Zijn COVID-19 vaccins zo veilig als de Duitse overheid belooft? Een blik op de huidige gegevens van de deelnemende federale instituten en een vergelijking met conventionele vaccins wijzen uit dat alarmsignalen worden genegeerd. Omgerekend naar het aantal gevaccineerden ontving het Paul Ehrlich Instituut ongeveer 54 maal zoveel meldingen van sterfgevallen in verband met de zogeheten Corona-vaccins dan in de 21 jaar daarvoor voor alle andere vaccins tezamen, meldt Susan Bonath.
Meer dan 1.800 sterfgevallen gemeld in verband met COVID-19 vaccinaties, waaronder vijf kinderen die al zijn overleden: dit is de balans van het Paul Ehrlich Instituut (PEI) tot eind september 2021 – een goede negen maanden na de voorwaardelijke EU-goedkeuring van het vaccin voor volwassenen en anderhalve maand na het vaccinatieadvies van de Permanente Vaccinatiecommissie (STIKO) van het Robert Koch Instituut (RKI) voor 12- tot 17-jarigen. De vergelijking met de door het PEI vermelde rapportagegegevens over eerdere vaccinaties met alle vaccins wijst op een grotendeels genegeerd risico. In verhouding tot de gevaccineerde personen heeft het Federaal Instituut ongeveer 54 keer meer overlijdensmeldingen ontvangen in de loop van het COVID-19-vaccin dan voor alle andere vaccins van het jaar 2000 tot vandaag samen.
Meer en meer ernstige verdachte gevallen
Sinds 27 december 2020 worden in Duitsland vaccinaties tegen COVID-19 uitgevoerd. Driekwart jaar later, nadat bijna 107,9 miljoen vaccindoses zijn toegediend van de mRNA-vaccins van de bedrijven Pfizer/BioNTech en Moderna en de vectorvaccins van AstraZeneca en Johnson&Johnson, is de veiligheidsreputatie twijfelachtig. Dit blijkt uit het vorige week door het PEI gepubliceerde veiligheidsrapport. Daarin geeft het instituut een lijst van gemelde ziekte- en sterfgevallen in verband met de vaccinaties tot 30 september.
Volgens het verslag is het totale aantal gemelde verdachte gevallen van bijwerkingen van vaccinaties sinds 31 augustus met bijna 16.000 gestegen tot 172.188 gevallen. Onder hen waren 21.054 zwaar getroffen personen (bijna 6.000 meer dan in de vorige maand) met ernstige complicaties. In 1.802 gevallen leidden de gemelde reacties tot de dood. Het aantal sterfgevallen dat kort na de vaccinatie tegen COVID-19 aan het PEI werd gemeld, steeg dus in één maand met 24%.
Honderden ernstige bijwerkingen van geneesmiddelen bij adolescenten
Honderden gevallen waarbij kinderen en adolescenten betrokken waren, behoren nu tot de vermoedelijke bijwerkingen van geneesmiddelen die tot 30 september zijn gemeld. De PEI vermeldt in totaal meer dan 1.800 vermoedelijke bijwerkingen voor de leeftijdsgroep van 12 tot 17 jaar, waarvan er 405 als ernstig worden geclassificeerd. 98 adolescenten moesten in het ziekenhuis worden behandeld met een hartspierontsteking. Volgens het PEI zijn vijf van de getroffen minderjarigen overleden binnen een tijdsinterval van twee tot 24 dagen na de vaccinatie. Wat deze sterfgevallen betreft, verklaart het PEI in zijn verslag:
“Eén sterfgeval betrof een 16-jarige adolescente vrouw die stierf in verband met een hartritmestoornis. Drie overleden mannelijke adolescenten hadden reeds ernstige aandoeningen. Gemeld werden multi-orgaanfalen, longbloeding, gedissemineerde intravasculaire stolling, septische shock en koorts in één geval (man, 14 jaar) koorts en collaps van de bloedsomloop in het tweede geval (man, 15 jaar) en longembolie in het derde geval (man, 16 jaar)”.
