Als algemene regel stel ik vast dat telkens wanneer het publiek een bepaalde agenda onderzoekt die door regeringen en globalisten wordt gepromoot, hun eerste reactie verontwaardiging is, net zoals een narcist zou doen als hij niets goeds van plan is en betrapt wordt, schrijft Brandon Smith.

“Hoe durf je” hun bedoelingen in twijfel te trekken en te suggereren dat ze misschien snode zijn.

Hoe durf je te suggereren dat ze iets anders zijn dan liefdevol en welwillend?

Onze ‘leiders’ hebben altijd alleen maar het beste voor ons gewild, toch?

Ze willen alleen dat ons leven veiliger, comfortabeler en handiger wordt. Dit is wat de gemiddelde elitair echt motiveert, toch?

Het is duidelijk dat de geschiedenis ons een heel ander verhaal vertelt, en het verbijstert mij als iemand probeert te beweren dat de dingen vandaag de dag anders zijn dan 100 jaar geleden, 300 jaar geleden of 1000 jaar geleden. Er is niets nieuws onder de zon. Er zullen altijd tirannen zijn die proberen steeds meer macht te verwerven en die tirannen zullen altijd tegen het publiek liegen en beweren dat ze goede mensen zijn die het beste met ons voor hebben.

Als dat niet werkt en de burgers sceptisch blijven, gaan de tirannen in de aanval en beschuldigen ze het publiek van ‘complottheorieën’. Dit is bedoeld om vrije denkers te bespotten en tot zwijgen te brengen. Je wilt toch niet opvallen? Waarom het risico lopen om uit de samenleving te worden uitgesloten? Waarom het risico lopen een meme te worden?

Deze tactiek is geworteld in het idee dat de bedrijfsmedia en overheidsfunctionarissen de mainstream vertegenwoordigen, en daarom vertegenwoordigen zij de meerderheid, en de meerderheid vertegenwoordigt de realiteit. Niets hiervan is natuurlijk waar of relevant. Alleen feiten doen ertoe. Sofisterij is zinloos. Meningen zijn zinloos. De waarheid zou het doel moeten zijn, en als dat niet het doel van iemand is, dan moet hij een verspreider van leugens zijn en mag hij niet serieus worden genomen. Er zijn slechts twee wegen die we kunnen bewandelen, er is geen tussenweg.

Ik moet toegeven dat er enige waarde zit in de beschuldiging van de “samenzweringstheorie”, want telkens wanneer het establishment deze gebruikt, is dit een duidelijk teken dat je te dicht bij het doelwit bent en dat ze nerveus worden. Ze zouden eenvoudigweg kunnen proberen al het bewijsmateriaal te schetsen dat ze hebben om te bewijzen dat uw standpunt verkeerd is, maar dat doen ze niet echt. In plaats van over uw argumenten en bewijsmateriaal te debatteren, proberen ze u als geldige criticus te ondermijnen en het publiek tegen uw ideeën in te enten voordat mensen ooit de kans krijgen om ze te horen. Dit is het gedrag van schurken, niet van welwillende en zorgzame leiders.

Ik noem deze dynamiek omdat er één agenda boven alle andere is die agressief wordt verdedigd door de gevestigde media, en iedereen die deze ook maar enigszins in twijfel trekt, automatisch wordt vervolgd als een ‘samenzweringsgek’ of ‘ontkenner’. Ik heb het natuurlijk over de agenda voor klimaatverandering.

Ik heb   het idee van door de mens veroorzaakte klimaatverandering in  eerdere artikelen grondig ontkracht  en daar zal ik hier geen tijd aan besteden.

In plaats daarvan wil ik het einddoel van het klimaatveranderingsbeleid onderzoeken: de ultieme oplossing, namelijk NIET het redden van de planeet, maar het controleren van de bevolking.

De namen die worden gebruikt voor de ‘reset’ van de klimaatverandering variëren, maar door globalisten en de VN wordt er vaak naar verwezen als Agenda 2030 of Sustainable Development Goals. Deze programma’s dragen een façade van milieubewustzijn, maar ze zijn ALLEMAAL geworteld in de economie. Dat wil zeggen dat alle inspanningen op het gebied van de klimaatverandering erop gericht zijn de industrie en de handel te vernietigen en een partnerschap tussen overheid en bedrijfsleven tot stand te brengen om de productie te domineren. Klimaatverandering is een Trojaans paard om autoritarisme te introduceren.

