In zekere zin hebben we sympathie voor Neel Kashkari’s valse “bezorgdheid” over de ongekende vermogensongelijkheid die de afgelopen jaren in de VS is ontstaan en die heeft geleid tot een langzame, methodische en meedogenloze vernietiging van de Amerikaanse middenklasse … of maak dat liever precedent, want er was nog een tijd dat de top 0,1% evenveel rijkdom had vergaard en dat was vlak voor de Grote Depressie, meldt Zero Hedge.
Wie heeft immers nog nooit grafieken gezien zoals deze, die de enorme inkomensverschillen laten zien tussen Amerika’s Top 1% ten koste van de middenklasse en de lagere klassen:
Of dat de top 10% nu 70% van alle Amerikaanse rijkdom bezit, evenveel als de middenklasse en de lagere klasse samen…
…10% meer dan de 60% van de rijkdom die zij aan het begin van de eeuw beheersten.
Toch vinden we Kashkari’s ” verbijsterende” voorstel om de Fed de macht te geven over de herverdeling van rijkdom niet alleen lachwekkend maar absoluut angstaanjagend: het waren immers de ZIRP en QE van de Fed die aan de basis lagen van de grootste herverdeling van rijkdom in het afgelopen decennium …
… een herverdeling die bijna 50 jaar geleden begon, toen Nixon besloot een einde te maken aan de grootste aartsvijand van de Fed – de Amerikaanse goudstandaard – en een ongekende inkomensstijging inluidde voor de “Top 1%”, terwijl het inkomen van de “Bottom 90%” sinds 1971 ongewijzigd is gebleven.
Voor degenen die in de war zijn, verwoordde Michael Every van de Rabobank het het best: natuurlijk kan de Fed de rijkdom herverdelen, maar “die herverdeling is van de armen en middenklasse naar de rijken gegaan, niet andersom”.
Helaas, zoals we al in november 2019 lieten zien, kan het al te laat zijn om de VS te repareren: zoals de volgende verbluffende grafiek laat zien, is de VS al effectief een bananenrepubliek, als je zo’n natie definieert als een natie met een kleine, maar ultramachtige en onberekenbare kleptocratie die jaar na jaar rijker wordt door te stelen van de snel krimpende middenklasse.
Dit is het probleem: hoewel de VS een van de hoogste mediane inkomens ter wereld heeft, met slechts drie landen die een hoger inkomen hebben, is het de vraag wie dit geld mag innen dat het grote probleem is, want zoals de grafiek ook laat zien, met slechts 50% van de bevolking in midden-inkomenshuishoudens, bevinden de VS zich nu in dezelfde categorie als “bananenrepublieken” als Turkije, China en, tromgeroffel, Rusland.
Wat net zo verbluffend is: volgens de OESO heeft meer dan de helft van de landen in kwestie een levendigere middenklasse dan de VS.
Helaas is het sinds november 2019 alleen maar erger geworden… veel erger, want als gevolg van de ongekende herverdeling van rijkdom ontketend door de covid pandemie, heeft Amerika’s echt zijn bananenrepubliekstatus gecementeerd, omdat de rijkdom van de top 1% explodeerde als direct gevolg van de Fed die triljoenen in de aandelenmarkt pompte en de waarde van activa deed leviteren, terwijl de lagere en middenklasse stagneerde.
Twee weken geleden, bij de bespreking van het laatste Amerikaanse recordcijfer voor de nettowaarde van huishoudens, dat een hoogtepunt bereikte van $ 142 biljoen of een stijging van $ 31 biljoen sinds Covid, toonden we aan dat het geweldig zou zijn als deze rijkdomstoename gelijkmatig zou worden verdeeld over de meeste Amerikanen, maar helaas hebben de meeste Amerikanen niet geprofiteerd van de recente stijging van de rijkdom.
Uit de laatste gegevens van het eerste kwartaal blijkt dat de top 1% goed is voor meer dan $ 41,5 biljoen van de totale nettowaarde van huishoudens, met een stijging tot meer dan $ 90 biljoen voor alleen al de top 10%. Ondertussen heeft de onderste helft van de Amerikaanse bevolking vrijwel geen vermogen. Procentueel gezien bezit alleen al de top 1% nu een recordaandeel van 32,1% van het totale vermogen van de VS, of 45,6 biljoen dollar. Met andere woorden, de rijkste Amerikanen hebben nog nooit een groter deel van het inkomen van Amerikaanse huishoudens bezeten dan nu, grotendeels dankzij de Fed. Ondertussen bezit de onderste 50% slechts 2% van alle nettowaarde, of een schamele $2,8 biljoen. Zij bezitten echter wel het grootste deel van de schuld…
En de treurigste grafiek van allemaal: de rijkdom van de onderste 50% is sinds 2006 vrijwel ongewijzigd, terwijl de nettowaarde van de top 1% met 132% is gestegen van 17,9 biljoen dollar tot 41,5 biljoen dollar.
