Ik heb dit stuk onderzocht en er vele maanden geleden een groot deel van geschreven, toen ik een stuk schreef over JFK die had geprobeerd Israël ervan te weerhouden kernwapens te verkrijgen. Ik had gehoopt tijd te vinden om de zaken verder te onderzoeken vóór de “verjaardag” van de moord op JFK op 22 november. Maar vooral met de Israëlische aanval op de Palestijnen in Gaza heb ik niet de tijd gevonden om dieper te graven. Maar die aanval, de onderbelichte rol van de Israëlische kernwapens, de macht van de pro-Israëlische lobby en de kloof tussen het Amerikaanse publiek en de regering bij de huidige slachting maken dit stuk des te relevanter, dus deel ik wat ik wil delen, schrijft Sam Husseini.
Als ik een dubbeltje zou krijgen voor elke keer dat ik iemand hoorde zeggen dat JFK (naar verluidt) zei dat hij de CIA in duizend stukken wilde vernietigen, wat tot zijn moord leidde, zou ik een zeer rijke man zijn.
Decennia lang heb ik gewerkt aan het kernwapenarsenaal van Israël en de weigering van het Amerikaanse establishment om zelfs maar het bestaan ervan te erkennen.
Maar ongelooflijk genoeg had ik pas een jaar of twee geleden gehoord dat er een verband zou kunnen bestaan tussen deze twee – de moord op JFK en de Israëlische kernwapens.
Als JFK blijkbaar een retorische verklaring aflegt over de CIA, is dit voor velen een basisgrondslag dat de CIA hem daadwerkelijk heeft vermoord, hoe zit het dan met het feit dat, zoals ik deze zomer schreef: “60 jaar geleden probeerde JFK de Israëlische bom te stoppen” ?
Waar is het bewijs? Nou, het verhaal van de Warren Commission is onzin, maar feitelijk bewijs dat de CIA en de maffia Kennedy hebben vermoord ontbreekt ook. Waarom wordt de mogelijkheid dat pro-Israëlische krachten een rol spelen bij de moord vaak genegeerd?
Ik had niet eens veel aandacht besteed aan het standpunt van JFK over de kernwapens van Israël, waarbij ik de inschatting van Noam Chomsky dat het wensdenken was om te geloven dat JFK heel anders was dan welke andere president dan ook, serieus nam.
Dat was duidelijk een vergissing.
Zoals ik deze zomer in mijn stuk opmerkte, botsten David Ben-Gurion, de oprichtende premier van Israël, en JFK over de kernwapens van Israël, terwijl Ben-Gurion de nucleaire inspecties die Kennedy eiste, tegenhield. JFK schreef ten slotte dat de VS “de toewijding aan en de steun aan Israël ernstig in gevaar zouden kunnen brengen” door Israëls streven naar een clandestien kernwapenarsenaal. Op dat moment nam Ben-Gurion ontslag en bleef Israël de inspecties uitstellen. Toen werd JFK vermoord en Lyndon Johnson liet de zaak effectief vallen.
De brieven zijn gepubliceerd in The Letters of John F. Kennedy, onder redactie van Martin W. Sandler, die de mogelijkheid dat Israël een rol heeft gespeeld zeer serieus neemt. Zie zijn lezing uitgezonden op C-SPAN vanaf 51:25 over Israël . Het is gepost door IfAmericansKnew,
De man die het kernwapenarsenaal van Israël aan het licht bracht, Mordechai Vanunu (ook bekend als John Crossman), zei in 2004 dat Kennedy werd vermoord vanwege “de druk die hij uitoefende op Israëls toenmalige regeringsleider, David Ben-Gurion, om licht te werpen op de kernreactor van Dimona. ” (Citaat aan het einde van Reuters stuk “Vanunu waarschuwt Israël voor het ‘tweede Tsjernobyl’-risico‘ en een langer citaat hier; de opmerkingen waren blijkbaar oorspronkelijk gericht aan Al-Wassat.)
Voormalig congreslid Paul Findley, die uit zijn ambt werd verdreven door de Israël lobby, schreef in 1992 het stuk “In Kennedy Assassination, Everyone But Mossad is Fair Game for US Media” voor The Washington Report on Middle East Affairs. (Ik wist hier niets van, zelfs al had ik in de loop der jaren met Findley gecommuniceerd, tot voor kort, toen ik toevallig Delinda Hanley van het Washington Report on Middle East Affairs tegenkwam en haar vroeg naar de kernwapens van Israël en de Kennedy’s.)