Ik geloof dat een van de belangrijkste aspecten van Agenda 2030 voor globalisten iets is dat de “15 Minuten Stad” wordt genoemd; een project waarbij honderden burgemeesters uit de VS, Europa en Azië nauw samenwerken met groepen als het World Economic Forum. Elke vermelding van dit idee in een negatief daglicht en de media barsten uit in woede en spot, alsof het geen echte kwestie is die het debat waard is.

Het etablissement schetst een interessant beeld van 15 Minute Cities – Een utopische toekomst waarin alles wat je nodig hebt op slechts een korte loopafstand ligt en privévervoer overbodig is (of verboden). Misschien woon je zelfs in een megacomplex, net als een gigantisch winkelcentrum waar je ook werkt. Je zou maandenlang binnen een vierkante kilometer ruimte kunnen doorbrengen, zonder ergens voor weg te hoeven.

Het is geen toeval dat dit idee tijdens de pandemische lockdowns zo hard werd gepusht. Het publiek werd overspoeld met angstpropaganda over een virus met een overlevingspercentage van 99,8% en die angst maakte het ondenkbare idee om de hele tijd thuis te blijven plotseling denkbaar. Media-experts blijven het verband tussen covid-lockdowns en klimaatlockdowns een complottheorie noemen, maar het idee wordt openlijk erkend in de witboeken van de VN en het WEF.

Sommige mensen beweren dat de meeste steden al ‘15 Minute Cities’ zijn, met alle benodigdheden op loopafstand van hun huis. Deze mensen begrijpen niet wat een 15 Minuten Stad werkelijk is. Zoals talrijke beschrijvingen van het project aangeven, gaat het niet alleen om gemak of directe toegang, maar om het veranderen van elk aspect van onze huidige levensfilosofie. Het gaat niet om het verkrijgen van voorzieningen, het gaat om het brengen van een reeks offers om de goden van de CO2-uitstoot gunstig te stemmen.

De 15 Minuten Stad lijkt meer op een recept, dat elk afzonderlijk ingrediënt van de klimaatverandering en de covid-lockdown-agenda’s bevat in één alomvattende Orwelliaanse visie. Het omvat het verwijderen van motorvoertuigen, het verwijderen van privévervoer en wegen, slimme stads- en AI-monitoring van het elektriciteitsverbruik van elke persoon, monitoring van productconsumptie en ‘koolstofvoetafdruk’, biometrische surveillance binnen een compact en gestapeld stedelijk landschap, het concept van een geldloze samenleving, gelijkheid en inclusiecultisme, bevolkingscontrole, enz.

Het is het hoogtepunt, het eindspel; een enorme gevangenis zonder tralies. Een plek waar je geconditioneerd bent om te wennen aan kunstmatige beperkingen van de privacy, geen burgerlijke vrijheden, geen privé-eigendom en geen werkmogelijkheden of mobiliteit. Je bent gebonden aan de grond en de grond is eigendom van de staat (of onderneming). Als je een historische vergelijking wilt: het feodale systeem van het middeleeuwse Europa komt het dichtst in de buurt.

Binnen deze steden ben je een arbeidsmechanisme, meer niet. Het zal u nooit worden toegestaan ​​uw eigen eigendommen te bezitten en dus uw eigen arbeid te bezitten. Alles wat je hebt, wordt je door de staat gegeven en kan door de staat worden afgenomen als je ze tart. Misschien kun je het dorp of de gemeenschap waaraan je gebonden bent een tijdje verlaten, maar dit zal veranderen met toenemende beperkingen op de bewegingsvrijheid van het publiek, afhankelijk van de dictaten van de klimaatideologie.

Zolang je productief en onderdanig bent, zul je de dingen krijgen die je nodig hebt om te overleven, maar nooit om te gedijen. In het geval van een technocratisch feodaal systeem zou je geen enkele garantie hebben dat de staat jouw diensten nodig zou hebben. In ieder geval in het feodale Europa werd een boer gezien als een waardevolle hulpbron vanwege de beperkte bevolking. In een wereld waar veel mensen worden beschouwd als ‘bevolkingsoverschot’, zou je gemakkelijk vervangen kunnen worden en de stad uitgezet kunnen worden om te verhongeren en te sterven.

