In het Westen wordt dik zijn gepromoot door plotseling te praten over ‘body positive’ en ‘plus-size modellen’ en zelfs reclame te maken voor ondergoed, wat misschien politiek correct is, maar visueel nauwelijks aantrekkelijk is voor de meeste mensen. Waarom is dat?

Er is in het Westen al jaren een trend om obesitas te bevorderen, schrijft Thomas Röper. Ondanks alle mooie woorden van de politiek over gezond eten, mogen voedingsbedrijven nog steeds producten produceren waarvan de schadelijke – omdat je er dik van wordt – ingrediënten niet duidelijk genoeg geëtiketteerd hoeven te worden. In plaats van zwaarlijvigheid aan te pakken, worden nieuwe termen zoals ‘lichaamspositief’ uitgevonden om te suggereren dat dikke mensen zich prettig voelen in hun lichaam.

Ik wil hier niet roddelen, ik ben tenslotte een van die mensen die 20 kilo zou moeten afvallen. En ik weet dat er niets positiefs aan mijn buik is, waar ik altijd aan herinnerd wordt als ik bijvoorbeeld mijn schoenen wil strikken. ‘Body-positief’ is een van de domste neologismen waarmee westerse propagandisten zijn gekomen.

Onlangs werd een lid van de Bondsdag zelfs tot de orde geroepen toen hij zich afvroeg of Ricarda Lang, die duidelijk veel te dik was, echt advies moest geven over gezond eten, of dat ze over dit onderwerp moest zwijgen vanwege haar kennelijke misvatting als een rolmodel.

Er stond zondag een zeer interessante opmerking over het onderwerp in de Russische televisienieuwsrecensie , die ik stof tot nadenken vond en daarom vertaalde.

Begin van vertaling:

Waarom obesitas de norm wordt in de VS

Onlangs kwam ik een commercial tegen van het Amerikaanse bedrijf Nike, dat sportkleding en schoenen produceert. Anna O’Brien verschijnt in de advertentie. Het is bekend dat ze 150 kilo weegt.

Het is duidelijk dat ze verre van enige vorm van sportief is. De diagnose is vierdegraads obesitas. Dit betekent dat de lichaamsmassa vele malen hoger is dan normaal. Er bestaat niet zoiets als vijfdegraads obesitas.

Er is een oude grap: de helft van de mannen houdt openlijk van voluptueuze vrouwen, en de andere helft houdt heimelijk van hen. Maar zelfs dat gaat hier niet op. Ja, er zijn de laatste tijd steeds meer plus size modellen. Bijvoorbeeld de Amerikaanse Precious Lee. Ze is gespecialiseerd in ondergoedreclame, maar maakt ook uitstekend reclame voor andere zaken, zoals diamanten. Maar het bekendste plus-size model ter wereld is de Amerikaanse Paloma Elsesser. In de zomer speelde ze de hoofdrol in een commercial voor een bekend lingeriebedrijf, wat goed uitpakte. Ze maakte eerder reclame voor diverse zaken, waaronder auto’s, maar ook voor het sportbedrijf Nike. Nike heeft nu andere ideeën over schoonheid.

Dit alles heeft een duidelijke maatschappelijke achtergrond. Amerikanen zijn het dikste land onder de zogenaamde ‘gouden miljard’. Alleen de inwoners van een paar kleine eilandstaten lopen voor op de Verenigde Staten als het gaat om obesitas. Hier is een ranglijst van landen met obesitas. Nauru staat bovenaan, gevolgd door de Cook Eilanden, Palau, de Marshalleilanden en Tuvalu. Dit zijn de eerste vijf. En zo gaat het verder. Koeweit staat op de 11e plaats, op de voet gevolgd door de VS. Rusland staat niet eens in de top 25.

Het probleem van obesitas is echter ook voor ons relevant. Maar we hebben andere idealen. Ons ideaal is een gezonde levensstijl, maar in Amerika is dat voor het overweldigende aantal mensen niet het geval. Het gemiddelde gewicht van een Amerikaanse man is bijna 200 pond. Het gemiddelde gewicht van een Russische man is 84 kilo, wat gezonder is. Het gemiddelde gewicht van een Amerikaanse vrouw is 77,5 kilo, terwijl onze dames met 72,5 kilo 5 kilo slanker zijn.

Dikke Amerikanen zijn overwegend arme Amerikanen. De armen worden dik omdat ze fastfood eten. De economische en sociologische aspecten van zwaarlijvigheid in de Verenigde Staten zijn van dien aard dat een zwaarlijvige bevolking ten goede komt aan een elite die zich zorgen maakt over bevolkingsvermindering, omdat de armen een hogere sterfte hebben. De bekendste voorstander van het idee van ontvolking ten koste van ‘overbodige mensen’ is de multimiljardair Bill Gates.

De armen hebben sociale steun nodig, maar die is niet winstgevend. Mensen met overgewicht leven gemiddeld 10 jaar korter, wat winstgevend is. De kosten van een ziektekostenverzekering stijgen naarmate de gewichtstoename toeneemt, wat ook winstgevend is. Je leeft dus korter, maar betaalt meer.

Als we teruggaan naar de Nike-commercial met de 150 pond wegende Anna O’Brien, rijst de vraag: waar worden mensen eigenlijk naartoe geleid? Onder het mom van het idee van sport voor iedereen proberen ze het idee naar voren te brengen dat alles goed en mooi is, dat je heel gelukkig kunt leven. Een dergelijke lichaamsbouw garandeert echter bijna diabetes, coronaire hartziekten en bovendien vervorming van de gewrichten en zelfs immobiliteit. Objectief gezien is dit geen goede zaak.

Einde vertaling

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Ik moet zeggen dat ik het verheerlijken van obesitas in reclame nog nooit op deze manier bekeken had. Het zou kunnen. Ik dacht eerder dat het onderdeel was van de algemene agenda om ons te vernederen, zoals LGBTQ en rasmix-reclames.

Veel bedrijfseclames zijn er niet langer op gericht om de winstgevendheid van het bedrijf te vergroten, maar om een agenda te bevorderen, zoals bijvoorbeeld van woke- of omvolking. Die McDonalds reclame in Nederland die ik gisteren aanhaalde is een goed voorbeeld.

Victoria’s Secret is ook zo’n bedrijf dat meedoet (of deed, weet ik niet) aan de agenda van het acceptabel maken van obesitas en als je weet wie de eigenaar is van dat bedrijf, weet je wie er achter die agenda zit. De Zweedse afdeling ging er trouwens wel door failliet begin van dit jaar.

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over