Sleutel voor dit alles is misschien James Angleton. Jefferson Morley, die schrijft bij JFK Facts, schreef een boek over hem, The Ghost, zie daar een lezing over. Morley merkt op dat Angleton een unieke dubbele rol speelde bij de CIA: hij was hoofd van de contraspionage en hij leidde het toezicht op de betrekkingen met Israël. Hij was ook van cruciaal belang om ervoor te zorgen dat Israël kernwapens kreeg die Kennedy probeerde te stoppen. Morley onderschrijft de theorie niet – en wijst deze ook niet af – dat Israël een rol speelde bij de moord op JFK, maar hij merkt wel op dat Angleton zich in een uitstekende positie bevond om Lee Harvey Oswald te manipuleren. En hij merkt op dat er niet aan de nauwe band van Angleton met de Israëliërs kan worden getwijfeld. Ze bouwden zelfs een monument voor hem in Jeruzalem.
Anya Parampil merkte onlangs op dat Andrei Gromyko, oud-minister van Buitenlandse Zaken van de Sovjet-Unie, in zijn memoires schrijft over zijn laatste ontmoeting met JFK, twee maanden vóór de moord op de president. JFK noemde twee groepen die de vredesinspanningen tussen Washington en Moskou verstikken: ideologische anticommunisten en zionisten. Hij schreef: ‘Ik weet niet waarom, maar toen ik voor het eerst het Tass-rapport over de moord op Kennedy hoorde, kwam het gesprek op het terras van het Witte Huis in mij op: wat hij had gezegd over de tegenstanders van zijn beleid.’
James Bamford schreef in zijn Body of Secrets: Anatomy of the Ultra-Secret National Security Agency dat Palestijnse vertegenwoordigers destijds naar verluidt privé schreven: “de zionisten hebben de moedige president vermoord.” Insgelijks,
De advocaat William Kunstler vertegenwoordigde Jack Ruby, die Oswald vermoordde. In zijn boek My Life as a Radical Lawyer schrijft hij: ‘Toen Jack me vertelde dat hij Oswald had vermoord ‘voor de Joden’, geloofde ik hem. Bij elk van de drie keren dat we spraken, zei hij: ‘Bill, ik deed dit zodat ze zouden de Joden er niet bij betrekken.'” Kunstler voegde eraan toe: “Tijdens ons laatste bezoek overhandigde hij mij een briefje waarin hij zijn wens herhaalde om Amerikaanse Joden te beschermen tegen een pogrom die zou kunnen ontstaan vanwege woede over de moord.” Kunstler vat dit op als gaand over de groep waarbij Oswald betrokken was – Fair Play for Cuba – met een “aantal Joodse leden”. Hoe het doden van Oswald de controle van de andere leden eerder zou verminderen dan vergroten, wordt niet uitgelegd. Kunstler schildert de met de maffia verbonden Ruby (geboren Jacob Leon Rubenstein) af als geestelijk gek. Maar natuurlijk zouden Ruby’s acties wel eens in overeenstemming kunnen zijn met de inschatting dat JFK werd vermoord ten behoeve van Israël.
De moord op Robert Kennedy
Lisa Pease, auteur van A Lie Too Big to Fail: The Real History of the Assassination of Robert F. Kennedy Jr., verklaarde onlangs: “Als je ervoor wilt pleiten dat de Mossad een Kennedy vermoord heeft, is er een sterkere Er moet worden aangevoerd dat zij betrokken waren bij de moord op de RFK. De patsy [Sirhan Sirhan] (die losse flodders afvuurt, geen kogels, in een hypnotiserende toestand, denkend dat hij op doelen op een schietbaan schoot) was Palestijn. De organisatoren van het Ambassador Hotel kwamen naar verluidt uit Israël. James Angleton, de Mossad-contactpersoon bij de CIA, kreeg uiteindelijk een reeks foto’s van de autopsie van de moord op de RFK. De andere schutters, behalve de bewaker, die van de CIA was, droegen een gelijkenis met Sirhan en zou ook uit het Midden-Oosten kunnen komen. Dat is meer bewijs dan dat de Mossad JFK heeft vermoord.’ Hoewel ze beslist koel staat tegenover het idee dat er enig Israëls verband bestaat met de moord op JFK, rapporteert ze bovendien dat de Israëli’s een schaalmodel hebben gebouwd van Dealey Plaza, waar JFK werd vermoord.