Bovendien overleed een twaalfjarige jongen kort na de vaccinatie. Het PEI beschikte echter over “zeer weinig, volstrekt onvoldoende informatie over het verloop van de ziekte en de omstandigheden van het overlijden”. In het geval van de drie overleden jongens, die volgens het PEI ernstige eerdere ziekten hadden, zei het instituut,
“Het oorzakelijk verband met de vaccinatie kan niet worden beoordeeld, maar de symptomen en het verloop van de ziekte zijn verschillend en hebben klinisch niets met elkaar gemeen.
Opvallende stoornissen met de bloedstolling
Medische deskundigen kunnen van mening verschillen over het “ontbreken van klinische gelijkenissen” bij de drie overleden jongens. De informatie van het Instituut wijst op een mogelijke samenbindende omstandigheid: In alle gevallen spelen problemen met de bloedstolling waarschijnlijk een rol. Dergelijke problemen zijn sinds enige tijd geconstateerd in verband met alle COVID-19-vaccins.
Volgens de medische publicatie MSD Manual is de beschreven “gedissemineerde intravasculaire stolling” een vorming van tromboses die vermoedelijk wordt veroorzaakt door ontstekingen, waardoor bloedplaatjes worden verbruikt. Dit leidt tot een zogenaamde trombocytopenie, d.w.z. een tekort aan bloedplaatjes, wat inwendige bloedingen veroorzaakt. Deze aandoening is reeds beschreven voor alle COVID-19-vaccins, met name wanneer het vectorvaccin van AstraZeneca wordt toegediend. In een rode hand brief van april 2021, schrijft het bedrijf:
“Een van deze updates betreft rubriek 4.8 van de SmPC. Trombocytopenie werd toegevoegd als een frequente bijwerking op basis van gegevens uit klinische onderzoeken.”
De aanduiding “vaak” verwijst naar bijwerkingen die kunnen voorkomen in één tot tien gevallen per 100 behandelde patiënten. Dergelijke vermoedelijke reacties zijn ook gemeld bij het PEI na toediening van mRNA-vaccins. In het verslag worden in dit verband bijna 90 gevallen genoemd. Bovendien meldt het Instituut verscheidene gevallen van trombose en longembolie bij minderjarigen.
De in een ander geval beschreven “circulatiecollaps”, d.w.z. instorting van de bloedsomloop, gaat gewoonlijk gepaard met een verstoring van de bloedstroom en dus een vermindering van de bloedtoevoer naar vitale organen, zoals het hart en de hersenen. Longembolie is de afsluiting van een of meer longslagaders, meestal door binnendrijvende bloedklonters, wat snel tot een hartstilstand kan leiden.
PEI: “Geen mogelijkheid om autopsie te laten doen”
Maar er is een probleem met de verdachtmakingen, die door verschillende fact-checkers herhaaldelijk worden aangegrepen om bijdragen als “onjuiste informatie” te bestempelen: Net als het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) vermeldt het PEI alleen gemelde “verdachte gevallen” die tijdelijk verband houden met een vaccinatie. Een oorzakelijk verband is dus uitgesloten noch bewezen.
De reden: er worden in Duitsland nauwelijks forensisch medische onderzoeken of lijkschouwingen verricht. Dit geldt ook voor COVID-19-patiënten en vermoedelijke gevallen van vaccinatieschade. In de regel worden gevallen alleen nader onderzocht als de PEI een significant hogere incidentie van bepaalde ziekten in de gevaccineerde groep registreert in vergelijking met de niet-gevaccineerde populatie. En het is bekend dat de laatste snel is gekrompen. PEI woordvoerster Susanne Stöcker vertelde de auteur letterlijk op 3 juni:
“Als het aantal gemelde reacties hoger is dan uit zuiver statistisch oogpunt kan worden verwacht, wordt dit onderzocht als een mogelijk risicosignaal”.
