Geconfronteerd met de realiteit van het leven heeft de regering Biden in de afgelopen dagen haar nederlaag toegegeven in twee van haar meest flagrante en misleidende spelletjes op het gebied van buitenlands beleid.

Het Oekraïense tegenoffensief is mislukt. Zijn leger wordt afgeslacht op het slagveld. Het ‘tegenoffensief’ van de ‘door de NAVO getrainde’ Oekraïense brigades heeft op geen enkel front echt vooruitgang geboekt. Het hoge niveau van verliezen aan manschappen en materiaal maakt het onmogelijk dat het ooit weer het initiatief zal herwinnen, schrijft Moon of Alabama.

Het doel van de VS was om Oekraïne te integreren in de NAVO. Het zou dan in staat zijn geweest om Amerikaanse troepen in Oekraïne te stationeren en zijn wapens binnen het bereik van Moskou te brengen, zodat elke onafhankelijke Russische beweging kon worden tegengegaan met de dreiging van ophanden zijnde vernietiging.

Na meer dan 20 jaar dat doel nagestreefd te hebben, gooiden de VS de handdoek in de ring:

President Biden zei zaterdag dat hij het niet gemakkelijker zal maken voor Oekraïne om lid te worden van de NAVO, en voegde eraan toe dat het land in oorlog met Rusland moet voldoen aan de eisen om lid te worden.

“Ze moeten aan dezelfde normen voldoen. Dus ik ga het niet makkelijker maken,” zei Biden tegen verslaggevers. “Ik denk dat ze alles hebben gedaan om aan te tonen dat ze in staat zijn om militair te coördineren, maar er is een hele kwestie van is hun systeem veilig? Is het niet corrupt? Voldoet het aan alle standaarden … die elke andere natie in de NAVO heeft.”

En ja, dat is een verandering. Een grote:

Biden heeft naar verluidt eerder aangegeven dat hij open staat voor het verwijderen van de hindernis van het Member Action Plan voor Oekraïne om lid te worden van de NAVO, dat vereist dat landen die lid willen worden van het bondgenootschap militaire en democratische hervormingen doorvoeren.

Toch is het niet genoeg:

Biden heeft niets nieuws gezegd. Biden voelt aan dat de VS de proxy-oorlog hebben verloren, maar hij mag en kan het niet toegeven. Dus bij gebrek aan een tijdmachine, die hem helemaal terug had kunnen brengen naar 1999, toen de uitbreiding van de NAVO zich begon te ontvouwen, liep Biden gewoon terug naar de standaardpositie van de NAVO-top van 2008 in Boekarest, waar hij Oekraïne verwelkomde in de alliantie via de MAP-route – alsof dat moment van vijftien jaar geleden nu verleden tijd is en niet kan worden teruggehaald naar het heden. Rusland zal dat niet accepteren.

Hoewel verpakt in mooie bewoordingen, gaf de Europese Unie Oekraïne een vergelijkbaar negatief vooruitzicht (machine vertaling):

In een EU-rapport over het lidmaatschapsbod van Oekraïne staat dat Kiev tot nu toe aan twee van de zeven voorwaarden heeft voldaan om formele toetredingsonderhandelingen met de EU te starten.
…
“Er is vooruitgang. Het rapport zal gematigd positief zijn. Het gaat hier niet om het verfraaien van de werkelijkheid, maar om het erkennen van vooruitgang. Zo zijn er bekende anti-corruptiezaken. Met name in het geval van het hoofd van het Hooggerechtshof Knyazev’, zei de functionaris, die sprak op voorwaarde van anonimiteit.
…
“Qua hervormingen zou het glas halfvol zijn, we zouden op dit moment nooit een negatieve toon aanslaan richting Oekraïne. Er is enige vooruitgang geboekt met de justitiële hervormingen, hoewel er nog steeds belangrijke hervormingen moeten worden doorgevoerd. Niet alles is bevredigend.”

