De Franse Assemblée Nationale heeft een radicaal transgressieve wet op de bio-ethiek aangenomen die waarschijnlijk begin juli in werking zal treden, zodra zij na deze derde lezing de laatste hindernissen op wetgevend gebied heeft genomen. Deze wet is werkelijk revolutionair in haar opvatting van de wereld en de samenleving. Het betekent het einde van de erkenning van het vaderschap, maar ook het begin van wettelijk vervaardigde chimaeren en andere vormen van genetische manipulatie van “menselijk materiaal”.

De eerste Franse wet op de bio-ethiek dateert van 1992; vanaf het begin zijn er voorzieningen getroffen voor een periodieke herziening, en in de loop der jaren is embryo-onderzoek steeds meer gelegaliseerd. In zijn laatste mutatie zal de wet de toegang tot kunstmatige voortplanting mogelijk maken voor alle vrouwen, met inbegrip van vrouwen in paren van hetzelfde geslacht en alleenstaande vrouwen, zoals was beloofd door de Franse president Emmanuel Macron in zijn verkiezingscampagne, meldt Life Site News.

De toegang tot “medisch geassisteerde voortplanting voor iedereen” (“PMA pour toutes”) werd door de Franse bevolking verworpen tijdens openbare raadplegingen voordat het wetsontwerp werd opgesteld, en werd in februari ook door de Senaat uit de tekst gehaald, wat leidde tot een verdere bespreking door de Nationale Assemblee die de maatregel opnieuw invoerde. De nieuwe goedgekeurde versie zal binnen enkele weken voor een derde keer in de Senaat worden besproken, maar wat daar ook gebeurt, de definitieve stemming zal naar verwachting uiterlijk eind deze maand in de Tweede Kamer plaatsvinden. Dit is in overeenstemming met de recente acties van de regering om de tekst door het parlement te drukken.

Het is Amerikaanse wetenschappers gelukt om embryo’s te laten groeien die deels mens, deels varken zijn.

🥴https://t.co/VuvuXwVFKt pic.twitter.com/vGEbvojeVv

— 🌸Simone Juffermans (@SimoneSays123) June 10, 2021

De wet zal nog andere belangrijke wijzigingen invoeren. Voor het eerst zal destructief onderzoek op het menselijk embryo tot 14 dagen in beginsel worden toegestaan: tot nu toe was voor dergelijk onderzoek een speciale voorafgaande vergunning nodig. De nieuwe wet zal ook het onderzoek op menselijke embryonale stamcellen liberaliseren en het creëren van kunstmatige geslachtscellen, kopieën van menselijke embryo’s, chimere embryo’s (die in dieren kunnen worden geïmplanteerd) en transgene embryo’s (met inbegrip van in-vitrofertilisatie met “drie ouders”) mogelijk maken.

De toegang tot abortus zal nog gemakkelijker worden dan ze nu al is. De nieuwe wet schrapt de bedenktijd van “ten minste een week”, en biedt ook een nieuwe rechtvaardiging voor abortus: “de gedeeltelijke vrijwillige onderbreking van een meerlingzwangerschap.” Tegelijkertijd wordt de verplichting afgeschaft om een persoon die het ouderlijk gezag uitoefent te raadplegen wanneer jonge vrouwen jonger dan 18 jaar een “medische zwangerschapsonderbreking” ondergaan: abortus na de wettelijke zwangerschapsduur van 12 weken en tot aan de geboorte wegens gezondheidsproblemen van de moeder of het kind die door ten minste twee artsen en een medisch team zijn gevalideerd.

Een andere barbaarse bepaling die bij amendement werd ingevoerd, werd door de Nationale Vergadering verworpen. Het was de bedoeling een nieuw motief voor “medische” abortussen in te voeren: “psycho-sociale nood.”

Anderzijds is de specifieke gewetensclausule die aan de praktijk van medische abortussen was verbonden, ontmanteld.