Dit alles brengt ons bij de laatste update van de Fed over de verdeling van de rijkdom van de huishoudens, die vrijdag is gepubliceerd en betrekking heeft op het tweede kwartaal van 2021, en die nog een ander verbijsterend feit onthult over de volledige transformatie van Amerika in een bananenrepubliek.
Volgens de gegevens van de Fed, die de verdeling van de rijkdom uitsplitst naar inkomenskwintiel (of 20%-groep) met een speciale uitzondering voor de top 1%, zag de middelste 60% van de Amerikaanse huishoudens naar inkomen (die in de inkomensklasse van 20% tot 80%) – een maatstaf die economen gebruiken als definitie van de middenklasse – hun gecombineerde vermogen vanaf juni dalen van 26,7% tot 26,6% van de nationale rijkdom, het laagste in de gegevens van de Federal Reserve, terwijl de superrijken voor het eerst een groter aandeel hadden, namelijk 27%.
Hoewel dit vooral geldt voor de top 1%, zijn het alle rijken die hebben geprofiteerd ten koste van het uitsterven van de Amerikaanse middenklasse – zoals de volgende grafiek laat zien, is in de afgelopen 30 jaar 10 procentpunt van de Amerikaanse rijkdom verschoven naar de top 20% van de verdieners, die nu 70% van het totaal in handen hebben. De onderste 80% heeft nog minder dan 30%.
Enige context: hoewel “middenklasse” een rekbaar begrip is, gebruiken veel economen het inkomen om de groep te definiëren. De 77,5 miljoen gezinnen in de middelste 60% verdienen ongeveer $27.000 tot $141.000 per jaar, op basis van gegevens van het Census Bureau. Zoals Bloomberg opmerkt, is hun aandeel in drie hoofdcategorieën van activa – onroerend goed, aandelen en privébedrijven – in één generatie gekelderd. Dat maakte hun leven onzekerder, met minder financiële reserves om op terug te vallen als ze hun baan verliezen.
Aan de andere kant vertegenwoordigt de top 1% de 1,3 miljoen huishoudens op een totaal van bijna 130 miljoen, die ruwweg meer dan 500.000 dollar per jaar verdienen. De concentratie van rijkdom in de handen van een fractie van de bevolking is de kern van enkele van de grootste politieke gevechten van het land. Ze is ook volledig mogelijk gemaakt door de Fed, die, zoals Stanley Druckenmiller in mei zei, de “grootste motor van de vermogensongelijkheid” in de geschiedenis is geweest (waaraan we ook het einde van de goudstandaard onder Nixon zouden toevoegen).
https://twitter.com/RudyHavenstein/status/1393965498618978308
“Als het economische systeem niet werkt voor de duidelijke meerderheid van de bevolking, zal het uiteindelijk politieke steun verliezen,” zei Nathan Sheets, pas aangesteld hoofdeconoom bij Citigroup Inc, per e-mail. “Deze observatie motiveert veel van de economische hervormingen die de regering Biden voorstelt.”
En terwijl Joe Biden probeert werkende en middenklasse gezinnen te “steunen” met een pakket van $3.5 triljoen dat voor het Congres ligt en dat hulp omvat voor kinderopvang, onderwijs en gezondheidszorg, betaald met belastingverhogingen voor mensen met hoge inkomens, zal hij de rijken nog rijker maken, omdat de Fed al die triljoenen aan nieuwe schuld zal moeten monetariseren, waardoor de prijzen van risicovolle activa nog verder zullen stijgen, en terwijl de middenklasse elke eenmalige fiscale stimulans alleen maar gebruikt om de stijgende kosten van alledaagse zaken als huur en gas te dekken, is het de top 1% die weer het meest zal profiteren, omdat hun aandelenportefeuilles nieuwe hoogten aller tijden bereiken.
Het zijn niet alleen de aandelen die de superrijken hebben bevoordeeld: ook de huizenmarkt heeft daarvan geprofiteerd. Terwijl een generatie geleden de middenklasse meer dan 44% van het onroerend goed in het land bezat, is dat nu gedaald tot 38%. De pandemie heeft een hausse in de huizenprijzen veroorzaakt waarvan vooral diegenen hebben geprofiteerd die in de eerste plaats onroerend goed bezaten. Het leidde dit jaar ook tot stijgende huurprijzen, wat nadelig is voor degenen die zich geen huis kunnen veroorloven. De zichzelf voedende lus was weer een bron van rijkdomoverdracht voor de rijkeren.
Dus de volgende keer dat iemand de populaire zin “ze haten ons om onze [vul de lege plek in]” misbruikt, is het misschien tijd om te counteren dat “ze” ons misschien helemaal niet “haten”, maar eerder de draak steken met wat stilletjes en langzaam maar zeker de grootste bananenrepubliek ter wereld is geworden?
En het valt niet Rusland, noch China, noch enige andere buitenlandse vijand, behalve één te verwijten: de Federal Reserve Bank van de Verenigde Staten.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2021/06/10/we-zijn-beetgenomen-de-plandemie-was-een-dekmantel-voor-de-grootste-roofoverval-in-de-geschiedenis/
