Een aantal astrofysici voorspellen een modern Groot Zonneminimum. Dit plaatst ze in tegenspraak met de regeringsklimatologen die de ideologische basis leveren voor de COP28 die momenteel in Dubai plaatsvindt. Astrofysici bestuderen de veranderingen in de baan van de zon en de aarde, evenals de schommelingen in de intensiteit van de straling die vanaf de zon de aarde bereikt. Deze factoren bepalen het klimaat, aldus astrofysici, schrijft dr. Peter F. Mayer.

Een van deze astrofysici is prof. Valentina Zharkova, een in Oekraïne geboren Britse zonnewetenschapper van Northumbria University, Newcastle. Het waarschuwt al dertig jaar voor een gevaarlijk fenomeen dat zou kunnen leiden tot dramatische klimaat- en weersveranderingen en mondiale afkoeling, zoals blijkt uit de Nature SR-publicatie van Zharkova et al, 2015 en uitgelegd in Zharkova, 2020.

Zharkova gebruikte een wiskundige methode die veranderingen voor de laatste vier zonnecycli beschrijft met een nauwkeurigheid van 97 procent. Deze zonnecycli duren, zoals hier herhaaldelijk wordt gerapporteerd, ongeveer elf jaar. De bewegingen van zonnevlekken ( Zharkova et al., 2023a ) worden momenteel gebruikt om de zonneactiviteit te definiëren. Zonnevlekken zijn wortels van magnetische lussen ingebed in het oppervlak van de zon (fotosfeer) en vertegenwoordigen de koelere gebieden van het oppervlak van de zon die regelmatig bewegen en op foto’s donkerder lijken. Ze hebben echter nog steeds temperaturen van rond de 4.200 graden Celsius.

Ook Zharkova et al. (2019) ontdekten dat het magnetische veld van de zon twee millenniumschommelingen ondergaat ten opzichte van zijn basislijn, veroorzaakt door de verplaatsing van de zon naar of weg van de baan van de aarde, wat de zonnetraagheidsbeweging wordt genoemd, de Solar Intertial Movement (SIM), en voor het eerst werd beschreven door Isaac Newton in de Principia, gepubliceerd in 1687. Dit artikel suggereerde dat de huidige opwarming van de aarde deel uitmaakt van de gebruikelijke Hallstatt-cyclus van zonnestralingsoscillatie veroorzaakt door de SIM. Het artikel werd naar verluidt ingetrokken op verzoek van CO2-verdedigers, die beweerden dat de afstanden tussen de zon en de aarde niet veranderen zoals berekend door astrofysici.

Later presenteerde Zharkova, 2021, echter de officiële efemeride van de afstanden tussen de Zon en de Aarde over de laatste twee millennia (600-2600), die de conclusies van het werk van Zharkova et al. 2019 bewijst, dat de afstanden tussen de Zon en de Aarde zeer sterk veranderen in een periode van 2000-2300 jaar. Deze fundamentele oscillaties zijn de afgelopen 120.000 jaar regelmatig waargenomen in de variaties van het magnetische veld en in de zonnestraling.

De voorspellingen van de zonnevlekactiviteit die onlangs zijn vrijgegeven door de Amerikaanse Space Weather Service verwachten een drastische daling van de zonneactiviteit tegen 2031, in overeenstemming met de voorspellingen van Zharkova. De daling van 109 zonnevlekken in mei 2025 naar een kleine 9,5 in december 2031 is extreem. De daarmee gepaard gaande afname van de totale zonnestraling ( TSI) is aanzienlijk.

Volgens Zharkova zal een aanzienlijk verminderde zonneactiviteit onvermijdelijk leiden tot dramatische klimaat- en weersveranderingen, zoals: B. tot enorme mondiale afkoeling die kan worden vergeleken met een mini-ijstijd. “Tussen cyclus 25 en 11 jaar van cyclus 26 [de minst actieve cyclus] en tussen cyclus 26 en 27 zal de koudste periode op aarde zijn, en we zullen dit ondervinden door een gebrek aan vegetatie.”

Dit betekent dat de aarde na de actieve periode tijdens ‘zonnecyclus 25’, vanaf de tweede helft van dit decennium tot begin 2050, uitzonderlijke kou, extreem weer, aardbevingen en vulkaanuitbarstingen zal meemaken. Zharkova wees op 2030 als het jaar waarin dit werkelijk zal beginnen, en waarschuwde dat de jaren 2030 zo koud zullen zijn dat er ernstige voedseltekorten zullen ontstaan.

In verband met de temperatuurdaling is er ook een toegenomen opname van CO2 uit de lucht door de oceanen, die 71% van het oppervlak van onze planeet bedekken. Lagere watertemperaturen zorgen ervoor dat er meer CO2 wordt opgenomen. De planten hebben echter koolstofdioxide nodig om te groeien; hoe meer, hoe sneller ze groeien, hoe minder, hoe langzamer. De chemische en biofysische redenen hiervoor worden hier in detail gepresenteerd. Een andere factor is uiteraard de verkorting van het groeiseizoen naarmate de gemiddelde temperatuur daalt.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over