Rusland is klaar met het Westen. De scheiding is bijna rond. In de afgelopen dagen hebben we van alle grote Russische leiders hetzelfde gehoord: “Het Westen zal zich nu aan onze regels houden”, schrijft Tom Luongo.
U kunt zelf beslissen of Rusland cheques uitschrijft die het niet kan innen, maar in de woorden van minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov die hij onomwonden tegen de BBC zei: “Wij trekken ons niets aan van de ogen van het Westen.” Lavrov is altijd de ziel geweest van beleefdheid en discretie in de omgang met Europese media.
Zijn openlijke vijandigheid tegenover zijn BBC-interviewer was niet alleen voelbaar, het was moeilijk om daar iets tegenin te brengen. Hij vervolgde dat met:
“Ik denk dat er zelfs geen ruimte meer over is om te manoeuvreren,” antwoordde Lavrov.
“Omdat zowel [premier Boris] Johnson als [minister van Buitenlandse Zaken Liz] Truss publiekelijk zeggen: ‘We moeten Rusland verslaan, we moeten Rusland op de knieën krijgen. Vooruit dan, kom maar op.”
De leiders van Rusland spreken nooit in zulke openhartige bewoordingen. Het is bijna alsof Lavrov de komiek Dennis Miller nadeed, die altijd zei: “Voel je je als een kikker, spring.”
Kijk waar het je brengt.
Rusland weet dat het het Westen in de tang heeft. Wij hebben nodig wat zij produceren en nu zijn zij vastbesloten de regels te bepalen over wie ze krijgt en tegen welke prijs. Het weet dat de Europese leiders marionetten zijn met Klaus Schwab’s hand in hun reet.
En ze weten dat Davos vanaf nu geen invloed meer heeft op de acties van Rusland.
Dat brengt me bij de uitspraken van Gazprom CEO Alexei Miller, sprekend tijdens een panel op het St. Petersburg Economic Investment Forum (SPEIF), die de situatie zojuist in de meest grimmige bewoordingen heeft uitgedrukt die er zijn.
“Het spel van de nominale waarde van geld is voorbij, omdat dit systeem niet toelaat om het aanbod van middelen te controleren. …Ons product, onze regels. We spelen niet volgens regels die we niet hebben gemaakt.“
Miller’s uitspraak moet gezien worden als een principe-uitspraak over alle gebieden waar Rusland actief is. Dit geldt niet alleen voor aardgas of olie. Dit is alles, alle betrekkingen van Rusland met het Westen zullen van nu af aan op zijn voorwaarden verlopen en niet op die van het Westen.
Dit is duidelijk de grootste geopolitieke middelvinger in de periode na WO II.
Miller legt duidelijk de regels vast voor een nieuw, op grondstoffen gericht monetair systeem, gebaseerd op wat Zoltan Poszar van Credit Suisse ‘buitengeld’ noemt – grondstoffen, goud, zelfs bitcoin – in plaats van het schandalige gebruik door het Westen van ‘binnengeld’ – op schulden gebaseerd fiat- en kredietgeld – om oud kolonialistisch gedrag dat ver over zijn houdbaarheidsdatum heen is, in stand te houden.
Ik heb het basisprobleem uiteengezet in een artikel van maart, nadat Rusland de roebel had losgekoppeld van goud.
De huidige “Inside Money” standaard, in de volksmond bekend als de Dollar Reserve standaard, is eigenlijk wat ik graag “Milton Friedman’s Nachtmerrie” noem. Het is niets meer dan een systeem van competitief gedevalueerde en opgeblazen op schuld gebaseerde scrips die elkaars milkshakes opdrinken tot ieders glas leeg is.
Miller is nu echt een man van glas vol.
Deze opmerkingen kwamen nadat Gazprom de gasstromen naar Europa via de Nordstream 1 pijpleiding begon te beperken onder het mom van gerepareerde gasturbines die vastzaten in Canada en die niet konden worden teruggestuurd naar Siemens wegens sancties.
Nu proberen Duitsland en Canada uit te zoeken hoe ze de sancties kunnen omzeilen om deze turbines terug te krijgen.
Tegelijkertijd beloofde Miller meer gas aan China (een stijging van 67% j-o-j tot en met mei) omdat Rusland geïnteresseerd is in energiestabiliteit voor zijn vrienden, terwijl zijn vijanden kunnen verhongeren.
Reuters meldt dat “Ruslands Gazprom de gasleveranties aan China in de eerste vijf maanden van dit jaar met 67% heeft verhoogd, zei de CEO van het bedrijf, Alexei Miller, donderdag.”
Het was ook op woensdag dat de Russische president Vladimir Poetin en de Chinese president Xi Jinping hun tweede telefoongesprek hielden sinds de oorlog in Oekraïne begon. Xi vertelde Poetin dat China “bereid is om wederzijdse steun te blijven bieden (aan Rusland) in kwesties die betrekking hebben op kernbelangen en belangrijke zorgen zoals soevereiniteit en veiligheid,” zoals geciteerd door de staatsomroep CCTV.
