“Basisrechten in crisismodus” in Duitsland. De echte bedreiging voor de democratie.

“Hoe we leven, verwarmen, ons verplaatsen, reizen en wat we eten zou binnenkort niet langer een individuele beslissing kunnen zijn, maar steeds meer door de staat worden gedicteerd”, waarschuwt een voormalige Duitse bondsminister, schrijft P Gosselin.

Kristina Schröder, foto hierboven, die van 2009 tot 2013 federaal minister van Familiezaken was in de regering van bondskanselier Angela Merkel, merkte onlangs op dat Duitsland zich onder de huidige leiding momenteel op een gevaarlijk ecologisch dogmatisch pad bevindt.

Pandemie als blauwdruk

In een commentaar dat hier bij Der Pragmaticus is gepubliceerd, schrijft ze: “De pandemie heeft voor de klimaatbeweging een blauwdruk opgeleverd over hoe fundamentele beperkingen van de grondrechten kunnen worden afgedwongen.”

“Duitsland gaat in de richting van een radicaal klimaatbeschermingsdogma dat de kosten van de ingeslagen weg vrijwel volledig negeert. En opnieuw kunnen de twee overheersende argumentatiepatronen tijdens de pandemie worden waargenomen: een weigering om de zaken tegen elkaar af te wegen en een mentaliteit waarbij het doel de middelen heiligt”, voegt Schröder toe. “Ik ben ervan overtuigd dat grote delen van de klimaatbeschermingsbeweging ook minstens evenzeer strijden tegen onze manier van leven en onze economie als tegen de klimaatverandering.”

CO2 als virus om bang voor te zijn

Schröder voegt eraan toe dat het gemakkelijk is om te zien dat CO2 als een virus wordt gezien en om toekomstige maatregelen voor te stellen om dit te beteugelen: “Er bestaat een dreiging van regelgeving die onze meest private levensstijl zal beïnvloeden. Hoe we leven, verwarmen, ons verplaatsen, reizen en wat we eten zou binnenkort niet langer een individuele beslissing kunnen zijn, maar steeds meer door de staat worden gedicteerd.”

Schellnhuber “3 ton per jaar”

Ze spreekt ook kritisch over prof. Hans Joachim Schellnhuber, de voormalige directeur van het Potsdam Institute for Climate Impact Research (PIK), die voorstelt dat “elke burger een CO2-budget van drie ton per jaar zou kunnen krijgen.” De gemiddelde Duitser stoot 11 ton per jaar uit, en het terugdringen tot slechts 3 ton zou zeker draconische beperkingen en regelgeving met zich meebrengen.

Maar tot nu toe hebben veel Duitsers zelfgenoegzaam gehandeld over zulke drastische voorstellen, merkt Schröder op, en voegt eraan toe: “Deze gretige bereidheid om fundamentele vrijheden op te geven is des te verontrustender omdat een cruciale vraag nauwelijks wordt gesteld, laat staan ​​beantwoord: is effectieve klimaatbescherming werkelijk mogelijk? moet dit een dergelijk verlies aan vrijheid en welvaart betekenen?”

Schröder, die regelmatig bijdragen levert aan Welt, vraagt ​​zich ook af waarom er in Duitsland zo’n blindheid bestaat voor de kosten van het terugdringen van de CO2-uitstoot. “Waarom deze onverschilligheid tegenover het verlies van vrijheid en welvaart?” En: “Waarom dit verlangen naar verboden, verzaking en boetedoening?”

“Krachtige hefboom” tegen het kapitalisme

Volgens Schröder is klimaatbescherming voor de activisten “een krachtige hefboom om het gehate kapitalistische systeem terug te dringen.”

Ze concludeert:

“Ik ben er zeker van dat als er morgen een technische oplossing zou worden gevonden die ons in staat zou stellen CO2 in het algemeen onschadelijk te maken, grote delen van de radicale klimaatbeschermingsbeweging niet opgelucht maar teleurgesteld zouden zijn.”

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Dochter van Klaus Schwab: Covid was de voorloper van de komende ‘klimaat-lockdowns’

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over