In januari, e-mailde ze om te zeggen:
“In de EU sterven elke dag ongeveer 12.000 mensen aan verschillende oorzaken, van wie 83% ouder is dan 65 jaar. Dus puur statistisch gezien zijn sterfgevallen na vaccinatie te verwachten.”
Toen haar hier begin februari naar werd gevraagd, waarschuwde ze:
“Het Paul Ehrlich Instituut heeft niet de bevoegdheid om onderzoeken/verkiezingen te bevelen. We vragen altijd naar de resultaten van onderzoeken ter plaatse en autopsies.”
Met andere woorden, de plaatselijke gezondheidsdiensten en de officieren van justitie beslissen onafhankelijk wanneer zij een sterfgeval na vaccinatie nader onderzoeken en wanneer niet. Wegens hun betrokkenheid bij de vaccinatiecampagne kunnen de eerstgenoemden daardoor in een belangenconflict geraken. Dit heeft ook gevolgen voor de vaccinerende artsen met betrekking tot hun meldingsplicht, vooral omdat zij niet extra worden betaald voor de tijdrovende melding van verdachte gevallen.
Deskundigen zien dit conflict ook. In augustus waarschuwde de Heidelbergse patholoog Peter Schirmacher voor een “groot aantal niet-gemelde gevallen van sterfte door inenting”. Hij riep op tot meer forensisch medisch onderzoek. Schirmacher had autopsies verricht op meer dan 40 mensen die kort na een Corona-vaccinatie waren overleden. Hij concludeerde dat in 30 tot 40 procent van deze gevallen de toediening van het vaccin de meest waarschijnlijke doodsoorzaak was. Korte tijd later sprak een medisch medewerker van een volksgezondheidsdienst zich uit in de Berliner Zeitung. Ook zij gaat ervan uit dat er sprake is van een “aanzienlijke onderrapportage van complicaties bij vaccinaties, waaronder sterfgevallen”.
Opvallend veel meldingen in vergelijking met vroeger
Het Paul Ehrlich Instituut is echter niet alleen op deze manier te werk gegaan bij de registratie van vermoedelijke bijwerkingen sinds het begin van de COVID 19-vaccinatiecampagne. Hoewel de causaliteit van de meeste gerapporteerde gevallen met de vaccinatie noch bewezen, noch uitgesloten is, maakt een blik op in het verleden toegediende vaccins een voorzichtige schatting van het risico mogelijk. Dit kan worden gebaseerd op de veronderstelling dat het meldingsgedrag van artsen, gezondheidsautoriteiten en patiënten aan de PEI niet ingrijpend is veranderd. Het is mogelijk dat momenteel nog minder wordt gerapporteerd omdat veel artsen en autoriteiten bij de vaccinatiecampagne betrokken zijn en het vaccin als “doeltreffend en veilig” wordt voorgesteld.
De PEI-databank bevat gemelde verdachte gevallen voor alle toedieningen van vaccins tussen januari 2000 en december 2020. De totale gemiddelde doses die per jaar zijn toegediend van alle vaccins die tot dan toe in gebruik waren, kunnen worden geschat aan de hand van gegevens van het Federaal Bureau voor de Statistiek.
Geëxtrapoleerd naar de betreffende periode resulteert dit in iets minder dan 773 miljoen toegediende vaccindoses gedurende deze periode. In zijn verslag stelt het PEI dat op 30 september in totaal bijna 108 miljoen doses COVID-19 waren toegediend aan ongeveer 56,5 miljoen Duitse burgers, waaronder degenen die een- en driemaal waren gevaccineerd.
Risico op bijwerkingen 43-voudig, aantal sterfgevallen 54-voudig
In de jaren 2000 tot en met 2020 zijn in totaal ongeveer 54.500 verdachte gevallen gemeld aan het PEI. Dit betekent dat er één geval van melding is voor elke 14.183 toegediende doses. In het geval van COVID-19-vaccins staan 172.188 meldingen tegenover 108 miljoen individuele vaccinaties en ongeveer 56,5 miljoen gevaccineerde personen. Dat is één gerapporteerd geval per 627 vaccindoses of één geval per 328 gevaccineerde personen. Het risico van een bijwerking na vaccinatie met COVID-19 zou dus per dosis ongeveer 23 keer hoger zijn dan met eerdere vaccins in totaal. Per hoofd van de bevolking zou het volgens deze berekening 43 keer zo hoog zijn.
