Intensive care units mogen niet overbelast raken door COVID-19 – dit is de voornaamste rechtvaardiging voor drastische ingrepen in ons dagelijks leven. Een nieuw document doet niet alleen twijfels rijzen over deze rechtvaardiging, maar ook over de economische oprechtheid van de betrokkenen. Het ministerie van Volksgezondheid ontkent dit ten stelligste.
De verklaring, “Zur intensivmedizinischen Versorgung in der SARS-2/COVID-19-Epidemie“, die zondag is vrijgegeven, zal waarschijnlijk veel stof doen opwaaien, meldt RT.de. De groep auteurs onder leiding van Prof. Dr. Matthias Schrappe, voormalig plaatsvervangend voorzitter van de Duitse Raad van Gezondheidsdeskundigen, die sedert het begin van de pandemie reeds herhaaldelijk haar bezwaren heeft geuit, heeft zich ditmaal gebogen over de betrouwbaarheid van de cijfers inzake de bezetting van bedden op de intensive care in Duitsland.
Deze bezettingscijfers zijn belangrijk omdat de federale regering bij de aanpak van COVID-19 tot doel heeft te vermijden dat de eenheden voor intensieve zorgen overbelast raken met COVID-19-patiënten en, vooral, dat er een dwang tot prioritering van de behandeling (“triage”) ontstaat. Hun betrouwbaarheid is dus rechtstreeks van invloed op de legitimiteit van de genomen maatregelen.
De groep van auteurs benadrukt nu dat in de loop van het hele jaar 2020 gemiddeld slechts vier procent van de intensive care-capaciteit daadwerkelijk werd opgeëist door COVID-19-patiënten. Hieruit concluderen zij:
“Een professionele onderbouwing van de officiële campagne (…) gebaseerd op de individuele angst om niet te kunnen worden opgenomen op de intensive care kan dus niet worden afgeleid.”
Duitsland heeft 33,9 bedden op de intensive care per 100.000 inwoners; Spanje (9,7) en Italië (8,6) hebben er aanzienlijk minder. Bij een incidentie van 100 (die momenteel zelfs wordt onderschreden) zou voor elke derde besmette persoon (niet zieke persoon!) een bed op de intensive care beschikbaar zijn.
Bovendien wordt dit grote aantal bedden op de intensive care nog intensiever gebruikt: Terwijl slechts één op vier COVID-19 ziekenhuispatiënten in Zwitserland en slechts één op negen in Italië op de intensive care werd opgenomen, was dat in Duitsland maar liefst 61 procent. Met andere woorden, in Duitsland belanden twee op de drie patiënten die wegens of met COVID-19 in het ziekenhuis worden opgenomen, op de intensive care. Het feit dat Duitsers over het algemeen ernstiger ziek zijn met COVID-19 dan patiënten in andere landen kan echter “met een hoge mate van waarschijnlijkheid worden uitgesloten”. In Duitsland worden patiënten graag overgeplaatst naar de meer rendabele afdeling, maar het gevaar van triage heeft nooit bestaan.
In een interview met Die Welt is prof. Schrappe nog explicieter: “Het staat verder vast dat veel besluitvormers zich hiervan tijdens de gehele pandemie bewust moeten zijn geweest.” Niettemin werd opdracht gegeven tot het creëren van meer intensive care-capaciteit.
“Uit ons onderzoek blijkt echter dat deze bedden niet bestaan. Ze zijn blijkbaar nooit gemaakt of aangevraagd, ook al waren er geen verzorgers voor.”
Advertisement
Het probleem van de sluiting van dergelijke spookafdelingen wegens gebrek aan verplegend personeel is niet nieuw, vooral in stedelijke agglomeraties, en was reeds vóór de pandemie een punt van discussie; het team van Schrappe betwijfelt echter of het in deze context van doorslaggevend belang was. Immers, aldus Schrappe, “volgens de gegevens van het Bundesagentur für Arbeit (…) is er nooit sprake geweest van een afname van het verplegend personeel, maar van een aanzienlijke toename”.
De noodreserve van 11.000 bedden op de intensive care was veeleer tot stand gekomen door een eenvoudige herschikking van bedden die reeds waren gereserveerd voor bezuinigingen, zei hij. “De fondsen hiervoor zijn niettemin binnengestroomd. In het kader van de Hospital Relief Act werd 50.000 euro beschikbaar gesteld voor elk nieuw opgericht bed op de intensive care. Het geld was ook op 31 december opgenomen. Het moet binnengestroomd zijn” In totaal hebben we het over 530 miljoen euro.
Met en rond COVID-19 is er nu een langere lijst van corruptieschandalen; de beschuldigingen in deze verklaring passen hier zonder onderbreking in. Nog explosiever is echter de statistische weerlegging van een dreigende overbelasting.
Jetzt werden Legenden gebildet, Covid Infizierte wären aus Geldgier intensivmedizinisch versorgt worden. Man habe Daten manipuliert, um Druck auf Politik zu machen. Das ist unwürdig. 85.000 Menschen sind tot, zu viele. Ohne aufopfernde Leistung der Kliniken wären es noch mehr https://t.co/nRblJ6sOwM
— Prof. Karl Lauterbach (@Karl_Lauterbach) May 17, 2021
Euronews reageerde op de zeer duidelijke verklaringen van de auteursgroep door erop te wijzen dat aanhangers van samenzweringsverhalen het Welt-interview deelden. Het SPD-parlementslid Karl Lauterbach klaagde ook over de “legende (…) dat met Covid besmette mensen uit geldzucht intensieve medische verzorging zouden hebben gekregen”.
Toen de woordvoerder van het Ministerie van Volksgezondheid, Hanno Kautz, op de persconferentie van de Bondsrepubliek werd gevraagd naar het document van de deskundigengroep, wees hij de beschuldigingen van de hand:
“Het DIVI-register weerspiegelt de huidige dagelijkse capaciteit in intensivecareafdelingen in Duitsland. In dit opzicht is deze zeer sterke beschuldiging dat mensen op intensive care worden opgenomen die daar eigenlijk niet zouden moeten zijn, niet onderbouwd en moet daarom worden verworpen.”
https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=gqwB3OG7BbE&feature=emb_logo
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2021/01/04/duitsland-sluit-de-helft-van-zijn-ziekenhuizen-ondanks-dat-die-door-covid-19-overbelast-zouden-zijn/?swcfpc=1