Het veel gehypte tegenoffensief is inderdaad een dodelijke val geworden voor de VS, EU en de NAVO.

De andere Amerikaanse nederlaag werd erkend door de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Anthony Blinken aan het einde van zijn reis naar Bejing:

De Verenigde Staten zullen Taiwan niet steunen om zich los te maken van China, zei minister van Buitenlandse Zaken Anthony Blinken, te midden van een reeks verwarrende verklaringen van Joe Biden over de kwestie.

‘Wij steunen de onafhankelijkheid van Taiwan niet’, zei de Amerikaanse topdiplomaat in Peking na een ontmoeting met de Chinese president Xi Jingping.

Dit was meer dan een verbale verandering in de uitspraken van Blinken:

Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft zijn factsheet over Taiwan opnieuw bijgewerkt om een zinsnede te herstellen over het niet steunen van de formele onafhankelijkheid van het door China geclaimde, democratisch bestuurde eiland.
…
“We zijn tegen elke eenzijdige wijziging van de status quo van beide kanten; we steunen de onafhankelijkheid van Taiwan niet; en we verwachten dat de verschillen op vreedzame wijze zullen worden opgelost”, aldus het document, verwijzend naar de zeestraat die het eiland scheidt van het Aziatische vasteland.

Vorige maand veranderde het ministerie van Buitenlandse Zaken zijn website over Taiwan, waarbij de formulering werd verwijderd over het niet steunen van de onafhankelijkheid van Taiwan en over het erkennen van het standpunt van Peking dat Taiwan deel uitmaakt van China, wat Peking boos maakte.

Blinken’s verandering van gedachten kwam na een extreem korte ontmoeting met president Xi, die een reeks lezingen had gevolgd door andere hooggeplaatste Chinese functionarissen:

Wang gaf een uitgebreide uitleg van de historische logica en de onvermijdelijke trend van de ontwikkeling en verjonging van China, en ging in op de onderscheidende kenmerken van de Chinese modernisering en de rijke inhoud van China’s hele proces van volksdemocratie.

Hij drong er bij de VS op aan niet de veronderstelling op China te projecteren dat een sterk land gebonden is aan het streven naar hegemonie en China niet te misleiden met de gebaande paden van de traditionele westerse mogendheden. “Dit is de sleutel tot de vraag of de Verenigde Staten echt kunnen terugkeren naar een objectief en rationeel beleid ten opzichte van China.”

Wang eiste dat de Verenigde Staten zouden stoppen met het uitspelen van de zogenaamde “Chinese dreiging”, de illegale unilaterale sancties tegen China zouden opheffen, de wetenschappelijke en technologische vooruitgang van China niet langer zouden onderdrukken en zich niet moedwillig zouden mengen in de interne aangelegenheden van China.

Hij benadrukte dat het bewaren van de nationale eenheid altijd de kern van China’s kernbelangen is geweest. Het is waar de toekomst van de Chinese natie ligt en de blijvende historische missie van de CPC.

Wat de kwestie Taiwan betreft, heeft China geen ruimte voor compromissen of concessies, zei Wang.

De voorlezing in de Chinese taal van de Blinken-Wang-bijeenkomsten is naar verluidt nog minachtender dan de Engelse vertaling.

De volgende stap voor China is het stoppen van de provocerende ‘onschuldige doorgang’ van Amerikaanse militaire schepen en vliegtuigen in de Straat van Taiwan. Om dat te doen hoeft het alleen maar het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee toe te passen:

Artikel 38
Doorreisrecht

1. In de zeestraten, bedoeld in artikel 37, genieten alle schepen en luchtvaartuigen het recht van doortocht, dat niet mag worden belemmerd; behalve wanneer de zeestraat wordt gevormd door een eiland van een aan de zeestraat grenzende staat en zijn vasteland, de doortocht niet van toepassing is, indien er zeewaarts van het eiland een route door de volle zee of door een exclusieve economische zone bestaat van soortgelijke geschiktheid met betrekking tot de navigatie- en hydrografische eigenschappen.

