Deze week zijn tienduizenden boeren uit heel Nederland bijeengekomen om te protesteren tegen het regeringsbeleid dat de veestapel in het land met wel een derde zal verminderen.
In een typisch voorbeeld van medialeugen-formulering koppen de persberichten hierover allemaal iets als “Nederlandse boeren protesteren tegen emissiedoelstellingen”, maar dit is een enorme leugen door omissie, meldt Kit Knightly.
Het regeringsbeleid waartegen geprotesteerd wordt, is een investering van 25 miljard euro om “de stikstofverontreiniging te verminderen”, dat klopt, maar de regering is van plan dit te bereiken door (onder andere) “sommige Nederlandse veehouders te betalen om zich elders te vestigen of uit de sector te stappen”.
In reële termen betekent dit uiteindelijk een vermindering van het aantal varkens, kippen en koeien met ongeveer dertig procent.
Dat is waartegen hier wordt geprotesteerd – een doelbewuste inkrimping van de landbouwsector, met gevolgen voor het levensonderhoud van duizenden boeren, en de voedselvoorziening van letterlijk honderden miljoenen mensen.
HET GROTE PLAATJE
Hoewel de regeling naar verluidt bedoeld is om de stikstof- en ammoniakemissies uit urine en mest te beperken, is het moeilijk dit niet te zien in de bredere context van de aan de gang zijnde gecreëerde voedselcrisis.
Nederland produceert een enorm voedseloverschot en is een van de grootste exporteurs van vlees in de wereld en DE grootste in Europa. Een vermindering van de productie met een derde zou enorme gevolgen kunnen hebben voor de mondiale voedselvoorziening, met name in West-Europa.
Misschien nog verontrustender is dat dit een precedent zou kunnen scheppen.
Dit is niet de eerste “betaal boeren om niet te boeren”-regeling die in het afgelopen jaar is gelanceerd – zowel het VK als de VS hebben dergelijke regelingen ingevoerd – maar een regering die betaalt om haar eigen vleesproduktie te verminderen? Dat is een primeur.
Dat dit (naar verluidt) gebeurt om “het milieu te beschermen” maakt het tot een groot waarschuwingsteken voor de toekomst. Denemarken, België en Duitsland overwegen reeds een soortgelijk beleid.
De westerse wereld lijkt enthousiast een quasi-suïcidaal beleid te omarmen.
Ik bedoel, boeren betalen om de hoeveelheid voedsel die ze produceren te verminderen… terwijl ze (zogenaamd) met oorlog worden bedreigd… midden in een recessie… geconfronteerd met een recordinflatie terwijl de kosten van levensonderhoud de pan uit rijzen.
Is dat echt zinvol?
Dat is bijna net zo gek als het weigeren van nieuwe olie- en gascontracten terwijl de benzineprijzen stijgen.
In een wereld die wordt geteisterd door een tekort aan meststoffen als gevolg van de sancties tegen Rusland en Wit-Rusland, lijkt het bijna krankzinnig om te klagen over een mestoverschot, laat staan te proberen het te verminderen.
We zijn al ver voorbij het punt waar dit als toevallig kan worden beschouwd, nietwaar?
Laat ik het zo zeggen: als de collectieve regeringen van de westerse wereld zouden proberen hun eigen burgers te verarmen en uit te hongeren, wat zouden ze dan precies anders doen?
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2021/11/09/22833/?swcfpc=1
