De regering overweegt verbod op ‘racistische organisaties’: “Een bedreiging voor onze democratie”.

Premier Stefan Löfven maakt bekend dat de regering racistische organisaties wil verbieden. Volgens Löfven trekt het gewelddadige rechtsextremisme meer mensen dan ooit en verspreidt de boodschap zich in het land. Dit moet worden voorkomen door “speciale straffen”.

Toen de 12-jarige Adriana werd doodgeschoten toen ze ’s nachts haar hond aan het uitlaten was, bleef de premier stil. Maar toen dinsdag de explosie in de hoofdstad van Libanon plaatsvond, betuigde Löfven onmiddellijk zijn condoleances. Sindsdien doet de premier voorstellen om kernwapens uit de wereld te verwijderen.

Zaterdagochtend ging Löfven op pad met informatie naar de inwoners van het land – maar zelfs nu waren er geen woorden voor het neergeschoten 12-jarige meisje in het bijzonder kwetsbare gebied van Norsborg.

In plaats daarvan is het een stap die in lijn is met de racistische ‘Black Lives Matter’-boodschap dat “racisme tegen Afro-Zweden een echt probleem is”.

Vrijheid van meningsuiting “een bedreiging voor onze democratie”

Bovendien is de premier van mening dat er in Zweden ook een ander groeiend probleem met racisme is. Het gaat om gewelddadig rechtsextremisme, waarvan hij, onder verwijzing naar de rapporten van de Veiligheidspolitie (Säpo), beweert dat het een boodschap heeft die steeds meer mensen aantrekt en zich in het land verspreidt.

Volgens Löfven is de vrijheid van meningsuiting “een bedreiging voor onze democratie” en daarom heeft hij een onderzoek ingesteld om een verbod op wat hij omschrijft als racistische organisaties te herzien. De premier wijst er ook op dat er “speciale straffen” kunnen zijn voor degenen die deelnemen aan een organisatie die als racistisch kan worden beschouwd. Maar wat moet worden gedefinieerd als een racistische organisatie en naar welke organisaties specifiek wordt verwezen, is onduidelijk.

Velen van ons hebben ervaren of gezien hoe vrienden, collega’s of familieleden anders worden behandeld vanwege afkomst, huidskleur of overtuiging. Maar racisme is niet alleen een individueel incident dat individuen bij enkele gelegenheden treft. Het is discriminatie waar mensen in ons land elke dag aan worden blootgesteld. In Dagens Nyheter hebben afgelopen weekend zes mensen getuigd over hoe ze racistisch worden behandeld vanwege hun huidskleur. Racisme tegen Afro-Zweden is een reëel probleem dat we niet kunnen tolereren, maar waarvoor de samenleving de verantwoordelijkheid moet nemen en met volle kracht moet bestrijden.

Om racistische structuren en ideeën, die in ons land al lang stevig verankerd zijn en waarvan de uitroeiing lang zal duren, terug te dringen, is systematisch en diepgaand werk nodig. Sinds mijn aantreden als premier heeft de regering zich doelbewust ingezet om het racisme in Zweden stap voor stap te bestrijden.

Advertisement

In 2016 besliste de regering over het eerste nationale plan van Zweden tegen racisme en haatmisdrijven, en stelde dat er meer kennis, onderwijs en onderzoek nodig is. Maar ook dat het maatschappelijk middenveld meer steun moet krijgen en dat de dialoog tussen het maatschappelijk middenveld, de overheid en de autoriteiten moet worden verdiept. In het kader van dit werk heeft de regering onder meer de provinciale besturen de opdracht gegeven om de kennis en het bewustzijn over racisme bij actoren op de arbeidsmarkt te vergroten, met de nadruk op afrofobie.

Er is ook een ander, groeiend probleem met racisme in Zweden – het pro-gewelddadige rechtsextremisme dat volgens de veiligheidspolitie meer mensen aantrekt en zich in ons land verspreidt. Dit betekent niet alleen een verhoogde dreiging van moordaanslagen en ernstige geweldsmisdrijven, het is ook een bedreiging voor onze democratie. De regering heeft daarom een ??onderzoek ingesteld om na te gaan of er een verbod en speciale straffen moeten komen voor degenen die deelnemen aan een racistische organisatie, en hoe een verbod op racistische organisaties eruit zou kunnen zien.De opdracht wordt volgend jaar februari gerapporteerd.

De strijd tegen racisme is geen eenmalige inspanning. Het is een continu werk waarbij de verantwoordelijkheid bij ons allemaal ligt – elke dag in elk deel van onze samenleving.