Het is niet de vraag of we in een imperiale orde leven. Het is alleen de vraag wiens imperium het is. Je zult altijd onder een soort imperiale idealen leven. De vraag is onder welke idealen je leeft, schrijft Gregory Hood.

Julius Evola beweerde dat in de traditionele wereld “de staat een transcendente betekenis en doel had die niet onder deden voor wat de katholieke kerk voor zichzelf in het Westen opeiste als een manifestatie van en een weg naar de ‘bovenwereld’.”

Het is verleidelijk om te zeggen dat zo’n idee in de moderne wereld is vervaagd, dat we in een puur technocratisch, rationeel systeem leven. Toch is dat niet waar. Er is een nieuw geloof ontstaan ​​dat onze politieke en sociale orde legitimeert. Het komt misschien niet van ‘boven’, maar we zien hetzelfde patroon van een metafysisch ideaal dat macht rechtvaardigt dat Julius Evola zag. Jonathan Bowden voerde aan dat traditionele ideeën in een tijdperk van ondermijning in feite ‘omgekeerd’ zijn, en dat zien we vandaag de dag. De structuur van een imperiale orde bestaat – alleen komt het religieuze ideaal van vandaag van onderuit .

Paul Gottfried heeft betoogd – en ik ben het met hem eens – dat antifascisme het scheppingsverhaal van het moderne Westen is. Laat de vage definitie van wat ‘fascisme’ eigenlijk is buiten beschouwing – het is niet nodig om te definiëren. We hebben een scheppingsverhaal dat verrees uit de as van de Tweede Wereldoorlog. De Verenigde Naties, internationale politieke instellingen en veel naoorlogse grondwetten zijn expliciet gebaseerd op het idee om de oorzaken te vermijden die volgens onze heersers tot de Tweede Wereldoorlog hebben geleid.

Die oorzaken omvatten niet alleen fascisme of nationaal-socialisme, maar ook raciale identiteit, patriottisme en traditionele religiositeit. Het zijn allemaal dingen die ooit werden beschouwd als pijlers van een natie of een samenleving – de ‘sterke goden’ van RR Reno. De ware betekenis van de Tweede Wereldoorlog was echter dat het een oorlog tegen onszelf was. Dat zou zeker een verrassing zijn voor degenen die destijds vochten. Tegenwoordig wordt echter begrepen dat het bestrijden van het nationaal-socialisme niet echt ging over het bestrijden van Duitsland, maar het bestrijden van het innerlijke racisme dat in alle blanken schuilt. Zo is elke regering in het Westen voortdurend op zoek naar racisme en etnocentrisme onder haar eigen volk, zelfs in de naties van de zogenaamde overwinnaars. Tegenwoordig is er een bloeddorst tegen ‘nazi’s’ die veel sterker is dan wat er bestond onder de veteranen die daadwerkelijk tegen de nazi’s vochten.

Deze ideologie verdiept en wordt alleen maar extremer en machtiger. We kunnen het antifascisme noemen, of woke, of intersectionaliteit. Wat wel duidelijk is, is dat het een echte religie aan het worden is, niet zomaar zoiets als een religie. Trouwens, fijne Pride Month voor iedereen die dit leest. In onze nieuwe liturgische kalender denk ik dat we meer feestdagen hebben voor martelaren (Matthew Shepherd, George Floyd, Martin Luther King, et al.) en heilige groepen dan de kerk tijdens de Middeleeuwen had.

Als we het hebben over een ‘imperium’, bedoelen we niet alleen een staat die over meerdere etnische groepen regeert. We bedoelen een staatsbestel dat autoriteit claimt op basis van een goddelijk of moreel idee. Dat is wat het Westen vandaag regeert. De scheppingsmythe die voortkwam uit de Tweede Wereldoorlog is de basis van onze hele beschaving. Het is de basis van onze staatsgrenzen. Het definieert ultiem goed en ultiem kwaad. Het vertelt ons wat heilig is. Je mag God bespotten zoveel je wilt, maar bepaalde groepen en historische gebeurtenissen staan ​​buiten kijf en je zult in de gevangenis worden gegooid wanneer je ze belastert. De lijst van heiligen breidt zich zelfs uit – sommigen in Canada willen het illegaal maken te ontkennen dat scholen Indiaanse kinderen vermoordden, ook al is er weinig bewijs voor zo’n dramatische bewering. Natuurlijk, wanneer heeft bewijsmateriaal er ooit toe gedaan tegen religieuze dogma’s?

