Gideon Rachman, vaak gelezen columnist bij de Financial Times, zegt het voor de hand liggende, meldt Moon of Alabama:

Oekraïne en zijn bondgenoten hebben een geloofwaardige weg naar de overwinning nodig (gearchiveerd) – Financial Times

Oekraïne gaat het nieuwe jaar in zonder munitie, geld en diplomatieke steun. Aan de basis van deze kritieke tekorten ligt nog een andere belangrijke tekortkoming. Het land en zijn westerse achterban hebben niet langer een overtuigende overwinningstheorie. Tenzij ze er een kunnen bedenken, zal de westerse steun voor Oekraïne blijven wankelen.
…
De angst moet nu zijn dat terwijl 2023 het jaar was van het Oekraïense tegenoffensief, 2024 het jaar zal zijn waarin Rusland de aanval zal hervatten. De worstcasescenario’s zijn dat, als de westerse hulp wordt stopgezet, Oekraïne tegen de zomer in ernstige problemen zou kunnen komen.
…
Zonder een geloofwaardige overwinningstheorie zal de druk op Oekraïne om met Rusland te onderhandelen toenemen. De Oekraïners zouden een deal kunnen sluiten – ook al zou dat gepaard gaan met het doen van territoriale concessies – als ze er enig vertrouwen in hadden dat Rusland zich daaraan zou houden. Maar Oekraïense functionarissen kunnen wijzen op een litanie van afspraken die Poetin heeft gemaakt en vervolgens heeft verbroken. Zij zijn van mening dat elke stopzetting van de gevechten eenvoudigweg zou worden gebruikt als een kans voor Rusland om zich te herbewapenen.

Rachman verzuimt een van de overeenkomsten op te sommen die Rusland zou hebben geschonden. Bedoelt hij de afspraken van Minsk die Oekraïne weigerde na te komen? Of is het het Russisch-Oekraïense vriendschapsverdrag dat Oekraïne in 2019 weigerde te verlengen?

In tegenstelling tot de VS en zijn bondgenoten houdt Rusland zich gewoonlijk aan zijn verdragen en beloften.

Maar afgezien van deze valse bewering heeft Rachman grotendeels gelijk. Er bestaat momenteel geen ‘theorie van de overwinning’ voor Oekraïne. De vraag is nu hoeveel het zal verliezen.

Toch hoopt hij nog steeds op een soort staakt-het-vuren:

Een alternatief voor een formele overeenkomst tussen Rusland en Oekraïne zou een de facto bevriezing van het conflict kunnen zijn. In dit scenario zou Oekraïne een overwegend defensieve houding aannemen en verdere Russische opmars tegenhouden. De gevechten zouden nooit helemaal stoppen, maar wel afnemen.

Maar Rachman legt niet uit waarom Rusland daarmee zou instemmen. De huidige president Vladimir Poetin doet dit zeker niet:

Er zal vrede zijn als we onze doelen bereiken, die u noemde. Laten we nu terugkeren naar deze doelstellingen: ze zijn niet veranderd. Ik wil u eraan herinneren hoe we deze hebben geformuleerd: denazificatie, demilitarisering en een neutrale status voor Oekraïne.

Rusland heeft enige vooruitgang geboekt, maar deze doelstellingen zijn nog niet bereikt. Het zal de oorlog voortzetten totdat Oekraïne instemt met een of andere vorm van onderhandelingen en territoriale verliezen. Als het dit niet snel doet, zal Rusland vechten totdat Oekraïne volledig verslagen is.

De Oekraïense outlet Strana heeft geanalyseerd hoe dat zou kunnen gebeuren (in het Russisch, automatische vertaling):

Slechts een paar gebeurtenissen kunnen Oekraïne op de rand van een volledige nederlaag brengen:

1. Verovering van Kiev.

2. Oekraïne van de zee afsnijden – de verovering van de gehele Zwarte Zeekust van het land en de terugtrekking van Russische troepen naar de grenzen van Roemenië en Moldavië. Dit zal zowel economisch als militair-strategisch een catastrofale klap voor Oekraïne zijn.

3. De verovering van Dnipro en Zaporizja – de grootste achterliggende, industriële en logistieke knooppunten van het Oekraïense leger, wat een kritische bedreiging zal betekenen voor het gehele Zuidfront van de strijdkrachten van Oekraïne, evenals voor het grootste deel van het oostelijke front. …

4. Een aanval vanuit Wit-Rusland door de regio’s Zhytomyr en Vinnytsia met als doel Transdnjestrië vanuit het noorden te bereiken en de controle over deze linie te behouden.