De rapporten over ernstige verdenking kunnen op dezelfde manier worden bekeken. In de afgelopen 21 jaar werden in totaal 24.438 van dergelijke voorvallen gemeld. Eén vermoedelijke ernstige reactie komt dus overeen met ongeveer 31.600 vaccindoses. Voor COVID-19-vaccinaties werd één ernstige schade gemeld voor elke 5.125 vaccindoses of 2.684 gevaccineerde personen. Het risico om ernstig ziek te worden na vaccinatie met de nieuwe mRNA- of vectorvaccins is dus per dosis ongeveer zes keer zo hoog als met conventionele vaccins, en per persoon ongeveer twaalf keer zo hoog.
De ruim 1.800 sterfgevallen die na de COVID-vaccinatie zijn gemeld, staan tot 456 in de 21 jaar daarvoor. Eind vorig jaar was er één dode op elke 1,7 miljoen gevaccineerden. De situatie is anders voor de Corona-vaccins: Hier werd één sterfgeval gemeld per 60.000 toegediende doses en ongeveer 31.400 gevaccineerden – 28 keer zo vaak als het om afzonderlijke doses gaat, en 54 keer zo vaak per gevaccineerde persoon.
Doelgroep kinderen: risico-batenanalyse twijfelachtig
Vooral in het geval van kinderen en adolescenten moet ook rekening worden gehouden met het risico dat zij door de ziekte kunnen lopen. Blijkbaar ziet zelfs de voorzitter van de STIKO, Thomas Mertens, dat zo, hoewel zijn commissie half augustus na veel politieke verzoeken vaccinatie voor 12- tot 17-jarigen heeft aanbevolen.
Eind september verklaarde hij publiekelijk dat “geen enkel kind onder de 17 jaar in Duitsland uitsluitend aan Corona is gestorven”. De term “lange covid” wordt gebruikt om niet-specifieke symptomen aan te duiden die tot drie maanden duren, zoals vermoeidheid, concentratieproblemen of gewrichtspijn. Er zijn geen betrouwbare gegevens hierover, en er zijn geen sterfgevallen gemeld.
Door het gebrek aan onderzoek kan een oorzakelijk verband met het virus of de injectie niet worden uitgesloten of bewezen, noch in de gevallen van overlijden na een positieve test, noch na vaccinatie. Alle gevallen kunnen echter kwantitatief worden vergeleken als verdachte gevallen.
Meer adolescenten sterven aan vaccinatie dan aan Corona
Volgens gegevens van het Federaal Bureau voor de Statistiek zijn tussen maart vorig jaar en medio oktober in totaal veertien tien- tot negentienjarige adolescenten met een positieve test overleden. Dit is de leeftijdscategorie van de desbetreffende vaccinatiegroep. Statistisch gezien stierf er in de 19 pandemische maanden dus om de 41 dagen een minderjarige tussen 10 en 19 jaar “aan of met Corona”. Wat de vaccinaties in de leeftijdsgroep van 12 tot 17 jaar betreft, zijn er nu, vier maanden na de voorwaardelijke goedkeuring, vijf overleden adolescenten gemeld. Over deze periode beschouwd zou dit neerkomen op één sterfgeval om de 24 dagen.
Aangezien de vaccinatiemonitoring door het RKI en de PEI niet registreert hoeveel kinderen en adolescenten na een prik in het ziekenhuis worden opgenomen, kunnen hier alleen de ernstige verdachte meldingen worden vergeleken met het aantal positief geteste in het ziekenhuis opgenomen adolescenten van deze leeftijd. Een verslag van het RKI geeft hierover informatie. De ziekenhuisopnames – ongeacht de ernst ervan – worden voor de afzonderlijke leeftijdsgroepen geregistreerd tot juni 2021.
