In een nieuw onderzoek, gepubliceerd in Microbiology & Infectious Diseases, waarschuwt immunoloog J. Bart Classen dat de mRNA-technologie die wordt gebruikt in de “covid-vaccins” van Pfizer en Moderna kan leiden tot ongewenste bijwerkingen die pas na jaren aan het licht kunnen komen, schrijft Children’s Health Defense Team.
In 1999 beweerde Dr. Peter Patriarca, een vooraanstaand functionaris van de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA), dat de moderne vooruitgang in vaccintechnologie het vermogen van onderzoekers om mogelijke met vaccins samenhangende ongewenste effecten te voorspellen, snel voorbijstreefde. Patriarca meende dat dit zou kunnen leiden tot “een situatie van onvoorziene en onvoorspelbare resultaten van vaccins“.
In een nieuw onderzoeksartikel, gepubliceerd in Microbiology & Infectious Diseases, uit veteraan immunoloog J. Bart Classen soortgelijke zorgen en schrijft hij dat “op RNA gebaseerde COVID-vaccins het potentieel hebben om meer ziekte te veroorzaken dan de COVID-epidemie.”
Classen publiceert al tientallen jaren artikelen waarin hij onderzoekt hoe vaccinatie kan leiden tot chronische aandoeningen zoals diabetes type 1 en type 2 – niet onmiddellijk, maar drie of vier jaar later.
In dit laatste artikel waarschuwt Classen dat de op RNA gebaseerde vaccintechnologie kan leiden tot “nieuwe potentiële mechanismen” van ongewenste bijwerkingen van vaccins die wellicht pas na jaren aan het licht komen.
De studie van Classen toont aan dat de messenger RNA (mRNA) vaccins die door Pfizer en Moderna zijn ontwikkeld, menselijke eiwitten kunnen activeren om “pathologische configuraties” aan te nemen – configuraties die in verband worden gebracht met chronische degeneratieve neurologische ziekten.
Hoewel zijn specifieke belangstelling uitgaat naar prion-ziekten (aandoeningen die gepaard gaan met verkeerd gevouwen versies van normale eiwitten), schetst Classen ook een handvol andere mechanismen waardoor op RNA gebaseerde vaccins
Ervoor zorgen dat patiënten de risico’s duidelijk begrijpen – met inbegrip van bekende risico’s en mogelijke onbekende risico’s – is een belangrijk onderdeel van het proces van geïnformeerde toestemming. Dit geldt des te meer wanneer de interventie experimenteel is en er geen lange termijn gegevens over de veiligheid zijn, zoals het geval is met de covid-vaccins van Pfizer en Moderna. De FDA gaf de twee vaccins toestemming voor grootschalig noodgebruik op basis van slechts twee maanden klinische proefgegevens.
Helaas is het niet ongebruikelijk dat de communicatie van onderzoekers over risico’s oppervlakkig is. In oktober meldden onderzoekers van de New York University en Tulane dat de informatie die aan de deelnemers van de klinische proeven met het coronavirus werd verstrekt over een zorgwekkend probleem dat bekend staat als pathogene priming, “voldoende onduidelijk” was, zodat het “onwaarschijnlijk” was dat de patiënten de risico’s “voldoende begrepen”.
Het zou interessant zijn te weten wat deze onderzoekers zouden zeggen over de botte conclusie van Classen dat “het goedkeuren van een vaccin, waarbij gebruik wordt gemaakt van nieuwe RNA-technologie zonder uitgebreide tests, uiterst gevaarlijk is”.
Degenen die COVID-injecties overwegen, negeren mogelijke risico’s op eigen risico.
Lees hier alles over Corona.
Lees hier alles over The Great Reset.
Lees hier alles over vaccins.
Lees hier alles over Vaccinatieplicht.
Meld je aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2021/02/21/spanje-tweede-pfizer-prikken-gestopt-nadat-46-verpleeghuisbewoners-stierven-na-eerste-prik/?swcfpc=1
