De nederlaag in Oekraïne kan slechts één onderdeel zijn van de opeenstapeling van westerse ‘nederlagen’. Een nederlaag in Israël zou de kern van het Amerikaanse politieke wezen treffen, schrijft Alastair Crooke.
Een vreemde verveling en afgeleide aandacht omhult het Westen vandaag de dag.
Hat-tip voor Simplicius’ Bones of Tomorrow, waarin hij reflecteert op een cultuur die vernederd is geworden; de verlokkingen die ons vroeger in de ‘Mythe van het Westen’ gevangen hielden, liggen verdord, als overduidelijk valse idolen. Het afnemende vuur heeft elk gevoel van ‘magie’ in het vervallen Westen verspild, of zelfs van de hoop om dit ‘verlies’ terug te verdienen. Het is het weemoedige besef dat – zoals het er nu uitziet – de mythe waarschijnlijk nooit meer iets van blijvende waarde zal bieden.
De verzinsels van een utopische toekomst die ooit beloofd was, blijven niettemin hun verleidelijke greep op onze psyche behouden, maar alleen op aandachts-verspringende, hypnotiserende touchscreens. Culturele toetsstenen brokkelen om ons heen af als rottende gebouwen, de een na de ander. Toch zijn we te afgeleid om er echt aandacht aan te besteden, of om de betekenis ervan in ons op te nemen. Tegenstromingen in de schaduw juichen vrolijk toe.
Waar we nu staan, is waar we altijd hebben gestaan: in het drijfzand van de tijd. Een passeren van de wacht; één wereld die vervaagt, diep in de langzame, afnemende burn-outfase, het natuurlijke proces van verval en vernieuwing, terwijl het ons meeneemt naar de volgende, nog te ontkiemen, groene scheuten. Een gevoel van iets dat verloren is gegaan en nooit meer zal worden teruggevonden, iets waar we tegenwoordig allemaal mee te maken hebben.
De ‘machthebbers’ hebben echter doelbewust de inzet verhoogd. Ze willen niet ‘loslaten’. Ze hebben vastgesteld dat, nu de westerse trein op zijn eigen culturele ‘muur’ is vernield, het ‘Einde der Tijden’-verhaal van convergentie over een gemeenschappelijke toekomst ook ‘voorbij’ is.
En daarmee is ook het beweerde westerse mandaat om de ‘richting voorwaarts’ te dicteren voorbij.
…
Dit is de diepe angst van westerse politieke leiders – zij weten dat het ‘verhaal’ een fictie is. Niettemin blijven ze het zichzelf vertellen, ondanks het feit dat ze weten dat ons tijdperk steeds gevaarlijker afhankelijk is gemaakt van deze meta-mythe. Zij zijn van mening dat het westerse project en de westerse welvaart zonder de mythe volledig uiteen zouden kunnen vallen.
De ‘machthebbers’ hoopten dat de opgebaggerde, hersenschimmige dromen van materiële welvaart en westerse savoir faire de Mythe nog steeds ‘overeind’ konden houden, maar alleen (en alleen als) het Westen het betere verhaal bezat. Het juiste verhaal was alles. Het moest de ‘lompe verhalen’ van de tegenstanders overtreffen en overtreffen. Dit bedrieglijke verbond moest ten koste van alles standhouden, anders zou het glanzende vernis van de Mythe verloren gaan.
De narratieve ‘fabriek’ wordt dus hard aan het werk gezet. De kinetische oorlog in Oekraïne wordt beslecht in een duidelijke en overweldigende Russische overwinning – zij het nog zonder dat deze ‘voorbij’ is. Natuurlijk niet: Oekraïne was slechts één enkel strijdtoneel in de bredere strijd om het ‘Rimland’ (de Atlantische wereld) te dwingen een overeengekomen grens te accepteren tussen het ‘Rimland’ en het ‘Heartland’ (Rusland, China en hun Aziatische diepgang), en sierlijk afstand te doen van zijn aanspraak op uitzonderlijkheid bij het bepalen van onze mondiale toekomst.
