Toen de Generale Staf met president Vladimir Poetin de timing van het Russische offensief besprak om het regime in Kiev tot capitulatie te dwingen, werd overeengekomen, begrepen en herhaald dat eerst de strategische reserves van de Oekraïense strijdkrachten vernietigd moesten worden, samen met de aanvoerlijnen voor de wapens en munitie die de grens oversteken vanuit de VS en de NAVO-bondgenoten, schrijft John Helmer.

Ze waren het er ook over eens dat dit proces zo lang moet duren als nodig is, met zo min mogelijk slachtoffers aan Russische zijde, zoals bepaald door de militaire inlichtingendienst. Ook is overeengekomen en voorwaardelijk dat er geen herhaling mag plaatsvinden van het falen van de politieke inlichtingendienst van de Buitenlandse Inlichtingendienst (SVR) dat de mislukte operatie van de speciale strijdkrachten, bekend als de Slag om Antonov (Hostomel) Airport, van 24 februari tot 2 april 2022 heeft bespoedigd.

Rekening houdend met de fouten die toen gemaakt werden door de directeur van de SVR, Sergei Naryshkin, en de daaropvolgende fouten van militaire officieren rond Jevgeni Prigozjin, heeft de Generale Staf ook aanvaard dat hun tactische operaties het minste risico op Russische slachtoffers moeten inhouden tot 17 maart, de laatste dag van de presidentsverkiezingen.

Om deze voorwaarden voor de timing van het Russische offensief te versterken, hebben generaal Winter en generaal Geduld zich bij de Stavka- bijeenkomsten aangesloten.

Deze week geloven militaire bronnen dat er een keerpunt is geweest – op het Oekraïense slagveld en op de Russische klok.

De dagelijkse briefing en het bulletin van het Ministerie van Defensie uit Moskou meldden afgelopen donderdag, voorafgaand aan de wekelijkse samenvatting van vrijdag, dat het aantal Oekraïense KIA (gedood in actie) de afgelopen vierentwintig uur in totaal 795 bedroeg, waarbij de verhouding tussen aanvallende tactieken en verdediging 3 op 3 was. Maandag bedroeg het KIA-totaal 680, de verhouding 4 op 3. Dinsdag kwam de KIA uit op 885, de verhouding 5 op 1. Het aantal slachtoffers is ongewoon hoog; de draai naar de aanval is herkenbaar nieuw, niet aangekondigd.

Het “Stavka Project”, een militaire briefing die wordt uitgezonden door Vladimir Solovjev, bevestigt de positionele doorbraken deze week op verschillende fronten of “richtingen”, zoals het Ministerie van Defensie ze noemt, langs de Donbass-lijn; klik om te bekijken (in het Russisch).

In de samenvatting van Boris Rozhin van het briefingmateriaal van het ministerie van Defensie, dat woensdagochtend vóór zonsopgang werd gepubliceerd, identificeert de leidende Russische militaire blogger ( kolonel Cassad ) “kleine vooruitgang”, “kleine bewegingen”, enkele positionele “successen”, andere positionele “tegengevechten,” en “nog geen significante vooruitgang”. Het bijwoord is militair gepraat over timing.

Volgens een militaire bron buiten Rusland “begint de Russische doorbraak nu te gebeuren. Het wordt gecoördineerd met aanvallen en invallen langs de noordgrens. De inzet van de ‘crack’ Oekraïense brigades ten koste van andere sectoren laat zien hoe wanhopig [generaal Valery] Zaluzhny is om de gaten te dichten. Hij weet dat het doel het isolement van Charkov is, de oprichting van een gedemilitariseerde ‘bufferzone’, evenals de ontwikkeling van een situatie waarin alle Oekraïense strijdkrachten ten oosten van de Dnjepr worden bedreigd met afsnijding… van munitie, en niet te vergeten kanonnenvoer.”

