Recente onthullingen uit een transcriptie van een Italiaans nieuwsprogramma hebben de diepe betrokkenheid van Duitsland blootgelegd. De regering heeft naar verluidt maar liefst 790.000 euro aan financiering geoormerkt voor een NGO genaamd SOS Humanity, een Duitse ‘niet-gouvernementele’ organisatie die actief betrokken is bij reddingsmissies voor migranten in het Middellandse Zeegebied. Even verbazingwekkend blijkt uit documenten die uit het Duitse parlement zijn opgegraven dat er plannen zijn om de komende vier jaar maar liefst 8 miljoen euro uit te betalen aan nog twee NGO’s, Sea Eye en Sea Watch, die beide actief betrokken zijn bij soortgelijke operaties, onder de noemer ‘humanitair’.

Stille NGO’s en onbeantwoorde vragen

Pogingen om met deze NGO’s in gesprek te gaan en verklaringen te ontlokken, stuitten op een daverende stilte. Journalisten probeerden SOS Humanity en Sea Watch in Berlijn te confronteren , maar kregen ontwijkende reacties. De door de Duitse overheid gefinancierde geradicaliseerde NGO’s weigerden standvastig hun daden te verduidelijken, met name hun praktijk om immigranten naar Italië af te leveren zonder hen asiel aan te bieden in Duitsland. Dit illegale gedrag heeft de Italiaanse premier Giorgia Meloni ertoe aangezet een scherpe brief te sturen naar de Duitse bondskanselier Olaf Scholz, waarin hij dringend opheldering vraagt ​​over het standpunt van Duitsland. De situatie kan mogelijk een toch al urgente immigratiecrisis in Europa doen escaleren.

De verraderlijke aanpak van NGO’s

Bovendien is er bij veel NGO’s een verontrustend gedragspatroon ontstaan. ‘Welkom in Europa’, een organisatie, heeft onlangs een ‘Handboek voor migranten’ gepubliceerd, gericht op het maximaliseren van de kansen van migranten op het veiligstellen van asiel en verblijf in Europa. Dit handboek raadt migranten af ​​om armoede als reden voor hun vlucht te noemen, omdat dit het risico op deportatie zou kunnen vergroten. Nog alarmerender was dat een andere NGO aan het licht kwam die migranten uit Tunesië de opdracht gaf om ten onrechte te beweren dat ze uit Libië kwamen. Om hun ware afkomst te verbergen, kregen asielzoekers de opdracht persoonlijke documenten te vernietigen en bewijsstukken van hun reis van hun mobiele telefoons te verwijderen. Ondanks deze alarmerende methoden blijven deze organisaties aanzienlijke financiële steun ontvangen, vooral uit Duitsland en Frankrijk.

NGO’s en een verontrustende agenda

Wat de complexiteit van deze situatie nog groter maakt, is de schijnbare agenda van bepaalde NGO’s. Axel Steier, een zelfbenoemde ‘zeeredder’, heeft publiekelijk gevoelens verwoord die een doelbewuste poging waren om de culturele identiteit van Europese naties te verwateren. In een tweet zei hij provocerend: “Nee, op een gegeven moment zal er geen witbrood meer zijn, omdat je nakomelingen over 50 – 100 jaar (…) een partner (sic!) kiezen die niet blank is. De dehomogenisering van de samenleving vordert. Ik ondersteun dat met mijn werk.” Deze gevoelens, in combinatie met T-shirts met de slogan ‘Team Umvolkung’ (Team Omvolking), roepen ernstige zorgen op over de ware bedoelingen van deze zelfbenoemde ‘redders’.

Bovendien vermommen NGO-schepen die in de Middellandse Zee opereren zich als betrokken bij humanitair werk. Vaak zijn de personen die zij vervoeren zeer gevaarlijk en hebben zij waarden en ambities die sterk in strijd zijn met de westerse waarden en wetten.

De bedoeling achter het binnenhalen van een groot aantal migranten uit derdewereldlanden naar het Westen dient noch de belangen van de migranten, noch de Europeanen. Migranten worden vaak jarenlang in smerige tentenkampen achtergelaten, en in een aanzienlijke meerderheid van de gevallen in Europa worden terreurdaden en geweldsmisdrijven gepleegd door migranten.

Zoals eerder gemeld door RAIR blijkt uit videomateriaal dat er een verband bestaat tussen migrantenveerboten van NGO’s en illegale mensenhandelaren. Deze mensenhandelaren promoten hun illegale diensten zelfs op linkse Facebook-platforms.

Op basis van deze uitspraken en acties wordt het duidelijk dat bepaalde linkse NGO’s actief betrokken zijn bij acties die aansluiten bij de beschuldigingen van rechtse critici. Deze acties omvatten het faciliteren van de immigratie van Afro-Arabische migranten naar Europese landen met de duidelijke bedoeling om niet alleen de bestaande bevolking te verdringen, maar ook hun uiteindelijke assimilatie in de gastlanden aan te moedigen. In eenvoudiger bewoordingen lijken deze NGO’s er doelbewust aan te werken om deze immigranten deel uit te laten maken van de grotere Europese samenleving, waardoor hun eigen culturele onderscheidend vermogen in de loop van de tijd wordt uitgehold. Opmerkelijk genoeg lijken deze activiteiten niet alleen te worden getolereerd, maar ook te worden omarmd door invloedrijke entiteiten zoals de EU en linkse regeringen, zoals de ‘verkeerslichtcoalitie’ in Duitsland.

Op 23 januari 2019 tweette het officiële Twitter-account van de NGO “Mission-Lifeline”: “Ben je nog niet getrouwd? Misschien wordt u onbedoeld verliefd op iemand die nog niet het recht heeft om hier te verblijven. Het zou kunnen gebeuren, nietwaar?” Deze acties en sentimenten, in de context van de bredere activiteiten van linkse NGO’s, roepen aanzienlijke zorgen op over hun impact op het culturele weefsel en de identiteit van Europese naties.

De Italiaanse verontwaardiging en de Duitse verdediging

De situatie heeft de diplomatieke betrekkingen tussen Berlijn en Rome in een ijzige afgrond gestort. Italië, dat worstelt met de chaos die wordt veroorzaakt door de stroom asielzoekers op het eiland Lampedusa in de Middellandse Zee, heeft zijn verbazing en frustratie geuit. De Italiaanse premier Giorgia Meloni heeft een vernietigende brief geschreven aan de Duitse kanselier Olaf Scholz, waarin zij Duitsland hekelt voor het nemen van eenzijdige beslissingen over de financiering van NGO’s die migranten ondersteunen op Italiaans grondgebied en reddingsoperaties in de Middellandse Zee. Italië voelt zich gemarginaliseerd en uitgesloten van discussies die aanzienlijke gevolgen hebben voor zijn grondgebied en hulpbronnen.

De controversiële financiële steun van Duitsland aan NGO’s die betrokken zijn bij de redding van migranten in het Middellandse Zeegebied heeft een fel debat op gang gebracht, vol beschuldigingen en diplomatieke spanningen tussen Duitsland en Italië. Beschuldigingen van het financieren en faciliteren van illegale buitenlandse invasies, terwijl het weigert vluchtelingen op te nemen, hebben ervoor gezorgd dat Italië zich geïsoleerd voelt in het licht van een toenemende crisis. De situatie werpt diepgaande vragen op over de rol en financiering van linkse NGO’s, de agenda van hun radicale leden en de verplichtingen van Europese landen bij het aanpakken van de complexe en dringende uitdagingen die een vloedgolf van illegale migranten met zich meebrengt.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over