Vorige week zag de wereld hoe de nu al twee jaar durende berichtgeving in de media over COVID-19 vrijwel onmiddellijk ineenstortte.

In dezelfde week waarin het Wereld Economisch Forum zijn virtuele Davos-agenda hield, kondigden Ierland en het Verenigd Koninkrijk de plotselinge en onmiddellijke stopzetting van vrijwel alle Covid-maatregelen aan, en riep de Wereldgezondheidsorganisatie op tot beëindiging van de reisbeperkingen in verband met Covid, waarbij de organisatie ook verklaarde dat het einde van de “pandemie” in zicht zou kunnen zijn – in schril contrast met een recente aankondiging dat zo’n voorspelling voorbarig was, schrijft Gavin O’Reilly.

Het thema van de jaarlijkse top van het Wereld Economisch Forum in 2022, die in mei wordt gehouden en de eerste rechtstreekse bijeenkomst van het forum is sinds 2019, is “Samenwerken, het vertrouwen herstellen“. De optimisten onder ons zouden daarom kunnen zeggen dat de mondiale elites hebben begrepen dat het officiële Covid 19-verhaal niet langer op een zinvolle manier kan worden voortgezet vanwege het groeiende besef van de mondiale corpocratische machtsgreep en de gestage opmars naar een digitaal ID-systeem zoals beoogd in Klaus Schwab’s concept van de vierde industriële revolutie door middel van het gebruik van vaccinatiepaspoorten.

Het plotselinge wegvallen van COVID-19 door de media is echter ook een geschikt moment om de aandacht onmiddellijk op iets anders te richten – een mogelijke op handen zijnde valse aanval in Oekraïne die als voorwendsel zou kunnen dienen voor de door het Westen gesteunde regering in Kiev om een aanval te lanceren op de afgescheiden pro-Russische republieken Donetsk en Luhansk in het oosten van het land, waardoor een gewapend conflict tussen Oekraïne en Moskou zou kunnen ontstaan dat grote gevolgen zou kunnen hebben voor de hele wereld.

Sinds eind november verspreiden de westerse media het verhaal dat Rusland een “dreigende” militaire invasie van zijn kleinere westelijke buurland plant – terwijl Kiev sinds de door de CIA en MI6 georkestreerde Euromaidan-kleurenrevolutie in 2014 onder controle staat van de door de VS en de EU gesteunde regeringen van Petro Porosjenko en Volodymyr Zelenski, gelanceerd als reactie op de opschorting van een handelsovereenkomst met de EU door toenmalig president Viktor Janoekovitsj in november 2013 ten gunste van nauwere banden met Moskou.

Hoewel het enige “bewijs” voor een dergelijke invasie dat de afgelopen twee maanden is geleverd, de legitieme verplaatsing van Russische troepen binnen de eigen grenzen van Rusland is, blijven de door de neocon beïnvloede Westerse media volharden in hun bewering dat een Russische invasie van Oekraïne slechts een kwestie van dagen verwijderd is – op een wijze die niet verschilt van hun eerdere beweringen dat Saddam Hussein in de aanloop naar de door de VS geleide invasie van Irak in 2003 het vermogen bezat om binnen 45 minuten massavernietigingswapens in te zetten.

De beschuldigingen van een Russische invasie in Oekraïne komen op een moment van algemene spanningen in Oost-Europa, nu de Russische president Vladimir Poetin, samen met zijn Wit-Russische tegenhanger en enige Europese bondgenoot Alexander Loekasjenko, ervan wordt beschuldigd de Europese Unie te willen destabiliseren door een toevloed van migranten uit Afrika en het Midden-Oosten naar de Wit-Russisch-Poolse grens te brengen. Het feit dat veel van deze migranten oorlogen en kleurenrevoluties ontvluchten die aan beide regio’s zijn opgelegd door de hegemonie van de VS en de NAVO, wordt door de westerse media gemakshalve genegeerd.

Mocht er echter binnenkort een “false flag”-aanval plaatsvinden om een conflict tussen Moskou en Kiev uit te lokken, dan zou dat een tactiek zijn die in het recente verleden reeds door de regime change-lobby is gebruikt en die, net als een theoretische oorlog tussen Rusland en Oekraïne, bijna tot een grote gewapende confrontatie tussen Moskou en de NAVO heeft geleid.

In 2017 en 2018 werden twee aanvallen met chemische wapens uitgevoerd op respectievelijk de Syrische stad Khan Shaykhun en Douma. Beide aanvallen werden door het Westen toegeschreven aan de met Moskou geallieerde regering van Bashar al-Assad en leidden ertoe dat de VS kruisraketten en luchtaanvallen uitvoerden op Syrische regeringsdoelen – zonder echter tot een grootschalige militaire interventie over te gaan.

Het gebruik van een provocatie met chemische wapens werd vorige maand nog als zodanig geschetst door de Russische minister van Defensie, Sergej Shoigu – een aanval onder valse vlag waar de westerse mainstream media, met het plotseling laten vallen van het COVID-19 verhaal, wellicht binnenkort hun aandacht op zullen richten.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/01/22/26918/?swcfpc=1