering dat de vraag naar elektriciteit tot 2030 min of meer stabiel zal blijven.

Het Bondsministerie van Economische Zaken verwierp de kritiek: Duitsland beschikt over een samenhangend systeem voor de beoordeling van de leveringszekerheid. Ook vormt de waterstofproductie geen belasting voor het net omdat de elektrolyse-installaties “in lijn met het net” kunnen worden bestuurd.

Maar over het geheel genomen kan het ministerie de accountants niet overtuigen: “De Federale Rekenkamer blijft erbij dat essentiële veronderstellingen waarop de huidige beoordeling van de leveringszekerheid op de elektriciteitsmarkt is gebaseerd, onrealistisch of achterhaald zijn”, zo luidt de conclusie van het speciale verslag.

Meld je aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2021/01/09/europa-stond-op-de-rand-van-een-totale-ineenstorting-van-de-stroomvoorziening/?swcfpc=1