Duitsland vast van plan AfD te verbieden – Oppositie niet toegestaan in een democratie

5

Het plan om het AFD te verbieden is in een stroomversnelling geraakt. Een deel van de koers is al uitgezet. De gevolgen zullen dramatisch zijn.

De betooglijnen in de uitspraak over een verbod op de NPD openen de mogelijkheid van een procedure tegen de AfD, die tot nu toe weinig aandacht heeft gekregen. Dit is precies waar sommige politieke krachten op zouden kunnen wedden – en dat ook daadwerkelijk proberen te doen met behulp van de toezichtmaatregelen die momenteel worden genomen. De gevolgen zouden in alle opzichten dramatisch zijn, schrijft Willi Weißfuß.

Marco Wanderwitz, de voormalige commissaris voor het Oosten van de federale regering, wil de democratie een “adempauze” geven tegenover de AfD. Het Saksische CDU-lid van de Bondsdag, Marco Wanderwitz, dient momenteel een aanvraag voor een verbod op de AfD in bij het Federaal Constitutioneel Hof. Wanderwitz ziet Griekenland als een positief voorbeeld van een partijverbod.

De rechtse partij Gouden Dageraad werd daar in 2020 verboden. Wanderwitz zei tegen de Frankfurter Rundschau: “De meerderheid van de kiezers is teruggekeerd naar de democratische partijen nadat ze de rode kaart duidelijk voor hun gezicht hadden gehouden.” Om deze rode kaart te kunnen tonen, moet de federale regering óf de Federale Raad of 5 procent van de leden van de Bondsdag een aanvraag voor een verbodsprocedure indienen bij het Federale Constitutionele Hof en dit laatste moet uiteindelijk akkoord gaan.

Inhoudelijk zijn de drempels echter lager dan veel mensen denken. Om de kansen op succes van een verbodsprocedure tegen de AfD nauwkeuriger te kunnen beoordelen, moet men kijken naar de laatste partijverbodsprocedure in de Bondsrepubliek. Hoewel de NPD deze procedure won en niet werd verboden, was dit niet te wijten aan haar houding, maar eenvoudigweg aan haar irrelevantie en het daaruit voortvloeiende ongeïdentificeerde gevaar voor de vrije democratische basisorde. Met waarden boven de 30 procent in Oost-Duitsland zou dit argument bij een mogelijk AfD-verbod ongetwijfeld niet meer gelden. Het zou voldoende zijn om de AfD ervan te beschuldigen consequent anticonstitutioneel te zijn, maar het Federaal Constitutioneel Hof heeft de hindernissen hiervoor in de NPD-zaak relatief laag gelegd.

DE ERFENIS VAN HET NPD-PROCES DIE NU TEGEN DE AFD ZOU KUNNEN WORDEN GEBRUIKT

Het Federale Constitutionele Hof verklaarde dat de NPD ongrondwettelijk was, vooral vanwege het etnisch gedefinieerde concept van de nationale gemeenschap, dat etnische niet-Duitsers uitsluit en daarmee artikel 1 van de basiswet schendt. De uitspraak van het Federale Constitutionele Hof over het NPD-verbod is echter uiterst explosief: ook de uitspraken van aanhangers, dat wil zeggen mensen die geen partijlid zijn maar als hun aanhangers optreden, kunnen als argument voor een verbod worden gebruikt.

In het persbericht over de uitspraak die de NPD verbiedt, schrijft het Federale Constitutionele Hof: “Het feit dat een partij de vrije democratische basisorde wil aantasten of elimineren, moet voortkomen uit de doelen of het gedrag van haar aanhangers. […] Supporters zijn alle mensen die een partij steunen en zich daarvoor inzetten, ook al zijn ze geen lid van de partij. […] Als het gaat om uitspraken of acties van gewone leden of aanhangers die niet tot de partij behoren, is het cruciaal dat hun gedrag duidelijk de politieke wil van de partij weerspiegelt.”

SCHNELLORDA EN “ETNOPLURALISME”

Terwijl de NPD niet-partijaanhangers, leden van vrije kameraden en andere neonazi’s omvatte, is de situatie met de AfD complexer. De AfD heeft door de jaren heen een complexe politieke basis opgebouwd, die ook zeer actief is in de media en zo haar ideologische standpunten voor iedereen toegankelijk maakt. Tot dit platform behoren onder meer de Identitaire Beweging en het Instituut voor Staatsbeleid in Schnellroda. Deze twee genoemde organisatie-eenheden worden in het rapport van het Federaal Bureau voor de Bescherming van de Grondwet uit 2022 genoemd in de categorie vermoedelijke rechts-extremistische gevallen.