De MSM-media bruisen daarom van analyses over hoe je een ‘westerse overwinning’ kunt definiëren: is het mogelijk om het verhaal van Oekraïne ‘om te draaien’, zo denken ze, in een ‘nieuwe’ westerse overwinning?
Noem het conflict in Oekraïne een ‘patstelling’ en benadruk dat het een ‘nederlaag’ voor Poetin en een ‘overwinning’ voor Biden betekent, aangezien Rusland er niet in is geslaagd heel Oekraïne te veroveren (door ten onrechte aan te geven dat dit Moskou’s doel was geweest, vanuit de begin). Deze benadering wordt door westerse analisten nogal ‘cool’ gevonden: geef het verhaal van een ‘overwinning’ vorm en zorg ervoor dat iedereen van boven tot onder in de samenleving zonder aarzeling het juiste verhaal volgt.
Maar dit is weinig meer dan een simpele projectie van de ‘influencer’-cultuur van YouTube, waarmee willekeurige individuen ‘street cred’ (en veel geld) verdienen door gelikte verhalen samen te stellen – of ze nu over mode of politieke gebeurtenissen gaan. Het kan werken voor zover het het verwarde westerse publiek betreft, maar het heeft een beperkte invloed buiten het westerse culturele klatergoud.
Het probleem wanneer ‘flip-narratives’ geopolitiek worden bewapend, is echter dat propaganda die zo ver verwijderd is van de duidelijke realiteit, eenvoudigweg geen winnend verhaal is (behalve op de meest vluchtige manieren).
De vrolijkheid waarmee duidelijke westerse ‘omkeringen’ schijnbaar op narratieve wijze kunnen worden ‘omgedraaid’ door ‘lekken’ van inlichtingendiensten die grove leugens propageren om een verhaal te ondersteunen, is een besmetting geworden onder de westerse inlichtingendiensten. Maar dit ‘bedrieglijke verbond’ is veeleer een vergiftigde kelk.
Als het Westen nog enig gezond verstand zou hebben, zou het zich meer concentreren op het neerzetten van een ‘verhaal van de westerse nederlaag’ in Oekraïne, in plaats van het zoveelste rottende ‘overwinningsverhaal’ af te kondigen.
Waarom?
Omdat een wijs leiderschap zijn volk zou voorbereiden op een nederlaag. Onwaarschijnlijke en valse verhalen over glorie op het slagveld komen terug om de daders te bijten, terwijl (metaforisch) de gewonden en doden terugkeren om het verhaal van de overwinning zichtbaar tegen te spreken.
Het Westen daarentegen wordt nog steeds gevoed door verhalen over westers leiderschap, verkiezingen, aangeboren kwaliteiten en exceptionalisme. Simpel gezegd: deze ‘influencer’-rage slaagt er duidelijk niet in om de westerlingen te helpen omgaan met de tektonische verschuivingen die zich over de hele wereld voordoen. De bevolking is totaal niet voorbereid op de ‘winter die eraan komt‘.
Kinderachtige propaganda en leugens zullen er echter alleen maar voor zorgen dat het nieuwe tijdperk nog pijnlijker wordt. Een ‘nederlaagverhaal’, dat met integriteit wordt verteld, is daarentegen een verhaal dat een volk helpt te begrijpen hoe een bepaalde crisis is ontstaan en hen heeft getroffen. Het moet ook een weg vooruit aangeven.
De noodzaak van een terugkeer naar de integriteit van de berichtgeving is des te dringender omdat pogingen om een ommekeer te herstellen, met een vals verhaal – het omdraaien van de realiteit om de vermeende ‘overwinning’ te behalen – alleen maar tot verdere verliezen zullen leiden.
