De producentenprijzen in Duitsland stegen in september met een record van 45,8 procent op jaarbasis, evenveel als in augustus. De energieprijzen, die met 132,2 procent j-o-j stegen, hadden hierop de meeste invloed. Het enige positieve hieraan is dat de maand-op-maand groei iets vertraagde door de daling van de grondstoffenprijzen. Voor de consument betekent dit echter dat de consumenteninflatie, die achterblijft bij de zogenaamde productie-inflatie, nog steeds moet stijgen.

Voor Duitsers klinkt echter de volgende zin, die Duitse statistici als commentaar bij de cijfers hebben toegevoegd, het meest beangstigend: “Vergeleken met dezelfde periode vorig jaar, noteerden augustus en september de hoogste stijging van de producentenprijzen sinds het begin van de enquête in 1949.”

Duitsland is buitengewoon gevoelig voor het noemen van inflatie of overheidsschuld, meldt REMIX. Om te begrijpen waarom, moeten we teruggaan in de geschiedenis. De vooroorlogse hyperinflatie in Duitsland werd veroorzaakt door het feit dat Duitsland de herstelbetalingen uit de Eerste Wereldoorlog niet kon financieren. Het begon zijn herstelbetalingen te betalen met schuld en begon deze schuld te monetariseren door ongedekt inflatoir geld te drukken en te gebruiken om de schuld af te betalen. Het resultaat was hyperinflatie en totale economische ontwrichting. Veel historici geloven dat het deze economische ontwrichting was die Hitler aan de macht bracht en de Tweede Wereldoorlog inluidde.

Na de oorlog maakte Duitsland dus letterlijk een draai van 180 graden. Terwijl het voor de oorlog enorme fiscale ongedisciplineerdheid aan de dag legde, schulden maakte, geld drukte en met hyperinflatie werd geconfronteerd, werd het na de oorlog juist de top van Europa op het gebied van fiscaal beleid. Het begon er nauwgezet op toe te zien dat het zijn overheidsfinanciën onder controle hield, zijn schuld niet buitensporig oppompte en zelfs in de verste verte niet speelde met iets dat op monetarisering leek. Jens Wiedmann, voormalig gouverneur van de Duitse centrale bank, is de meest uitgesproken centrale bankier in Europa als het gaat om kritiek op de monetisatie van Zuid-Europese schulden en het beleid van negatieve rentevoeten waartoe de Europese Centrale Bank zich de afgelopen jaren is gaan verbinden. En het was het Duitse Constitutionele Hof, waar sommige plannen van de ECB om de staatsschuld te monetariseren niet doorheen kwamen.

We moeten dus begrijpen dat voor Duitsland de huidige inflatie en schuldmonetisatie veel gevoeliger onderwerpen zijn dan voor elk ander Europees land. Tot nu toe bedraagt de consumenteninflatie in Duitsland “slechts” 10 procent, net boven de gemiddelde inflatie in de gehele eurozone, die 9,9 procent bedroeg. De inflatie blijft echter stijgen.

Economie is geen wiskunde; economie gaat vooral over psychologie. En hier beginnen we op zeer gevoelige grenzen van psychologische tolerantie te stuiten. Op dit moment heeft de inflatie verschillende dimensies. In de eerste plaats raken de Duitsers gealarmeerd en geïrriteerd, hoewel ze dat nog niet via massale rellen doen.

Ten tweede is het politiek erg lastig om de dingen bij hun naam te noemen. Gezien de Duitse gevoeligheden over de genoemde onderwerpen is het politiek gewoon niet opportuun om te zeggen dat de inflatie wordt veroorzaakt door de monetisatie van de Europese staatsschuld. In plaats daarvan hebben ze het over dure energie, die op zijn beurt verband houdt met de oorlog in Oekraïne. Ze noemen niet direct de oorzaken. Maar als we de oorzaken niet benoemen, kunnen we ze ook niet wegnemen, en dus het probleem niet oplossen. Het feit dat de presidenten en premiers van de landen van de Europese Unie een oplossing proberen te vinden voor de dure energie, en met name praten over de regulering van de gasprijzen, getuigt van dit blinde gestuntel. Dit is wat er gebeurt in plaats van de simpele feiten toe te geven dat er enerzijds meer geld dan goederen in omloop zijn en anderzijds de vraag naar energie groter is dan het aanbod nadat we in het kader van de Green Deal vrijwillig energie hebben uitgeschakeld.

Einde EU en Euro is onvermijdelijk:

Einde euro experiment lijkt aanstaande. Hyperinflatie, banken die omvallen en algehele armoede.

Bedankt stelletje wankers! We hadden een ijzersterke munt (FL/DM) maar die moest en zou ingeruild worden voor dat onzalige EU kreng.#eurocrisis #guldenterug https://t.co/fqtB6IX1CB

— widtvoet (@widtvoet) October 21, 2022

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/10/07/voedsel-energie-huisvesting-de-echte-duitse-inflatie-is-56-procent/