“Tegen het einde van de winter,” voegde de bron er vannacht aan toe, “zullen de Oekraïners nauwelijks in staat zijn zich te verplaatsen langs de wegen die ze gebruiken om het front te voeden als gevolg van de Russische drone-, raket-, conventionele lucht- en artillerieaanvallen. Zodra ze de gaten niet langer kunnen dichten met gemechaniseerde eenheden die als brandbestrijdingsbrigades optreden, is het slechts een kwestie van tijd voordat de grote doorbraken en omsingelingen beginnen. Met de huidige opbrandsnelheid van de Oekraïense strijdkrachten kan ik me voorstellen dat we binnen enkele weken Russische tanks met brandstoftanks voor een groter bereik zullen zien verschijnen en dat Russische luchtlandingstroepen luchtaanvallen zullen uitvoeren in de Oekraïense achterhoede.”

In de gisteren verschenen editie van het Moskouse platform voor veiligheidsanalyses Vzglyad publiceerde Jevgeni Krutikov, een vooraanstaand Russisch militair analist die zelf GRU-dienst heeft en sindsdien GRU-bronnen voor zijn verslaggeving gebruikt, een rapport getiteld “Wat betekent het offensief van Russische troepen in de regio Charkov?”. “Rusland creëert een nieuwe strategische situatie in de regio Charkov,” concludeerde Krutikov, “die dreigt de Oekraïense defensie tot aan de Donetsk-agglomeratie uiteen te rijten.” Hieronder volgt een letterlijke Engelse vertaling van dit stuk.

Bron

29 januari 2024 – 19:10 uur.

Wat betekent het offensief van Russische troepen in de regio Charkov?
 Door Jevgeni Krutikov

“De nederzetting Tabajevka in de regio Charkov is bevrijd”, zegt het Russische ministerie van Defensie. We hebben niet alleen te maken met de verovering van een dorp: Russische troepen hacken nu de contactlijnen, die al een jaar lang niet bewegen. Rusland creëert een nieuwe strategische situatie in de regio Charkov en dreigt de Oekraïense verdediging tot aan de agglomeratie Donetsk uiteen te rijten.

Eerst Krakhmalnoye, daarna Tabajevka – Russische troepen zijn opgeschoven in de richting van Svatovo (regio Charkov), waardoor de vijand naar een nieuwe verdedigingslinie is geduwd (naar het dorp Peschanoye). Iets naar het noorden, al dicht bij Kupyansk, verplaatsen de vijandelijke posities zich ook geleidelijk naar het westen en zuidwesten.

Onderweg worden bossen gekapt, die de VSU [Oekraïense strijdkrachten] in versterkte gebieden veranderen en ze zelfs namen geven (“Alligator” en “Woodpecker”). De vijand verliest de oude loopgravenlijnen, de eerste contactlijn is vernietigd. Iets soortgelijks gebeurt in de buurt van Koepjansk, maar daar worden de vooruitgeschoven versterkte linies in Sinkovka nog steeds vastgehouden door de VSU, hoewel de posities op de flanken geleidelijk beginnen weg te zakken.

Op het eerste gezicht kijken we naar geïsoleerde episoden van positionele oorlogsvoering, aangezien de grote, iconische en herkenbare geografische namen niet voorkomen in de informatiepublicaties. Maar dit is niet helemaal waar.

Ten eerste ontstaan ​​er zelfs in dit tot nu toe gepubliceerde scenario strategische bedreigingen voor de strijdkrachten van Oekraïne, bijvoorbeeld in de mogelijke aanval van de strijdkrachten van de Russische Federatie naar de rivier de Oskol, die verreikende perspectieven heeft. Desondanks is het nog steeds niet te voorspellen wanneer dit in de praktijk mogelijk zal zijn.

Ten tweede heeft de vijand de afgelopen week blijk gegeven van een systemische defensiecrisis in de richting van Koepjansk. De verdediging van Koepjansk is door de strijdkrachten van Oekraïne in aanbouw sinds vorig jaar voorjaar, toen in Kiev het besluit werd genomen over een ‘tegenoffensief’ in zuidelijke richting. Nieuwe brigades met westerse pantservoertuigen werden naar het zuidelijke deel van de contactlijn gestuurd, en Koepjansk en het gebied eromheen werden samen met de rest van hun troepen bestemd voor verdediging.