De Identitaire Beweging en het Instituut voor Staatsbeleid worden in het bijzonder beschuldigd van het zogenaamde ‘etnopluralisme’. ‘Etnopluralisme’ is een term die door de organisaties zelf wordt gebruikt en die stelt dat het gunstig is als verschillende etnische groepen zich onderling voortplanten. Dit gaat gepaard met een concept van mensen gedefinieerd in termen van etniciteit en afkomst. In de uitspraak van het Federaal Constitutioneel Hof over het NPD-verbod is dat echter precies wat voldoende was om de NPD ervan te beschuldigen ongrondwettelijk te zijn.

Terwijl de Identitaire Beweging officieel op de onverenigbaarheidslijst van de AfD staat, wat in de praktijk weinig relevantie heeft, wordt het Instituut voor Staatsbeleid regelmatig bezocht door vooraanstaande AfD-figuren. Alice Weidel, Björn Höcke en Alexander Gauland zijn slechts enkele van de prominente AfD-figuren die bij het Instituut voor Staatsbeleid verschenen. Vooral Maximilian Krah, de topkandidaat van de AfD voor de komende Europese verkiezingen, lijkt een nauwe band te hebben met het Instituut voor Staatsbeleid. Naast talrijke optredens in Schnellroda heeft Krah zelfs een boek gepubliceerd bij Antaios Verlag, de uitgeverij van het Instituut voor Staatspolitiek.

Lees meer
Nu wil zelfs de Duitse president AfD verbieden omdat de partij stijgt in de peilingen

Een verbod op de hele AfD zou daarom op deze basis kunnen worden beargumenteerd. En dit is precies waar de krachten die nu willen aandringen op een verbod van de AfD op rekenen. Je moet het zo bekijken: in de oostelijke deelstaten gebruikt het Bureau voor de Bescherming van de Grondwet steeds drastischer methoden tegen de AfD. De classificatie als ‘veilig rechts-extremistisch’ door de binnenlandse geheime diensten, die gebonden zijn aan instructies aan de regering, legitimeert volledig toezicht op de partij, inclusief het onderscheppen van telecommunicatie en menselijke bronnen.

Advertisement

Het wordt niet in het openbaar gezegd: Maar deze maatregelen zouden duidelijk kunnen worden gebruikt om de weg te bereiden voor verbodsprocedures – omdat kennis over individuele personen, zelfs alleen maar op voorhand, genoeg zou kunnen zijn om een procedure te starten vanwege de lage drempels in het NPD-arrest; in ieder geval om ze politiek aan te wakkeren.

DE DRAMATISCHE GEVOLGEN VAN EEN VERBOD

Een verbod op de AfD zou onmiddellijk extreme gevolgen hebben voor de samenstelling van de Duitse Bondsdag en alle deelstaatparlementen waarin de AfD vertegenwoordigd is. Het zou de meest dramatische machtsverschuiving in de geschiedenis van de Bondsrepubliek zijn, omdat de Bondsdag en veertien deelstaatparlementen op hetzelfde moment zouden worden getroffen, en dat allemaal zonder verkiezingen. Omdat alle ruim 200 leden van het deelstaatparlement en de 79 leden van de Bondsdag met een AfD-partijlijst onmiddellijk hun mandaat zouden verliezen. Iedereen die de AfD-partij heeft verlaten of werd uitgesloten van de AfD-partij voordat de aanvraag voor een AfD-verbod werd ingediend, mag echter blijven.

Afhankelijk van de kieswet blijven de vacante zetels in de parlementen ofwel onopgevuld (bijvoorbeeld de Bondsdag, Beieren) of worden ze opgevuld door het herberekenen van de tweede stemuitslag zonder rekening te houden met de stemmen van de AfD (bijvoorbeeld Nedersaksen, Mecklenburg-Voor-Pommeren). Ondanks het verlies aan stemmen zijn er voor de gehele verkiezing geen plannen voor nieuwe verkiezingen. Alleen in het geval van directe mandaten, die vrijwel geen relevantie hebben voor de politieke omvang van partijen in een parlement, hanteren sommige deelstaten en de federale regering de regel dat als een directe kandidaat zijn mandaat verliest omdat hij tot een verboden partij behoort, de verkiezing zal worden herhaald. Wat overblijft zijn enorme machtsverschuivingen in parlementen.