Volgens het verslag werden sinds het begin van de crisis tot eind juni – d.w.z. in 16 maanden – 2.110 12- tot 17-jarigen met een positieve test in een ziekenhuis behandeld; of COVID-19 de oorzaak was, kan hieruit niet worden afgeleid. Statistisch gezien, zijn er 132 kliniek patiënten per maand. Wat de vaccinaties betreft, is het aantal vermoedelijke ernstige bijwerkingen binnen een maand met ruim 230 gevallen gestegen. Als men het statistisch toepast op de vier maanden waarin reeds vaccinaties werden gegeven, zijn er ongeveer honderd gevallen voor elke maand.
Ethische problemen
Dit doet ook de ethische kwestie van de weging rijzen: is het geoorloofd de schade die wordt veroorzaakt door of met een natuurlijke besmettelijke ziekte even hoog te waarderen als de veronderstelde schade die wordt veroorzaakt door een maatregel, in dit geval vaccinatie? Deze risicobeoordeling deed de STIKO wekenlang aarzelen alvorens toe te geven aan de politieke druk.
Enerzijds rechtvaardigt zij haar aanbeveling met wiskundige modellen van infectiecijfers met de delta-variant en de gevreesde algemeen hoge incidentie van infectie. Anderzijds wijst zij op de schade die is veroorzaakt door de – door de regering opgelegde – Coronamaatregelen, die kinderen bijzonder hard hebben getroffen. In één zin is er een hint van een schuldig geweten:
“De STIKO is uitdrukkelijk tegen het stellen van vaccinatie als voorwaarde voor maatschappelijke participatie van kinderen en adolescenten.”
Het probleem waar iedereen die een correcte analyse tracht te maken op stuit, blijft het gebrek aan systematische studies en de bijgevolg ontoereikende gegevenssituatie – zowel wat de ziekte van COVID-19 betreft als wat de vaccins en hun bijwerkingen betreft.
Daar komt nog een tweede dilemma bij: zelfs in het geval van nieuwe geneesmiddelen, zoals de COVID-19-vaccins, die bovendien experimenteel en massaal worden toegediend, doet het verantwoordelijke PEI niet zelf onderzoek, maar baseert het zich op meldingen van artsen, bureaus en patiënten. Het vermeldt alleen spontaan ingediende gevallen.
Slecht geregistreerd, nauwelijks onderzocht
“Aangenomen wordt dat zelfs in het geval van ernstige bijwerkingen van geneesmiddelen (ADR’s) maximaal vijf tot tien procent wordt gemeld; in het geval van banale ADR’s ligt het percentage gemelde gevallen nog aanzienlijk lager,” schreef bijvoorbeeld Elena Keller in 2006 in haar proefschrift aan de Ludwig Maximilian Universiteit van München, waarbij zij verschillende studies aanhaalde.
Gezien de gerapporteerde gevallen is het onmogelijk te zeggen hoeveel daarvan werkelijk verband houden met vaccinatie en hoe groot het aantal niet-gerapporteerde gevallen is. Het spontane meldingssysteem “kan geen informatie verschaffen over de absolute frequentie van een ADR”, zo vatte de wetenschappelijke dienst van de Bundestag vorig jaar samen.
De risicoanalyse blijft dus beperkt tot een raming op basis van de beschikbare cijfers. Niettemin geven bovengenoemde cijfers ten minste duidelijke aanwijzingen dat de COVID-19-vaccins veel meer complicaties, waaronder sterfgevallen, veroorzaken dan in het openbaar wordt besproken en door politici wordt meegedeeld. Het is duidelijk dat de betrokkenen dit negeren. De vaccinatiecampagne gaat door, de STIKO beveelt al derde vaccinaties aan voor mensen boven de 70. Farmaceutische studies met jongere kinderen zijn aan de gang, voorwaardelijke goedkeuringen worden binnenkort verwacht.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2021/07/10/16162/