Twijfel er niet aan dat u in een theocratie leeft. Zeg gewoon een bepaalde naam, gebruik een bepaald symbool of spreek een bepaald woord uit als je tot de verkeerde groep behoort. Let op de hysterie die ontstaat. De implicatie lijkt te zijn dat dergelijke godslastering een demonische geloofsbelijdenis op magische wijze zou kunnen doen herleven of op zijn minst ernstige emotionele schade zou kunnen toebrengen aan bepaalde groepen. Lach niet – dat soort premissen zijn nu gebruikelijk in de media en zelfs in de wet. Het is religieus denken – en als we de media horen volhouden dat “zwarte vrouwen magie zijn” of horen dat ze de beweringen van wonderen erkennen op de plek waar George Floyd stierf, zien we dat ons zogenaamd “wetenschappelijke” systeem ruimte heeft voor het bovennatuurlijke.

Het nieuwe credo wordt steeds consistenter en breder en krijgt steeds meer institutionele steun. Nu heeft het zelfs zijn eigen symbool, de intersectionele of pride vlag. Deze vlag is simpelweg anti-Blank en daarom zijn er zwarte en bruine strepen aan toegevoegd, ogenschijnlijk om geen andere reden dan om de coalitie tegen Blanken te prijzen. In mijn tijd in Europa heb ik die imperiale vlag triomfantelijk zien wapperen van overheidsgebouwen tot cafés, van kerken tot monumenten. Vergis je niet – die vlag betekent meer voor veel blanken, vooral voor de betere blanken, dan hun zogenaamde nationale vlaggen. Het is een vaandel dat niet alleen van de wereldorde is die vanuit Washington DC wordt geleid, maar ook van het leger van goed gefinancierde NGO’s en internationale organisaties die de Grote Vervanging uitvoeren.

Dr. Greg Johnson heeft vaak verwezen naar het belang van nationale soevereiniteit. Maar we kunnen net zo goed verwijzen naar de fijne kneepjes van het kerkelijk recht. Er is geen land in het Westen dat nog soeverein is. Etnische identiteiten en zelfs nationale staten zijn geen belemmering gebleken voor de machtsovername door het imperiale geloof in elke westerse natie. Het regime dat regeert vanuit de Potomac gebruikt intersectionaliteit om interventie over de hele wereld te rechtvaardigen, en het Westfaalse systeem van soevereine staten bestaat nu praktisch niet meer. In de academische wereld, de media en zelfs op gebieden als de geneeskunde is het vinden van nieuwe manieren om de demonische aanwezigheid van ‘racisme’ op te sporen de beste manier om macht en status te verwerven binnen het imperiale systeem.

Ik sprak onlangs met een Nederlandse nationalist die zei dat elke vluchteling die wordt binnengebracht geld en banen oplevert voor een groot aantal linkse activisten, maar dat er geen nationalistisch equivalent is. De ideologie die ons regeert is niet alleen voor de show. Het is een politiek plan dat heerschappij legitimeert en sociale en financiële voordelen biedt aan zijn aanhangers. Het overstijgt grenzen en landen. Het is het geloof van de huidige imperiale orde. Het is expliciet anti-Blank.

We moeten afrekenen met dat apparaat – laten we het het imperiale apparaat noemen – voordat we kunnen praten over iets met betrekking tot soevereiniteit. We moeten de ene imperiale orde vervangen door een andere.

Onafhankelijkheid en soevereiniteit op zichzelf, zonder verwerping van het imperiale credo, doen niets. Italië heeft een nationalistische regering en toch hebben ngo’s meer macht. In feite regeren in principe dezelfde klasse managers in elk westers land. Misschien, in het beste geval, als je wat grenzen verlegt, kun je misschien een paar barrières opwerpen voor wat er gebeurt. Om die reden zou ik het Vlaams-nationalisme steunen. Maar het is gewoon niet waar dat decentralisatie inherent nuttig is.

Wat was de grote populistische triomf? Brexit. Wat gebeurde er na de Brexit? Niet-Europese immigratie is dramatisch toegenomen. Brexit was een regelrechte ramp. De vervanging van het Britse volk gaat door onder een conservatieve regering die al meer dan tien jaar regeert.

Kijk naar enkele van de meest prominente separatistische bewegingen in het Westen, zoals die van Schotland of Catalonië. Ze willen achterlaten wat er over is van hun unitaire natiestaten, zodat ze meer niet-Europese migranten kunnen binnenhalen. Onnodig te zeggen dat ze de Europese Unie niet willen verlaten.