Het meest in de publiciteit gekomen aspect van de wet was echter dat van de vaderloze voortplanting, zoals hierboven vermeld. Het ouderwetse recht – het recht dat de werkelijkheid ordent zonder haar tegen te spreken, dat bijna de gehele mensheid sinds het begin der tijden heeft begrepen – noemt de vrouw die bevalt “moeder”, en “vader” de man die het nieuwe individu dat zojuist geboren is, heeft verwekt (dit recht staat zelfs toe dat het ongeboren kind van zijn overleden vader erft, indien het in utero wees is geworden). De Franse wet gaat ervan uit dat de echtgenoot van de moeder de vader van het kind is, tenzij het tegendeel wordt bewezen.

Dit is allemaal voorbij. Wanneer de wet in werking treedt, kan het verwekken van een kind louter symbolisch worden, en zal het ouderschap worden aangepast aan de wens van de vrouw. En als je durft te zeggen dat een kind een vader nodig heeft, moet dat wel zijn omdat je onherroepelijk vastzit in genderstereotypen, in haat tegen de LGBTQI+-gemeenschap, en dat je een aanhanger bent van het “patriarchaat” dat, zoals Antonio Guterres, secretaris-generaal van de VN, in het midden van de pandemie zei, de wortel is van al onze kwalen.

Dit zijn de woorden die hij afgelopen augustus gebruikte, volgens een tweet van de VN: “De #COVID19-pandemie toont aan wat we allemaal weten: millennia van patriarchaat hebben geleid tot een door mannen gedomineerde wereld met een door mannen gedomineerde cultuur die iedereen schaadt – vrouwen, mannen, meisjes & jongens.”

Dit is belangrijker dan het lijkt. Het toont aan dat de pandemie, “bio-ethiek” en het bevorderen van “LGBT-rechten” allemaal verbonden zijn als facet ten van eenzelfde ideologie.

Frankrijk wordt momenteel geconfronteerd met een ernstige crisis als gevolg van de beperkingen die in naam van de COVID aan de bevolking zijn opgelegd. Persoonlijke vrijheden zijn aan stukken gescheurd, vaak op absurde en tegenstrijdige manieren, de werkloosheid is op een hoogtepunt en de overheidsuitgaven zijn door het dak gegaan, en ondanks al deze grote problemen heeft de Franse regering zich erop toegelegd om de bio-ethiekwet in hoog tempo door het parlement te loodsen.

Bedenk dat “bio-ethiek” niets te maken heeft met natuurrecht of eerbied voor het menselijk leven en de menselijke persoon. Toen zij voor het eerst werd ontwikkeld, werd zij voorgesteld als een vorm van “ethiek van het leven” ten dienste van het leven in het algemeen en van de verbetering ervan. Zo opgevat beschouwt de bio-ethiek de mens als een soort die leeft tussen andere soorten, terwijl het individu minder een persoon is dan een element van de mensheid, dat bruikbaar, verwisselbaar en veranderbaar is.

In zijn logica is de nieuwe Franse wet op de bio-ethiek een eugenetische wet: Zij maakt het mogelijk de mens in een genetisch gemodificeerd organisme te veranderen, de grens tussen de soorten te overschrijden, embryo’s voor implantatie uit te kiezen om ze te “gebruiken” als “medicijn” voor een oudere broer of zus, en ze te bewerken met de CRISPR-Cas9 techniek. De wet verbiedt de implantatie en de zwangerschap van genetisch gemanipuleerde embryo’s, maar staat de eerste stappen toe die op een dag kunnen leiden tot de nachtmerrie van designer baby’s.

Naast de ontkenning van de waarheid van de afstamming, is deze drang om het knoeien met het menselijk genoom legaal te maken het meest angstaanjagende aspect van de wet.