Bedrog wordt in één keer aan het licht gebracht. Het duurt tien jaar om vertrouwen op te bouwen. Gelooft het Westen werkelijk dat het zich op deze manier kan herstellen? Behalve de auteurs ervan gelooft niemand deze verhalen van de westerse inlichtingendiensten, post-Oekraïne. Ze zijn nu voor de lange termijn besmet. Uiteindelijk zijn militaire feiten krachtiger dan politieke sprookjes.
Er speelt nog een andere factor mee. Peter Stano, EU-woordvoerder voor buitenlandse zaken, zei deze maand op een vraag van TASS over de Oekraïense raketaanvallen op de Russische stad Belgorod, waarbij meer dan twee dozijn burgerslachtoffers vielen: “Wat het specifieke incident in Belgorod betreft, kan geen enkele informatie die uit Rusland komt als betrouwbaar worden beschouwd”, voegde de woordvoerder eraan toe en beschuldigde Moskou van “voortdurende leugens, manipulatie en propaganda”.
Hier ligt de donkere onderkant van ‘Overwinningsverhalen’ die losgekoppeld worden van de feiten ter plaatse: De woordvoerder van de EU is gedwongen om het verplichte verhaal te bevestigen van het “recht van Oekraïne om zichzelf te verdedigen … tegen agressie” – maar om vervolgens alles wat Rusland zegt te negeren.
Simpel gezegd: ‘Overwinningsverhalen’ doden empathie; ze doden actief luisteren en begrip. Diplomaten worden verondersteld diep te luisteren. Als wat ze horen botst met wat ze verwachten of willen horen, moeten ze harder luisteren en proberen te achterhalen wat er buiten het zicht ligt, achter wat ze horen, om zo te begrijpen wat de bedoeling was. en om hun gesprekspartner beter te begrijpen. Het Westen brengt dit nu niet in praktijk.
Mensen vragen vaak waarom er tegenwoordig zo weinig empathie is? Waarom praten staten langs elkaar heen? Waarom zijn de communicatiekanalen geblokkeerd? Welnu, daarom: omgedraaide verhalen gebaseerd op gemakkelijk ontmaskerde onwaarheden.
Toch zou de westerse nederlaag in Oekraïne slechts een onderdeel kunnen zijn van een opeenstapeling van westerse ‘nederlagen’. Een nederlaag in Israël zou bijvoorbeeld de kern van het Amerikaanse politieke wezen treffen – te dicht bij de kern om lichtelijk terzijde te worden geschoven. En er kan nog meer pijn komen in het Midden-Oosten.
Voor alle duidelijkheid: het spinnen van een weefsel van waanvoorstellingen, ontrouw aan de granulaire waarheid die daaronder schuilgaat, schaadt uiteindelijk de auteurs ervan. Het laat mensen gedesoriënteerd en onzeker achter, terwijl ze in het losse grind van het verleden trappen, op zoek naar enig begrip van de verpletterende nederlaag, waarop ze totaal onvoorbereid zijn.
Het risico bestaat dan dat een natie uit haar koers wordt geveegd en de ultieme catastrofe tegemoet gaat door de romantiek van ‘winnende’ slogans als ‘samen zullen we winnen’ (vandaag in heel Israël te horen).
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
Een versplinterde samenleving, waarin iedereen een vreemdeling is geworden voor de ander, een massale vlucht uit de werkelijke wereld in de 2 dimensionele schijnwereld van het telefoonscherm, een totale desinteresse in de wereld buiten je voordeur, het loslaten van waarheid, moraal, ethiek en logica…. Daar kan een beschaving niet op voortbouwen. De ondergang is al in gang gezet door degenen die zich boven ons geplaatst hebben en die ons vrijuit beliegen, bedriegen en bestelen, terwijl ze zich voordoen als weldoeners.
En de massa loopt stuurloos, slaapwandelend en gehersenspoeld op de afgrond af, ieder in zijn eigen coconnetje. Reken maar dat er genoeg volkeren zijn met een hechtere basis die likkebaardend de val van het Avondland zullen helpen bewerkstelligen en de vruchten ervan zullen opvreten, tot het westen net zo’n armoedige puinhoop is als in hun eigen landen.