In termen van motief met betrekking tot de moord op RFK kwam hij, hoewel hij publiekelijk Israël zeer steunde, toen RFK procureur-generaal was onder zijn broer, ernstig in botsing met de Israëllobby. Grant Smith schreef:
Details van de poging van het JFK-RFK-duo om de moederorganisatie van de American Israel Public Affairs Committee (AIPAC), de American Zionist Council (AZC), te registreren als een Israëlische buitenlandse agent, waren in mysterie gehuld totdat ze medio 2008 werden vrijgegeven.
Tussen 1962 en 1963 ontdekte senator JW Fulbright een enorm netwerk van financiële ‘kanalen’ die fondsen onder leiding van het Joods Agentschap in Jeruzalem naar [Israëlische] lobbygroepen in de Verenigde Staten brachten. Zelfs toen JFK probeerde het Israëlische Dimona-kernwapenprogramma onder Amerikaanse inspectie te plaatsen, beval RFK het AZC om al zijn door het buitenland gefinancierde lobbyactiviteiten in de Verenigde Staten openlijk te registreren en openbaar te maken.
De DOJ en het AZC vochten hun geheime strijd terwijl de hoorzittingen van Fulbright de immense omvang van de Israël-lobby onthulden. Nathan B. Lenvin, een DOJ advocaat die sinds 1951 achter AIPAC’s oprichter Isaiah Kenen aanzat om zich te blijven registreren als een buitenlandse agent nadat hij het ministerie van Buitenlandse Zaken had verlaten, maakte overvloedige aantekeningen van de vele ontmoetingen, AZC’s aanbiedingen van beperkte registratie en de tegenaanbiedingen van DOJ.
Maar de inspanningen van de wetshandhaving eindigden in een tragedie. De moord op JFK… in Dallas betekende dat RFK’s politieke dekmantel voor de vervolging verdwenen was en dat zijn dagen bij de DOJ geteld waren. Hij vertrok om zich kandidaat te stellen voor een senaatszetel in New York. In 1965 stond het DOJ het AZC toe om in het geheim een sterk geredigeerde en niet-gestandaardiseerde FARA- verklaring in te dienen. Het AZC stopte vervolgens en droeg de lobbyactiviteiten over aan AIPAC, die weigerde zich te registreren.
De antizionistische American Council for Judaism schreef aan RFK over hun strijd tegen de American Zionist Council:
Een aantal maanden geleden keek ik naar “Israel & The Assassinations of the Kennedy Brothers: A Documentary” van Laurent Guyénot. Ik heb een aantal uren besteed aan het zoeken naar een feitelijke fout erin, maar het lukte niet. Een deel van de toon is problematisch, aangezien het, zoals ik me herinner, gaat over het uitzoeken wie in het verhaal joods is of iets dergelijks, maar het brengt een aantal interessante ideeën naar voren. Misschien wel het meest intrigerende is dat het probeert de moorden op JFK en RFK met elkaar in verband te brengen. Karl Golovin heeft dit en aanverwant werk onder de aandacht gebracht, door vragen te stellen op verschillende evenementen in DC (zijn ondervraging aan Jefferson Morley tijdens een evenement in de National Press Club maakte deel uit van wat mijn interesse hierin wekte) en merkte onder andere op dat Oliver Stone’s JFK – die geen melding maakt van Israël – werd gefinancierd door Arnon Milchan (hij was feitelijk uitvoerend producent ) – en zou later toegeven een spion voor Israël te zijn geweest . Er kan dus worden beweerd dat Oliver Stone eigenlijk een Limited Hangout is.
Het staat ook op Rumble. Anderen op Twitter hebben soortgelijke ideeën. Ik ben niet in de positie om de huidige gebeurtenissen te analyseren, maar ik ben blij als iemand anders dat wel doet.
Conclusies
…
Een ander aspect van mijn interesse hierin is het volgen van de opmerkelijke campagne van RFK Jr. Zoals ik afgelopen augustus schreef over RFK Jr.’s buitenproportionele toewijding aan Israël:
Wat de mechanismen hiervoor betreft, hebben sommigen gespeculeerd dat Kennedy op een Epstein -achtige manier gecompromitteerd zou kunnen worden; dat pro-Israëlisch geld de factor is; dat de carrière van zijn vrouw in Hollywood afhankelijk kan zijn van pro-Israëlische individuen; of dat het verband houdt met de mogelijkheid dat zijn oom en vader op zijn minst gedeeltelijk zijn vermoord vanwege respectievelijk hun pogingen om Israël ervan te weerhouden kernwapens te verkrijgen en pogingen om zionistische organisaties als buitenlandse agenten aan te wijzen.