In 2016 publiceerde het World Economic Forum een ​​document met de titel ‘Welkom in 2030. Ik bezit niets, heb geen privacy en het leven is nog nooit zo goed geweest.’ Het artikel was bedoeld om een ​​concept te promoten dat de ‘deeleconomie’ wordt genoemd en dat voor het eerst publiekelijk aan de pers in Davos werd gepresenteerd. Het artikel beschrijft een “hypothetische” toekomst waarin een communistisch systeem een ​​einde heeft gemaakt aan al het privé-eigendom in naam van het redden van de planeet van de klimaatverandering. De voordelen? Welnu, zoals bij alle communistische systemen is de grote leugen dat je minder aan het werk zult gaan en dat de meeste dingen gratis zullen zijn. Dit is de manier waarop collectivistische idealen al generaties lang aan de bevolking worden verkocht en het werkt NOOIT zoals het establishment beweert.

Het WEF promoot al jaren de deeleconomie, maar toen deze mainstream werd en alom werd bekritiseerd als dystopisch, schakelden de media opnieuw de schakelaar van de ‘complottheorie’ om en vielen iedereen aan die de implicaties blootlegde.

Meerdere platforms publiceerden het artikel in 2016, maar velen hebben het sindsdien verwijderd (Forbes lijkt bijvoorbeeld hun gepubliceerde exemplaar te hebben gewist). Ze doen alsof de agenda nooit heeft bestaan, waarschijnlijk omdat het artikel enkele onthullende bekentenissen bevat, waaronder een verwijzing naar het 15 Minuten Stad-concept. Uit het artikel:

“Mijn grootste zorg zijn alle mensen die niet in onze stad wonen. Degenen die we onderweg zijn kwijtgeraakt. Degenen die besloten dat het te veel werd, al deze technologie. Degenen die zich achterhaald en nutteloos voelden toen robots en AI grote delen van onze banen overnamen. Degenen die boos raakten op het politieke systeem en zich ertegen keerden. Ze leiden een ander soort leven buiten de stad. Sommigen hebben kleine zelfvoorzienende gemeenschappen gevormd. Anderen verbleven gewoon in de leegstaande en verlaten huizen in kleine 19e-eeuwse dorpjes.

Af en toe erger ik me eraan dat ik geen echte privacy heb. Nergens kan ik heen zonder ingeschreven te zijn. Ik weet dat ergens alles wat ik doe, denk en droom, wordt vastgelegd. Ik hoop alleen dat niemand het tegen mij zal gebruiken”

Met andere woorden, de globalisten stellen zich een toekomst voor waarin de ontevreden vrije denkers en mensen die vervangen worden door AI verschoppelingen zijn, die een zinloos bestaan bijeen proberen te scharrelen in de woestenij van de oude wereld. Om in de boezem van de nieuwe wereld te blijven, zul je alle vrijheid moeten opgeven, zelfs de vrijheid van denken. Houd er rekening mee dat dit artikel bedoeld is als een ‘positieve’ promotie van de gedeelde economie en 15 Minuten-gerelateerde steden. Toch klinkt dit fragment meer als een bedreiging.

Het is belangrijk om te begrijpen dat deze compacte steden niet zijn ontworpen voor uw comfort. Ze zullen niet zo ontworpen zijn dat je alle voorzieningen die je vandaag de dag hebt binnen handbereik hebt en tegelijkertijd ‘duurzaamheid’ biedt. Dat is hoe de globalisten het proberen te verkopen, maar dat zal niet zo zijn. In plaats daarvan zullen deze steden ontworpen worden om jullie beter te CONTROLEREN, zodat jullie gedwongen kunnen worden de offers te brengen die volgens hen noodzakelijk zijn om duurzaamheid mogelijk te maken.

Ze worden ten onrechte bestempeld als ‘gedecentraliseerde gemeenschappen’, maar ze zijn precies het tegenovergestelde: ze zijn volkomen gecentraliseerd, als een hamsterkooi waarin jij het huisdier bent. De kernfilosofie daarachter is afhankelijkheid. Als je op een plek woont die speciaal is gebouwd om je vermogen om voor jezelf te zorgen te elimineren, dan ben je een slaaf. Maar het is waar dat zelfs slavernij nobel kan lijken als mensen ervan overtuigd zijn dat hun ketenen noodzakelijk zijn voor het welzijn van de planeet.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Lientje gaat je opsluiten: BBB neemt 15-minuten-steden op in coalitieakkoord

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over