Ik zou graag met de eer strijken voor de volgende woorden, maar ze zijn van een nieuwe vriend. Een nu gepensioneerde journalist die een voorbeeldige carrière had. Hij nam onlangs contact met me op en sprak zijn waardering uit voor wat ik aan het schrijven was en moedigde me aan om door te gaan. Het is nederig als een legende de tijd neemt om je te vertellen dat je goed werk doet.
Ik zal zijn naam hier voorlopig buiten laten (tenzij hij me toestemming geeft om zijn identiteit bekend te maken). Maar hij is perfect in zijn analyse van wat er met het Amerikaanse leger is gebeurd. Terwijl Amerikaanse politici blijven volhouden, zoals de Boze Koningin in Sneeuwwitje die in de Toverspiegel staart, dat de Verenigde Staten de mooiste van allemaal zijn, is de waarheid anders, schrijft Larry Johnson.
19e eeuws Groot-Brittannië ging bijna een eeuw na Waterloo zonder grote oorlog (afgezien van de Krim). Het leger werd een expeditiemacht die korte oorlogen voerde tegen verschillende Fuzzy Wuzzies zonder eersteklas wapens of zelfs maar goede tactische discipline. Zoals de VS sinds Vietnam.
Wat Trump de “eeuwige oorlogen” noemt (en ik noem het oorlogen van puur imperialisme), na de val van de USSR verschoof het Pentagon de planning en operaties naar wat jarenlang het stiefkind van DOD was geweest – “Special Operations”. Het Special Operations Command (ook bekend als SOCOM) ontstond en de gevechtsdoctrine werd gedomineerd door Rangers, Special Forces, SEALS, enz. en ons militaire arsenaal kromp dienovereenkomstig om lichte operaties met luchtcontrole en totale overheersing van het slagveld te ondersteunen. Oorlog door het XVIII Airborne Corps.
Het inzetten van wapens werd een verloren kunst. Zelfs aandacht schenken aan de luchtverdedigingssprong van de Russen en de Chinezen, die Oekraïne en de ondersteunende wapens van de NAVO opeten, werd te lastig. Nu ontmaskeren de Russen de papieren tijger van de Amerikaanse en NAVO militaire macht terwijl ze ons en Oekraïne “demilitariseren”. Ons antwoord op de enorme nieuwe uitdaging voor carrier groups en ouderwetse bemande bommenwerpers is de idiote B21. We worden gewurgd door legendes uit het verleden, een arrogante veronderstelling van voortgezette naoorlogse hegemonie, en glijden af naar een tweederangs macht.
Welke Amerikaanse medewerkers de steunoperatie voor Oekraïne ook gepland hebben, ze moeten doodgeschoten worden. We hebben ze de verkeerde wapens gestuurd (en niet de juiste) en hebben toegekeken hoe zij als een dronken tiener door alle opgeslagen steun heen gingen. Nu kunnen we ze niet langer steunen. En ze hangen in de touwen.
Na Napoleon zijn de Russen de beste artilleristen ter wereld. Deze oorlog zou altijd neerkomen op artillerie. En wij stuurden hen een basis houwitser M777, die niet sterk genoeg was voor de taak en gemakkelijk onklaar te maken was door overmatig gebruik.
We hadden dit allemaal van tevoren moeten zien aankomen. We gingen niet alleen arrogant te werk zonder goede studie, we wisten dat we in een industriële oorlog zaten en dat was een spel dat we niet lang konden spelen. Dit was vanaf het begin een militaire ramp. Elke planner die zijn zout waard is, zou het afraden. Het lijkt erop dat Defensie nu bang is en de neocon druk van de Biden regering om te “escaleren” zal weerstaan. Het gem ompel over de Krim geeft aan dat de regering begint na te denken over het eindspel.
Ik heb de eer gehad om 37 jaar bij de Amerikaanse militaire Special Operations Forces te werken. Deze eenheden hebben een aantal opmerkelijke capaciteiten bij het uitvoeren van gijzelingsreddingen en invallen. Wat hen “speciaal” maakt, is het selectieproces dat de verschillende eenheden gebruiken om mannen (en sommige vrouwen) te kwalificeren om de missies uit te voeren. Ondanks hun vaardigheid en slimheid kunnen deze eenheden het tij van de strijd niet keren in een peer-to-peer-oorlog. Ze hebben geen magische krachten om aanhoudende artilleriebombardementen te weerstaan. Ze kunnen de ontberingen misschien beter doorstaan dan een gewone leger- of marinetroep, maar wanneer ze worden geconfronteerd met een vijand die de lucht beheerst en domineert met artillerie en bepantsering, zijn ze net zo vatbaar om te worden gedood of gewond als de gemiddelde grunt.
Ik geloof dat we getuige zijn van het einde van Amerika’s dagen als ‘s werelds politieagent. Het Amerikaanse leger is een dure expeditiemacht. Het inzetten van troepen en uitrusting naar het buitenland om oorlog te voeren is een kostbare aangelegenheid. Niet alleen in termen van verloren levens, maar het vereist, zoals we hebben gezien in Afghanistan en Irak, miljarden dollars die op slagvelden worden verbrand zonder enig significant politiek resultaat te bereiken dat de veiligheid van de Verenigde Staten versterkt.
We zijn getuige van een nieuwe fase van deze realiteit in Oekraïne. Amerikaanse wapens op het slagveld aan de Donbas zijn geen game changers. De oorlog in Oekraïne heeft de zwakte van de logistieke capaciteit van zowel de Verenigde Staten als de NAVO-leden blootgelegd. We hebben een punt bereikt waarop de defensie-aannemers van de Verenigde Staten slechts 20.000 artilleriegranaten in een maand kunnen produceren, terwijl Rusland er zoveel op één dag afvuurt en zijn troepen kan blijven bevoorraden.
De obsessie van de Verenigde Staten om enorm dure gevechts- en bommenwerpers te produceren, is zelfdestructief. We hebben het punt in de geschiedenis bereikt waarop bestuurde vliegtuigen niet langer levensvatbaar zijn in het licht van de luchtverdedigingssystemen die Rusland en China hebben ingezet. Technologie heeft ons op het punt gebracht waarop een nauwkeurig geleide raket het werk kan doen van een bommenwerper of straaljager met slechts een fractie van het geld dat nodig is om een bemand vliegtuig in te zetten en te onderhouden.
Het Amerikaanse leger verergert de fout die het Amerikaanse leger heeft gemaakt bij het ingaan van de Tweede Wereldoorlog:
De laatste cavalerie-aanval te paard door het Amerikaanse leger vond plaats in 1942 , toen de Verenigde Staten vochten tegen het Japanse leger in de Filippijnen. Daarna werd de bereden cavalerie vervangen door tanks.
Denk daar even over na. De Eerste Wereldoorlog en de komst van de tank en het machinegeweer maakten paardencavalerie irrelevant voor moderne oorlogsvoering. Toch stond het Amerikaanse leger erop dat vermogen te behouden, ook al was het strategisch en tactisch nutteloos. Het Amerikaanse leger maakt tegenwoordig een soortgelijke fout, namelijk vasthouden aan verouderde verdedigingssystemen die door technologie achterhaald zijn.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2022/12/09/eerste-gewapend-conflict-tussen-russische-en-amerikaanse-troepen-in-bakhmut-amerikanen-vallen-in-een-hinderlaag-en-trekken-zich-terug/