Is er zelfs maar een reële wens om los te komen van dergelijke pan-nationale instellingen? Frankrijk, een van de weinige landen die volledig onafhankelijk zou kunnen zijn buiten de EU, is terug in het EU-kamp. Marine Le Pen heeft om politieke redenen haar verzet tegen Brussel opgegeven. Elk gesprek over een vertrek uit Nederland is allang vervaagd. De EU zal in ieder geval uitbreiden.

We moeten moeilijke vragen stellen over wat etnonationalisme werkelijk betekent. In zijn “One White State or Many? Tijdens de Counter-Currents Spring Retreat verwees Greg Johnson naar het ‘slechte oude nationalisme’ dat aanleiding gaf tot intra-Europese conflicten binnen ons ras. Er zijn echter bepaalde vragen die niet over goed en fout gaan, maar over wij en zij:

• Van wie is Elzas-Lotharingen?
• Moet Duitsland het land terugvorderen dat werd gestript en aan Polen werd gegeven?
• Heeft Hongarije het recht om het rampzalige Verdrag van Trianon te wreken?
• Moet Vlaanderen Brussel veroveren?
• Hoe zit het met Noord-Ierland – hebben de protestanten, die speciaal door de Engelsen zijn binnengebracht om het traditionele verzet in Ulster te ondermijnen, het recht om te blijven? Ze leven er immers al eeuwen.

Als je een etnonationalist bent die geen uitgesproken mening heeft over wie het recht heeft op bepaalde gebieden, dan ben je niet echt een etnonationalist. Trouwens, waar houdt het secessionisme op? Moet Northumbria

We moeten duidelijk zijn over onze huidige situatie en bereid zijn om blanken te leiden in plaats van hen te volgen.

Blanken, alle blanken, krijgen een blanke identiteit, of ze dat nu leuk vinden of niet. We worden aangevallen als blanken, en onze nationale identiteiten worden in toenemende mate ondergeschikt aan die raciale identiteit, zelfs aan onze zogenaamde nationale leiders. Blanke identiteit is de morele basis van de naoorlogse orde, zij het een negatieve. Toch kan een reactie een positieve blanke identiteit creëren.

Dit voelen we al aan. Als je door Europa loopt, zijn alle prachtige beelden in wezen ruïnes, overblijfselen van een oudere, grotere tijd. In veel Amerikaanse steden krijgen we hetzelfde gevoel. Het meeste van wat er nu wordt gebouwd, is waardeloos, omdat het is ontworpen om waardeloos te zijn en te demoraliseren. Het systeem predikt afhankelijkheid en slachtofferschap, maar er zijn mensen die dergelijke verachtelijke steekpenningen afwijzen. We noemen onszelf nationalisten, maar uit welk land we ook komen, we hebben meer gemeen met elkaar dan met veel van onze zogenaamde landgenoten. Is het zo onredelijk om onszelf blanke nationalisten te noemen?

Een persoon die zichzelf seksueel verminkt als reactie op mediacampagnes is de model democratische, imperiale burger. Zo iemand heeft geen land, maar is in elk land. We moeten de ideologie achter de media overwinnen, en dat kunnen we niet doen door een beroep te doen op de etnische solidariteit van imperiale burgers. Ze delen het niet. In plaats daarvan moeten we ons met elkaar verenigen, op basis van de positieve Blanke identiteit die we al bezitten. Als antwoord op een negatief universeel ideaal bieden wij een positief.

Vanuit een Amerikaans perspectief is alles behalve de basisblanke identiteit onzin. Af en toe zullen sommigen ruzie maken over verschillende etnische verschillen tussen blanken, maar dat is belachelijk. Amerika was ooit een Anglo-land, maar tegenwoordig is de kern van de Amerikaanse identiteit blank. Wanneer raciaal aangrenzende Hispanics zich assimileren met de Amerikaanse mainstream, beginnen ze zichzelf blank te noemen. Ondanks eeuwen in de Verenigde Staten en een claim op enkele van de meest onderscheidende delen van de ‘Amerikaanse’ cultuur, hebben zwarten nog steeds hun eigen identiteit en een diepe loskoppeling met de symbolen en geschiedenis van de historische Amerikaanse natie.

Blanke identiteit is de drijvende kracht in de Amerikaanse politiek en de sleutel tot de Amerikaanse identiteit. Het is gewoon een kwestie van er een positieve eigenschap van te maken in plaats van een negatieve. Dit is voor iedereen van belang, Amerikaans of niet, want het is de kracht van het globalistische Amerikaanse rijk dat de naoorlogse orde handhaaft. Als ras die orde kan doorbreken of omkeren, zou elke nationalist dat moeten steunen. Elke Europese nationalist, ook al is hij etnonationalist, heeft dus belang bij de blanke identiteit.