INSTORTING VAN HET POLITIEKE SYSTEEM

Een blik op de stemmen die op de AfD en de partijen onder de 5 procent-drempel in de deelstaten vallen, toont een democratisch dilemma. Als de AfD bijvoorbeeld zou worden verboden, zou 30,4 procent van de stemmen niet vertegenwoordigd zijn in het Hessische deelstaatparlement. De deelstaatparlementen van Saksen-Anhalt (31,2 procent), Thüringen (28,8 procent) en Brandenburg (31,7 procent) hebben vergelijkbare afmetingen. In Saksen zou 41,2 procent van de stemmen niet vertegenwoordigd zijn in het parlement. Dit betekent dat er in het Saksische deelstaatparlement niet meer stemmen vertegenwoordigd zouden zijn dan het aantal stemmen dat nodig is voor een absolute meerderheid.

Als een AfD bij de komende verkiezingen in Oost-Duitsland, bijvoorbeeld in Thüringen, 35 procent zou halen, terwijl de Groenen en de FDP er ternauwernood niet in slagen de grens van vijf procent te halen en er voor de andere partijen nog eens vijf procent bij zou komen, zou dit een ramp zijn. Volgens de huidige onderzoeken is het een realistisch scenario: als de AfD na de verkiezingen zou worden verboden, zou slechts 25 procent van de stemmen voldoende zijn voor 50 procent van de stemmen in het parlement.

Een verbod van de AfD zou de grootste ingreep zijn in het hart van de democratie, de gekozen democratische parlementen van ons land, sinds de oprichting van de Bondsrepubliek Duitsland. Het zou een partij-tactische kernbom zijn – maar we moeten onszelf niet wijsmaken dat het niet geprobeerd zou kunnen worden. In feite zouden de toezichtsmaatregelen nieuwe spraakmakende onthullingen in de hand kunnen werken. Het is ook te kortzichtig dat er direct een nieuwe partij zou kunnen worden gevormd; de verbodsmaatregelen zijn zeer verstrekkend en zijn ook gericht tegen opvolgerpartijen. Bovendien zouden de middelen en structuren van de partij worden vernietigd. Het zou resulteren in een karteleffect in het partijensysteem dat jarenlang zou aanhouden. Het zou de grootste bedreiging voor de democratie in de geschiedenis van de Republiek zijn. Het resultaat zou de ineenstorting zijn van het politieke systeem zoals wij dat kenden en waarschijnlijk een definitieve afkeer van de staat door grote delen van de samenleving.


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

We sturen je geen spam! Lees ons privacybeleid voor meer informatie.


“De democratie beschermen” in Duitsland: ANTIFA-gifaanval op AfD-hoofd Tino Chrupalla en Alice Weidel ondergedoken na doodsbedreigingen

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
5 Comments
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Dee
Dee
4 maanden geleden

Als de democratie niet meer werkt omdat de zittende macht bang is, dan moet er naar andere middelen worden gezocht om verandering te brengen. (En die kan wel eens heel veel slechter voor hen uitpakken)

dwd
dwd
4 maanden geleden
Antwoord aan  Dee

De geschiedenis herhaalt zich

arme zondaar
arme zondaar
4 maanden geleden
Antwoord aan  Dee

De ironie is dat in Duitsland nu “extremisme” wordt bestreden door in het Oosten ruim een derde van de kiezers monddood te maken, alsof die daar niet pas echt extreem van kunnen worden. En dat terwijl er zoveel voor Oekraïne bestemde wapens te koop zijn in Kosovo en andere mohammedaanse gebieden.

henry
4 maanden geleden

Democratie is een wassen neus.

arme zondaar
arme zondaar
4 maanden geleden
Antwoord aan  henry

Als Zwitserland niet omsingeld was door de EU, en ook wel wat gegijzeld door de banken, zou er nog een plekje zonder wassen neus over zijn. Wat onze machthebbers tegen opkomende partijen verdedigen is de naam democratie echter steeds minder waardig. Het is nooit democratie geweest, maar het was ooit wel minder erg dan nu.