Bijzonder opmerkelijk is hoe RFK Jr. zelf en Lori Spencer, die voor de RFK Jr.-campagne werkt en zichzelf bestempelt als een JFK-moordspecialist, voortdurend beweren dat de Kennedy’s altijd Israël steunden, ondanks wat ik heb geschetst in Dit artikel. Waarom liegen ze?
Het idee dat de Kennedy’s altijd op goede voet stonden met Israël klopt ook niet, aangezien de weduwe van Yitzhak Rabin JFK jr. in 1997 bekritiseerde omdat hij in zijn tijdschrift George een stuk had gepubliceerd door de moeder van Rabins moordenaar, waarin hij de schuld aan Israëlische spionnen gaf.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Ik zal binnenkort een stuk van Guyénot vertalen, dat ik al jaren ken en de joodse connecties wat dieper uitspit. Ik moet even tijd vinden omdat ik me voornamelijk met de actualiteit bezig hou tegenwoordig. Wordt vervolgd …
Gaddafi knew!! And then they killed him.
Full truth: https://t.co/BLa4nMMLPP pic.twitter.com/2VHMIeZoS1
— Vincent James (@davincentjames) November 4, 2023
Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –
Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
Het was toenertijd voor mensen die de politiek een beetje kenden zonneklaar dat Israel achter de moord op Kennedy zat.
Maar de overheid en de media bleven maar herhalen dat het allemaal heel “mysterieus” en “ingewikkeld” was, en dat is de versie die vandaag nog steeds wordt gehanteerd.
Helemaal in de traditie van de geliefde strategie van de duivelaanbidders, een strategie waar de Führer en Dr Goebbels ons zo dikwijls voor gewaarschuwd hebben: de duivelaanbidders redeneren dat als ze een leugen, hoe ongeloofwaardig hij ook mag zijn, maar voldoende volhouden, en steeds maar blijven herhalen, dan gaan de mensen zich er uiteindelijk wel bij neerleggen.
Kennedy steunde het plan, dat Frankrijk afstand deed van Algerije als kolonie. Israël zag een onafhankelijk Algerije als een vijand erbij. Het is alweer jaren, dat ik dit las. Maar dit zou ook een rol hebben gespeeld.
Trauma.. de moord bezorgde de ganse VS een trauma, nodig voor mindcontrol. Niets is wat het lijkt en we zijn allemaal toeschouwers van een zorgvuldig uitgekiend scenario met als enig doel : mindcontrol
Steengoed verhaal. Niet alleen qua inhoudelijke info maar ook qua fit in de lijn van gebeurtenissen sinds 1963. Het verklaart in ieder geval de groteske terughoudendheid van ‘de machtigste man ter wereld’ om ook maar een klein piepje van kritiek te uiten op de terreurdaden van Israël, zelfs als die onomstotelijk gericht zijn tegen het Amerikaanse volk, zoals de aanval op de US Liberty in 1967. Wat ik me nog afvraag is of Israël ook baat heeft bij het uiteen drijven van de VS en de Sovjet Unie (nu Rusland) en de oorlog die werd gevoerd in Vietnam na de moord op JFK (die deze oorlog tot elke prijs had geprobeerd in de kiem te smoren, een oorlog die vanaf 1964 explodeerde onder verrader Johnson). Dat lijkt me meer een zaak van ‘het militair industrieel complex’, waar reeds Eisenhouwer op de laatste dag van zijn presidentschap voor waarschuwde maar waar hij – de lafaard en hemel tergende oorlogsmisdadiger – zelf niets aan had durven doen.
Docu helemaal uitgekeken en zeer onder de indruk. Altijd gevoeld dat er meer achter zat. dan Johnson, Bush en de CIA. Wat echter ontbreekt is de invloed der vrijmetselarij, die zowel in Israël als in de VS zeer groot is. Daarom vind ik de uitspraak van Bill Cooper ‘it is not the Jews’ zo belangrijk, al is hun aandeel erg groot. Het is een bepaalde categorie Joden, namelijk, die welke lid zijn van de Vrijmetselarij of andere ‘secret societies’, waarvoor JFK zo sterk waarschuwde in 1961. Ook voorafgaand aan het Zionisme, in de 19e eeuw, stond Amerika reeds onder die invloed. De stichters van Amerika waren Vrijmetselaars. Hadden zij een Joodse achtergrond? Is het zionisme van oudere datum dan eind 19e eeuw?