Het is gemakkelijk om te spreken over het positief maken van de blanke identiteit, maar dat zal verre van eenvoudig zijn. Ik heb geen illusies over hoe moeilijk het zal zijn. Iedereen die dit leest, is echter al geïnteresseerd in de problemen. Waarom? Het antwoord is simpel. Tenzij we de anti-blanke rassenhaat kunnen overwinnen, zal elke politieke triomf in elk westers land tijdelijk zijn. We kunnen niet rekenen op ‘conservatieve’ regeringen die niet raciaal bewust zijn om ons te helpen. Vraag maar aan de Poolse regering, die vastbesloten is Jared Taylor buiten Europa te houden.

Conservatisme is niet genoeg. We moeten een ultiem doel hebben. Waar de andere kant ons achteruitgang en schande geeft als een moreel gebod, prediken wij hemelvaart. Terwijl zij ons bezetting aanbieden, bieden wij bevrijding. We moeten een nieuwe soevereine autoriteit vormen – van bovenaf, van bovenaf geleid. En het zal een echte universele traditie moeten zijn – een geschiedschrijving, een metapolitiek, een identitair wereldbeeld dat de theoretische, pragmatische en politieke elementen van onze strijd integreert.

Blanke identiteit ontstaat niet vanuit de theorie, niet door een identiteit te poneren en achteruit te werken, maar vanuit de omstandigheden waar we nu mee te maken hebben. De macht confronteert ons op deze grond en het is normaal dat meer mensen op deze manier reageren. De macht geeft ons ook onbedoeld onze achterban. Blanken uit alle economische klassen worden verdrongen of verhinderd om hogerop te komen op de sociaaleconomische ladder. Slimme, ambitieuze, jonge blanken worden het hardst getroffen en dat zijn traditioneel degenen die je als revolutionaire klasse wilt.

We zullen mensen moeten vragen veel te verduren. De ‘zachte tirannie’ van het Westen wordt steeds ‘harder’, openlijker en autoritairder. Veel westerse landen beperken openlijk de meningsuiting of verhinderen vreedzame politieke organisatie. We moeten onze mensen iets bieden dat het offer waard is. Dat zal een volledige omkering zijn van de huidige sociale, politieke en culturele orde, waar de besten en slimsten in onze samenleving worden opgeleid om heer te zijn over een gebroken massa consumenten. In plaats daarvan beloven we om kracht te gebruiken die zal worden gericht om het beste in onze mensen naar boven te halen. Ruïnes zijn het niet waard om voor te vechten, zelfs als je in de hel mag regeren. Een Blank thuisland is het waard om voor te vechten – en, indien nodig, het waard om alles voor op te offeren.

De sleutel is dat we een thuisland als blanken nodig hebben. Als we dat bereiken, is er geen reden om de droom van het herenigen van alle blanke bevolkingsgroepen als ons ideaal op te geven. De communisten hadden de klassenloze samenleving – wij hebben het westerse imperium, de politieke orde die onze mensen veilig zal houden, hun opwaartse ontwikkeling zal bevorderen, hun volledige potentieel zal ontsluiten en ervoor zal zorgen dat ze nooit meer gedwongen worden zo te leven.

Dit is één worsteling. We zijn op weg om één volk te worden, als we dat al niet zijn. Dat is het enige dat kan rechtvaardigen wat er de afgelopen eeuw is gebeurd en alles wat we nu meemaken. Ik ben niet bereid te zeggen dat welke partij dan ook de Eerste of Tweede Wereldoorlog heeft gewonnen, of dat die oorlogen iets anders waren dan twee tragische burgeroorlogen waarin onze mensen elkaar afslachtten in plaats van zich te concentreren op de enige vijand die er ooit toe deed.

Het Westen werkt het beste in een tijd van eenheid, van de Grieken die de Perzen afweren tot de kruistochten. Dat is ons lot. We moeten een zo diepgaande visie op die bestemming geven dat we onze mensen kunnen vragen er alles voor op te offeren.

Dit is het ideaal: het rijk dat was en zal zijn, het imperium dat van boven komt en van boven wordt geleid. Ik zeg dat onze mensen een heilige missie hebben en een echte staat verdienen die hen zal beschermen. Dat is het enige waarvan ik denk dat het de moeite waard is om naar te streven, voor te lijden en voor te sterven. Ik hoop dat je met me meedoet.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

Tucker Carlson zegt dat we ons niet mogen verdedigen tegen onze Omvolking

Er wordt de eerste tijd streng gemodereerd op de nieuwe site tot iedereen het een beetje begrijpt.

Stel je op de hoogte van het moderatiebeleid voor je iets post.

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over