Volgens officiële gegevens van de Congressional Research Service (CRS – vergelijkbaar met de wetenschappelijke dienst van de Duitse Bondsdag), gepubliceerd onder de titel „Instances of Use of United States Armed Forces Abroad, 1798-2022“ hebben de Verenigde Staten alleen al in de jaren tussen 1991 en 2022 minstens 251 militaire interventies uitgevoerd. Dit komt overeen met een gemiddelde van acht militaire interventies per jaar. De cijfers zijn exclusief CIA-operaties en couppogingen.
Het wetenschappelijke rapport documenteert ook nog eens 218 Amerikaanse militaire interventies tussen 1798 en 1990, wat het totale aantal door het Amerikaanse Congres erkende Amerikaanse militaire interventies sinds 1798 op 469 brengt, schrijft Florian Warweg.
De lijst van landen die het doelwit zijn geweest van Amerikaanse militaire interventies omvat volgens de samenstelling van de CRS bijna elke natie ter wereld. Er is bijvoorbeeld geen enkel land in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied zonder Amerikaanse militaire interventie, en hetzelfde geldt voor het grootste deel van het Afrikaanse continent. Alleen al van begin 1991 tot begin 2004 heeft het Amerikaanse leger volgens gegevens van CRS 100 interventies uitgevoerd. Dit aantal steeg tot 200 militaire interventies tussen 1991 en 2018.
Massale toename van Amerikaanse militaire interventies na het einde van de Koude Oorlog
Uit het rapport blijkt dat het aantal militaire interventies van Washington in het buitenland aanzienlijk is toegenomen sinds het einde van de Koude Oorlog in 1991, toen de unipolaire hegemonie van de VS begon. Van de in totaal 469 gedocumenteerde militaire interventies in het buitenland heeft de Amerikaanse Congressional Research Service vastgesteld dat de Amerikaanse regering in totaal slechts 11 keer formeel de oorlog heeft verklaard, en dit bleef beperkt tot vijf verschillende oorlogen. De rest van de interventies vond plaats zonder een overeenkomstige officiële oorlogsverklaring.
Het lijkt belangrijk te benadrukken dat deze door het Amerikaanse Congres verstrekte cijfers zeer conservatief zijn, aangezien zij geen rekening houden met geheime speciale militaire operaties, CIA-operaties of de inzet van het Amerikaanse leger in eigen land. Het vermeldt bijvoorbeeld niet de bewezen CIA-operatie om logistieke en directe militaire steun te verlenen aan de staatsgreep van generaal Haji Mohamed Soeharto in Indonesië van oktober 1965, in het kielzog waarvan ten minste een half miljoen communisten en vakbondsleden systematisch werden vermoord. Ook wordt er geen melding gemaakt van de massale interventie van de VS tegen Angola en de Cubaanse troepen die daar gelegerd waren. Niet inbegrepen is ook de Contra-oorlog in Nicaragua van 1981 tot 1990, die volledig werd gecontroleerd en gefinancierd door de VS en waarvan tot 60.000 mensen het slachtoffer werden.
Het CRS rapport stelt in dit verband:
“De lijst omvat geen geheime acties of de talrijke gevallen waarin Amerikaanse strijdkrachten sinds de Tweede Wereldoorlog in het buitenland zijn gestationeerd als bezettingstroepen of om deel te nemen aan wederzijdse veiligheidsorganisaties, basisovereenkomsten of routinematige militaire bijstand of opleiding.”
In het verslag wordt ook geen melding gemaakt van de inzet van Amerikaanse troepen tegen inheemse volkeren toen deze systematisch etnisch werden gezuiverd in de loop van de gewelddadige koloniale expansie naar het westen. Een voorbeeld is het bloedbad bij Wounded Knee op 28 december 1890, waarbij het 7e Amerikaanse Cavalerieregiment meer dan 300 weerloze leden van verschillende Dakota-stammen vermoordde.
CRS geeft in dit verband toe dat zij het “voortdurend gebruik van Amerikaanse militaire eenheden bij de verkenning, vestiging en pacificatie (sic!) van het westelijk deel van de Verenigde Staten” heeft weggelaten.
Achtergrond van de CRS
De CRS is een bij wet opgericht agentschap dat uitsluitend en rechtstreeks werkt voor leden van het Amerikaanse Congres en zijn bevoegde commissies. Zij moet dit doen op een “vertrouwelijke en onpartijdige basis”. Tot 2018 waren de verslagen niet beschikbaar voor het publiek, in tegenstelling tot de wetenschappelijke dienst van het Bundesparlement; dit veranderde pas met de zogenaamde “Consolidated Appropriations Act”.
Zoals gezegd zijn de cijfers van de CRS echter vrij conservatief. Het gerenommeerde Military Intervention Project (MIP) van het Center for Strategic Studies van Tufts University komt bijvoorbeeld met nog hogere cijfers: in de studie staat:
“De Verenigde Staten hebben sinds 1776 meer dan 500 internationale militaire interventies uitgevoerd, waarvan bijna 60% plaatsvond tussen 1950 en 2017. Nog meer, meer dan een derde van deze interventies vond plaats na 1999.”
In tegenstelling tot de CRS geeft het MIP ook een werkdefinitie van “militaire interventie”, zij het een zeer ruime. Het ontbreken daarvan is een belangrijke tekortkoming in de lijst van de US Congressional Research Service. Het MIP definieert Amerikaanse interventies als volgt:
“Beknopte gevallen van internationaal conflict of potentieel conflict buiten normale vredestijd waarin de officiële regering van de VS opzettelijk dreigt met, blijk geeft van of gebruik maakt van militair geweld tegen de regering, officiële vertegenwoordigers, strijdkrachten, eigendommen of het grondgebied van een andere staat”.
Het Military Intervention Project sloot af met de toevoeging:
“Met het einde van het tijdperk van de Koude Oorlog zouden wij verwachten dat de VS hun militaire interventies in het buitenland verminderen, uitgaande van minder bedreigingen en belangen. Deze patronen laten echter het tegenovergestelde zien – de VS hebben hun militaire inzet in het buitenland verhoogd.”
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2020/11/16/genocide-in-de-orient-het-westen-vermoordt-329-mensen-per-dag-in-het-midden-oosten-al-27-jaar-lang/
