Als je het laatste rapport van Rupert Darwall voor de RealClear Foundation doorneemt, kan het bekende citaat van de Spaanse filosoof George Santayana door je hoofd galmen: “Zij die zich het verleden niet kunnen herinneren, zijn gedoemd het te herhalen”, schrijft Rick Whitbeck.

Iedereen die de strijd wil aangaan met de activisten die hier in de VS een ‘netto-nul’-agenda nastreven, zou er verstandig aan doen het stuk van Darwall te lezen, getiteld ‘De dwaasheid van klimaatleiderschap’.

De analyse vertelt het verhaal van Groot-Brittannië dat gehoor gaf aan de roep om een ​​koolstofarme economie, te beginnen toen het Parlement in 2008 een reductiedoelstelling van 80% in de wet schreef. Ze verhoogden deze doelstelling naar 100% – of “netto nul” – in 2019. De resultaten zijn duidelijk zichtbaar catastrofaal geweest.

Sinds het begin van de inspanningen om de economie koolstofvrij te maken, is de Britse economie half zo snel gegroeid als tussen 1990 en 2008. Volgens een onderzoek van de bekende Britse economische historicus Nicholas Crafts is dit de op een na slechtste periode van Britse groei in vredestijd sinds 1780.

Naast de economische malaise zijn ook de Britse energieprijzen omhooggeschoten en de Britten maken zich nu zorgen over hoe ze het effect van deze kosten op hun portemonnee kunnen overleven, terwijl ze hun huizen en bedrijven verwarmen en van energie voorzien, reizen voor werk en plezier en zo goed mogelijk leven.

De verschillen tussen de Britse energiekosten en die hier in de VS zijn enorm: Britten betaalden in 2022 gemiddeld $228 per megawattuur (MWh) voor elektriciteit opgewekt uit steenkool, terwijl Amerikanen gemiddeld $27 per MWh betaalden. Voor aardgas betaalden de Britten in 2022 $251 per MWh, terwijl Amerikaanse consumenten gemiddeld $61 per MWh betaalden voor hun stroom.

Het rapport van Darwall belicht ook de effecten van ongecontroleerde en marktverstorende overheidsinvesteringen in ‘groene’ energie op de betrouwbaarheid van het elektriciteitsnet, aangezien de intermitterende productie van wind- en zonne-energie – in combinatie met een gebrek aan energieopslag – de opgewekte elektriciteit per gigawatt aan capaciteit sinds 2009 met 28% heeft doen dalen.

–

De auteur gaat verder met hoe dit beleid in de VS uitpakt, maar TKP heeft hetzelfde stuk besproken en legt het Britse beleid naast dat van Duitsland en de EU (dus ik stap over).

TKP:

Dezelfde argumenten die de Britse economie lamlegden, worden nu gebruikt door de EU-leiders en vooral door de rood-geel-groene politici, waarbij fanatici als Habeck en Gewessler de boodschap verspreiden met behulp van meegaande media.

De Connecting Europe Facility (CEF) is het financieringsinstrument van de EU ter ondersteuning van energie, transport en digitale infrastructuur. In 2018 werd de CEF verlengd voor de periode 2021-2027 met een budget van € 42,3 miljard om te investeren in EU-infrastructuurnetwerken voor energie (€ 8,7 miljard), transport (€ 30,6 miljard) en digitale infrastructuur (€ 3 miljard). Dit betekent een stijging van 47% ten opzichte van de periode 2014-2020.

Elke twee jaar stelt de Europese Commissie een lijst op van EU-projecten van gemeenschappelijk belang (PCI) die in aanmerking kunnen komen voor CEF-financiering.

De eerste oproep tot het indienen van voorstellen in het kader van de CEF Energie PCI werd op 7 september 2021 gelanceerd en leverde 785 miljoen euro op voor de financiering van infrastructuurprojecten op het gebied van schone energie.

Er zijn ook andere financieringsinstrumenten op EU- en staatsniveau, die uiteindelijk tientallen miljarden belastinggeld omzetten in de financiering van grote bedrijven. Het geld wordt geïnvesteerd in totaal onnodige projecten die de levenskwaliteit niet kunnen verbeteren en ook geen invloed kunnen uitoefenen op de klimaatveranderingen die al plaatsvinden. De procedure is vrijwel precies hetzelfde als bij de Covid-maatregelen: de industrie verdient honderden miljarden en het resultaat is 17 miljoen vaccingerelateerde sterfgevallen en honderden miljoenen vaccinverwondingen, waarvan de meeste permanent.

Vergeet niet: windenergieprojecten zijn niet winstgevend en zullen ook niet de kosten dekken, ook al zijn er talloze miljoenen aan belastinggeld naar de ontwikkelaars gevloeid. Zonne-energiebedrijven gaan failliet en zonne-energieprojecten worden halverwege de ontwikkeling stopgezet. De grootste Duitse fabrikant van warmtepompen werd verkocht naar de VS. Verwarmingsfabrikant Viessmann verkoopt zijn airconditioningdivisie voor twaalf miljard euro aan de Amerikaanse groep Carrier Global. Technologieën voor voldoende opslag van elektriciteit in de winter zijn nergens te bekennen en gaan gepaard met zulke enorme kosten dat implementatie in de nabije toekomst onmogelijk is.

Ondanks de gevaren van afhankelijkheid van ‘groene’ energie die in heel Europa zijn ontstaan, blijft de eco-zeepbel erop vertrouwen. In de VS zijn miljardairs genereus in het opzetten van projecten die de bedrijven waar zij bij betrokken zijn ten goede komen. Voormalig burgemeester van New York, Michael Bloomberg, heeft ruim 1 miljard dollar van zijn persoonlijk fortuin aan de Sierra Club geschonken om zijn campagnes ‘Beyond Coal’ en ‘Beyond Carbon’ te financieren. Dit volgt ook het patroon dat we bijvoorbeeld zagen bij de activiteiten van Bill Gates tijdens Covid en zijn investeringen in BioNTech in oktober 2019.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)

Duitsland: “Hernieuwbare energiesector staat op de rand van de afgrond”… Economie valt uiteen

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over