Een blik op een kaart laat zien dat dit duidelijk van toepassing is op de zeestraat tussen het vasteland van China en het Chinese eiland Taiwan.

Als de VS echt een één-China-beleid hebben, zullen ze moeten accepteren dat de Straat verboden terrein is.

Deze dubbele klap van een nederlaag in de oorlogen tegen Rusland en China zal enige tijd nodig hebben om door te dringen.

In het Oekraïne-conflict wordt nog steeds gedroomd om een ​​soort patstelling te creëren, om een ​​soort Koreaanse wapenstilstandsgrenslijn op de 38e breedtegraad te implementeren:

Amerikaanse functionarissen maken plannen voor de groeiende mogelijkheid dat de oorlog tussen Rusland en Oekraïne zal veranderen in een bevroren conflict dat vele jaren duurt – misschien wel decennia – en zich aansluit bij soortgelijke langdurige confrontaties op het Koreaanse schiereiland, Zuid-Azië en daarbuiten.

De opties die binnen de regering-Biden zijn besproken voor een langdurige “bevriezing” omvatten onder meer waar mogelijke lijnen moeten worden getrokken die Oekraïne en Rusland zouden afspreken niet te overschrijden, maar die geen officiële grenzen hoeven te zijn. De besprekingen – hoewel voorlopig – hebben plaatsgevonden tussen verschillende Amerikaanse agentschappen en in het Witte Huis.

Rusland moet daar niets van hebben. Het zal het Oekraïense leger grondig verslaan. Het zal de delen van Oekraïne heroveren die eeuwenlang Russisch waren geweest voordat de communisten die administratief toewezen aan de Oekraïense Socialistische Sovjetrepubliek.

De rest van een toen neutraal Oekraïne, afgesneden van de zee en de minerale rijkdommen van het oosten, zal worden overgedragen aan de ondergeschikte die Rusland bereid is te accepteren.

De dubbele nederlaag in haar oorlogen tegen de ‘rest van de wereld’ markeert het einde van de Wolfowitz-doctrine :

De doctrine kondigt de status van de VS aan als ‘s werelds enige overgebleven supermacht na de ineenstorting van de Sovjet-Unie aan het einde van de Koude Oorlog en verkondigt dat het hoofddoel is om die status te behouden.

Ons eerste doel is te voorkomen dat er opnieuw een nieuwe rivaal opduikt, hetzij op het grondgebied van de voormalige Sovjet-Unie, hetzij elders, die een bedreiging vormt in de orde van grootte van die welke vroeger door de Sovjet-Unie werd gevormd. Dit is een dominante overweging die ten grondslag ligt aan de nieuwe regionale defensiestrategie en vereist dat we proberen te voorkomen dat een vijandige macht een regio domineert waarvan de middelen, onder geconsolideerde controle, voldoende zouden zijn om wereldwijde macht te genereren.

Het einde van het ‘unilaterale tijdperk’ is voor iedereen zichtbaar.

De Republikeinen zullen Biden hier natuurlijk luidkeels de schuld van geven, ook al maken ze zich net zo schuldig aan overreach als de andere partij. Het kan zijn dat Biden Blinken moet opofferen als de pion die schuldig is aan het verliezen van het spel.

Hoe dan ook, geen van beide zal hem helpen om herkozen te worden.

Het is overigens niet zomaar toeval dat Israël, op dezelfde dag dat de VS de nederlaag toegaf, een pak slaag kreeg van strijders van het Palestijnse verzet. Dit is weer zo’n door de VS gesponsord mondiaal probleem dat China graag wil oplossen .

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

Poetin: Er zal niet langer een “Oekraïne” zijn – Oorlogsvuur zal heel Europa overspoelen

Er wordt de eerste tijd streng gemodereerd op de nieuwe site tot iedereen het een beetje begrijpt.

Stel je op de hoogte van het moderatiebeleid voor je iets post.

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over