Volgens de Franse geneticus Alexandra Henrion-Caude bestaat er een rechtstreeks verband met de COVID-crisis en het doordrukken van de dwingende wet: Zoals zij in een interview in januari op Radio Courtoisie, het historische onafhankelijke associatieve radiostation van Frankrijk, verklaarde, is er een verband tussen de drang om experimentele “vaccins” te gebruiken om menselijke cellen proteïnen te laten produceren door mRNA in te brengen, waardoor hun capaciteiten worden “vergroot”, en de mogelijkheid om het DNA van embryo’s te wijzigen. Het doel is duidelijk “transhumanistisch”, betoogde zij. Het idee om de capaciteiten van lichaam en geest te vergroten staat ook centraal in de Vierde Industriële Revolutie, zoals het door Klaus Schwab opgerichte Economisch Wereldforum het ziet.

Het afgelopen jaar zijn de meeste beslissingen in Frankrijk genomen door middel van uitvoeringsbesluiten, waarbij het Parlement in het beste geval commentaar mocht leveren. In plaats daarvan wordt de bio-ethiekwet door de strot van het parlement geduwd, alsof de regering de goedkeuring van de volksvertegenwoordigers “nodig” heeft, maar tegelijkertijd bereid is hun te dwingen.

Veel tegenstanders van de geplande wet klaagden dat de voorwaarden voor een behoorlijk democratisch debat niet aanwezig waren. Slechts een klein deel van de afgevaardigden en senatoren was daadwerkelijk aanwezig bij de parlementaire debatten: In het geval van de bio-ethiekwet waren 130 van de 577 aanwezig bij de stemmingen. Bovendien gaat de kwestie veel verder dan de huidige zorgen van de bevolking: uit het moeras van de COVID geraken, banen behouden, hereniging met familie en vrienden.

De regering legde het debat toch op en verhinderde de gewone hoorzittingen van de parlementaire commissies die zich met deze kwestie bezighielden. De tijd voor amendementen en discussie in de Assemblée Nationale werd ook sterk beperkt, en de hele tekst werd in minder dan drie dagen besproken: de oppositiepartijen en onafhankelijke leden waren grotendeels niet in staat hun (meer dan 1500) amendementen toe te lichten en een rationeel debat te voeren over maatregelen met zulke verstrekkende gevolgen.

De tekst kreeg 84 stemmen voor en 43 tegen (en onthoudingen), waarbij enkele moedige vertegenwoordigers overuren maakten om te proberen het debat te beïnvloeden. Emmanuelle Ménard, een onafhankelijke afgevaardigde uit Zuid-Frankrijk, legde uit waarom ze tegen zou stemmen en beschuldigde de regering en haar meerderheidspartij ervan “de doos van Pandora te openen”: “Jullie zijn valse goden in opleiding, die geloven dat jullie boven alles staan: het gezond verstand, de realiteit, onze vleselijke natuur, en vooral, en dit is het ergste, het belang van het kind.”

De Franse Bisschoppenconferentie publiceerde een verklaring waarin zij de nieuwe bio-ethiekwet veroordeelde, zeggende: “Opnieuw beweert de wet nieuwe overtredingen toe te staan door ze in een kader te plaatsen. Maar een kader houdt nooit stand. Onvermijdelijk wordt het uiteindelijk uitgewist. Omkaderen is toestaan. De mensheid is gegroeid door zichzelf verboden op te leggen: het verbod op het doden van een onschuldige, op incest, diefstal en verkrachting. Het mengen van menselijke cellen en dierlijke cellen kan niet zonder meer in een kader worden geplaatst: wat verboden moet worden, moet duidelijk worden aangegeven; wat kan worden toegestaan, moet eveneens duidelijk worden aangegeven. Dit is alleen mogelijk onder verwijzing naar een doordachte visie op de menselijke persoon en zijn of haar afstamming”.

Op de dag van de stemming deed bisschop Olivier de Germay van Lyon een oproep tot gebed tijdens de maand juni, met inbegrip van vasten op vrijdag, om God te vragen de wetgevers te helpen het ware welzijn van de samenleving en de kinderen te onderscheiden.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2021/06/02/uitvinder-mrna-technologie-bevestigt-gevaccineerden-worden-superverspreiders-en-scheiden-spike-proteine-af/?swcfpc=1