Dissident; optie 4 is wat ik de Loekasjenko linie noem. Ik heb het vanaf dag 8 van deze oorlog aangegeven als waarschijnlijke toekomstige Russische grens

[D]e apocalyptische scenario’s die hierboven zijn beschreven voor Oekraïne kunnen alleen worden gerealiseerd als ten minste één van de volgende gebeurtenissen plaatsvindt (we laten de opties buiten beschouwing voor het gebruik van kernwapens of het deelnemen aan de oorlog aan de kant van de Russische Federatie van grote derde landen, aangezien dit kan leiden tot een wereldoorlog, met totaal verschillende scenario’s):

1. Een catastrofale daling van de discipline en het moreel in het Oekraïense leger, wanneer hele eenheden zich beginnen over te geven of hun posities zonder bevel verlaten, waardoor grote delen van het front bloot komen te liggen.

2. Interne destabilisatie in Oekraïne, acuut conflict binnen de militair-politieke leiding, verlies van controle door de autoriteiten over de processen in het land, de ineenstorting van de legerleiding.

3. Het dalen tot een kritisch laag niveau van zowel militaire als financiële hulp vanuit het Westen.

4. Een scherpe (veel sneller dan vergelijkbare acties van Oekraïne) toename van de omvang van het Russische leger, de kwaliteit en de kwantiteit van de gebruikte wapens, wat de krachtsverhoudingen aan het front radicaal zal veranderen.

Op dit moment worden geen van deze situaties waargenomen.

Rusland werkt er echter duidelijk actief aan om deze punten werkelijkheid te maken.

Ik ben het niet eens met de Strana-schrijver dat geen van de Oekraïense tekortkomingen die hij beschrijft tot nu toe is waargenomen.

Deze dingen gebeuren geleidelijk, niet in één plotseling moment.

Afgaande op de protestvideo’s die door Oekraïense eenheden zijn uitgezonden, wordt het moreel aan het front steeds slechter. In het laatste weekoverzicht maakte het Russische ministerie van Defensie bekend dat 82 Oekraïense soldaten gevangen waren genomen of zich vrijwillig hadden overgegeven. Dat is een nieuw record. AP schrijft over de “sombere stemming” van Oekraïense soldaten:

Onvrede onder Oekraïense soldaten – ooit uiterst zeldzaam en alleen privé geuit – is nu gebruikelijker en openlijker.

Het conflict tussen het politieke en militaire leiderschap in Oekraïne laait opnieuw op. Gisteren maakte het leger bekend dat het spionageapparatuur had gevonden in de kantoren van generaal Zaluzny en zijn assistent. Niemand denkt dat Rusland ze daar heeft neergezet. Vandaag bekritiseerde Zaluzny het ontslag door Zelenski van ambtenaren in de wervings- en mobilisatiebureaus, wat tot wanorde heeft geleid:

Citaat: “Het is nog een beetje vroeg om de rekrutering te evalueren, en wat mobilisatiekwesties betreft, het is niet nodig om het te versterken, maar om het terug te brengen naar de grenzen, naar de kaders die voorheen werkten.”

Een nieuw wetsontwerp omvat de mobilisatie van alle vrouwen tussen 25 en 60 jaar. Mocht dit een wet worden, dan zullen veel vrouwen eenvoudigweg uit Oekraïne vluchten om te voorkomen dat ze naar de frontlinie wordt gezondent. Dat op zichzelf zou nog veel meer arbeids- en sociale problemen en morele problemen veroorzaken.

De hulp aan Oekraïne is al van een klif gevallen. Nieuwe hulp uit de VS of Europa is ernstig twijfelachtig. Als een van beide er niet in slaagt in te stemmen met nieuwe miljarden, zal de ander dat ook niet doen. Bijkomende problemen kwamen van de westelijke grens: Poolse vrachtwagenchauffeurs, nu vergezeld door boeren, blijven de grensovergangen met Oekraïne blokkeren. Tekorten aan munitie hebben Oekraïne er al toe gebracht zijn huidige operaties terug te schroeven.

Rusland heeft de omvang van zijn leger en de productie van nieuwe wapens gestaag vergroot. Het levert veel meer op dan het Westen aan Oekraïne kan leveren.

Al deze trends zetten zich voort richting hun uiteindelijke effect, net zoals Earnest Hemingway naar een faillissement : “Geleidelijk, dan plotseling.”

Dit alles betekent niet dat Rusland de oorlog definitief zal winnen. Lange oorlogen zijn moeilijk te voorspellen. Er zijn overal risico’s. De VS kunnen nog met een of andere narigheid op de proppen komen die Rusland van de oorlog zou kunnen afleiden.

Als Rusland zou winnen en het grootste deel van Oekraïne zou overnemen, zou het de schuld van Oekraïne teniet kunnen doen, waardoor het Westen dubbel zou moeten betalen voor zijn avontuur .

Dat zou een rechtvaardige straf zijn voor de falende neoconservatieve pogingen om Rusland te ontmantelen.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Waarom liegt de Amerikaanse inlichtingendienst over de oorlog in Oekraïne ?

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over