In Kiev waren ze ervan overtuigd dat Russische troepen een offensieve groep vormden in de richting van Koepjansk, en dus begon de VSU daar te wachten op een frontale aanval. Als gevolg hiervan ondernam het Russische leger echter niets van dien aard op dit gebied. In plaats daarvan werden de Oekraïense eenheden geleidelijk aan neergehaald door het Russische leger in positionele veldslagen, terwijl de Koepjansk-groep van de VSU moest worden aangevuld met de troepen die nog over waren.

Nu klagen Oekraïense bronnen dat er als gevolg daarvan een combinatie van lijnen is gevormd in de sinkhole-gebieden (dat zijn dezelfde Krakhmalnoye en Tabayevka). In deze linies heeft de VSU afzonderlijke bataljons van verschillende eenheden bijeengedreven, met als resultaat dat een verenigd management en commando verloren zijn gegaan en dat de prestatiekwaliteit van de troepen veel te wensen overlaat.

Als gevolg hiervan overweegt de VSU de mogelijkheid om de overblijfselen van de strijdkrachten die hebben deelgenomen aan het mislukte ‘tegenoffensief’ vanuit zuidelijke richting over te brengen naar Koepjansk. Voordien waren ze met grote haast naar Avdejevka gestuurd.

Maar dit is al een systemisch probleem voor de strijdkrachten van Oekraïne, aangezien er problemen zijn in de zuidelijke sector. De strijdkrachten van de Russische Federatie hebben geleidelijk een aantal van de posities herwonnen die tijdens het zogenaamde tegenoffensief waren overgebleven, en deze strijdkrachten blijven vooruitgang boeken. We hebben het zelfs over mogelijke bedreigingen voor Orekhov, een achterhoedestad voor de VSU, van waaruit alle communicatie en het bevel over het ‘tegenoffensief’ waren gevoerd.

Achter de verdedigingswerken van de strijdkrachten van Oekraïne opent zich op een hele groep locaties een open veld van tientallen kilometers. De militaire reserves van Kiev worden geleidelijk aan verkwist, en er is vrijwel geen menselijk materieel meer over om de gaten te dichten. Gerelateerd aan deze problemen zijn er de paniekcampagnes in Kiev over totale mobilisatie.

Er is nog een probleem: het verloop van officieren. Westers militair personeel kan deze cruciale hulpbron niet vervangen; ze kunnen alleen worden ingezet voor het onderhouden van technisch gecompliceerde wapensystemen zoals luchtverdediging of langeafstandsartillerie.

Er zijn nog andere factoren die de Oekraïense defensie verzwakken, maar deze houden niet direct verband met militaire operaties. De westerse sponsors zijn bijvoorbeeld erg bezorgd over de corruptie van het Oekraïense leiderschap. De inspecties en audits die momenteel in Kiev over deze kwestie plaatsvinden, weerhouden Oekraïne ervan snel genoeg nieuwe verdedigingslinies te bouwen.

Een andere niet-militaire factor: politieke onenigheid tussen de verschillende facties van de Oekraïense autoriteiten. Het voorgevoel van een nederlaag veroorzaakt een daling van het moreel, niet alleen bij de troepen, maar ook bij de elites.

Dit alles schept in het algemeen een strategische kans voor Rusland om de situatie op de contactlijn ernstig te veranderen.

Gedeeltelijke tactische successen moeten op een gegeven moment uitmonden in een grote doorbraak in de verdediging van de vijand. Bovendien hebben we het over een dergelijke doorbraak die niet binnen twee of drie dagen zal stoppen bij de volgende verdedigingslinie, maar onvermijdelijk zal leiden tot de ineenstorting van het front. Dit is precies waar de inspanningen van de Russische strijdkrachten nu op gericht zijn, het onderzoeken van de zwakke punten in de Oekraïense defensieve posities.

De bevrijding van Tabajevka is een voorbeeld van zo’n aanpak. Vroeg of laat zal de VSU geen tijd hebben om een ​​nieuwe verdedigingslinie achter een bepaalde nederzetting te creëren. En dan zullen we zien hoe de speciale operatie de huidige positionele impasse zal doorbreken.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)

Poetin: Oekraïne verprutst tegenoffensief en dreigt van de kaart te verdwijnen als het op deze weg doorgaat

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over