De arrogantie van EU-commissarissen blijft me verbazen. Deze mensen verklaren Rusland zowat de oorlog en zijn vervolgens geschokt (geschokt, zeg ik!) dat Rusland hen vervolgens zo behandelt.
Op dezelfde dag dat vier leden van de EU-Commissie – Frankrijk, Italië, Duitsland en Roemenië – instemmen met een versnelde behandeling van de lidmaatschapsaanvraag van Oekraïne, dringt de Franse Emmanuel Macron er bij de Oekraïense president Volodymyr Zelenskyy op aan om met Rusland aan de onderhandelingstafel te gaan zitten.
Zelfs als Zelenskiy die toenadering tot Rusland zou zoeken, zou er, gezien zijn publieke verklaringen over zijn voorwaarden, absoluut geen kans zijn dat Rusland ermee zou instemmen om voor besprekingen te verschijnen.
Op dit moment zie ik niets anders dan dat Rusland doorgaat met het uitmoorden van het Oekraïense leger, het grondgebied inneemt dat het wil en vervolgens lokale verkiezingen door de veroverde gebieden loodst om ofwel onafhankelijke staten te worden of deel uit te maken van Rusland.
Het laatste is op dit moment waarschijnlijk het geval, aangezien Rusland nu Russische paspoorten uitgeeft in regio’s die ze van Oekraïne hebben afgepakt, die de EU natuurlijk zal weigeren te honoreren totdat niemand zich meer bekommert om wat zij denken.
De regels veranderen snel. Vooruitkijkend is er een reëel gevaar dat wat Rusland in gang heeft gezet, leidt tot iets wat niemand wil overwegen. Natuurlijk heeft het Westen geholpen deze situatie te creëren door Poetin te dwingen Oekraïne binnen te vallen, dus wie er schuld heeft aan waar dit allemaal toe leidt, is uiteindelijk misschien een irrelevant punt.
Laten we hopen dat de geluiden uit het Westen dat de sancties te ver zijn gegaan en de borstklopperij van de ergste Amerikaanse en Britse neocons niet langer serieus worden genomen door iedereen die met zijn vingers in de buurt van de lanceercodes komt.
Pas als dat het geval is, zullen deze nieuwe regels met tegenzin worden aanvaard nadat heel wat grenzen opnieuw zijn getrokken, nieuwe allianties zijn gevormd en een andere wereldorde is gevestigd.
Vanmorgen verklaarde president Poetin de oude wereldorde dood. Hij beëindigde zijn toespraak, waarin hij uiteenzette hoe het Westen zelfmoord pleegt om aan de wensen van de menigte van Davos te voldoen, met de volgende definitieve verklaring:
“Rusland gaat het komende tijdperk in als een machtig soeverein land. We zullen zeker gebruik maken van de enorme nieuwe mogelijkheden die de tijd voor ons opent. En we zullen nog sterker worden.”
Poetin heeft hier gelijk. Rusland wordt met de dag sterker. Het Westen heeft zijn best gedaan om Rusland te vernietigen en heeft het doel gemist. Hij heeft duidelijk de echte schuldigen aangewezen voor de problemen van Europa en de VS, namelijk onderdanigheid aan een oligarchenklasse die zich gerechtigd voelt de wereld te regeren.
Toen de oorlog begon schreef ik over wat ik dacht dat Poetin’s bedoelingen waren. Toen was het speculatie:
Rusland had alle kaarten in handen bij de onderhandelingen over Oekraïne en wij voerden roekeloos een beleid van beledigingen en amateuristische propaganda, weigerden te geloven dat Rusland niet haar laatste vuist zou maken.
Door laarzen op de grond te zetten, vliegtuigen in de lucht en raketten in de reet van elke Oekraïense militaire installatie in het hele land, heeft Rusland het “macht maakt dat je gelijk hebt”-argument van de VS en Europa op zijn kop gezet.
Het spel is veranderd omdat de regels zijn veranderd. Het is niet langer een spelletje van retorisch deugsignaleren.
Vandaag is het een feit. Toen Poetin Oekraïne binnentrok, was het uiteindelijke doel dat Rusland het Westen niet langer als gelijke zou behandelen en het Zuiden zou bevrijden uit wat hij “vazalschap” noemde. Poetin wordt gehaat omdat hij beseft dat er twee soorten landen zijn, “soevereinen” en “vazallen”.
Het is zijn levenswerk geweest om van Rusland een “soevereine” staat te maken, vrij van het Westen.
Vanuit het Russische perspectief was hun militaire operatie in Oekraïne hun onafhankelijkheidsverklaring van de oude “op regels gebaseerde orde” van na de Tweede Wereldoorlog. Gerechtvaardigd of niet, we bevinden ons nu in een nieuw tijdperk.
De vraag is nu, hoeveel er zullen overleven in dat tijdperk.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2022/02/28/28729/?swcfpc=1
